Leuk Testritje

Tijdens de testrit.

Tesla, de autofabrikant van elektrische auto’s, komt hier vandaan. De fabriek en het hoofdkantoor staan hier in de buurt. Vandaar dus dat je hier extreem veel Tesla’s ziet rijden. Ook zijn er veel Tesla dealers in de buurt. Nick, een collega van de VMS, had voor gisteren een testrit in een Model S geregeld en ik en Alex zijn meegegaan. Ik vind de Model S echt supergaaf en zou er zo een kopen als ik een tonnetje over had. Ook de testrit vandaag was weer erg cool. Een paar keer konden we even maximaal accelereren. Van 0 tot 100 kilometer per uur in 5 seconden of zo. Dat is echt heel snel. Na de testrit hebben we nog wat collega’s opgezocht in een bierbrouwerij in Mountain View. Daar hebben we nog even gezellig geborreld met elkaar.

Ik krijg nu al enkele weken op vrijdag een doos met boodschappen thuis afgeleverd door Blue Apron. Vandaag was het weer zover en stond de doos weer voor mijn deur. Ik ben nog steeds erg tevreden. Alles is altijd heel goed verpakt en alle producten zijn vers. Vandaag viel de keuze op het recept voor chili. De meeste maaltijden hebben wel een speciaal ingrediënt dat je normaal niet zo snel zou kopen. Voor de chili was er bijvoorbeeld Cotija kaas uit Mexico. De recepten komen ook altijd met leuke weetjes over de geschiedenis van bepaalde ingrediënten of het gerecht. En ik leer ook nog eens veel nieuwe kooktechnieken. Het was in ieder geval weer overheerlijk.

De inhoud van de Blue Apron doos.

Meer Onderhoud

Gisteren heeft mijn motor een onderhoudsbeurt gekregen. Vandaag was het de beurt aan mijn auto. Dit was de halfjaarlijkse beurt om alle vloeistoffen te controleren en de banden te roteren. Ik wist al dat ik waarschijnlijk nieuwe banden nodig zou hebben en dat was inderdaad het geval. Ik heb mijn auto vroeg in de ochtend langsgebracht en Alex heeft me daarna opgehaald en naar werk gebracht. Rond de lunch was mijn auto klaar en heeft Alex me weer naar de dealer gebracht. Vandaag was het 600 ballen. In totaal heb ik deze week dus aardig wat geld voor onderhoud uitgegeven. Ik heb ook gelijk gevraagd om een schattig van wat ik nu voor mijn auto zou krijgen als ik hem zou verkopen. Ik denk er namelijk over om mijn auto misschien in te ruilen en iets te leasen. Nu krijg ik er namelijk nog redelijk veel geld voor terug. En dat kan ik goed gebruiken bij het kopen van een huis. Ik moet er nog even over nadenken.

Het model op de nieuwe locatie.

Bij de grote windtunnel van NASA Ames stond altijd een model van de space shuttle. Dit model is ook daadwerkelijk in de windtunnel getest. Het model is een derde van de grote van de echte space shuttle. Het stond altijd een beetje in een verdomhoekje. Je kon het model wel zien zonder de basis op te komen en ik heb er dan ook veel bezoekers langsgereden. Je moest wel echt weten dat het er was, dus de gemiddelde bezoeker van NASA zag het model waarschijnlijk niet eens. Nu is daar verandering in gekomen. Het model heeft een mooie nieuwe plek gekregen vlakbij de hoofdpoort. Het is een erg mooi gezicht en ik vind het erg cool gedaan. Nu komt het in ieder geval veel beter tot zijn recht. Verder was er vanavond nog een nieuw astronomie college waar ik met Cesar, Alex en Melinda naartoe ben gegaan. Dit keer ging het over Pluto en het was erg interessant.

Lekker Koken

Vandaag heb ik mijn motor naar de garage gebracht voor het jaarlijkse onderhoud. Tegenwoordig doen ze dat heel slim. Je boordcomputer (auto of motor) begint na een jaar constant te melden dat het weer tijd is voor een beurt. De enige manier om die melding weg te krijgen is door het onderhoud te laten doen. Het was wel goed om alles weer even te laten checken. Vooral na die super lange tocht van een paar maanden geleden. Ik kon ook een leenmotor krijgen, maar daar moest ik helaas van afzien. Mijn Amerikaanse rijbewijs is namelijk al een paar dagen verlopen. De DMV zorgt hier voor alles gerelateerd aan rijbewijzen en de registratie van voertuigen. Ik had een tijd geleden de aanvraag voor een nieuw rijbewijs op de post gedaan, maar daar heb ik nooit iets van gehoord. Ze hebben het blijkbaar nooit ontvangen..... En het duurt drie weken om een afspraak te krijgen voor een nieuw rijbewijs. Ik heb nu een afspraak voor over een kleine twee weken. Tot die tijd rijd ik maar even geen motor.

Kip met geroosterde groenten.

In de middag kreeg ik het telefoontje dat mijn motor klaar was. Na het werk heb ik hem opgehaald. Alle vloeistoffen zijn weer bijgevuld en de remschijven achter zijn vervangen. Het was wel meer dan 500 ballen bij elkaar. Thuis heb ik weer een Blue Apron maaltijd gemaakt. Het was echt weer overheerlijk. Dit keer stond er kip op het menu met geroosterde groenten en puree van witte peen en aardappel. En geroosterde salieblaadjes voor de garnering. Bij dit bericht nog wat foto’s van de maaltijden die ik de afgelopen tijd heb gekookt.

Indiase kippensoep.

Katvis met pistachenoten korstje.

Krabvissen met Wind

De zon komt op bij de Golden Gate.

Een tijd geleden ben ik al eens gaan krabvissen met een groepje vrienden. Evan was de organisator toen. Hij is een expert en heeft dit al zijn hele leven gedaan. Hij heeft ook alle benodigde spullen. Vandaag zijn we weer gaan krabvissen. Ik ben al om 5:00 uur opgestaan, want Evan en zijn vriendin kwamen me om 5:30 uur al ophalen. Ik was pas na 1:00 uur in slaap gevallen, dus het was een erg korte nacht. Ik heb snel nog even wat koffie gemaakt en de laatste spullen gepakt. Om 6:30 uur waren we bij de pier waar we gingen krabvissen. Dezelfde plek als de vorige keer. Het zou vandaag een warme dag worden in San Francisco. Toen we aankwamen was het nog erg frisjes en er stond heel veel wind. Je werd bijna de pier afgeblazen. Het was natuurlijk ook nog donker. We zijn gelijk begonnen met alle netten klaar te maken en daarna kon het krabbenvangen beginnen. De zon kwam inmiddels op en dat zorgde voor erg mooie plaatjes. We hebben uiteindelijk tot 12:30 uur gevist. We hebben helaas maar drie krabben gevangen. Daarvan moesten we er twee weer terugzetten, omdat ze van het soort waren dat je niet mag meenemen.

Mooie luchten vandaag.

De groep krabbenvangers.

Het was dus niet zo’n hele grote buit uiteindelijk, maar het was erg gezellig en een leuke ochtend. Daarna hebben Evan en Kendra me weer thuisgebracht. Ik was inmiddels wel erg moe geworden. Thuis heb ik eerst even een lekker warme douche genomen en daar knapte ik weer een beetje van op. In de middag wilde ik het tweede huis van gisteren nog eens bezichtigen, maar nu met mijn makelaar. Ik was namelijk misschien wel van plan een bod te doen. Ik had gisteren al een paar mankementjes gezien en vandaag zag ik er nog meer. Ook mijn makelaar zag nog veel gebreken. Uiteindelijk heb ik dus maar besloten om toch geen bod te doen. Jammer en een beetje teleurstellend, maar ik ben ook nog maar net begonnen. Ik kan er maar beter de tijd voor nemen, want het is geen pak melk dat je koopt. Ik zal vast uiteindelijk wel iets vinden, daar was ook mijn makelaar van overtuigt. Ik ben benieuwd wat voor huizen er verder nog op mijn pad komen de komende weken.

Evan gooit een net uit.

Huizen Kijken

De beste manier om meer over de huizenmarkt te weten te komen is natuurlijk door veel huizen te bezichtiggen. Vandaag had ik vijf huizen gevonden die een open dag gaven en die wilde ik allemaal bezoeken. Ze vielen allemaal binnen mijn budget, maar eigenlijk waren er maar twee die me echt een optie leken. Naar die twee ben ik eerst gegaan. De eerste viel eigenlijk een beetje tegen. Het huis was erg mooi opgeknapt, maar erg klein en met een rare indeling. Ik ben er nog een behoorlijke tijd binnen geweest. Het was bij dit huis echt extreem druk met geïnteresseerden. Dit was dus het eerste open huis ooit waar ik naartoe ben geweest. Een mijlpaal ;-) Vervolgens ben ik naar huis nummer twee gegaan. Dit huis was eigenlijk al vanaf het begin mijn favoriet. Ik was er  best van onder de indruk moet ik zeggen. Ik zag niet veel nadelen en vooral veel mogelijkheden. Het huis heeft vier slaapkamers, maar twee zijn een beetje apart met een eigen badkamer. Mooi dus als ik bijvoorbeeld twee kamers zou willen verhuren.

Bij het tweede huis heb ik ook nog even door de buurt gelopen. Niet de beste buurt, maar ook zeker niet slecht. Ik hield dus wel een positief gevoel over aan deze bezichtiging. Vervolgens ben ik nog naar 3 andere huizen gegaan, verspreid over San Jose. Sommige huizen best schattig, maar allemaal met dingen die ik niet zo zag zitten. Ik ben later op de dag ook nog naar een nieuwbouw project gegaan. Dit nieuwbouwproject bestond uit rijtjeshuizen. Wel redelijk grote rijtjeshuizen, maar ze waren wel meer dan een miljoen dollar. Echt bizar. Dat is net iets boven mijn budget ;-) Zo super hoog zijn de huizenprijzen hier. Het zal dus lastig worden om echt iets moois te vinden. In de avond moest ik nog wat dingen voorbereiden. Morgenochtend ga ik namelijk weer eens krabvissen met Evan en ik wilde nog even wat eten maken om mee te nemen en alles klaarzetten. Het was tegen middernacht dat ik eindelijk naar bed ging. Toen lag ik nog even wakker, omdat ik best nog veel aan het malen was over alle huizen die ik vandaag had gezien. Ik viel pas na 1:00 uur in slaap........

In de Versnelling

Afgelopen weekend ben ik begonnen met me te verdiepen in het kopen van een huis hier. Ik dacht dat het wel een tijdje zou duren voordat ik echt naar huizen zou gaan kijken. Het is allemaal echter veel sneller gegaan dan gedacht. Ik wist dinsdag al hoeveel ik kan lenen en dat viel niet heel erg tegen. Vooral op alleen mijn eigen salaris is het eigenlijk wel een hoog bedrag. Ik ben ook al met een makelaar in contact gekomen en heb al een aantal huizen gezien op internet die ik zou kunnen kopen en die er op het eerste gezicht goed uitzien. Ik moet wel zeggen dat ik me de afgelopen dagen moeilijk op werk kon concentreren. Ik was voortdurend aan huizen aan het denken ;-) Maar, ik ben wel heel blij dat het nu begint te lopen.

Het is tot nu toe snel gegaan, maar dit was natuurlijk nog maar de makkelijke fase. Nu begint het zoeken naar een huis en het proces van het doen van een bod als ik iets heb gevonden. Vooral dat laatste kan hier een hele lange tijd duren. Er is hier zoveel vraag naar huizen, dat er vaak tientallen biedingen zijn op een huis. Ook zijn er vaak mensen bereid om meer te betalen dan de vraagprijs. Ik ken een aantal mensen die een huis hebben gekocht en die waren maanden aan dit proces kwijt. Ik ben benieuwd hoe het bij mij zal gaan, maar misschien ook wel heel snel. Je weet het niet. Het kan in ieder geval zomaar zijn dat ik over een paar maanden ga verhuizen. Dit weekend ga ik in ieder geval al wat huizen bekijken! Spannend!

Hoog en Laag

Het is eigenlijk helemaal niet zo goed om heel de dag op een stoel aan een bureau te zitten. Ten minste, dat heb ik gehoord en gelezen. Het is veel beter om vaker te staan. Ook voor de bloedcirculatie bijvoorbeeld. Ik doe natuurlijk erg veel werk al zittend achter een bureau. Bij NASA zie je steeds meer mensen die een bureau hebben waar je aan kan staan, of die je in hoogte kan verstellen. Ik wilde ook al een tijdje zo’n hoog-laag bureau. De fysiotherapeut die ik een tijdje geleden voor mijn rug had zei namelijk dat dat ook goed voor mijn rug zou zijn.  Ik heb wel al een super-de-luxe stoel voor mijn rug gekregen (als je er in zit, heb je het gevoel dat je op een wolk zit), maar een hoog-laag bureau had ik nog niet. Vorige week hoorde ik toevallig van zo’n bureau die nu door niemand werd gebruikt en ik ben er gelijk op gesprongen. Vandaag is het bureau in mijn kantoortje geplaatst.

Het bureau dat ik had was echt super oud. Niet dat dat een probleem hoeft te zijn, maar het was niet echt comfortabel. Veel te laag en mijn benen hadden niet veel ruimte om te bewegen. Het nieuwe bureau is een stuk groter en het past nog maar net in mijn kleine kantoortje. Het bureau is wel open aan de onderkant, dus op de een of ander manier lijkt mijn kantoortje nu wel groter. Ik was een paar uurtjes bezig om al mijn spullen weer een plekje te geven. Daarna had ik ironisch genoeg wel veel last van mijn rug door het bukken en sjouwen...... Ik ben in ieder geval erg blij. Ik kan mijn bureau nu met een druk op de knop omhoog of omlaag laten gaan. Ik ga nu een paar keer per dag een tijdje staand werken. Dat is nog wel even wennen, maar het voelt verder wel goed. Ik heb nu in ieder geval de keuze ;-)

En hij kan nog veel hoger!

Walvissen Kijken

In IJsland hebben we een walvissentour gedaan, maar we hebben toen geen walvissen gezien. Alleen wat dolfijnen. Langs de westkust van Amerika loopt een walvissen route waar de walvissen langs migreren. Een soort snelweg eigenlijk. Er zijn hier dus altijd heel veel walvissen langs de kust te zien. In Californië komt deze walvissensnelweg vrij dicht langs de kust, dus op sommige plekken kan je de walvissen vanaf het land al zien. Natuurlijk zie je vooral het opspuitende water als ze boven water komen. Er zijn ook vrij veel verschillende soorten walvissen die je hier kunt zien. Op dit moment migreren de grijze walvissen naar het zuiden. Vandaag hebben Melinda, Alex en ik een walvissentour gedaan om de walvissen te zien. We hadden vandaag namelijk een vrije dag. Ik ben om 7:30 uur van huis vertrokken om ze op te halen. Daarna zijn we naar Monterey gereden, vanwaar de boot om 10:00 uur vertrok.

Springende dolfijnen.

Toen ik van huis vertrok, was het rond de baai van San Francisco erg bewolkt en mistig. Toen we echter in de buurt van Monterey kwamen, klaarde het op. Het was stralend weer en er stond weinig wind. De perfecte condities om walvissen te zien. In de baai van Monterey is de op drie-na-grootste onderwater kloof ter wereld te vinden. Daardoor is er hier aan de kust een ontzettend grote diversiteit aan zeeleven te vinden. Toen we de haven uitvoeren zagen we natuurlijk al veel zeeotters en zeeleeuwen. Toen we wat verder op zee waren begroetten de dolfijnen ons. Een grote groep sprong rond onze boot heen terwijl we met een behoorlijke snelheid verder de oceaan op gingen. Daar was het even zoeken, maar na een tijdje zagen we de eerste grijze walvissen.

Dolfijnen naast onze boot.

Drie walvissen bij elkaar.

Zoals gezegd is dit het hoogtepunt van de migratietocht naar het zuiden. Het duurde dus niet lang of we waren omringt door walvissen. Ik heb er nog nooit zoveel op één tocht gezien. Erg mooi om te zien. In sommige groepen zwommen wel tien walvissen bij elkaar. Ze spoten allemaal één voor één water de lucht in. De walvissen duiken regelmatig onder en dan zie je de grote staart uit het water komen. We hebben ook één walvis op een afstandje uit het water zien springen. Dat was een erg cool gezicht. Het was dus een mooie ervaring. Na drie uurtjes kwamen we weer aan in de haven van Monterey. We hebben daarna nog even in de buurt geluncht en zijn toen weer naar huis gereden. De grootste walvis ter wereld is de blauwe walvis. Die kom je hier ook tegen, maar dan vooral in juni en juli. Misschien moet ik dan nog maar eens een tour doen. Wat is het toch geweldig dat ik dit allemaal in mijn achtertuin heb!

De staart uit het water.

Hypotheken

OK, ik woon hier nu al bijna vijf jaar en ik ben drie jaar geleden geëmigreerd. Ik ben nog steeds erg blij met mijn appartement, maar wil zeker niet mijn hele leven blijven huren. Het probleem is alleen dat huizen hier extreem duur zijn. Je vindt sowieso niets behoorlijks onder de zes ton en een beetje huis start rond de miljoen dollar. Maar, ik moet ooit eens beginnen met me er verder in te verdiepen. Anders kom ik nooit ergens. Zaterdag ben ik gaan onderzoeken wat de mogelijkheden voor een hypotheek zijn. Ik heb ook heel lang met Steve gepraat. Hij was voorheen mijn huisbaas en bezit een aantal huizen. Iemand met veel kennis op dat gebied dus. Ik heb al heel wat geleerd. Ik heb ook gelijk mijn kredietrapporten aangevraagd en Steve heeft mij geïntroduceerd bij iemand die over hypotheken gaat. Het zal vast wel tegenvallen hoeveel ik echt kan lenen, maar ik heb in ieder geval al een back-up plan. Op mijn blog zal ik vast wel melden als er nieuwe ontwikkelingen zijn.

Mooie natuur hier.

Vandaag, zondag, ben ik redelijk vroeg opgestaan. Ik wilde namelijk een goede wandeling doen. Alex vond dat ook een goed idee en ik heb hem dus opgehaald. Veel natuurgebieden hier in de buurt zijn altijd extreem druk. Je kan vaak niet eens een parkeerplek vinden, tenzij je om zeven uur in de morgen aankomt. We probeerde eerst bij Rancho San Antonio te komen, maar daar waren alle parkeerterreinen vol. Ik ken hier echter een plek waar niet veel mensen komen om te wandelen. Altijd een goed alternatief dus. Deze plek ligt achter de Cooper-Garrod wijngaard. Deze wijngaard is opgezet door een oud testpiloot van NASA. We waren er om half elf in de morgen en er was inderdaad bijna niemand. We zijn door de manege gelopen en daarna nog een flink stuk door het natuurgebied er achter. Het was erg mooi weer. Na afloop hebben we nog een fles wijn gekocht en hebben we lekker op het terras gezeten. Daarna heb ik Alex naar huis gebracht en heb ik thuis nog wat klusjes gedaan. Vanavond heb ik de tweede maaltijd van mijn Blue Apron doos gemaakt, de katvis. De eerste twee dagen van het weekend waren goed, maar het is nog niet voorbij. Morgen is het Martin Luther King Day en hebben we dus een extra dagje vrij. Yay!

De wijngaard met de manege.

Blue Apron

Een tijdje geleden heb ik een uitnodiging gehad van Herman en Rita om lid te worden van Blue Apron. Daar heb je geen uitnodiging voor nodig, maar door de uitnodiging kreeg ik een gratis doos. Maar een gratis doos met wat? Verse ingrediënten om drie maatlijden te bereiden. Herman en Rita hadden me een half jaar geleden al over Blue Apron verteld en waren er erg over te spreken. Dit is de deal: voor 60 dollar krijg je iedere week een doos bezorgd vol met verse ingrediënten voor drie maatlijden voor twee personen. Er zitten ook receptenkaarten bij voor de drie maaltijden. Er zit ook vlees en vis in de doos. De doos is namelijk gekoeld, zodat alles vers blijft terwijl het voor de deur staat te wachten. Alles in de doos is afgemeten voor de drie maaltijden, dus je hebt niets meer of minder nodig. Je hoeft alleen wat peper en zout, en natuurlijk wat kookgerei thuis te hebben.

Lekker!

Vandaag is mijn eerste doos aangekomen. Ik was verrast over de kwaliteit van alle ingrediënten en hoe goed alles verpakt is. De recepten zagen er allemaal overheerlijk uit. Ik had Melinda en Alex uitgenodigd om bij mij te eten en ik heb een Mexicaanse ovenschotel gemaakt met Quinoa. Dat is zo leuk van dit systeem: je komt allemaal speciale ingrediënten tegen die je normaal niet zo snel zou kopen. De ovenschotel was in 30 minuten klaar. Het was echt heel erg lekker! Ik heb nu nog de ingrediënten om katvis met pistachenoten te maken en een Indiase kippensoep met rijst. Die maaltijden zal ik de komende dagen wel maken. Ik heb in ieder geval nog een week voordat de volgende doos komt. Vanaf dat moment moet ik natuurlijk wel betalen. Wel een beetje decadent, maar op deze manier is het makkelijker om thuis bijzondere maaltijden te koken. Veel goedkoper dan uit eten gaan en ook nog eens heel gezond!

Culinaire Diversiteit

Ik heb het op mijn blog vrij vaak over lekker eten en ook over eten uit alle windstreken. Het is hier in de buurt allemaal heel makkelijk te vinden. Er zijn heel veel kleine gebiedjes of wijken waar mensen van een specifieke afkomst wonen en werken. Zo heb je bijvoorbeeld altijd een China Town, iets wat je in Nederland ook wel ziet. Dat fenomeen komt geloof ik uit Amerika. Hier heb je echter ook Japan Town, Korean Town en Little Saigon, een Vietnamese wijk. Vandaag zijn we naar Little Saigon gegaan voor de lunch. De lab manager van de VMS heeft een Vietnamese achtergrond en wist een goed restaurant. Het was midden in een Vietnamees winkelcentrum. De specialiteit van het restaurant was gebroken rijst. Dit werd vroeger vooral aan de armen gegeven, maar is nu juist iets speciaals. Het heeft een andere structuur dan gewone rijst. Het eten was echt overheerlijk. De lunch duurde wel een beetje lang. We zijn twee uur lang van werk geweest. Maar, het was het wel meer dan waard ;-)

Ik zat wel super vol na de lunch. Aan het einde van de middag ben ik nog gaan sporten. Door de stevige lunch voelde ik me energieker dan normaal, en kon zelfs een tandje bijzetten. Het was een goede workout dus. En daarna ben ik weer uit eten gegaan. Ik ken hier nu drie mensen van de TU Delft die hier stage lopen. Twee bij NASA en één bij TESLA. Voor Ezra, een stageloper bij NASA, is het morgen de laatste dag op werk. Vanavond hebben we met alle mensen van Delft een hapje gegeten. We zijn naar Cascal gegaan, een goed tapas restaurant in Mountain View. Het was erg gezellig en het eten was erg lekker. Het is wel grappig. Alle drie de studenten zijn minstens 10 jaar later aan hun studie luchtvaart- en ruimtevaartechniek begonnen dan ik. Er was een groot leefdtijsverschil dus. Gelukkig voel ik me nog niet zo oud ;-)

Nieuwe Gezichten

Vanochtend had ik eerst mijn halfjaarlijkse afspraak bij de tandarts. Zoals ik al vaker heb gezegd, nemen ze hier echt de tijd voor je. Ik lag dus zeker een uur in de stoel. Er zijn foto’s gemaakt en alles is weer helemaal schoongemaakt. Altijd een erg lekker gevoel na afloop. En geen gaatjes! Toen ik op werk kwam, had ik nog een uurtje de tijd voor wat werk, voordat ik alweer moest vertrekken voor de lunch. Ik ben met Alex en een collega van de VMS gaan lunchen bij Symantec. Dat is hier een ding. Er zijn zoveel bedrijven hier, met allemaal hun eigen restaurant. Sommige van die restaurants zijn open voor het publiek. Vaak is het eten er erg goed en ook nog goedkoper dan in een normaal restaurant. Symantec is ook nog eens op een steenworp afstand van NASA. Je hebt er een ruime keuze aan gerechten van over de hele wereld. We hebben lekker buiten gezeten en het eten was erg lekker.

In de middag had ik eerst een vergadering en daarna had ik beloofd deel te nemen aan een experiment van een collega. Het experiment was een beetje saai, maar het duurde gelukkig maar een uurtje. Daarna liep het alweer aardig tegen het einde van de werkdag. Ik heb dus niet al te veel aan mijn eigen werk kunnen zitten vandaag. Maar ja, dat heb je wel eens. Vanavond had Nancy een borrel georganiseerd om het nieuwe jaar in te luiden. Ik ben eerst nog snel even wat gaan eten. Ik ben met Alex weer voor Ramen gegaan (Japanse soep). De laatste tijd eet ik misschien een beetje te veel Ramen, maar het is dan ook erg lekker. En ook nog eens erg goedkoop ;-) Daarna dus de borrel bij een brouwerij in het centrum van Mountain View. Dit keer waren er wat nieuwe gezichten bij. Een vrouw uit Engeland die sinds deze week in ons gebouw is komen werken, iemand die een PhD bij MIT doet en voor een maandje op bezoek is, en nog een stageloper uit Long Beach. We hebben dus een erg dynamische groep bij NASA. Er zijn onlangs veel mensen weggegaan, maar er komen natuurlijk ook altijd weer nieuwe mensen bij.

Warm Welkom

Ik was een dikke week geleden natuurlijk al even naar NASA gegaan. Ik was er maar een halve dag en veel mensen waren nog op vakantie. Vandaag voelde dus meer als de eerste werkdag bij NASA van het nieuwe jaar. Dat betekende veel goede wensen voor het nieuwe jaar. Het was goed om iedereen weer te zien. Een warm welkom. We kregen ook een mailtje van de directeur van NASA Ames. Hij verwelkomde ons terug op werk en bij de NASA familie. Ik kreeg het er warm van ;-) Ik ben de dag begonnen om een lijstje te maken met dingen die ik snel moet afhandelen. Ik werd er bijna depressief van........ Binnen een paar minuten besloeg mijn lijstje al een heel A4'tje (of eigenlijk een vel papier met letter size natuurlijk).  Snel aan de slag dus.

Zo ziet mijn bureau er op dit moment uit.....

Voor de lunch ben ik naar het NASA restaurant gegaan. Daar heb ik met een aantal collega’s lekker buiten gezeten. Vandaag heb ik ook mijn nieuwe computer gekregen. Altijd leuk, een nieuw speeltje. Ik heb in de middag gelijk maar wat programma’s geïnstalleerd. Mijn bureau is nu wel een beetje een zooitje. Ik heb vanmiddag ook gelijk maar even mijn security training voor het nieuwe jaar gedaan. Aan het einde van de middag kon ik gelukkig al wat dingen van mijn lijstje afstrepen. Rond 17:00 uur ben ik ook nog even lekker naar de gym gegaan. Het is zeker druk op werk, maar wel op een lekkere manier. Het was een goede dag vandaag.

Opruimen

Dit weekend was het eerste weekend in het nieuwe jaar dat ik thuis was. Ik dacht: laat ik het jaar eens goed beginnen. Ik wilde al een tijdje eens wat kasten opruimen, dus dat heb ik zaterdag gedaan. Ik ben begonnen met mijn kledingkast. Ik was er een paar uur zoet mee, maar daarna had ik een vuilniszak vol met kleding die ik weg kan doen. Daarna ben ik door mijn rommelkast gegaan. Ook hier heb ik aardig wat uit weggegooid en ik heb een betere indeling gemaakt. Zo, dat geeft een goed gevoel. Ik wilde eigenlijk nog wat meer dingen uitzoeken, maar dat komt een volgende keer wel. Het was inmiddels laat in de middag en ik vond dat ik wel genoeg gedaan had. ’s Avonds heb ik een pizza in de oven gegooid en heb ik lekker een film gekeken.

Er zijn altijd veel vogels aan de baai.

Vandaag ben ik weer aan de slag gegaan. Eerst mijn hele appartement schoongemaakt. Altijd als ik een paar weken ben weggeweest lijkt het extra smerig in huis. De stof lijkt zich sneller te verzamelen als ik niet thuis ben. Na het schoonmaken heb ik nog wat administratieve zaakjes geregeld. Aan het einde van de middag ben ik met Alex nog gaan wandelen aan de baai. Ik wilde nog even buiten zijn dit weekend. De zon was in de loop van de middag doorgebroken, dus het was lekker buiten. Het was erg mooi aan de baai en we hebben een flink stuk gelopen. Daarna wilde ik nog even naar IKEA om wat kleine dingetjes te kopen. Alex ging ook mee en we hebben na het shoppen gelijk maar even wat Zweedse gehaktballetjes gegeten. Het was een erg productief weekend.

Zonsondergang aan de baai.

Vrieskou

Op weg naar Chicago.

Nee, dit is niet een van mijn posts waar ik klaag over het koude weer, terwijl het in Californië warmer dan 10 graden Celsius is. Met vrieskou bedoel ik de extreme kou in het noorden van Amerika. Wat heb jij daar nou mee te maken?, kan je je misschien afvragen. Nou, ik had een tussenstop in Chicago toen ik naar huis vloog van de conferentie. Mijn vlucht van Orlando naar Florida had geen vertraging. Ik had een stoel bij het raam en onderweg zag ik op een gegeven moment al het met sneeuw bedekte landschap. Vorig jaar ging het noordoosten van Amerika lange tijd gebukt onder extreme kou en sneeuwstormen. Dit jaar is het ook al aardig die kant op aan het gaan. Toen ik op de conferentie zat hoorde ik al van een sneeuwstorm die over het noorden van Amerika zou trekken. Toen dacht ik al: als ik maar niet te veel problemen heb als ik naar huis vlieg........

Aangekomen in Chicago bleek het inderdaad extreem koud te zijn. Het vliegtuig en de terminal waren natuurlijk verwarmd, maar bij het lopen door de slurf van het vliegtuig naar de terminal vroor je bijna dood. Het was tegen de -20 graden Celsius. Ik heb het gelukkig overleefd ;-) Ik had twee uurtjes de tijd, voordat mijn volgende vlucht zou vertrekken. Eerst leek er geen vertraging te zijn, maar het instappen voor mijn vlucht naar San Francisco ging wel heel erg traag. Ze wilden voorkomen dat er mensen in de slurf moesten wachten, dus er werden telkens maar kleine groepjes mensen doorgelaten. Eenmaal in het vliegtuig stapelde de vertraging zich op. Door de vrieskou, konden ze ook niet zo snel de koffers in het vliegveld krijgen. Later waren er ook problemen met het starten van de motoren. Met een uurtje vertraging vertrokken we uiteindelijk toch. De vlucht naar San Francisco ging voorspoedig.

In San Francisco werd ik door Alex van het vliegveld gehaald.  Alex heeft een auto te leen van een NASA collega. Toen hij naar het vliegveld reed, is er blijkbaar iets in de koppeling kapot gegaan.  Het resultaat was dat we niet snel konden accelereren toen we naar Mountain View reden. Eenmaal op snelheid was er gelukkig niet zoveel aan de hand. We zijn nog snel even wat gaan eten in het centrum van Mountain View en daarna ben ik lekker naar huis gegaan. Blij om weer thuis te zijn en voorlopig even in deze tijdzone te blijven.

Comitélid

Vanmorgen voelde ik me gelukkig iets beter. De medicijnen hebben vannacht dus hun werk gedaan. Ik voelde me nog steeds ziek, maar mijn keel deed in ieder geval niet zo veel pijn. Ik was gisteren trouwens redelijk vroeg naar bed gegaan en heb uiteindelijk een dikke negen uur geslapen. Het was verder weer een redelijk goede dag op de conferentie. Vooral in de morgen waren er nog een aantal goede presentaties. In de middag ben ik iets eerder naar mijn hotel gegaan. Even wat werk doen. Vooral wat mailtjes beantwoorden. Na een uurtje ben ik weer naar de conferentie gegaan. Daar heb ik eerst even afscheid genomen van wat mensen. Morgen is de laatste dag van de conferentie, maar ik vlieg al in de ochtend naar huis. Dit was dus de laatste mogelijkheid om nog even gedag te zeggen.

Vanavond was de vergadering van het Modeling and Simulation Technical Committee. Dit is een groep van experts die de conferentie op mijn vakgebied organiseert. Naar deze conferentie zend ik altijd mijn papers. Ik was al vier of vijf keer naar een vergadering geweest, maar was nog niet officieel lid geworden. Je kunt ook niet zomaar lid worden. Je moet als lid voorgedragen worden of jezelf nomineren. Dat laatste had ik gedaan. Vandaag kreeg ik te horen dat ik als lid geaccepteerd ben. Daar moesten ze over stemmen en op dat moment moest ik natuurlijk even de zaal uit. Ik heb me gelijk opgegeven als de Technical Chair voor de twee conferenties van volgend jaar. Dan organiseer ik dus het gedeelte van de conferentie dat over mijn vakgebied gaat en bepaal ik welke papers er geaccepteerd moeten worden. Ik ben benieuwd. Ik heb er wel zin in.

Er is ook altijd een diner tijdens de vergaderingen. Dat was erg goed deze keer. De vergaderingen duren altijd best wel lang. Dit keer meer dan drie uur. Toen ik laat in de avond weer op mijn hotelkamer aankwam, had ik een kleine inzinking. Ik voelde me weer een stuk slechter. Vooral erge hoofdpijn en weer meer last van mijn keel. Ik heb gelijk maar weer het medicijn ingenomen voor vannacht. De conferentie is voor mij in ieder geval afgelopen. Hopelijk voel ik me morgen iets beter als ik naar huis vlieg.

Ongemakken

De conferentie gaat goed, maar er zijn wel de nodige ongemakken. Allemaal eerste wereld problemen natuurlijk. Het begon al toen ik zaterdag aankwam. Ik wilde mijn tanden poetsen, maar kwam er achter dat de reisetui van mijn elektrische tandenborstel leeg was. Ik heb blijkbaar de etui thuis klaargelegd, maar vergeten mijn tandenborstel er in te doen. Niet zo slim dus. Zondagochtend ben ik maar een tandenborstel gaan kopen. Zondag wilde ik me ook scheren en kwam er achter dat mijn scheerapparaat was leeggelopen. Ik had hem nog speciaal opgeladen voordat ik vertrok naar Florida. Blijkbaar is het scheerapparaat aangegaan in mijn koffer. Ik loop er deze week dus iets bebaarder bij dan normaal. Gelukkig heb ik nog wel mijn scheermesje en scheerschuim bij me, dus ik kon in ieder geval mijn nek nog nat scheren.

Gisteren aan het einde van de dag voelde ik me opeens een beetje ziekjes. Vooral mijn keel begon pijn te doen. Ik sprak eerder deze week met mensen die ziek waren, en toen dacht ik al: ik hoop dat ik het niet krijg. Vanochtend werd ik met een erg pijnlijke keel wakker. Het leek of ik duizenden scheermesjes had ingeslikt. In de loop van de ochtend ging het wel iets beter, maar ik voelde me de hele dag niet lekker. Vanavond ben ik met Erik-Jan en Thomas uit eten gegaan. Daarna ben ik snel maar even wat medicijnen gaan halen. Een speciaal middeltje dat verlichting tijdens de nacht moet geven. Hopelijk helpt het een beetje. Ik moet nog één dag op de conferentie zien te overbruggen. Hopelijk gaat dat nog lukken.......

Oude Bekenden

Zondag heb ik overdag aan mijn presentatie gewerkt. Ik ben er niet blij mee, maar deze en de laatste conferentie heb ik mijn presentatie pas op de conferentie zelf gemaakt. Ik ben altijd liever iets meer voorbereid. Maar ja, het zal wel goed komen. In de avond ben ik met Jaime gaan eten. Ik had haar al een tijdje niet meer gezien, dus het was goed om even bij te kletsen. Maandag begon dan de conferentie. In de ochtend kwam ik gelijk al veel bekenden tegen. Agnes, Erik-Jan, Coen, Tom en natuurlijk Thomas. Het is altijd leuk om iedereen weer te zien op de conferenties. Het was een goede dag op de conferentie met een aantal aardige presentaties. Er was ook een goede lunch georganiseerd voor conferentiegangers. Ik ben rond 16:00 uur naar mijn hotel teruggegaan. Nog even aan mijn presentatie werken........ In de avond zijn we met een grote groep Delftenaren uit eten gegaan bij een Italiaan.

De zaal stroomt vol voor de awards lunch.

Vandaag was om 10:00 uur mijn presentatie. Ondanks dat ik mijn presentatie gisteren pas helemaal heb afgemaakt, ging het erg goed geloof ik. Het is in ieder geval altijd mooi als het achter de rug is. Dan heb je meer vrijheid om te doen wat je wil op de overige conferentiedagen. Vandaag was er ook weer een lunch georganiseerd. Bij de lunch van vandaag werden de awards uitgereikt. Best indrukwekkend om te zien hoe ze voor duizenden mensen een drie-gangen lunch serveren. In de middag ben ik nog naar een sessie gegaan, maar ben redelijk bijtijds naar mijn hotel gegaan. Even bijkomen en wat ander werk doen. Vanavond is er nog een receptie waar ik naartoe ga.

Van Koud naar Warm

Eergisteren kwam ik weer thuis in Californië en het was er ijskoud. De temperatuur lag onder de 5 graden Celsius. Het voelde net zo koud aan als in IJsland. Het komt zelden voor dat het zo koud is. In mijn appartement was het ook heel koud en ik had moeite om de boel warm te krijgen. Gisteren heb ik lekker rusting aangedaan. Ik heb eerst uitgeslapen en ben daarna op mijn gemak naar NASA gegaan. Daar heb ik even wat laatste dingen voor de conferentie voorbereid. Ik ben nog uit lunchen gegaan met wat collega’s en ben vervolgens lekker vroeg naar huis gegaan. Ik moest namelijk nog snel even wassen en pakken voor mijn reis naar Florida. In de avond ben ik gaan eten met Alex. We zijn naar een hummus restaurant gegaan in het centrum van Mountain View. Ik was hier nog niet eerder geweest en het beviel erg goed.

Vandaag vloog ik naar Florida. Orlando om precies te zijn. Aankomende week is daar een grote conferentie waar ik ook een paper presenteer. Alex heeft me naar het vliegveld gebracht. Dit keer vloog ik van het vliegveld van San Francisco. Ik vertrok van terminal 3. Die zijn ze net aan het verbouwen en ik was verbaasd hoe mooi het er van binnen uitzag. Ik had een directe vlucht naar Orlando; iets meer dan vijf uur vliegen. Het is niet bepaald om de hoek dus. De vlucht verliep voorspoedig en ik landde om 17:45 uur. Ik heb net het tijdverschil met IJsland moeten verwerken, in San Francisco is het acht uur vroeger dan in IJsland, en nu is het weer drie uur later in Florida. Ik hoop dat ik deze week niet al te veel last heb van een jetlag........

Ik heb snel mijn huurauto opgehaald. Een Volkswagen Passat. Rijdt erg lekker moet ik zeggen. Daarna ben ik naar het hotel gereden. Het is hier in Florida tegen de 30 graden Celsius. Een stuk warmer dus dan in IJsland en in San Francisco op dit moment. Ik ben nog even wat gaan eten in de buurt van het hotel en daarna ben ik naar mijn kamer gegaan. Ik heb al contact gehad met veel bekenden die ook naar de conferentie gaan. Thomas is bijvoorbeeld hier en ook een aantal oud collega’s van de TU Delft. Morgen zal ik ze waarschijnlijk wel zien. Daar kijk ik alvast erg naar uit!

Indrukken van IJsland

We zijn in totaal ruim 8 dagen in IJsland geweest. Ik ken veel mensen die er al waren geweest en iedereen was er lovend over. Ik moet zeggen dat ik er ook erg over te spreken ben. Het is allemaal erg goed georganiseerd in het land. Als toerist heb je extreem veel mogelijkheden om het eiland te verkennen. Er zijn bijvoorbeeld verschillende maatschappijen die meerdere keren per dag excursies naar bekende bezienswaardigheden organiseren. Wij hebben een aantal van die excursies gedaan. Het was ook bij lange na zo koud niet. Ik denk dat het een aantal dagen zelfs kouder in Nederland was. Iedereen in het land spreek Engels en dat is natuurlijk ook erg makkelijk. Ik zou zeker nog wel eens terug willen naar IJsland, maar dan denk ik in de lente of herfst. Het was super mooi met allen sneeuw en ijs, maar het is ook moeilijker om over het eiland te reizen. En al helemaal op eigen houtje.

Een besneeuwde luchthaven.

Vandaag had ik de wekker om 10:00 uur gezet. Ik had een kleine vijf uur geslapen. Ik was dus nog behoorlijk gaar. Ik heb snel even ontbeten en vervolgens mijn koffer verder gepakt. Rond 12:00  uur heb ik uitgecheckt en even later stond de shuttle voor de deur. Om 13:30 uur was ik op het vliegveld. Daar moest ik nog een kleine vier uur wachten. Gelukkig ging het snel voorbij. Er lag veel sneeuw op het vliegveld, maar we hadden maar een kwartiertje vertraging. De vlucht naar Amerika ging erg voorspoedig. In Seattle moest ik ook nog twee uurtjes wachten. Vervolgens had ik nog een vluchtje van anderhalf uur naar San Jose. Daar werd ik door Alex opgehaald. De laatste uren was ik al heel erg gaar. Nu ik thuis ben begin ik helemaal in te kakken. Ik heb nog even snel wat dingetjes opgeruimd en ga nu lekker naar mijn bedje. Morgen ben ik van plan om naar NASA te gaan om wat werk te doen. Maar niet te lang......