Klein Kind in een Snoepwinkel

De tweede helft van dit jaar wordt heel erg druk. Ik ga verschillende experimenten op de VMS doen en dat brengt erg veel werk met zich mee. Sinds vorige week is de drukte losgebarsten. Ik heb normaal niet zoveel vergaderingen, maar nu heb ik er opeens meerdere per week. Vergaderingen om bijvoorbeeld de technische details door te spreken van de simulatie en het experiment. Er is een heel groot team dat aan de VMS werkt en die moeten natuurlijk allemaal de juiste instructies krijgen. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die de cabine van de simulator op orde brengen, mensen die het programmeerwerk doen, mensen die de cabines moeten omwisselen, etc. Soms voel ik me net als een klein kind in een snoepwinkel. Vandaag moesten we bijvoorbeeld  allerlei keuzes maken voor de apparatuur die we in de cabine van de simulator willen hebben. Doe mij deze cabine maar (er zijn 5 verschillende cabines), die joystick, en die andere joystick ook, en deze schermen, en die stoel. Zo'n beetje alles is mogelijk. We hebben onze keuzes gemaakt en nu wordt de cabine opgebouwd volgens onze specificaties.

Eind deze maand moet de cabine al klaar zijn. Dan wordt hij op het bewegingssysteem van de simulator gezet en kunnen we beginnen met testen. Begin augustus begin ik met proefdraaien voor het eerste experiment. Na 2 weken begint het proefdraaien voor het tweede experiment. Daarna begint het testen van piloten voor het eerste experiment (6 weken) en daarna voor het tweede experiment (weer 6 weken). Het komt er dus op neer dat ik vanaf begin augustus tot het einde van het jaar op de VMS bezig ben......... Ik heb er gemengde gevoelens bij. Aan de ene kant wel leuk en interessant natuurlijk, maar het zullen lange dagen worden. Vanavond ben ik nog even naar de gym gegaan. Daarna lekker naar huis. Daar trof ik een tas met verschillende flessen whiskey voor de deur aan. Nog wat leftovers van Natasha. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen ;-) Haar appartement is nu helemaal leeg. Wel gek hoor.