Vrieskou

Op weg naar Chicago.

Nee, dit is niet een van mijn posts waar ik klaag over het koude weer, terwijl het in Californië warmer dan 10 graden Celsius is. Met vrieskou bedoel ik de extreme kou in het noorden van Amerika. Wat heb jij daar nou mee te maken?, kan je je misschien afvragen. Nou, ik had een tussenstop in Chicago toen ik naar huis vloog van de conferentie. Mijn vlucht van Orlando naar Florida had geen vertraging. Ik had een stoel bij het raam en onderweg zag ik op een gegeven moment al het met sneeuw bedekte landschap. Vorig jaar ging het noordoosten van Amerika lange tijd gebukt onder extreme kou en sneeuwstormen. Dit jaar is het ook al aardig die kant op aan het gaan. Toen ik op de conferentie zat hoorde ik al van een sneeuwstorm die over het noorden van Amerika zou trekken. Toen dacht ik al: als ik maar niet te veel problemen heb als ik naar huis vlieg........

Aangekomen in Chicago bleek het inderdaad extreem koud te zijn. Het vliegtuig en de terminal waren natuurlijk verwarmd, maar bij het lopen door de slurf van het vliegtuig naar de terminal vroor je bijna dood. Het was tegen de -20 graden Celsius. Ik heb het gelukkig overleefd ;-) Ik had twee uurtjes de tijd, voordat mijn volgende vlucht zou vertrekken. Eerst leek er geen vertraging te zijn, maar het instappen voor mijn vlucht naar San Francisco ging wel heel erg traag. Ze wilden voorkomen dat er mensen in de slurf moesten wachten, dus er werden telkens maar kleine groepjes mensen doorgelaten. Eenmaal in het vliegtuig stapelde de vertraging zich op. Door de vrieskou, konden ze ook niet zo snel de koffers in het vliegveld krijgen. Later waren er ook problemen met het starten van de motoren. Met een uurtje vertraging vertrokken we uiteindelijk toch. De vlucht naar San Francisco ging voorspoedig.

In San Francisco werd ik door Alex van het vliegveld gehaald.  Alex heeft een auto te leen van een NASA collega. Toen hij naar het vliegveld reed, is er blijkbaar iets in de koppeling kapot gegaan.  Het resultaat was dat we niet snel konden accelereren toen we naar Mountain View reden. Eenmaal op snelheid was er gelukkig niet zoveel aan de hand. We zijn nog snel even wat gaan eten in het centrum van Mountain View en daarna ben ik lekker naar huis gegaan. Blij om weer thuis te zijn en voorlopig even in deze tijdzone te blijven.