Lekker Eten

Maandelijkse NASA traktatie.

Ik ga natuurlijk relatief veel uit eten hier, maar ik maak vaak genoeg zelf lekkere dingen klaar. De dag moet natuurlijk altijd beginnen met een goed ontbijt. Meestal eet ik in de ochtend een kom havermout met een beetje honing. Voor de lunch maak ik altijd een sandwich. Vaak probeer ik daar ook wel iets lekkers van te maken. Brie met salami bijvoorbeeld. Vandaag had ik een sandwich met kip, sla, en avocado. Avocado is typisch iets uit Californië en avocado’s zijn hier dus ook overal te krijgen en heel goedkoop. Beetje zout en paper er op en smullen maar. Vandaag was er ook weer de maandelijkse traktatie op werk. Dit keer waren er mini cakejes met glazuur. Er waren 6 verschillende smaken. Ik heb die met citroensmaak gekozen.

Vanavond heb ik lekker witte asperges met ham klaargemaakt. Ik had er wat krokante visfilets bijgemaakt en zoete aardappelen. Heerlijk! Alleen de afwas na het koken is iets minder. Zo zie je, ik kan best wel goed voor mezelf zorgen hoor. Mijn moeder kan met een gerust hart gaan slapen. Maar ik neem aan dat ze dat allang wist. Verder is het deze week ontzettend warm hier. De temperatuur ligt boven de 30 graden. Overdag merk ik er niet zoveel van, want op werk is er natuurlijk air conditioning. In de avond is het in mijn appartement wel iets te warm. Vooral met slapen vind ik het altijd erg vervelend als het te warm is. Gelukkig wordt het de komende dagen weer ietsje koeler. 

De Weg naar Mars

Vandaag waren er verschillende presentaties van NASA over de plannen om naar Mars te gaan. Die werden op het hoofdkwartier in Washington DC gegeven. Gelukkig werden ze ook op NASA TV uitgezonden, dus ik kon live meekijken. Ja, NASA heeft een eigen televisie station en radio station. NASA heeft altijd als einddoel gehad om naar Mars te gaan, maar de afgelopen jaren is dat een beetje ondergesneeuwd door de budget problemen. Daardoor is er een missie om naar een astroïde te gaan bijgekomen. Vandaag werden alle plannen nog eens besproken en ook hoe al het werk bij NASA in het plaatje past. Best interessant allemaal. Ik ben op dit moment niet met ruimtevaart gerelateerde dingen bezig, maar dat kan natuurlijk altijd veranderen. Ik heb in ieder geval al wat ideeën in die richting. We zullen zien wat er in de toekomst gebeurd.

Ik heb al vaker geschreven dat de woonkosten hier extreem hoog zijn. Je kan hier geen huis voor minder dan een miljoen kopen. Ook de huurprijzen zijn heel hoog. Ze zijn de laatste paar jaar ook weer heel erg gestegen. Zeker met 30%. Ik heb hier een hele goede deal met mijn appartement. Ik betaal alsnog veel, maar minder dan je normaal voor een appartement als de mijne zou betalen. Ik weet ook dat andere mensen die in het zelfde complex wonen en een kleiner appartement hebben veel meer betalen. Vandaag kreeg ik echter mijn eerste huurverhoging. Ik woon hier nu 2 jaar en 3 maanden, maar had nog niet eerder een verhoging gehad. Na de verhoging betaal ik nog steeds minder dan nieuwere bewoners hier in het complex. Het is natuurlijk wel jammer, maar het was onvermijdelijk. De verhoging zat er een keer aan te komen.

Jury Duty

Hier in Amerika kan iedere burger opgeroepen worden voor Jury Duty. Dan moet je in de jury zitten bij een rechtszaak. De selectie van burgers die op moeten komen draven zou helemaal willekeurig moeten zijn. Ik kreeg vandaag een brief voor Jury Duty. Ik heb van mensen gehoord dat die nog nooit in hun level zijn opgeroepen en van aderen dat ze al meerdere keren in een jury hebben gezeten. Het is dus redelijk bijzonder dat ik een brief heb gehad. De rechtszaak waar ik voor ben opgeroepen is in juni. Er is alleen een probleempje. Ik weet niet uit welke database ze een selectie maken, maar ik ben helemaal geen Amerikaanse staatsburger. Ik mag dus niet eens deelnemen. Dat heb ik dus maar vriendelijk geantwoord op het online formulier dat je in moest vullen. Als je namelijk niet komt opdagen en ook niet antwoord, kan je een grote boete krijgen.

Erg verbrand ja.

Trouwens, ik ben echt enorm verbrand tijdens het kajakken gisteren. Ik had me speciaal ingesmeerd met zonnebrand, iets wat ik normaal nog wel eens vergeet. Ik was alleen alsnog vergeten mijn benen in te smeren. Met het water erbij gaat het dan heel snel. Het is best irritant (gevoelig), maar gelukkig doet het niet al te veel pijn. Hopelijk wordt het snel weer beter. Vanavond ben ik naar Nathan en Alina gegaan om Game of Thrones te kijken. Zij hebben de garage van het huis waar ze wonen omgetoverd tot een bioscoopzaal. Het is best professioneel. Ook de ideale plek dus om series te kijken. Ik had de aflevering van vorige week ook nog niet gezien, dus ik heb gelijk maar 2 afleveringen gekeken. Nathan heeft een hele kalender met films en series online staan. Als je zit hebt om mee te kijken, kan je gewoon langskomen. Best leuk.

De bioscoopzaal bij Nathan.

Kajakken met Steve

Zaterdag heb ik nog wat werk gedaan. Zo productief ben ik niet geweest hoor. Maar ik heb toch nog een klusje af kunnen maken. Aan het einde van de middag was er een houswarming party van Nathan en Alina. Alina is kort geleden bij Nathan ingetrokken en ze hebben de garage van het huis in een filmtheater omgetoverd. Het was gezellig, maar na 2 uurtjes moest ik alweer weg. Zaterdagavond ben ik namelijk naar Steve in Fresno gereden. Fresno ligt op 2.5 uur rijden van hier. Steve is mijn oude huisbaas en de huidige huisbaas van Thomas en Nancy. Hij bezit aardig wat huizen in Fresno en is op dit moment bezig met het opknappen van één van de huizen. Het is eigenlijk meer opnieuw opbouwen, want het huis was in dermate slechte staat dat hij het eerst helemaal heeft afgebroken. Om 22:00 uur kwam ik in Fresno aan. Daar kreeg ik gelijk een rondleiding van het huis in aanbouw. Dat was leuk om te zien. Er wordt hier heel anders gebouwd dan in Nederland. Om te beginnen is alles natuurlijk van hout. Steve is erg grondig en lijkt alles drie keer zo stevig te willen maken. Maar het resultaat mag er wezen. Steve verblijft nu in een ander huis van hem, naast het huis in aanbouw. Daar logeerde ik ook.

De kajak stak een aardig stuk uit.

Het doel van mijn bezoek aan Steve was om met hem te gaan kajakken. Dat waren we al lang eens van plan, maar nu is het er echt van gekomen. We hadden een kajak gehuurd en Steven had die gisteren al opgehaald. We vertrokken vandaag (zondag) rond 10:00 uur naar de San Joaquin River. Daar hebben we een grote goocheltruc uitgehaald. We zijn eerst met 2 auto’s naar het punt gereden waar we naartoe wilde kajakken. Daar hebben we mijn auto achtergelaten. Daarna zijn we met Steve zijn truck en met de kajak naar het beginpunt gereden. Daar hebben we de kajak uitgeladen. Ik ben vervolgens met de truck van Steve terug naar mijn auto bij het eindpunt gereden. Vervolgens ben ik weer met mijn auto naar het beginpunt gegaan. Zo konden we namelijk de kajak bij het eindpunt weer in de truck van Steve laden.

Het kajakken was erg cool. Er waren op sommige punten aardige stroomversnellingen. Dat was erg leuk. Het water was ook erg lekker. De rivier was niet al te diep en je kon eigenlijk overal staan. Soms moesten we het water in om de kajak los te trekken. We hebben wat goede gesprekken gevoerd en na 3.5 uur kwamen we bij het eindpunt aan. Daar hebben we nog wat gegeten en hebben daarna de kajak weer in de truck van Steve geladen. Vervolgens zijn we natuurlijk weer naar het beginpunt gereden om mijn auto op te halen. Om 17:00 uur waren we weer aan bij het huis van Steve. Daar ben ik nog een uurtje gebleven. De dronken huurder van een huis verderop kwam nog langs. Die schijnt wel vaker dronken te zijn. Dat leverde een heel apart gesprek op. Toen moest ik natuurlijk nog 2.5 uur naar huis rijden. Ik vind het nooit echt erg om te rijden. Muziek een tandje harder, koffietje erbij, en gaan met die banaan. Toen ik door de bergen reed ging de zon onder. Een super mooi gezicht. Om 21:00 uur was ik thuis.

Steve voorin de kajak.

Een mooi pand langs de rivier.

Sterke Drank Proeven

Vandaag was een goede dag op werk. Nou is het altijd wel goed, maar vandaag heb ik de laatste hand aan een paper gelegd en hem de deur uit gestuurd. Dat geeft altijd een lekker gevoel. Ik was afgelopen maandag pas aan de paper begonnen en gisteren was hij grotendeels af. Ik heb aardig wat papers geschreven in mijn loopbaan, maar dit is de eerste zonder vergelijkingen of symbolen........ Best griezelig ;-) De deadline voor de paper is maandag, dus ik heb hem vandaag maar ingestuurd. Bij NASA moet er echter nog een heel goedkeuringsproces gevolgd worden. Dat proces ben ik vandaag gestart, maar de handtekeningen komen natuurlijk nooit meer op tijd. Daar staan op zijn minst 2 weken voor. Ach, soms moet je de regels een beetje buigen. Dat doen wel meer mensen hier ;-)

De distilleerketel.

Na het werk ben ik met wat collega’s/vrienden naar een distilleerderij geweest voor een rondleiding en het proeven van wat van hun sterke drank. De distilleerderij was in een stadje ten noorden van hier. We zijn met de trein vanuit Mountain View gegaan. Ik heb wel eerst snel wat eten gehaald. Ik dacht dat het proeven van sterke drank niet zo goed zou zijn op een lege maag. De distilleerderij heet “Old World Spirits”. De eigenaar komt oorspronkelijk uit de Oekraïne, waar zo’n beetje iedere familie zijn eigen sterke drank maakt. De distilleerderij was heel klein, dus de rondleiding was in 10 minuten afgelopen. Daarna kon het proeven beginnen.

Ze maken hier echt hele speciale drank. We hebben een peren en een walnoten likeur geproefd. Twee verschillende soorten Gin en een Whisky. Als laatste hebben we nog een Absint geproefd. Erg lekker allemaal. Vooral de Rusty Blade Gin en de Whisky vond ik erg lekker (link). Daarna zijn we met de trein terug naar Mountain View gegaan. Daar hebben we nog een biertje gedronken in de Ierse Pub en daarna ben ik naar huis gegaan. Kijk zo moet je dus een weekend beginnen ;-)

@*$#! Zooi

Hier kan natuurlijk geen student zitten.

Ik heb het er vaker over gehad, maar in het lab waar mijn kantoortje gevestigd is, is het een grote bende. En dan bedoel ik ook echt een @*$#! zooi. Ik denk dat er een paar hamsteraars (hoarders) in ons gebouw zitten die niets kunnen weggooien. Op de een of andere manier lijkt alle troep zich op die plek te verzamelen. En daarbij is natuurlijk een hoop stof gemoeid. Eens in de zoveel tijd hoor ik weer een discussie voor mijn kantoortje over wie de rommel nu moet gaan opruimen. Over een dikke maand komen alle zomerstudenten weer naar NASA Ames. Er moet dus plek vrijgemaakt worden voor die studenten om te zitten. Nu moet de troep dus echt opgeruimd worden. Niet dat ik verwacht dat er heel veel gaat veranderen, maar OK. Vanochtend bleek dat er ook een paar dozen met spullen van onze groep in het lab stonden. Die staan nu dus in mijn kantoortje....... Ik ga ze snel proberen ergens te slijten, anders gooi ik ze zelf wel in de container.

Vandaag was het Bring-Your-Kid-To-Work Day bij NASA. Er liepen dus allemaal kinderen door het gebouw. Best een beetje raar. Opeens stond er ook een groep kinderen voor mijn kantoortje. Cesar was ze een rondleiding aan het geven, en ik geloof dat hij dacht dat ze wel een echte Nederlander wilde zien. Het was een beetje apart, maar wel grappig. Ik maakte me wel een beetje zorgen om de gezondheid van die kinderen. Met alle zooi en stof in ons lab kunnen ze zo acute bronchitis oplopen. Maar ja, NASA zal vast wel verzekerd zijn tegen dit soort ongevallen. In de middag ben ik ook nog even bij Quang op de thee gegaan. Hij had een vraag over iets en ik wilde hem natuurlijk graag helpen. Ik kreeg gember thee voorgeschoteld. De gembersmaak was een beetje te sterk voor mijn Hollandse smaakpapillen. Ik heb het toch maar opgedronken. Toen ik vanavond thuiskwam zag ik een brief op de deur van mijn buurvrouw hangen. Er stond “24 hour notice to enter appartment” op.  Ik weet niet wat er aan de hand is, maar het lijkt er dus op dat mijn buurvrouw de huur niet betaald heeft of zo. Volgens mij is ze afgelopen weekend ook halsoverkop met de noorderzon vertrokken. Ik denk dus dat ik binnenkort nieuwe buren ga krijgen.......

Conferentie Planning

Ik berichtte een tijdje geleden al dat ik mijn ticket had geboekt voor mijn aankomende reis naar Nederland. Als ik weer terugkom in Amerika, ga ik gelijk naar een conferentie in Atlanta. Dat is aan de westkust van Amerika. Vandaag heb ik alles geregeld voor de conferentie en de reis daarna. Ik moest natuurlijk even een kostenplaatje maken en indienen om een voorschot te krijgen. Zo’n conferentiehotel en toegang tot de conferentie zijn namelijk niet goedkoop. Als ik weer terugkom van de conferentie kan ik natuurlijk mijn uiteindelijke kosten declareren. Vanavond heb ik dus mijn hotel geboekt, me aangemeld voor de conferentie, en de vluchten vanuit Atlanta geboekt.

Als de conferentie is afgelopen vlieg ik echter nog niet naar huis. NASA Langley, het brave broertje van NASA Ames (waar ik werk), is niet heel ver van Atlanta. Twee oud collega’s uit Delft, Herman en Rita, zijn daar nu voor een jaartje aan het werk. Ik ga ze bezoeken na de conferentie en natuurlijk ook NASA Langley. Ik ben daar nog nooit geweest, dus ik kijk er erg naar uit. Ik ga er ook een presentatie geven over mijn werk bij Ames. Alles bij elkaar ben ik dadelijk dus weer een flinke tijd van huis. Eerst een dikke 2 weken in Nederland, dan een week in Atlanta voor de conferentie, en daarna nog 5 dagen op bezoek bij Herman en Rita. Wel erg leuk allemaal!

Gratis Lunch

Verschillende bedrijven hebben natuurlijk contracten met NASA. Voor het verzorgen van het buitengebied, het onderhoud aan gebouwen, en bijvoorbeeld ook voor het leveren van kantoorartikelen op de basis. Naast het gebouw waar ik werk is dit bedrijf voor kantoorartikelen gevestigd. Ze hebben er ook een winkel waar je van alles kan kopen, van bureaustoelen tot pennen. Ik heb er wel eens gekeken voor iets, maar alles is er echt stervensduur. Je zou juist verwachten dat ze misschien iets goedkoper aan de overheid zouden leveren....... Vandaag was er in ieder geval een customer appreciation lunch van het bedrijf. Om ons te bedanken dat we zulke trouwe klanten zijn. Ik heb er nog nooit iets gekocht, maar een gratis lunch sla ik natuurlijk niet af.

En velen met mij niet. We zijn met een behoorlijke groep uit ons gebouw naar de lunch gegaan. Vorige jaren was het best een goede lunch met bijzondere hapjes. Daar had ik me nu dus ook op verheugd. Dit jaar was het echter bijzonder mager. We konden een beetje sla krijgen en daarbij nog een hotdog of broodje met ander vlees. Dat andere vlees zag er zo niet-lekker uit dat iedereen voor de hotdog ging ;-) De hotdog was best wel lekker. En ik moet natuurlijk niet zeuren, het was tenslotte gratis. Ik heb ook nog een gratis doosje met tissues om mijn computerscherm schoon te maken weten te scoren. Aan het einde van de werkdag ben ik lekker een uurtje gaan sporten. Ik heb uitgevonden dat fietsten toch echt wel mijn ding is. Van zowat alle andere vormen van intensief bewegen krijg ik last van mijn rug........ Na afloop voelde ik me in ieder geval erg energiek.

Interessant Praatje

Het leuke aan NASA is onder andere dat er altijd wel interessante presentaties worden gehouden. NASA heeft natuurlijk een aardig hoge cool-factor en mensen willen maar al te graag een presentatie komen geven. Vandaag was er weer zo’n interessant praatje en dit keer bij ons op de afdeling. Een testpiloot van United Airlines kwam 2 uur lang praten over zijn ervaringen. Zijn praatje ging over het introduceren van nieuwe technologieën en hoe United daar tegenover staat. Deze man is gecertificeerd om op ieder type toestel van Boeing en Airbus te vliegen en weet dus ook alles af van de verschillen tussen vliegtuigen van de 2 fabrikanten. Hij had geen slides, maar wist 2 uur lang een erg interessant verhaal op te hangen.

Er kwamen ook wat interessante weetjes voorbij. Hij vertelde bijvoorbeeld dat er minstens 1 keer per maand een United vliegtuig zo erg wordt beschadigd tijdens de grondafhandeling dat er een gat in de romp ontstaat. De romp van het vliegtuig is dan in principe lek en kan niet meer op druk gebracht worden op grotere hoogte. Best wel een beetje scary als je weet hoe vaak er eigenlijk nog dingen kapot gaan aan een vliegtuig. Er was natuurlijk ook nog een discussie over vlucht 370 van Malaysia Airlines. Hij was er stellig van overtuigd dat het een doelbewuste actie was van de bemanning. Hoe interessant dit soort praatjes ook zijn, ik moet helaas wel de meeste laten schieten. Anders zou ik namelijk helemaal niet meer aan werken toekomen........

Paasweekend

En toen was het opeens Pasen........ Tot vrijdag had ik er eigenlijk helemaal niet bij stilgestaan. Normaal is er altijd wel iemand die een paasevenement organiseert. Of je ziet de winkels opeens overstromen met paasartikelen. Op de een of andere manier is het dit jaar allemaal langs me heen gegaan. Ik had dus geen speciale plannen voor het paasweekend. Hier in Amerika hebben we ook geen vrije dag op Goede Vrijdag en Tweede Paasdag. Dit weekend was dus een normaal weekend.

BBQ in het park.

Zaterdag stond er wel een BBQ van Evan op het programma. Het begon om het middaguur. Evan is de rook Master uit onze vriendengroep. Met roken bedoel ik dan niet het roken van sigaretten, maar het roken van eten en vooral vlees. Het is echt extreem lekker wat Evan uit zijn roker kan toveren. Geen wonder dus dat veel mensen op de BBQ afkwamen. Die werd gehouden in een natuurpark hier in de buurt. Het is daar normaal moeilijk om te parkeren, dus ik was op de motor gegaan. Biertjes en een doos met koekjes in mijn motorkoffer. Evan en zijn vriendin Kendra waren al in het park, maar daarna was ik de eerste. Evan had de kip en de tri-tip al sinds 3 uur ‘s nachts in de roker gehad. Nu moest het alleen nog even op de BBQ met zijn speciale marinade. Uiteindelijk waren er iets van 20 man. Het was erg gezellig, maar bovenal was het eten weer hemels. Ik heb erg veel gegeten, dus in de avond had ik geen honger meer. Ik zat nog steeds vol.

Drukte bij de BBQ.

Vandaag was het Pasen en ik had het plan om gewoon te werken. Ik heb wel uitgeslapen en daarna een lekker ontbijt genuttigd. Ook nog even met de familie geskypet. Die zaten lekker aan de paashapjes en drankjes. Dat mis ik nu toch wel, gezellig met familie onder elkaar op dit soort dagen....... Daarna heb ik wat werk gedaan, maar in de middag begon het toch te kriebelen. Het was super lekker weer en ik wilde gewoon even naar buiten. Ik heb toen een lekker fietstochtje gemaakt hier aan het water van de baai. Daar woon ik letterlijk op 10 minuten fietsen vandaan. Het was even lekker. Na anderhalf uur was ik weer thuis en daarna ben ik boodschappen gaan doen. Vervolgens heb ik een lekkere paasmaaltijd gemaakt met een steak, paarse bloemkool en frietjes. Vanavond even wat klusjes gedaan en nu nog even relaxen. Er staat weer een drukke week voor de boeg.

Tijdens de fietstocht. Duizenden vogels aan de baai.

Quang Lunch

Ik heb vandaag veel werk verzet, maar het was wel echt zo’n typische vrijdag. Het hielp waarschijnlijk ook niet dat ik een vrij lange Skype meeting had en een enorm lange lunch. Quang had gisteren een mailtje gestuurd met het voorstel om vandaag dim sum te gaan eten voor de lunch. Dat hoef je mij natuurlijk geen 2 keer te zeggen. Voor dim sum kan je me zelfs midden in de nacht uit bed trekken. Quang staat er wel om bekkend dat zijn lunches altijd erg lang duren. Ik had er dus al rekening mee gehouden....... Om 11:30 uur vertrokken we van NASA. We waren in totaal met 8 personen, een vrij grote groep dus.

Het restaurant zat echt overvol. Er zijn hier zoveel bedrijven en zoveel mensen die buiten de deur eten voor de lunch, dat het vaak echt niet goed met een restaurant zit als het er niet druk is. We moesten dus even wachten op een tafel. Uiteindelijk zijn we in een aparte kamer gezet met maar 2 tafels. Hier kregen we daardoor wel telkens de eerste selectie van verschillende dim sum gerechtjes. Het is altijd wel fijn als er een aantal mensen bij zijn die Chinees spreken. Dan gaat het bestellen een stuk efficiënter. Binnen een korte tijd stond de hele tafel vol. Het was natuurlijk weer extreem lekker. Zoveel gegeten, en uiteindelijk was het maar 15 dollar. En ja hoor, ik was dus meer dan 2 uur later pas weer terug bij NASA. Het was dus weer een typische Quang lunch. Ik ben vanavond dus maar een uurtje langer op werk gebleven. ;-)

Twee Keer San Francisco

Ook al is het maar 40 minuten rijden van hier, ik kom niet extreem veel in San Francisco. Misschien 10 keer per jaar. De stad is super cool, maar er is zoveel te zien en te doen hier in de omgeving. Doordeweeks kom ik al helemaal bijna niet in de stad. Vandaag was ik er gewoon 2 keer! Nou ja, misschien maar 1.5 keer..... Om 11:30 uur heb ik Thomas namelijk naar het vliegveld van San Francisco gebracht. Dit was eerst het moment dat zijn tijd bij NASA er op zou zitten. Hij heeft nu een verlenging van 7 maanden gekregen, dus over 3 weekjes vliegt hij weer terug naar Amerika. OK, dit was dus niet echt naar de stad gaan...... Anyway, ik had om 13:00 uur gelijk een vergadering over één mijn volgende VMS experimenten. Ik was gelukkig nog ruim op tijd. De vergadering was goed en we hebben het experiment nu rond de september maand gepland.

Na het werk ben ik wel echt naar de stad gegaan. Ik heb al vaker verteld over de avondprogramma’s bij verschillende musea in San Francisco. Bij de Academy of Sciences wordt dit iedere week op donderdag gedaan. Vanavond ben ik maar weer eens gegaan. De zus en beste vriendin van Nancy zijn in Amerika en hadden vanavond gepland om te gaan. Gelukkig viel het mee met de files naar de stad toe, maar natuurlijk kwamen we wel enkele malen in langzaam rijdend verkeer terecht. Het museum ligt midden in Golden Gate Park. Daar hebben we geparkeerd en kwamen iets over zessen in het museum aan. Als eerste zijn we naar het planetarium in het museum gegaan. Dat is iets wat ik ook nog niet eerder had gedaan. Dit blijkt ook nog eens het grootste digitale planetarium ter wereld te zijn. We kregen een update over de laatste ontdekkingen die in het universum zijn gedaan. Erg cool.

Het museum was verder ook weer leuk om te zien. Dit is denk ik al de zesde keer dat ik er was. De tijd vloog voorbij en rond 21:30 uur hadden we nog steeds niet gegeten. We hebben toen maar een restaurant opgezocht voor een snelle hap. Ik was niet eens zo heel laat thuis, om 23:30 uur.

Herstructurering

Zoals ik al eerder berichtte, wordt het luchtvaartonderzoek bij NASA geherstructureerd. Dat is natuurlijk geen eenvoudige operatie. Eigenlijk weet ik pas sinds een paar weken wat er precies staat te gebeuren, maar het proces van herstructureren is al meer dan een jaar geleden in gang gezet. Deze week zijn er presentaties van alle subgroepen in onze onderzoeksgroep, om te kijken wat voor resultaten er geboekt zijn in de laatste jaren, en hoe relevant het onderzoek nog is. Aan de hand hiervan wordt dan weer bepaald of en waar het onderzoek in de nieuwe structuur gestopt wordt. Groepen, subgroepen, managers hier, managers daar, het is soms allemaal een beetje verwarrend, maar OK. Vandaag ben ik nog naar een presentatie gegaan over de herstructurering. Ik moet zeggen dat ik me er niet heel erg druk om maak. We zien het allemaal wel.

Vorige week heb ik het ook gehad over het grote experiment dat op onze afdeling aan de gang is. Aan dit experiment doen meer dan 30 piloten en luchtverkeersleiders mee als proefpersonen. Ik denk dat er in totaal meer dan 60 mensen tegelijk bij het experiment betrokken zijn als ze aan het draaien zijn. Erg indrukwekkend! Ik vind het altijd leuk om te zien wat er allemaal gebeurd aan onderzoek bij NASA en vooral op onze afdeling. Vandaag heb ik dus een uurtje rondgelopen bij het experiment om te weten te komen waar ze nou precies mee bezig zijn. Chris gaf me gelijk een goede rondleiding met uitleg. Er worden nieuwe tools getest voor luchtverkeersleiders, waarmee ze vliegtuigen efficiënter naar het vliegveld kunnen dirigeren. De planning is dat deze tools over een aantal jaar ook echt worden gebruikt bij verschillende vliegvelden.

Vanavond was er weer de maandelijkse NASA borrel. Dit keer was het een lenteborrel. Het is niet zo heel moeilijk om iets aan dat thema te doen. Je gaat gewoon buiten in het zonnetje zitten en het is lente. Lekker een biertje gedronken met collega’s. Ik was eerst nog van plan om vanavond naar het astronomiecollege te gaan, maar ik ben iets te lang blijven plakken bij de borrel. Het was gezellig.

Bloedmaan

De bloedmaan.

Gisteren rond 24:00 uur werden we hier getrakteerd op een bloedmaan. Het klinkt een beetje luguber, maar het heeft gelukkig niets met bloed te maken. Het is een astronomisch verschijnsel dat vrij zeldzaam is. Het is eigenlijk gewoon een volledige maansverduistering, maar omdat het zonlicht eerst door de atmosfeer van de aarde komt, kleurt de maan diep rood. Net zoals een zonsondergang waar de zon rood kleurt. In de komende 2 jaar, komt dit verschijnsel 4 maal voor, maar er zijn ook honderden jaren voorbij gegaan waarbij er geen enkele bloedmaan is geweest. Het is dus best speciaal om mee te maken. Wat ook wel speciaal is, is het feit dat deze bloedmanen hoofdzakelijk in Noord Amerika te zien zijn. In Europa hebben jullie dus pech. Het verschijnsel begon hier dus om middernacht. Ver na mijn normale bedtijd ;-) het hoogtepunt was om kwart voor één. Ik ben blij dat ik het gezien heb, maar ik vond het eigenlijk een klein beetje tegenvallen...... De maan was vrij klein, dus het was waarschijnlijk spectaculairder geweest met een telescoop. Volgende keer maar de telescoop van Bonny lenen.

Vandaag was er weer eens een ronde van presentaties van verschillende groepen bij ons op de afdeling bij NASA. Dat doen we eens in de zoveel tijd om een beetje een idee te krijgen waar iedereen mee bezig is. En dat is heel divers. Ik werk bij de Human Systems Integration Division. Al het onderzoek van onze afdeling is dus gericht op de interactie van mens en machine, waarbij machine dus een vliegtuig, computer, etc. kan zijn. Er wordt veel verschillend werk gedaan. Er waren vandaag drie groepen die hun werk presenteerden. Een groep is bezig met het veiliger en efficiënter maken van het taxiën van vliegtuigen. Een andere groep is bezig met onderzoek naar hoe het proces te verbeteren van het inspecteren van vliegtuigen op schade. De laatste groep die presenteerde houdt zich bezig met het menselijke gehoorsysteem. Hoe gebruiken we geluiden en hoe integreren we dat met informatie van andere zintuigen. Allemaal erg interessant en leuk om te weten wat er allemaal gebeurd in ons gebouw. Ik moet de volgende keer maar eens een presentatie geven.

Waarschuwingsborden

Dit lijkt me toch logisch.

Amerikanen houden erg van borden. En dan bedoel ik niet borden om van te eten, maar borden met waarschuwingen voor dingen die je vooral niet moet doen. Bij NASA kunnen ze er ook wat van. Ik denk dat er geen muur is waar geen bord of andere aanduiding aan hangt. Soms is het een beetje overdreven. Niet dat ik het perse oneens ben met wat er op de borden staat, maar sommige dingen zouden toch voor iedereen duidelijk moeten zijn. Je zou toch denken dat er bij NASA geen domme mensen rondlopen. Bij deze post heb ik maar een kleine selectie geplaatst van aanduidingen die in ons gebouw en in de gym hangen. Sommige zijn wel erg grappig.

Dit bordje zit onder de spetters.

Recyclen is hier erg belangrijk.

Geen bordje, maar wel grappig.

Stel je voor dat je in iemands water staat.

Verder was het een goede dag vandaag. Weer lekker gewerkt. Mike, een collega, was vandaag jarig. Hij stuurde na de lunch een mailtje rond met een uitnodiging om vanavond wat te gaan drinken. Ik had eigenlijk andere plannen voor vanavond. Ik moest bijvoorbeeld de was nog doen. Echter, toen ik thuiskwam waren alle wasmachines en drogers bezet. Dit komt echt bijna nooit voor. Nu had ik dus geen excuus meer om niet wat te gaan drinken. Ik ben maar op de motor gestapt en ben naar San Jose gegaan. Daar hebben we buiten op een leuk terras met Mexicaanse stijl gezeten en Margarita’s gedronken. Ik maar eentje natuurlijk, want ik moest nog op de motor terug naar huis rijden ;-)

Over de Bay Bridge

Lunch op het strand.

Op zaterdag heb ik vooral gewerkt. Erg productief geweest, dus dat is mooi. In de avond heb ik eindelijk mijn ticket geboekt voor mijn bezoek aan Nederland in juni. Ik vlieg op 28 mei naar Nederland en op 14 juni weer naar Amerika. Dan vlieg ik niet naar San Francisco, maar eerst naar Atlanta voor een conferentie. Het kostte wel een flinke duit, maar ik vlieg wel lekker rechtstreeks met KLM heen en weer. Helaas waren er niet echt goedkopere opties. Ik kijk nu al erg uit naar de weken in Nederland. De trouwerij van Frank en de Paardenmarkt in Heenvliet staan bijvoorbeeld al op het programma.

Vandaag, zondag, ben ik op een motorritje gegaan met wat vrienden. En het was werkelijk geweldig. We hadden om 10:30 uur afgesproken bij Ashley. Daar vertrokken we even later en gingen op weg naar Highway One. Een van de meest bekende wegen van Amerika, die langs de Amerikaans Westkust loopt. Het was een perfecte dag. Zonnig en niet te warm. Zelfs aan de kust was het erg mooi. We zoefden door de bergen en daarna langs de kust met links de oceaan en rechts de bergen. We zijn enkele keren gestopt en hebben geluncht op het strand.

De Bay Bridge op de achtergrond.

Daarna ging de helft van de groep terug naar huis. Chris en ik zijn door gegaan door San Francisco, naar Treasure Island. Dit is een eiland in het midden van de baai, verbonden met de bekende Bay Bridge. Aan de kant van Oakland is sinds een half jaar een compleet nieuwe brug geopend. Daar wilde ik nog steeds een keertje overheen rijden. Eerst hebben we Treasure Island verkend. Ik heb weer een aantal mooie plekjes ontdekt met geweldige uitzichten over beide bruggen. De oude brug is trouwens nog steeds zichtbaar achter de nieuwe. Die wordt op dit moment gesloopt, een klusje dat enkele jaren gaat duren. Als je goed kijkt zie je op de foto dat er al een stukje uit het midden van de overspanning is gehaald. Vervolgens zijn we dus over de brug gegaan en toen over de Dumbarton Bridge weer terug naar huis. Ik denk dat dit de langste tour was die ik tot nu toe heb gedaan. Ik was om 17:00 uur thuis. Dit was onze route: link.

Tijdens de motortour had ik al een berichtje gehad van mijn collega of ik nog even naar de slides wilde kijken van onze presentatie (zie mijn vorige post). Thuisgekomen heb ik daar dus nog even aan gewerkt. Daarna eten en boodschappen doen. Kleine vliespinda’s heb ik altijd erg lekker gevonden. Ik ben er vandaag achter gekomen dat die hier Spanish Redskin Peanuts heten. Waarom die Spaans zouden zijn zou ik niet weten. Ik heb ze in ieder geval gekocht. Nu zit ik dus lekker aan de vliespinda’s en een Whisky. Het weekend is weer snel voorbij gegaan.

De Bay Bridge aan de SF kant.

Onze motoren.

Stress om Slides

Ik zet normaal de wekker om 7:00 uur in de morgen. Dan vertrek ik een uurtje later naar werk. Vandaag werd ik iets voor zevenen wakker. De tuinmannen waren druk bezig in de tuin van het appartementencomplex. Iedere vrijdagmorgen wordt de tuin bijgewerkt. Ze beginnen altijd voor zeven uur en gaan dan met een elektrische heggenschaar en bladblazer aan de gang. Je kan je voorstellen dat dan het hele complex dan gelijk wakker is. Voor mij geen probleem, maar ik kan me voorstellen dat je niet blij bent als je een dagje vrij bent en wilt uitslapen. Na 2 uurtjes op werk kreeg ik een paniekerig mailtje. Of ik snel wat slides kon maken voor een presentatie over ons project. We staan aan de vooravond van een grote herstructurering van al het luchtvaartonderzoek bij NASA. Volgende week moeten alle subgroepen van ons onderzoeksprogramma een presentatie geven die bepaald waar het onderzoek in de nieuwe structuur naartoe gaat. Er hangt dus best veel van af.

Ik dacht dat iemand anders voor ons de slides zou maken, dus ik had me er tot nu toe niet mee bezig gehouden. Nu moest ik halsoverkop nog iets in elkaar draaien. Aan het einde van de middag heb ik in ieder geval een eerste versie opgestuurd. Nu mogen andere mensen er naar kijken. Verder hebben we vandaag met Bonny, Jon en de baby geluncht in het centrum van Mountain View. Bonny is nu natuurlijk al 3 weken niet meer bij NASA geweest. Veel mensen hadden haar en de baby nog niet gezien sinds de bevalling. Het was erg leuk om weer met een boel collega’s bij elkaar te zijn. We zijn naar een Mediteraanse toko geaan. Het eten is altijd goed daar. Na het werk ben ik nog naar een winkel gegaan om voor een nieuwe zonnebril te kijken. Uiteindelijk zag ik niet iets dat helemaal naar mijn zin was. Toen heb ik er maar wat andere dingetjes gekocht. Ik had namelijk ook nog steeds een nieuwe zwembroek nodig.  He, he, het is weekend.

Nederlandse Verzoekjes

Als Nederlander bij NASA trek je natuurlijk wel de aandacht van Nederlandse studenten en bedrijven. Als die iets met NASA willen doen, komen ze vaak als eerste bij iemand zoals ik. Ik krijg dus af en toe wel eens mailtjes van mensen die een rondleiding bij NASA willen. Vorige week kreeg ik nog zo’n mailtje voor een groep van 30 studenten uit Nederland. Toevallig net voor de periode als ik in Nederland ben............ Helaas kan ik eigenlijk nooit ingaan op deze verzoekjes. NASA laat alleen buitenlanders toe op de basis als ze er iets te zoeken hebben en als ze er zelf profijt van hebben. Het is dus vrijwel onmogelijk om een groep van 30 Nederlandse studenten een rondleiding te geven.

Vandaag kreeg ik een mailtje van de Nederlandse ambassade of ik een Nederlands bedrijf in contact kan brengen met NASA. Zij zouden namelijk graag zaken doen met NASA. Ook dit bedrijf kan ik niet verder helpen. Er zijn namelijk allemaal strikte procedures die in dit geval gevolgd moeten worden. Als overheidsinstelling kunnen ze natuurlijk niet aan vriendjespolitiek doen. Het bedrijf moet het via de officiële weg proberen. Ik heb ze dus maar aan de officiële contacten geholpen. Aan de ene kant is het natuurlijk wel jammer dat ik niet op deze verzoekjes kan ingaan, maar aan de andere kant heb ik er ook eigenlijk geen tijd voor.

Na een lange tijd niet heel erg actief te zijn geweest ben ik vandaag weer voor de eerste keer naar de gym gegaan bij NASA. Ik heb het wel rustig aan gedaan. Gewoon 45 minuutjes fietsen. Het voelde op zich wel goed, maar ik merkte ook dat ik niet verder moest gaan. Hopelijk voelt het morgen nog steeds goed..... Volgende week ben ik dan van plan om weer een aantal keer naar de gym te gaan.

Chiropractor

Het gaat nu eigenlijk heel goed met mijn rug. Ik heb bijna geen pijn meer. Maar bij tijd en wijle, is het heel erg. Een paar weken geleden had ik nog zo’n periode met veel pijn. Soms heb ik zoveel last dat ik nee moet zeggen tegen sommige activiteiten. Nancy en Thomas vonden dat blijkbaar onacceptabel en hadden me voor mijn verjaardag dus een waardebon cadeau gedaan voor een gratis bezoek aan de chiropractor ;-)

Ik had vanochtend een afspraak. Ik kwam binnen en moest gelijk een berg papierwerk invullen. Daarna had ik een intakegesprek bij de dokter. Het was allemaal erg zorgvuldig en ik had er een goed gevoel bij. Uiteindelijk werd er geen “adjustment” uitgevoerd. Dat betekend dat ze je gaan kraken en de ruggenwervels opnieuw proberen uit te lijnen. Daar blijken toch wat risico’s aan te zitten en dat doen ze over het algemeen alleen als er echt een zenuw klem zit. Ze overwegen dit pas te doen als ik dus weer veel meer last heb. Eigenlijk wel goed. Nu heb ik wat rekoefeningen en nog wat tips meegekregen.

Ik wist dit eigenlijk ook al voor mijn afspraak bij de chiropractor, maar nu realiseerde ik het me des te meer, het is echt iets waar je mee moet leren leven. Dat is ook wat de dokter vandaag zei. Ik moet iedere dag echt braaf mijn rekoefeningen doen om te voorkomen dat ik meer last krijg. Verder moet ik natuurlijk ook gewoon goed uitkijken. Tot nu toe heb ik eigenlijk bijna nooit mijn oefeningen gedaan. Daar moet ik dus verandering in brengen.

Ik kwam pas rond 11:00 uur aan bij NASA, dus ik ben vandaag maar iets langer gebleven. Om 18:30 uur ben ik vertrokken en ben toen gelijk naar Bonny en Jon gegaan, en baby Benji natuurlijk. Het was leuk ze weer even te zien. Het gaat geloof ik wel redelijk goed, maar Bonny en Jon zijn nog steeds niet helemaal gewend aan alles. Vooral de korte nachten. Ik wilde eerst maar even kort langswippen, maar uiteindelijk ben ik nog een flinke tijd gebleven. We hebben samen nog pizza gegeten en de nieuwe aflevering van Game of Thrones gezien.

Drukte op de Afdeling

Op onze afdeling bij NASA worden constant experimenten uitgevoerd. Het Airspace Operations Lab voert de meeste experimenten uit. De experimenten in dit lab duren altijd een hele dag en er zijn tientallen luchtverkeersleiders en piloten bij betrokken. Iedere week op woensdag doen ze een testexperiment. Vandaag is er een experiment gestart dat 2 weken gaat duren. Erg leuk en interessant allemaal en het is gezellig druk in ons gebouw, maar er is ook gelijk geen parkeerplek meer. Vandaag was ik op de motor, dus dan heb ik daar gelukkig geen last van. Veel van de piloten die aan het experiment meedoen zijn bekenden en hebben ook aan mijn experimenten meegedaan. Blijkbaar vond iedereen mijn VMS experiment erg cool, want ik krijg regelmatig de vraag wanneer ze kunnen meedoen aan het volgende VMS experiment.

Over het VMS experiment gesproken. Vanochtend had ik een vergadering met Jeff en Bill over het experiment. Het is altijd lastig om met ons drieën een vergadering te beleggen, omdat vooral Jeff altijd op stap is voor de FAA. Vandaag hebben we het over de resultaten van het experiment gehad. Het was een goede meeting and we zijn het eens over de vervolgstappen. We waren van plan om misschien nog meer piloten te testen, maar dat is nu van de baan. We hebben nog 2 weken om de paper over het experiment af te maken. Vanavond was ik van plan een stuk te gaan fietsen. Thuisgekomen, realiseerde ik me dat het wel weer tijd was om eens schoon te maken. Vooral stofzuigen en dweilen was erg nodig. Dat heb ik toen maar gedaan in plaats van fietsen. Ook best een goede workout moet ik zeggen ;-)

Safety Recall

Blijkbaar was er een mogelijkheid dat mijn Prius spontaan kon ontploffen. Nee hoor, zo erg was het niet. Maar er was wel iets mis. Ik weet niet helemaal of ik het goed uitleg, maar als ik iets zwaars zou voorttrekken met mijn Prius, kon er ergens iets doorbranden. Misschien, mogelijk, met een kleine kans. Het was een probleem met de software van de auto. Tegenwoordig is ook alles toe te schrijven aan software........ In ieder geval kreeg ik vorige week een brief voor een safety recall. Ik moest mijn auto dus zo snel mogelijk naar de garage brengen om het probleem te laten verhelpen. Ze hoefden alleen een software update te doen. Blijkbaar duurt dat alsnog minimaal 40 minuten. Ik had geen zin om daar op te wachten, dus ik had Thomas gevraagd om me op te halen van de garage. Aan het einde van de ochtend bleek dat mijn auto weer klaar was en Thomas heeft me toen weer naar de Garage gebracht.

Ah, Amerika, het land waar de klant nog echt koning is. Vaak wordt er hier nog echt iets extra’s gedaan om je als klant te houden. Dat kan je vaak in Nederland niet zeggen. Zo is er bij de garage bijvoorbeeld een gratis shuttle om je naar werk te brengen als je je auto hebt afgeleverd. Daar heb ik nu dus geen gebruik van gemaakt, want Thomas kon me ophalen. Mijn auto is nu ook gelijk weer helemaal gecheckt (banden, vloeistoffen, etc.) en natuurlijk wordt de auto ook vaak nog even gewassen. Daar had ik nu trouwens wel op gerekend, want hij was erg smerig. Je krijgt ook altijd na afloop nog even een mailtje met de vraag of alles naar wens was. Helemaal top! Na het ophalen van de auto ben ik nog even wat lunch gaan halen en ben toen weer terug naar NASA gereden. Het was vandaag (net zoals gister) weer erg warm. Tegen de 30 graden. Het zweet brak me spontaan uit toen ik stond af te wassen vanavond. Ik moest daarna echt even een koud biertje opentrekken om af te koelen ;-)

Een Perfecte Dag......... Bijna

Het strand bij Carmel.

Gisteren was het een rustige zaterdag. Ik heb een halve dag wat gerelaxt en daarna heb ik nog wat NASA werk gedaan. Vooral leeswerk. Daar kom ik namelijk vaak niet aan toe als ik op werk ben. Het was wel een heerlijk zonnige dag, maar daar heb ik niet heel veel van mee gekregen. Ik heb heel de dag binnen gezeten. Reden te meer om vandaag dus wel lekker buiten te zijn. Vandaag was het ook een perfecte dag. Alhoewel, het was bijna perfect........... Maar over het ‘bijna’ heb ik het wel aan het einde van deze post. Thomas en ik zijn naar Carmel-by-the-Sea en Point Lobos State Reserve gegaan. Carmel-by-the-Sea is een klein plaatsje op anderhalf uur rijden ten zuiden van hier. We vertrokken rond 11:00 uur vanmorgen. We kwamen dus rond lunchtijd aan op de plaats van bestemming. We zijn eerst even wat lunch gaan halen en daarna gelijk door naar het strand gegaan. Daar zaten we eerst op een boom (dit moet je even onthouden), maar zijn daarna toch maar op het zand gaan zitten om onze lunch op te peuzelen.

Paradijs!

Oude en statige bomen aan de kust.

Mooie rotspartijen.

Het weer was perfect en het strand was lekker druk. Maar zeker niet te druk. Eigenlijk heel uitnodigend om lekker in de oceaan te zwemmen. Helaas kan dat hier niet. Als je het water ingaat zonder wetsuit kom je denk ik spontaan te overleiden. Zo koud is het water hier, zelfs in hartje zomer. Ik heb nog even met mijn blote voeten door het water gelopen en het leek toen al of er duizenden naalden in mijn voeten geprikt werden. Wel jammer eigenlijk. Na een uurtje of wat op het strand gelegen en gelopen te hebben zijn we naar Point Lobos gegaan. Dit is een state park net ten zuiden van Carmel, en, zo bleek, een ware verborgen parel aan de kust. We hebben hier een flinke wandeling gedaan rond het park. Onbeschrijfelijk, zo mooi. Het was ook nog eens het seizoen waarin de zeeleeuwen hun jongen werpen. We hebben dus wat zwangere zeeleeuwvrouwtjes gezien en ook zelfs wat jongen.

Na de stevige wandeling zijn we terug naar Carmel-by-the-Sea gegaan. Daar hebben we een restaurantje opgezocht. Heel apart, maar als ik met Thomas op stap ben, vinden we op de een of andere manier altijd de beste restaurantjes. Het is een bovennatuurlijke kracht denk ik. We zijn bij het Dametra Cafe uitgekomen, een Mediteraans Restaurant (link). Het eten was echt overheerlijk en er was ook nog een live optreden. De gastheer en vrouw waren echt geweldig en kwamen zelfs bij de tafel om een praatje te maken. Ze vroegen zelfs aan iedereen de naam. Echt super leuk. Ik had als hoofdgerecht de lamsschenkel en als toetje de Griekse yoghurt met honing en walnoten en een Turkse koffie. Hier kom ik zeker nog eens terug. Na het eten zijn we naar huis gereden waar ik pas rond 23:30 uur aankwam. Het was een bijna perfecte dag, maar waarom bijna en niet helemaal? Herinner je je die boom waar ik het eerder over had. Daar heb ik mijn zonnebril ingehangen en daarna vergeten. Nu ben ik hem dus kwijt. Erg zonde, want hij was niet goedkoop. En ik heb zelfs nog een foto van mijn zonnebril in de boom.......... Een beetje dom dus.

Daar ja, daar heb ik mijn bril laten liggen :-(

Zelfs de zonsondergang was perfect.

Schoonmaak op Werk

Ik kreeg er zelfs een paar handschoenen bij.

Bij NASA wordt er niet echt schoongemaakt. Tenminste niet de werkplekken. Alleen de wc’s en andere openbare ruimten. Eigenlijk een beetje raar. Hetzelfde geld voor de vloeren. Ik denk dat we van geluk mogen spreken als er 2 keer per jaar wordt gestofzuigd. Ik vind het een beetje raar om op werk schoon te gaan maken, dus dat doe ik over het algemeen ook niet. Gisteren heb ik mijn bureau verschoven en ook wat stapels papier op mijn bureau. Nu bleek toch wel dat het echt niet langer kon. Er moest echt even een doekje overheen. Vandaag kwam onze secretaresse toevallig langs mijn kantoortje en ik vroeg gelijk om wat schoonmaakspullen. Ze kwam daarna met de nodige schoonmaakmiddelen aanzetten. Mijn kantoortje ruikt nu weer lekker fris. Het zal vast ook wel een stuk gezonder zijn nu er wat minder stof ligt. Nu maar hopen dat de tweejaarlijkse stofzuigbeurt er ook snel aankomt.

Vanavond na het werk was er een borrel voor Rocio. Zij heeft vandaag de thesis voor haar Master opleiding ingeleverd. Ze heeft het onderzoek bij NASA gedaan. Het werk is al goedgekeurd en ze is geslaagd. Dat was dus reden voor een feestje. De borrel was in een dive bar in het centrum van Mountain View. Een heel aparte plek. Je loopt een steegje in en daar is ergens een ongemarkeerde deur. Daar ga je naar binnen en vind je een bar die niet veel groter is dan 2 keer de keuken van mijn appartement. Je pakt zelf een biertje uit de koelkast en gaat die dan betalen bij de bar. Je moet echt weten dat het er zit. Het is blijkbaar erg populair, want het was er constant erg druk. We zijn hier een goede 2 uur geweest en toen ging een gedeelte van de groep nog ergens eten. Ik heb de laatste tijd al genoeg buiten de deur gegeten, dus ik ben maar lekker naar huis gegaan. Weekend!

Andere Opstelling

De nieuwe opstelling.

Mijn kantoortje bij NASA is niet zo groot. Misschien 2  bij 3 meter of zo. Ik zou het eigenlijk niet weten. Klein maar fijn. Ik zit er inmiddels alweer 4 jaar. De laatste paar jaar had ik mijn bureau pontificaal in het midden van de kamer gezet. Ik vond het namelijk fijner om niet met mijn rug naar de deur te zitten. Vanochtend had ik een meeting in mijn kantoortje met een collega. Het past altijd allemaal net wel, maar het werd toch maar weer eens duidelijk dat er niet veel ruimte is zo. Na de meeting had ik dus het idee om mijn bureau maar weer eens anders neer te zetten. Dit keer tegen de muur, maar wel naast de deur. Zo zit ik dus niet met mijn rug naar de deur. Ik kwam er wel achter dat de telefoon en ethernetkabels niet lang genoeg waren. Voor de ethernetkabel vond ik een langere in een naastgelegen kantoortje. Voor de telefoonkabel moet ik nog een andere vinden. Ik ben eigenlijk wel blij met de nieuwe opstelling. Het is in ieder geval iets ruimer nu.

Jason, een oud NASA collega en nu een student aan de TU Delft, is voor 2 weken in Amerika om familie en vrienden te bezoeken. Hij was een van de eerste vrienden die ik had toen ik bij NASA kwam werken. Hij was vandaag in de buurt en we hadden afgesproken om met een groep collega’s te gaan Lunchen. Het was erg gezellig. Na het werk heb ik weer met Jason afgesproken. We hebben wat eten gehaald bij de afhaalhawaiiaan. Hawaiiaans eten dus. Altijd erg lekker. Verder hebben we nog wat gekletst en toen was de avond zo om. Zondag vertrekt hij weer naar Nederland.

Koffie Wonder

Een wonder is geschied.

Ik heb al enkele malen geschreven over de erbarmelijke koffie situatie bij NASA Ames. We hadden een tijdje een koffieapparaat in het keukentje dichtbij mijn kantoortje staan, maar die was opeens spoorloos verdwenen. Niemand wist waar het apparaat was gebleven. Blijkbaar gestolen dus. Nu heb ik de afgelopen weken flink gebeden naar de koffie goden. Begin deze week is er een waar koffie wonder geschied. Er staat weer een nieuw koffiezetapparaat in het keukentje! Halleluja! Het is precies hetzelfde apparaat als voorheen. Om te voorkomen dat het weer gestolen wordt, is er nu een NASA property sticker opgeplakt. Property of the US government. Er is ook een tag waarop staat dat het koffieapparaat van onze afdeling is. Best hilarisch. Ik ben in ieder geval blij dat mijn gebeden gehoord zijn en dat er weer goede koffie is.

Met goede koffie was het vandaag ook weer een goede werkdag. Ik had zeker aardig wat koffie nodig, want ik moest nog wat condities doen voor het oog experiment waar ik eerder over schreef. Dat is behoorlijk saai en duurt erg lang. Na 2 uur tegen een computer gepraat te hebben had ik het wel gezien. Ik ben nu bijna klaar. Nog 3 condities. Die kan ik morgen waarschijnlijk in een uurtje afmaken. Dan ben ik er eindelijk van af. Wat ik al niet over heb voor de wetenschap ;-) Verder hebben we vandaag te horen gekregen van de director van NASA Ames dat we geen contact meer mogen hebben met Russische personen. Natuurlijk vanwege het conflict tussen de Oekraïne en Rusland. Dat begint nu dus toch wel redelijk serieus te worden. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen.

NASA property.

Pijpenstelen

Pijpenstelen. Het regende vandaag pijpenstelen. Hmmmmmm, wat is dat eigenlijk een aparte uitdrukking. Gelijk maar even opzoeken waar dit vandaag komt........... Het Internet geeft het antwoord. Blijkbaar refereert deze uitdrukking echt naar de steel van een pijp. Waarschijnlijk stelen van Goudse stenen pijpen zo vertelt het Internet ons. Die waren namelijk langgerekt, net als de regendruppels als het hard regent. Weer wat geleerd. Het regende in ieder geval erg hard vandaag. Mooi zo, we kunnen deze regen nog goed gebruiken hier. De komende dagen wordt het alweer beter weer. Alleen vrijdag beloofd nog een regenachtige dag te worden.

Een berichtje op mijn blog is vaak een kort overzicht van mijn belevenissen die dag. Of soms een leuk weetje. De berichtjes over mijn belevenissen zijn natuurlijk altijd maar een snapshot van alle gebeurtenissen die dag. Soms gebeurd er zo veel dat ik het allemaal niet kan onthouden. Of de stukjes zouden veel te lang worden. En ik wil jullie natuurlijk niet gaan vervelen. Zo was mijn berichtgeving over het reisje dit weekend ook een korte samenvatting. Vandaag dacht ik nog even na over de trip van afgelopen weekend en bedacht me dat ik eigenlijk nog wat leuke dingen was vergeten te vertellen.

Ten eerste hebben we meer dan 1350 kilometer gereden dit weekend. Niet echt een record, maar toch een aardige afstand. In Santa Barbara zat er nog een Amerikaans stel naast ons aan de bar, die binnenkort naar Maastricht vertrekken. De man van het stel gaat daar werken voor 2 jaar. Echt toevallig dat je daar dan net naast zit. En tot slot, de tweede avond in Santa Barbara hebben we bij een heel apart restaurant gegeten. Het was meer een soort fastfood tent, maar met een gecombineerd Duits en Belgisch thema. Je kon hier namelijk alleen Duitse worst op een broodje bestellen en Belgische frieten met de bekende Belgische frietsauzen. De zak waar de friet in zat had de opdruk van een Nederlandse krant. Heel raar. Hoe verzin je het. Maar ja, in Amerika is het al snel cool als er een Europees tintje aan zit. Dan moet het wel helemaal cool zijn als je de traditie van meerdere landen kan combineren. Zo, nu heb ik denk ik wel de meeste leuke dingen van het weekend besproken ;-)