|
Het strand bij Carmel. |
Gisteren was het een rustige zaterdag. Ik heb een halve dag wat gerelaxt en daarna heb ik nog wat NASA werk gedaan. Vooral leeswerk. Daar kom ik namelijk vaak niet aan toe als ik op werk ben. Het was wel een heerlijk zonnige dag, maar daar heb ik niet heel veel van mee gekregen. Ik heb heel de dag binnen gezeten. Reden te meer om vandaag dus wel lekker buiten te zijn. Vandaag was het ook een perfecte dag. Alhoewel, het was bijna perfect........... Maar over het ‘bijna’ heb ik het wel aan het einde van deze post. Thomas en ik zijn naar Carmel-by-the-Sea en Point Lobos State Reserve gegaan. Carmel-by-the-Sea is een klein plaatsje op anderhalf uur rijden ten zuiden van hier. We vertrokken rond 11:00 uur vanmorgen. We kwamen dus rond lunchtijd aan op de plaats van bestemming. We zijn eerst even wat lunch gaan halen en daarna gelijk door naar het strand gegaan. Daar zaten we eerst op een boom (dit moet je even onthouden), maar zijn daarna toch maar op het zand gaan zitten om onze lunch op te peuzelen.
|
Paradijs! |
|
Oude en statige bomen aan de kust. |
|
Mooie rotspartijen. |
Het weer was perfect en het strand was lekker druk. Maar zeker niet te druk. Eigenlijk heel uitnodigend om lekker in de oceaan te zwemmen. Helaas kan dat hier niet. Als je het water ingaat zonder wetsuit kom je denk ik spontaan te overleiden. Zo koud is het water hier, zelfs in hartje zomer. Ik heb nog even met mijn blote voeten door het water gelopen en het leek toen al of er duizenden naalden in mijn voeten geprikt werden. Wel jammer eigenlijk. Na een uurtje of wat op het strand gelegen en gelopen te hebben zijn we naar Point Lobos gegaan. Dit is een state park net ten zuiden van Carmel, en, zo bleek, een ware verborgen parel aan de kust. We hebben hier een flinke wandeling gedaan rond het park. Onbeschrijfelijk, zo mooi. Het was ook nog eens het seizoen waarin de zeeleeuwen hun jongen werpen. We hebben dus wat zwangere zeeleeuwvrouwtjes gezien en ook zelfs wat jongen.
Na de stevige wandeling zijn we terug naar Carmel-by-the-Sea gegaan. Daar hebben we een restaurantje opgezocht. Heel apart, maar als ik met Thomas op stap ben, vinden we op de een of andere manier altijd de beste restaurantjes. Het is een bovennatuurlijke kracht denk ik. We zijn bij het Dametra Cafe uitgekomen, een Mediteraans Restaurant (
link). Het eten was echt overheerlijk en er was ook nog een live optreden. De gastheer en vrouw waren echt geweldig en kwamen zelfs bij de tafel om een praatje te maken. Ze vroegen zelfs aan iedereen de naam. Echt super leuk. Ik had als hoofdgerecht de lamsschenkel en als toetje de Griekse yoghurt met honing en walnoten en een Turkse koffie. Hier kom ik zeker nog eens terug. Na het eten zijn we naar huis gereden waar ik pas rond 23:30 uur aankwam. Het was een bijna perfecte dag, maar waarom bijna en niet helemaal? Herinner je je die boom waar ik het eerder over had. Daar heb ik mijn zonnebril ingehangen en daarna vergeten. Nu ben ik hem dus kwijt. Erg zonde, want hij was niet goedkoop. En ik heb zelfs nog een foto van mijn zonnebril in de boom.......... Een beetje dom dus.
|
Daar ja, daar heb ik mijn bril laten liggen :-( |
|
Zelfs de zonsondergang was perfect. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten