Walvissen Kijken

In IJsland hebben we een walvissentour gedaan, maar we hebben toen geen walvissen gezien. Alleen wat dolfijnen. Langs de westkust van Amerika loopt een walvissen route waar de walvissen langs migreren. Een soort snelweg eigenlijk. Er zijn hier dus altijd heel veel walvissen langs de kust te zien. In Californië komt deze walvissensnelweg vrij dicht langs de kust, dus op sommige plekken kan je de walvissen vanaf het land al zien. Natuurlijk zie je vooral het opspuitende water als ze boven water komen. Er zijn ook vrij veel verschillende soorten walvissen die je hier kunt zien. Op dit moment migreren de grijze walvissen naar het zuiden. Vandaag hebben Melinda, Alex en ik een walvissentour gedaan om de walvissen te zien. We hadden vandaag namelijk een vrije dag. Ik ben om 7:30 uur van huis vertrokken om ze op te halen. Daarna zijn we naar Monterey gereden, vanwaar de boot om 10:00 uur vertrok.

Springende dolfijnen.

Toen ik van huis vertrok, was het rond de baai van San Francisco erg bewolkt en mistig. Toen we echter in de buurt van Monterey kwamen, klaarde het op. Het was stralend weer en er stond weinig wind. De perfecte condities om walvissen te zien. In de baai van Monterey is de op drie-na-grootste onderwater kloof ter wereld te vinden. Daardoor is er hier aan de kust een ontzettend grote diversiteit aan zeeleven te vinden. Toen we de haven uitvoeren zagen we natuurlijk al veel zeeotters en zeeleeuwen. Toen we wat verder op zee waren begroetten de dolfijnen ons. Een grote groep sprong rond onze boot heen terwijl we met een behoorlijke snelheid verder de oceaan op gingen. Daar was het even zoeken, maar na een tijdje zagen we de eerste grijze walvissen.

Dolfijnen naast onze boot.

Drie walvissen bij elkaar.

Zoals gezegd is dit het hoogtepunt van de migratietocht naar het zuiden. Het duurde dus niet lang of we waren omringt door walvissen. Ik heb er nog nooit zoveel op één tocht gezien. Erg mooi om te zien. In sommige groepen zwommen wel tien walvissen bij elkaar. Ze spoten allemaal één voor één water de lucht in. De walvissen duiken regelmatig onder en dan zie je de grote staart uit het water komen. We hebben ook één walvis op een afstandje uit het water zien springen. Dat was een erg cool gezicht. Het was dus een mooie ervaring. Na drie uurtjes kwamen we weer aan in de haven van Monterey. We hebben daarna nog even in de buurt geluncht en zijn toen weer naar huis gereden. De grootste walvis ter wereld is de blauwe walvis. Die kom je hier ook tegen, maar dan vooral in juni en juli. Misschien moet ik dan nog maar eens een tour doen. Wat is het toch geweldig dat ik dit allemaal in mijn achtertuin heb!

De staart uit het water.