Oesters zonder Walvissen

Golden Gate Bridge.

Vandaag ben ik met Thomas naar Point Reyes gegaan. Dit is een nationaal park dat op een dik uur rijden ten noorden van San Francisco ligt. Dat betekend dus ongeveer tweeëneenhalf uur rijden van mijn appartement. Ik ben al eerder op een verkennende tocht geweest in dit nationale park. Dat was ongeveer een jaar geleden. Toen hoorde we al van de walvissen die hier ieder jaar voorbij trekken. In januari vertrekken de walvissen van noord naar zuid langs de Amerikaanse westkust en in maart van zuid naar noord. Point Reyes heeft een van de beste plekken om de walvissen te spotten, omdat hier een stuk land vrij ver de zee in steekt. Vandaag zijn we dus naar het park gegaan in de hoop wat walvissen te zien. Om 8:00 uur vertrokken we.  Eerst naar Sausalito net over de Golden Gate Bridge om snel een koffie en wat ontbijt te halen. Dat hebben we heerlijk aan het water van de baai opgegeten en gedronken.

De perfecte lunch.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Point Reyes. Daar zijn we eerst naar het informatiecentrum gegaan. Daarna stond er een speciale lunch op het programma. Oesters eten bij de Marshall Store (link). Even een korte uitleg. Ik heb 10 jaar geleden voor het eerst oesters gegeten. Ik vond het behoorlijk ranzig, die slijmerige drab. Sinds ik in Californië woon heb ik hier en daar weer eens oesters geprobeerd en vind ze over het algemeen erg lekker. Het verschil? Ze zijn hier super vers (dus niet slijmerig). In Californië zijn namelijk veel Oyster Farms te vinden. Veel van de Oyster Farms liggen bij Point Reyes. Bonny had de Marshall Store aanbevolen. Dit is een klein visrestaurantje direct aan Tomales Bay. We hebben hier 6 rauwe oesters besteld en 6 gegrilde met BBQ saus. Daarnaast nog een plateau van gerookte zalm en tonijn, en een broodje krab. Dit was denk ik de lekkerste lunch die ik ooit gegeten heb. Zo overweldigend lekker. Het was echt genieten zo aan het water.

Wolken in zicht.

We hadden volgens mij wel de hele dag bij de Marshall Store kunnen zitten, maar om walvissen te zien moesten we toch echt weer op weg. We zijn verder het park ingereden en kwamen uiteindelijk midden in de bewolking terecht. Het was de meest perfecte dag met super helder weer, maar aan de kust weet je het maar nooit. Er hing net een wolkenveld boven het meest uiterste stuk land. Een parkwachter vertelde ons dat de kans om walvissen te zien erg klein was. We besloten dus maar om de gok niet te wagen en zijn weer iets teruggereden, het wolkendek uit. Hier hebben we nog een mooie hike gedaan die ons langs een van de baaien van Point Reyes National Sea Shore bracht. Het was net eb aan het worden en een groot gedeelte van de baai kwam tijdens onze hike droog te liggen. Erg mooi om te zien. Na een flink stuk gelopen te hebben begonnen de wolken zich uit te breiden en zijn we maar teruggegaan. Toen zijn we weer over highway 1 naar het zuiden gereden. Hier en daar natuurlijk even gestopt om van de spectaculaire scenery te genieten.

Vogels in de baai tijdens de hike.

Op weg naar de Pelican Inn.

Uiteindelijk zijn we bij de Pelican Inn gestopt (link). Ook bekend van een eerder uitstapje. Dit is een herberg in Engelse stijl waar je heerlijk kan eten. Hier hebben we in de serre gezeten en wat gegeten en gedronken. Daarna moesten we nog een uurtje naar huis rijden. Daar aangekomen was ik echt moe maar zeker voldaan. Snel naar bed, want morgen wordt het weer een volle dag.