OK, ik wil nog even doorgaan over de zorg hier. Vandaag had ik namelijk een afspraak met de orthopeed. Ik heb een geboorteafwijking in mijn rechtervoet. Of eigenlijk zijn het er meerdere. Zo zijn mijn 3de en 4de middenvoetsbeentjes gefuseerd. Ik heb dus eigenlijk maar 4 middenvoetsbeentjes in plaats van 5. Het bot bij mijn enkel is ook niet goed gevormd. Ik heb er al heel mijn leven last van en altijd erg veel pijn. De laatste tijd wordt het alleen maar erger. Ik wist al dat er in het gewricht onder mijn enkel veel slijtage is. In Nederland heb ik ook aardig wat orthopeden gehad, maar er leek nooit echt een oplossing te zijn. De laatste orthopeed die ik in Nederland had leek eindelijk beter te weten wat er aan de hand is, maar toen ging ik naar Amerika...........
Nu had ik dus mijn eerste afspraak bij een orthopeed hier. En het was weer een geweldige ervaring. Deze dokter bleek gelijk heel goed te snappen wat er aan de hand is. Het blijkt nu ook dat er 2 botten bij mijn enkel verbonden zijn, terwijl ze normaal vrij van elkaar horen te bewegen. Het blijkt een conditie te zijn die eens per 1000 geboorten plaatsvindt. Hij zei dat ze er in Amerika altijd specifiek naar kijken bij ieder kind en vond het dus raar dat het bij mij niet ontdekt was. Hij vertelde ook dat ze normaal de verbinding tussen die 2 botten rond het 10de levensjaar bij kinderen verwijderen. Dat zorgt er voor dat je daarna veel minder problemen hebt. Maar in Nederland hebben ze het bij mij dus nooit ontdekt........... Nu is het bij mij te laat voor die operatie.
Maar er is nu wel een plan. Vandaag heb ik steroïden en een pijnstiller geïnjecteerd gekregen in het gewricht onder mijn enkel. Het is de bedoeling dat dat de pijn weg gaat nemen. Het werkt voor 2 maanden en daarna moet ik weer een nieuwe injectie krijgen. Ik kan ook nog beslissen het gewricht vast te laten zetten. Dan moeten ze wel gaan opereren. Daar wachten we nu dus nog even mee. Eerst maar kijken of de steroïden aanslaan. Ik had vandaag in ieder geval geen pijn meer. Dat is vooral de pijnstiller. De steroïden hebben een paar dagen nodig om te beginnen te werken. Na het doktersbezoek was ik een beetje droevig maar ook erg blij. Droevig, omdat me veel ellende bespaart had kunnen blijven als de dokters in Nederland het eerder hadden ontdekt, maar vooral blij dat er nu een plan is.
Rond 10:30 uur kwam ik aan bij NASA. Om 11:30 uur begon daar de eerste grote NASA BBQ van het jaar. Altijd top geregeld. Hamburgers, hotdogs, taart, en bier. In de middag kreeg ik de eerste reviews voor mijn laatste paper. Ook erg mooi. Nu kan ik de paper gaan afmaken. Volgende week is namelijk de deadline voor het insturen. Vanavond ben ik nog even met Thomas boodschappen gaan doen voor het weekend. Het is namelijk een lang weekend en we gaan op een reisje. Daarover later meer ;-)
Nu had ik dus mijn eerste afspraak bij een orthopeed hier. En het was weer een geweldige ervaring. Deze dokter bleek gelijk heel goed te snappen wat er aan de hand is. Het blijkt nu ook dat er 2 botten bij mijn enkel verbonden zijn, terwijl ze normaal vrij van elkaar horen te bewegen. Het blijkt een conditie te zijn die eens per 1000 geboorten plaatsvindt. Hij zei dat ze er in Amerika altijd specifiek naar kijken bij ieder kind en vond het dus raar dat het bij mij niet ontdekt was. Hij vertelde ook dat ze normaal de verbinding tussen die 2 botten rond het 10de levensjaar bij kinderen verwijderen. Dat zorgt er voor dat je daarna veel minder problemen hebt. Maar in Nederland hebben ze het bij mij dus nooit ontdekt........... Nu is het bij mij te laat voor die operatie.
Maar er is nu wel een plan. Vandaag heb ik steroïden en een pijnstiller geïnjecteerd gekregen in het gewricht onder mijn enkel. Het is de bedoeling dat dat de pijn weg gaat nemen. Het werkt voor 2 maanden en daarna moet ik weer een nieuwe injectie krijgen. Ik kan ook nog beslissen het gewricht vast te laten zetten. Dan moeten ze wel gaan opereren. Daar wachten we nu dus nog even mee. Eerst maar kijken of de steroïden aanslaan. Ik had vandaag in ieder geval geen pijn meer. Dat is vooral de pijnstiller. De steroïden hebben een paar dagen nodig om te beginnen te werken. Na het doktersbezoek was ik een beetje droevig maar ook erg blij. Droevig, omdat me veel ellende bespaart had kunnen blijven als de dokters in Nederland het eerder hadden ontdekt, maar vooral blij dat er nu een plan is.
Rond 10:30 uur kwam ik aan bij NASA. Om 11:30 uur begon daar de eerste grote NASA BBQ van het jaar. Altijd top geregeld. Hamburgers, hotdogs, taart, en bier. In de middag kreeg ik de eerste reviews voor mijn laatste paper. Ook erg mooi. Nu kan ik de paper gaan afmaken. Volgende week is namelijk de deadline voor het insturen. Vanavond ben ik nog even met Thomas boodschappen gaan doen voor het weekend. Het is namelijk een lang weekend en we gaan op een reisje. Daarover later meer ;-)
 |
| BBQ bij NASA voor alle medewerkers. |
 |
| En dat zijn veel mensen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten