Geen Ontkomen Meer Aan

Vandaag was er geen ontkomen meer aan. Het hele weekend hebben we de regen weten te ontwijken, maar vandaag moesten we weer richting huis, richting de regen. Het is vandaag Cesar Chaves Day en ik heb een vrije dag. Vandaag stond Hearst Castle nog op het programma. Ik ben hier al verschillende malen geweest, maar Thomas nog niet. We hadden kaartjes voor een rondleiding om 11:00 uur. Hearst Castle ligt op 2.5 uur rijden van Santa Barbara, dus we hadden geen tijd om te treuzelen. We zijn om 8:30 vertrokken. Het was nog erg zonnig. Onderweg zagen we de wolken al opdoemen in het noorden. Steeds werd de bewolking ietsje dikker. Bij Hearst Castle aangekomen was er geen zon meer te bekennen. Gelukkig regende het nog niet.

Een kamer in Hearst Castle.

Hearst Castle ligt op een groot landgoed dat ooit helemaal van de familie Hearst was. Hier hebben zij een kasteel neergezet in oud Europese stijl. Het complex is gevuld met oud Europese meubelen, kunst, en andere attributen. Met oud bedoel ik honderden jaren oud. Mijnheer Hearst heeft deze “collectie” op veilingen in Europa gekocht. Het complex, het hoofdgebouw (het kasteel) en de bijgebouwen (gastenverblijven), werd vooral gebruikt om gasten van mijnheer Hearst te entertainen. Vijftig jaar geleden is het door de familie gedoneerd aan de staat Californië en opengesteld voor het publiek. Ik kan nog veel meer vertellen over de geschiedenis van dit complex en de familie, maar ik kan het vast niet beter dan Wikipedia. Daar even zoeken dus als je nog meer informatie wilt. Het is in ieder geval zeker een bezoek waard als je ooit eens in Californië bent. Vandaag hebben we een andere tour gedaan dan ik voorheen had gedaan, dus voor mij waren er ook weer nieuwe dingen te zien. Ook de film aan het einde had ik nog niet eerder gezien en was erg mooi.

Het kasteel.

Het zwembad met veel bladgoud.

Zelfs in de regen mooie uitzichten.

Rond 15:00 uur vertrokken we weer en nu richting huis. Dat was nog 2.5 uur rijden. De rit ging erg voorspoedig. Onderweg ging het steeds harder regenen. Bij Salinas zagen we weer een ongeluk gebeuren op de snelweg. Weer net achter ons. Twee dagen geleden ook al! Echt bizar. Tegen 18:30 kwamen we in Sunnyvale, waar Thomas woont. Net voor Sunnyvale stopte de bewolking in een rechte lijn en nu waren we opeens in de stralende zon. Onze missie van het weekend, de regen ontwijken, was dus geslaagd. We hebben er vandaag alleen in de auto last van gehad. Ik heb snel Thomas thuisgebracht en ben toen zelf naar huis gegaan. Daar ontkwam ik er nu niet aan om de gootsteen te gaan ontstoppen. Ik moest uiteindelijk de afvoer ontkoppelen. Uit de buizen kwam een grote prop vet. Gelukkig liep het daarna allemaal weer lekker door. Nu heb ik 2 uur besteed aan het updaten van mijn blog. Lekker met wat stukken kaas (Old Amsterdam) en een Whisky er bij. Het was een geweldig leuk weekend. Morgen begint een korte werkweek.

Bijna thuis en weer in de zon. De snelweg is nog wel erg nat.

Santa Barbara

Santa Barbara gezien vanaf de pier.

Santa Barbara wordt ook wel de Amerikaanse Riviera genoemd. Het heeft een Mediterraans klimaat en ook de architectuur doet Mediteraans aan. Ook vandaag was het weer perfect. Natasha, mijn buuvrouw, heeft hier gestudeerd en had ons wat tips gegeven. Een van die tips was een bakkerij waar je heerlijk kan ontbijten. Daar zijn we onze dag dus begonnen. We hebben lekker buiten gezeten. Ik had een croissant met bacon en ei. Daarna zijn we naar de oceaan gegaan en hebben we over de pier van Santa Barbara gelopen. Deze pier is niet echt geweldig mooi, maar het was lekker om even de zeelucht op te snuiven en wat mooie foto’s te maken. Vervolgens zijn we met de auto de bergen van Santa Barbara ingereden. Hier hebben we een hike gedaan. Ook een tip van Natasha. De hike ging naar één van de toppen in de bergen, Inspiration Point genaamd. Tijdens het wandelen hadden we een geweldig uitzicht over Santa Barbara met daarachter de oceaan. Op de top was het uitzicht natuurlijk helemaal geweldig. Het begin van de middag waren we weer bij de auto en zijn we weer het centrum ingereden.

Uitzicht op Santa Barbara en de oceaan vanaf Inspiration Point.

De volgende stop was de Presidio van Santa Barbara. Een fort dat in de Spaanse tijd gebruikt werd voor de verdediging van de Mission in Santa Barbara en de El Camino Real, de weg tussen het zuiden en het noorden van Californië. Deze weg is tegenwoordig de 101 snelweg. In de Presidio hebben we wat Californische geschiedenis opgesnoven. Het fort is grotendeels verdwenen, maar sommige delen zijn opnieuw opgebouwd. Het geheel kon wel een likje verf gebruiken, maar het was zeker erg leuk om te zien. Hierna zijn we nog naar een wijn proeflokaal van de Santa Barbara Winery gegaan om een fles wijn te kopen. De overheerlijke wijn die we gisteravond bij het eten hadden besteld. We wilden hier ook wijn gaan proeven, maar een glas was in vergelijking met een hele fles een beetje duur. We zijn dus maar het centrum ingedoken om daar even een drankje te doen. Heerlijk buiten aan een bar gezeten. Daarna hebben we nog lekker gegeten en vervolgens naar het hotel. Nu hadden we gelukkig al aan het einde van de middag een kamer geregeld en hoefde dus niet meer op zoek. Het was weer een geslaagde dag.

De Presidio.

Sinaasappelboom op de binnenplaats.

Poppy Jacht

Vandaag zijn we niet al te vroeg opgestaan. We waren tenslotte laat aangekomen gisteren. We zijn eerst even ontbijt gaan halen bij de Starbucks. Daarna begon onze jacht naar de California Poppies. Californië heeft vele symbolen. Het nummer 1 symbool is misschien wel de bruine beer die op de vlag van Californië prijkt. Nummer 2 is zeker de California Poppy. Deze oranje bloem is de staatsbloem van Californië. Het is zelfs strafbaar hier om ze te plukken. Als je gepakt wordt moet je een hoge boete betalen. De Poppies kan je hier overal vinden. Zo staan ze bijvoorbeeld ook op de NASA basis. In de woestijn komen ze echter het meeste voor. En dan vooral in de lente. De woestijn kan dan veranderen in een ware bloemenzee. Je ziet werkelijk geen grond meer, maar alleen maar bloemen. Het hangt wel van de weerscondities af en vooral van de hoeveelheid regen die valt. Onze eerste stop vandaag was een state park in de woestijn bij Lancester. De hoeveelheid bloemen zou nu ongeveer op het hoogtepunt moeten zijn. In het park aangekomen zagen we al dat het wel meeviel met de hoeveelheid bloemen. Dit jaar is een stuk beter dan vorig jaar, maar nog steeds niets vergeleken met het recordjaar 2010 toen de hele woestijn oranje zag. We hebben een korte hike gedaan en zagen toch nog wel stukken met veel bloemen. Vooral Poppies, maar ook een verzameling van paarse en gele bloemen. Erg mooi.

California Poppies in de woestijn.

Ook met paarse bloemen.

Een stuk Berlijnse muur.

Hierna zijn we vertrokken richting het westen. De volgende stop was de Ronald Reagan Presidential Library. Iedere president van Amerika krijgt na zijn aftreden een bibliotheek. Hier worden dan alle documenten van het presidentschap bewaard. Die van Ronald Reagan ligt in Simi Valley, ten noord-westen van Los Angeles. Ik was hier al eens eerder geweest met Edmund, maar voor Thomas was het de eerste keer. Het was toch weer leuk om te zien. Ronald Reagan was president in een moeilijke tijd en heeft veel voor elkaar gekregen. De Presidential Libraries zijn openbaar en vaak ingericht als een soort museum. De belangrijke documenten van het presidentschap zijn altijd in een apart gedeelte en op afspraak te bezoeken. De bibliotheek van Reagan is een ode aan deze bijzondere president. Een museum waarin zijn leven in beeld wordt gebracht. Ronald Reagan is 10 jaar geleden overleden en zijn graf is ook bij de bibliotheek te vinden. Verder zijn een stuk van de Berlijnse muur, een echte Air Force One, en een Marine One de hoogtepunten van het museum.

Ikke bij Air Force One.

We zijn tot sluitingstijd gebleven. Daarna hebben we onze weg vervolgd naar Santa Barbara. Daar kwamen we rond 19:00 uur aan. Op de snelweg zagen we net achter ons nog een ongeluk gebeuren met een Mercedes. Dat was even schrikken. De wagen reed op de baan naast ons, kwam achter ons rijden, en dook daarna met een scherpe bocht in de barrière in het midden van de snelweg. Het ging allemaal erg snel, maar gelukkig leek er alleen aardig wat blikschade te zijn. Daarna moesten we snel op zoek naar een hotel. Deze road trip zijn we op de bonnefooi gegaan en hebben niets geboekt. Dat blijkt in Santa Barbara niet een al te goed idee. Alle hotels zitten hier ieder weekend zo’n beetje vol. Volgens mij hebben we uiteindelijk de laatste kamer in heel Santa Barbara gevonden. De kamer was net vrij gekomen, omdat de creditcard van de persoon die hem geboekt had geweigerd was. Tot slot zijn we nog even gaan dineren in het centrum van Santa Barbara. Daar vonden we echt een geweldig restaurant. Het was een waar culinair orgasme. Alleen al het brood was overweldigend lekker. We hadden ook een flesje Chardonnay uit Santa Barbara die super lekker was. Het was een mooie eerste dag van ons uitstapje.

Verstopt

Vanavond zouden Thomas en ik vertrekken op onze road trip. Gisteren had ik snel nog mijn tas gepakt. Vanavond na werk zou ik dus alleen even mijn tas thuis hoeven halen en dan kon ik op weg. In de koelkast had ik al enkele dagen geleden wat gehakt gelegd om te ontdooien. Het lag er nog steeds. Van de week geen kans gehad om het klaar te maken. Vanochtend, voordat ik naar werk vertrok, leek het mij een goed idee om het gehakt snel nog even te bakken. Dan kan het van het weekend in ieder geval niet bederven. In 10 minuten was ik klaar. Het gebakken gehakt heb ik in de koelkast gelegd en de pan in het gootsteen. Vandaag was verder een goede werkdag. Zo voor het lange weekend heb ik gelukkig nog veel werk afgekregen. Om 16:30 uur ging ik naar huis om snel mijn spullen op te halen. Helaas kwam ik er thuis achter dat de gootsteen dus compleet verstopt is met het vet van het gehakt. Shit! Nu had ik geen tijd om dit op te lossen. Ik ben dus maar vertrokken met nog een laag water in de gootsteen.

Ik heb snel Thomas opgehaald. Daarna zijn we naar Bonny en Jon gegaan. We wilden nog even snel de baby zien.  Afgelopen zondag is Bonny bevallen en ik had nog niet eerder de kans gehad om even langs te gaan. Natuurlijk hadden we de kaart met het gedicht bij ons die we een paar avonden geleden nog onder het genot van een biertje hadden geschreven. Ze vond de kaart en de cadeautjes erg leuk, maar ze was volgens mij zo druk met de baby dat ze er niet echt goed naar kon kijken. Het kleintje van Bonny en Jon heet Benjamin, of liefkozend Benji. Het is echt een super schattig ventje met een grote bos bruin haar. Zo’n dikke bos heb ik denk ik nog nooit gezien bij een pasgeborene.  Na een half uurtje zijn we vertrokken en begon onze road trip. We zaten natuurlijk nog precies in de avondspits, maar gelukkig was er niet veel file. Vandaag ging de rit naar Lancaster. Dat ligt in de woestijn net iets boven Los Angeles. Onderweg zijn we nog even op onze favoriete dinerplek aan de I5 gestopt, Harris Ranch. Daar hebben we nog een lekkere steak gegeten. Daarna zijn we weer doorgereden. Het werd vandaag een latertje. Een half uur na middernacht kwamen we pas bij het motel aan.

Plannen Veranderen

Dus, Thomas gaat een half jaar langer blijven. Tot gisteren was het allemaal erg onzeker. Aankomend weekend is weer een lang weekend. Maandag is het namelijk Cesar Chavez Day en dan hebben we een dagje vrij. Tot gisteren, was dit misschien het laatste lange weekend dat Thomas hier zou zijn. We hadden dus een reisje gepland, zodat hij nog wat laatste nieuwe dingen kon zien in Californië. Thomas kan nu langer blijven, maar het reisje gaat nog gewoon door. Het zou natuurlijk zonde zijn om het lange weekend niet goed te benutten. Anyway, er zijn veel plannen voorbij gekomen. Eerst zou de reis misschien naar het oosten gaan om Bryce Canyon en Zion National Park aan te doen. Vorige week besloten we dat dat iets te ver was en dat we het Gold Country gebied wilde gaan verkennen. Dit gebied ligt tussen Sacramento en Lake Tahoe en heeft veel historische attracties die belangrijk zijn geweest in de geschiedenis van Californië.

Toen we vandaag nog even wat laatste dingen gingen plannen, leek het ons ook wel een goed idee om even naar het weer te kijken. En, oh jee, het gaat dit weekend regenen in het noorden van Californië. Dat vonden we iets minder leuk. We hebben dus snel iets anders bedacht en de plannen maar weer omgegooid. We gaan nu naar het zuiden richting Santa Barbara. Hier blijft het wel droog dit weekend. We hebben al een goede lijst van dingen die we willen zien, dus het gaat zeker leuk worden. Ik moet zeggen dat ik wel een beetje in paniek  ben. Ik heb namelijk zoveel werk te doen, dat het eigenlijk misschien goed was geweest om een weekend thuis te werken. Maar misschien dat het dan juist wel goed is om een weekend niet met werk bezig te zijn. Dan kan ik er volgende week weer helemaal tegenaan ;-)

Vanavond ben ik nog uit eten gegaan met mijn overbuurvrouw Tamara. Ik had er al een paar maanden niet gezien. Allebei druk. We zijn naar een nieuw restaurant gegaan in het centrum van Mountain View. Ja, ik weet het, nieuwe restaurants schieten hier de grond uit. In de afgelopen 3 maanden zijn er op de hoofdstraat in het centrum denk ik wel 5 nieuwe restaurants geopend. Het restaurant waar we naartoe zijn gegaan heeft allemaal bijzondere kleine gerechten op de kaart staan. Tapas stijl, zeg maar. Het was echt heel goed. We hadden een gerechtje met ossenstaart en ook iets met beenmerg. Super lekker. Als toetje misschien wel de lekkerste chocolade taart die ik ooit heb gegeten. Het was erg gezellig.

Impulsief

Niet alles hoeft altijd maar ver van te voren gepland te zijn natuurlijk. Een beetje impulsiviteit brengt wat jeu aan het leven. Ik ben meestal niet zo extreem impulsief. Ik ben meer een planner. Als ik het van te voren niet gepland heb, moet ik vaak even over een drempel heen. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met hoe ik me op dat moment voel. Bij tijd en wijlen, kan ik wel eens een impulsieve periode hebben. Deze week lijkt het zo’n periode te zijn. Maandag ging ik al spontaan naar een concert in Oakland. Vanavond zat ik thuis nog wat te werken. Ik was net gaan zitten met een bak koffie toen Thomas opeens sms’te. Dat was rond 20:00 uur. Of ik zin had om een biertje te doen bij de Yard House in San Jose. Dat Leek me wel wat. Ik was al een tijd niet meer naar de Yard House geweest, en dat terwijl het eigenlijk een beetje onze stamkroeg is. Nancy en Mike gingen ook mee.

Thomas is al een lange tijd bezig te regelen dat hij 7 maanden langer in Amerika kan blijven. Oorspronkelijk zou hij in april weer terug naar Duitsland gaan. De beurs die hij voor zijn onderzoek heeft gehad verplicht hem om nog een jaar in Duitsland bij het DLR te werken na de 2 jaar bij NASA. Het DLR is trouwens het NASA van Duitsland, net zoals het NLR het NASA van Nederland is. Het heeft heel veel voeten in de aarde gehad, maar nu is het eindelijk rond. Thomas heeft zijn nieuwe contract ondertekend en hij kan dus nog 7 maanden langer blijven. Dat was dus de reden van de onverwachte trip naar de Yard House. Even vieren dat het nu allemaal rond is. De wachttijd voor een tafel bij de Yard House was 40 minuten. We zijn dus eerst even naar de Ierse pub gegaan. Daarna terug naar de Yard Hous voor nog een biertje en wat hapjes.

Bonny is afgelopen zondag bevallen en we hadden een kaart gekocht in een winkeltje bij de Yard House. De hele avond zijn we bezig geweest met een leuke tekst in de vorm van een gedicht. Dat gaat natuurlijk altijd beter met een biertje erbij. We hadden er erg veel lol om. Aan het einde van de avond hadden we een mooie tekst. Het was dus ook nog eens een productieve avond ;-) Ik was natuurlijk wel ver na mijn normale bedtijd thuis...........

Vlucht 370

We hebben neem ik aan allemaal wel gehoord van vlucht 370 die meer dan 2 weken geleden verdwenen is. Ik moet zeggen ik begin een beetje vlucht-370 moe te worden. Er is nog veel meer nieuws in de wereld, maar hier is er niets anders in het nieuws. CNN besteed denk ik 90% van de uitzendtijd aan vlucht 370. Er is geen nieuws over vlucht 370, dus dat betekend herhalen, herhalen en nog eens herhalen. Je wordt er echt gek van. Het conflict tussen Rusland en de Oekraïne is bijvoorbeeld niet heel veel in het nieuws geweest hier. En ik heb al helemaal niets gehoord over de nucleaire top in Nederland. Daarom volg ik dus iedere dag nog steeds het Nederlandse nieuwsbericht. Een vereiste als je een beetje op de hoogte wil blijven van het nieuws in de wereld.

Vanavond kreeg ik nog een telefoontje van Patrick. Ik heb 2 weken geleden mijn papierwerk ingediend voor mijn nieuwe NASA badge. Ik moest ook allemaal referenties opgegeven. Mensen die weten waar en wanneer ik ergens heb gewoond en mensen die mij gewoon kennen. Patrick vertelde me dat hij vandaag een brief gekregen had met vragen over mij. Ze nemen dus echt contact op de referenties die je opgeeft. Volgens mij stelde het niet zoveel voor, maar toch grappig. Mijn background check is dus in ieder geval in volle gang. Hopelijk krijg ik dus ook snel mijn nieuwe badge. 

Kraftwerk

Vandaag begon erg goed, maar niet heus. Ik moest met mijn auto extra ver naar achteren steken, omdat de neus van de auto van mijn buurman erg ver uitstak. Zat ik dus met mijn achterbumper tegen de schutting aan. Er zit nu een kleine schaafplek op de hoek van mijn achterbumper. %^$@^%Q$#!*$@&#;!. Het valt niet eens zo op, maar ik weet waar het zit, en dus zal ik me er wel aan blijven ergeren. Ik moet binnenkort maar eens kijken hoe ik het kan laten repareren. In de loop van de ochtend kreeg ik een berichtje van Nancy of ik mee wilde gaan naar een concert. Ze had 2 kaartjes en nog niemand die mee wilde gaan. Het was een concert van Kraftwerk, een Duitse band die elektronische muziek maakt. Ik weet niet of ik nu heel veel mensen teleurstel, maar ik had er nog nooit van gehoord. En dat terwijl de band hun eerste albums heeft uitgebracht toen ik nog niet eens geboren was. Ik had eigenlijk al ja gezegd voordat ik goed wist wat het was.

Kraftwerk.

Na het werk ben ik eerst naar huis gegaan om me even op te frissen. Nancy rijdt ook motor en we besloten dus om op de motor richting Oakland te rijden. Veel efficiënter omdat we zo door de file heen konden rijden. We zijn eigenlijk maar tot Fremont gegaan en daar op de metro gestapt. Het concert was in het Fox Theatre in het centrum van Oakland. We zijn eerst iets gaan eten in een restaurant naast het theater. Het concert begon om 20:00 uur. Het Fox Theatre in Oakland is echt geweldig mooi. Een klassiek Amerikaans theater met veel ornamenten en versieringen. Dit soort theaters vindt je nog best veel hier. Ik wist niet echt wat ik kon verwachten, maar het concert was echt heel goed. Niet het soort muziek waar ik een hele dag naar zou kunnen luisteren, maar ik heb geen enkele keer gehad dat ik het slecht vond.

Echt Duits ;-)

De bandleden zijn 4 mannen van minstens 50 jaar. Die staan 2 uur lang bewegingsloos achter hun keyboard. Er was ook een groot scherm waarop 3D beelden getoond werden. Iedereen kreeg bij de ingang een 3D brilletje. Het was echt heel erg gaaf. Het publiek ging ook constant helemaal uit zijn dak, wat erg bijdroeg aan de sfeer. Ik rook ook regelmatig wiet, dus dat zal misschien ook wel een factor geweest zijn. Na het concert zijn we nog even door het theater gelopen. Daarna met de metro naar het zuiden en vervolgens met de motor naar huis. Het was een erg leuke avond en een erg leuke ervaring ;-)

De zaal in het Fox Theatre.

Sanborn County Park

Sanborn County Park.

Vanochtend ben ik vroeg opgestaan. Er stond weer een hike op het programma. Zoals ik wel vaker op mijn blog voorbij heb laten komen, ben je hier zo in de natuur. Het gebied hier is ongelofelijk verstedelijkt. Alle steden zijn aan elkaar gegroeid tot een groot verstedelijkt gebied. Toch zit je vanuit ieder punt vaak al binnen 15 minuten in de natuur. Vandaag zijn Alan, Thomas en ik naar Sanborn County Park gegaan. Dat ligt hier in de Santa Cruz Mountains op ongeveer een half uurtje rijden van mijn appartement. Er zou eerst ook een groep vrouwen meegaan, maar die konden onverhoopt niet. Nu gaan we met hen over 2 of 3 weken nog een hike doen.

Een eenzame boom.

De hike van vandaag was in ieder geval weer goed. Niet al te lang. Ik was nog niet eerder in dit park geweest. In plaats van dat er enkele grote parken zijn hier in de bergen (wat mij efficiënter lijkt), vindt je het ene na het andere kleine park. Ze liggen allemaal naast elkaar. Sanborn County Park heeft ook erg veel voorzieningen om lekker te barbecueën en picknicken. Hier een BBQ doen in de toekomst lijkt me wel een goed plan. We hebben eerst lekker een stuk gelopen en zijn toen nog gaan lunchen aan een picknicktafel. Het was in ieder geval lekker om weer even actief in de buitenlucht te zijn. Rond 14:00 uur was ik weer thuis. Daarna heb ik nog wat werk gedaan. Vanavond had ik op de een of andere manier erge hoofdpijn. Ik heb bijna nooit hoofdpijn. Het was behoorlijk irritant. Het weekend is weer snel voorbij gegaan. Op naar weer een drukke week bij NASA.

Invasie op de Weg

Gisteren was het een echte vrijdag. Zo’n dag waarop iedereen al met zijn hoofd bij het weekend is. Gelukkig ben ik nog wel aardig productief geweest. In de avond heb ik lekker rustig aan gedaan. Ik heb de afgelopen 2 dagen weer meer last van mijn rug. Waarschijnlijk van de trip naar Berkeley, waarin ik een groot gedeelte van de autorit met mijn rug gedraaid zat. Niet zo slim eigenlijk, maar meestal denk ik pas aan zulk soort dingen als het al te laat is. Vandaag, zaterdag, heb ik nog wat NASA werk gedaan. Verder moest ik ook nog wat andere klusjes doen. Boodschappen halen bijvoorbeeld. Vanavond kwamen Nathan en Alina namelijk bij me eten en daar moest ik natuurlijk wel wat voor in huis halen.

Hier heb je zo'n ding.

Toen ik de weg op ging om boodschappen te halen, zag ik weer een Google Self Driving Car. Ik weet niet wat het de laatste tijd is, maar ik zie ze steeds vaker. Google is dus ook al met een invasie van de openbare weg bezig. Deze auto’s van Google rijden helemaal autonoom, zonder tussenkomst van een mens. Natuurlijk zit er nog wel iemand achter het stuur voor de veiligheid. Je kan vaak zien dat de auto’s echt autonoom rijden, omdat ze bijvoorbeeld niet naar rechts door een rood stoplicht gaan. Iets wat hier mag en iedereen dus ook doet. Behalve de autonome auto’s van Google dus. Ik moest naar drie verschillende winkels en ik heb 3 verschillende Google Self Driving Cars gezien. Vorige week zag ik er ook al verschillende op een enkele rit. Echt apart.

Aan het einde van de middag ben ik lekker gaan kokkerellen. Ik vind het altijd leuk om nieuwe recepten uit te proberen als er mensen komen eten. Ik had nog couscous, kip, en asperges in huis. Die ingrediënten had ik dus gegoogled en zo een heerlijk recept gevonden. En nog makkelijk ook. Als voorgerecht had ik weer mosterdsoep gemaakt met gerookte zalm. Om 18:30 uur waren Nathan en Alina bij mij. Ze vonden het geloof ik allemaal erg lekker. En het was erg gezellig.

Model Staan

Misschien kan je je nog herinneren dat ik een tijdje geleden over een contrastgevoeligheidsexperiment  van een collega berichte (goed Scrabble woord!!!). Ik doe mee aan dat experiment als proefpersoon. Het doel van het experiment is om te meten hoe je verschillende objecten waarneemt in verschillende contrastcondities. Denk bijvoorbeeld aan een vliegtuig dat ergens geparkeerd staat in mistige condities. Als de mist dan steeds dikker wordt, wordt het contrast tussen het vliegtuig en de achtergrond steeds minder groot, en wordt het moeilijker het vliegtuig waar te nemen. Het uiteindelijke doel is om met de resultaten van het experiment een model van het oog te maken. Ik heb bijna alle condities van het experiment gedaan, maar moet het nog steeds afmaken.

Vandaag stond er in ieder geval een uitstapje naar de universiteit van Berkeley op het programma. We zijn met 4 collega’s van NASA in de ochtend naar de universiteit gereden. De afwijkingen in onze ogen werden hier namelijk vandaag in kaart gebracht door een speciaal apparaat. Uit deze data kan dan ook een model gemaakt worden dat dan weer vergeleken kan worden met het model dat uit het experiment bij NASA komt. De professor die de metingen deed had een Nederlandse achtergrond en hij had in 2012 nog een sabbatical gedaan bij het oogziekenhuis in Rotterdam. Hij kende ook de oogarts die veel operaties op mijn ogen heeft uitgevoerd. Wat is de wereld soms toch klein. Het was in ieder geval allemaal erg interessant. Ik ben benieuwd naar de resultaten van deze metingen. Die zouden we volgende week moeten krijgen.

Na de metingen zijn we nog even met elkaar gaan lunchen op de campus. De universiteit van Berkeley is natuurlijk bekend als een echte hippie universiteit. Dat is ook altijd goed te merken als je er rondloopt. Op de campus lopen veel bijzondere figuren rond. Er word ook altijd wel voor iets gedemonstreerd, soms de meest vage dingen. En er zijn altijd wel groepen op straat aan het dansen, muziek aan het maken, of aan het zingen. Zo ook vandaag. Erg leuk. Na de lunch zijn we weer teruggereden naar NASA. Daar kwam ik om 14:30 uur weer in mijn kantoortje aan. De werkdag was dus alweer bijna voorbij...........

Bowlen

Chris, de systeembeheerder, was weer bezig vandaag. Dit keer hoorde ik hem zelfs uit frustratie schoppen tegen iets wat klonk als een computerkast. Hij heeft het er maar moeilijk mee. Volgens mij is hij alle servers aan het migreren naar nieuwere en efficiëntere exemplaren. Zo te horen komt hij dus nogal wat problemen tegen..........

Binnen de vriendengroep wordt er aardig veel georganiseerd. Filmavondje, borreltje, pokeravondje, etc. Het leuke is dat iedereen uit de groep eigenlijk wel eens wat organiseert. Je hebt dus niet het idee dat er maar een paar mensen zijn die de kar trekken. Gisteren ging een gedeelte van de groep nog naar een ijshockey wedstrijd. Die heb ik dit keer maar laten schieten. Gisteren had Cesar ook voorgesteld om vandaag te gaan bowlen en dat vond ik wel een goed idee. Vanavond zijn we dus eerst gaat eten bij een Korean Fried Chicken restaurant. KFC op zijn Koreaans dus. Ook weer iets waar ik nog niet eerder was geweest. Erg lekker moet ik zeggen. Vooral de kip met sojasaus en honing marinade waren erg goed.

40 bowlingbanen op een rij!

Het bowlen begon om 20:30 uur. Ik was 3 jaar geleden al eens eerder bij deze bowlingbaan geweest. Tien dollar voor ongelimiteerd bowlen. Echt een goede deal. We waren met zijn achten en hadden 2 banen tot onze beschiking. Ik had al een hele tijd niet meer gebowld, maar de eerste ronde ging erg goed. Op het einde gooide ik zelfs 4 strikes op een rij. De 2 rondes daarna had ik mijn mojo volgens mij verloren. De strikes waren toen nergens meer te bekennen. Het was in ieder geval erg leuk om weer eens te doen! En het is natuurlijk altijd goed om met vrienden onder elkaar te zijn.

Kreun, Zucht, Steun

Kreun, zucht, steun, dat hoorde ik vandaag de hele dag. Er was iemand van de systeemadministrators aan het werk in de serverruimte tegenover mijn kantoortje. Hij moest blijkbaar wat rekken ombouwen en dat ging hem niet zo makkelijk af. Hij begon al gauw in zichzelf te praten. “God dammit”, “Stupid equipment”, “Are you kidding me?”, waren enkele van de vele kreten die voorbij kwamen. Soms een beetje irritant. Vooral het hoge stemmetje dat hij kon opzetten. Ik had eigenlijk gewoon mijn deur dicht moeten doen, maar het was ook wel weer grappig om te horen. Ik ben benieuwd of hij door had dat ik gewoon kon meeluisteren ;-) Hij is volgens mij wel aardig ver gekomen. Nu maar hopen dat hij klaar is en morgen niet weer bezig is.

Vanavond ben ik nog even naar de T-Mobile winkel gegaan om mijn prepaid plan over te sluiten naar iets anders. Mobiele abonnementen zijn hier echt extreem duur. Ik betaalde 2 dollar per dag en dat komt dus neer op 60 dollar per maand. Ik ben nu overgestapt naar een plan van 50 dollar per maand en ook nog eens met veel sneller internet. Scheelt toch weer een tientje. Bellen en sms'en is dan wel onbeperkt. Ik heb nu zo’n beetje het goedkoopste plan wat je hier kan krijgen. Best bizar eigenlijk. In Nederland heb je dan toch veel goedkopere opties.

Hoog Bezoek

Vandaag was het St. Patrick’s Day. Dit weekend waren er al verschillende festiviteiten in San Francisco. Daar heb ik dit jaar dus niet zo veel van meegekregen. Het cafetaria bij NASA doet ook altijd iets speciaals voor feestdagen. Vandaag stond er dus een traditioneel St. Patrick’s Day gerecht op het menu, Corned Beef and cabbage, pekelvlees en kool. Ik had mijn lunch meegenomen, maar dit zag er wel heel erg goed uit. Ik ben dus maar voor het pekelvlees gegaan. Het was erg lekker. Het pekelvlees was geglazuurd met een mengsel van mosterd en bruine suiker. De kool en de worteltjes waren ook lekker van smaak. En een St. Patrick’s Day koekje in de vorm van een klavertje vier maakte de maaltijd helemaal af.

Verder hadden we vandaag ook hoog bezoek bij NASA Ames. Charlie B. was op bezoek. Charlie Bolden is de grote baas van NASA. Hij komt eens in de zoveel tijd bij alle NASA vestigingen langs om te kijken wat er allemaal gebeurd. Nu het budget voor 2015 onlangs is aangekondigd, werd het weer eens tijd. Ik heb er verder niet veel van meegekregen. In de ochtend gaf Charlie een presentatie in het auditorium. Ik had geen tijd om daar naartoe te gaan. Verder zag ik alleen in het gebouw waarin ik werk wat activiteiten. Volgens mij werd er voor Charlie een presentatie gegeven door onze divisie. Vanavond moest ik een aantal klussen doen die door het drukke weekend waren blijven liggen. Boodschappen en de was doen bijvoorbeeld. Ik wil namelijk de rest van de week wel een schone onderbroek aan kunnen doen ;-)

Wolkendans

Hier aan de westkust van Amerika heb je veel micro klimaten. Vooral hier rond de baai van San Francisco. In het zuiden van de baai, waar ik woon, is het vaak mooi weer. In de zomer is het dan meestal bewolkt en 10 graden kouder in San Francisco, terwijl dit maar 45 minuten rijden van hier is. Ook is er vaak veel bewolking aan de kust. Van die bewolking worden we hier in het zuiden van de baai afgeschermd door de bergen op het schiereiland van San Francisco. Een goede deal dus. In de winter is het aan de kust en in San Francisco vaak het mooist. Dit weekend was het ook weer zo mooi. Vandaag stond er een fietstocht rond San Francisco op het programma. Ik ben met de fiets in de sneltrein naar San Francisco gegaan. In de trein kwam ik heel toevallig Thomas tegen, die blijkbaar hetzelfde idee had. Wat toevallig ;-) Rond het middaguur kwamen we aan in de stad.

Lunch op Pier 7.

Daar zijn we eerst naar het Ferry Building gegaan. Hier heb je veel verschillende kleine winkeltjes met ambachtelijke etenswaar. We hebben hier originele Zwitserse raclette gegeten en daarna quiche en Chinese broodjes met varkensvlees voor de lunch gekocht. Die hebben we op Pier 7 in het zonnetje opgegeten. Daarna zijn we richting de Golden Gate Bridge gefietst. Daar hebben we in de buurt nog even op het strand gehangen en foto’s gemaakt. We waren getuige van een ware wolkendans vandaag. Eerder was alleen de top van de brugpylonen te zien. Die staken net boven het wolkendek uit. Nu was juist weer de onderkant van de brug te zien en hing de bovenkant in de wolken. Er stond een harde wind en er waren veel zeilboten op het water. Vervolgens zijn we de brug overgefietst. Zonder wolken gelukkig. Door Sausalito en vervolgens verder naar Tiburon.

Bovenkant van de brug in de wolken.

Onderkant van de brug in de wolken.

En uit de wolken.

De fietstocht was erg mooi. We hebben vandaag 34 kilometer gefietst (klik hier voor een kaartje). Het weer was perfect. We zijn geen enkele keer onder een wolkendek terecht gekomen, maar we konden de wolken wel altijd aan de kust zien liggen. In Tiburon hadden we nog 2 uur voordat de laatste ferry naar San Francisco zou vertrekken. We hebben hier dus lekker van een fles wijn genoten op een terrasje. Tiburon is echt heel bijzonder. Het lijkt hier wel of je aan de Mediterrane kust zit. Om 18:30 uur vertrok onze boot. Die bracht ons en onze fietsen weer terug naar San Francisco. Een tocht op een van de ferry’s hier is ook altijd spectaculair. Veel mooie fotomomenten van de Golden Gate en Alcatraz  komen voorbij. Een uurtje voordat de boot vertrok zagen we nog wolken boven de stad liggen, maar bij aankomst waren die weer weg. Tot slot hebben we een krab gegeten in het Krab House op Pier 39. Toen kwamen we tot de ontdekking dat de laatste trein naar huis al over 30 minuten zou vertrekken. Snel naar het station gefietst dus. Gelukkig haalde we de trein nog.

Ik kwam rond 23:00 uur thuis. Tas in de hoek, kleding uit, en gelijk het bed in. Ik was echt extreem gaar na 2 dagen in de zon actief bezig geweest te zijn. Het was een goed weekend.

Tiburon.

Oesters zonder Walvissen

Golden Gate Bridge.

Vandaag ben ik met Thomas naar Point Reyes gegaan. Dit is een nationaal park dat op een dik uur rijden ten noorden van San Francisco ligt. Dat betekend dus ongeveer tweeëneenhalf uur rijden van mijn appartement. Ik ben al eerder op een verkennende tocht geweest in dit nationale park. Dat was ongeveer een jaar geleden. Toen hoorde we al van de walvissen die hier ieder jaar voorbij trekken. In januari vertrekken de walvissen van noord naar zuid langs de Amerikaanse westkust en in maart van zuid naar noord. Point Reyes heeft een van de beste plekken om de walvissen te spotten, omdat hier een stuk land vrij ver de zee in steekt. Vandaag zijn we dus naar het park gegaan in de hoop wat walvissen te zien. Om 8:00 uur vertrokken we.  Eerst naar Sausalito net over de Golden Gate Bridge om snel een koffie en wat ontbijt te halen. Dat hebben we heerlijk aan het water van de baai opgegeten en gedronken.

De perfecte lunch.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Point Reyes. Daar zijn we eerst naar het informatiecentrum gegaan. Daarna stond er een speciale lunch op het programma. Oesters eten bij de Marshall Store (link). Even een korte uitleg. Ik heb 10 jaar geleden voor het eerst oesters gegeten. Ik vond het behoorlijk ranzig, die slijmerige drab. Sinds ik in Californië woon heb ik hier en daar weer eens oesters geprobeerd en vind ze over het algemeen erg lekker. Het verschil? Ze zijn hier super vers (dus niet slijmerig). In Californië zijn namelijk veel Oyster Farms te vinden. Veel van de Oyster Farms liggen bij Point Reyes. Bonny had de Marshall Store aanbevolen. Dit is een klein visrestaurantje direct aan Tomales Bay. We hebben hier 6 rauwe oesters besteld en 6 gegrilde met BBQ saus. Daarnaast nog een plateau van gerookte zalm en tonijn, en een broodje krab. Dit was denk ik de lekkerste lunch die ik ooit gegeten heb. Zo overweldigend lekker. Het was echt genieten zo aan het water.

Wolken in zicht.

We hadden volgens mij wel de hele dag bij de Marshall Store kunnen zitten, maar om walvissen te zien moesten we toch echt weer op weg. We zijn verder het park ingereden en kwamen uiteindelijk midden in de bewolking terecht. Het was de meest perfecte dag met super helder weer, maar aan de kust weet je het maar nooit. Er hing net een wolkenveld boven het meest uiterste stuk land. Een parkwachter vertelde ons dat de kans om walvissen te zien erg klein was. We besloten dus maar om de gok niet te wagen en zijn weer iets teruggereden, het wolkendek uit. Hier hebben we nog een mooie hike gedaan die ons langs een van de baaien van Point Reyes National Sea Shore bracht. Het was net eb aan het worden en een groot gedeelte van de baai kwam tijdens onze hike droog te liggen. Erg mooi om te zien. Na een flink stuk gelopen te hebben begonnen de wolken zich uit te breiden en zijn we maar teruggegaan. Toen zijn we weer over highway 1 naar het zuiden gereden. Hier en daar natuurlijk even gestopt om van de spectaculaire scenery te genieten.

Vogels in de baai tijdens de hike.

Op weg naar de Pelican Inn.

Uiteindelijk zijn we bij de Pelican Inn gestopt (link). Ook bekend van een eerder uitstapje. Dit is een herberg in Engelse stijl waar je heerlijk kan eten. Hier hebben we in de serre gezeten en wat gegeten en gedronken. Daarna moesten we nog een uurtje naar huis rijden. Daar aangekomen was ik echt moe maar zeker voldaan. Snel naar bed, want morgen wordt het weer een volle dag.

Weekend in Zicht

Vandaag is het alweer vrijdag. Het weekend is in zicht! Bonny had gisteren afgezegd voor mijn verjaardagsetentje. Ze is hoogzwanger, dus ik had daar verder niets achter gezocht. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat een verjaardagsetentje dan even te veel is. Ze is over 2 weken uitgerekend. Vandaag hoorde ik echter dat iemand haar had aangereden toen ze van werk naar huis reed. Ze moest een paar uur in het ziekenhuis blijven ter observatie, uit voorzorg voor de baby. Er was niets ernstigs gelukkig. Ze heeft er niets aan overgehouden en de baby ook niet.

Ik ben nog steeds bezig met het berekenen van de resultaten voor het VMS experiment. Het gaat erg langzaam vooruit, vooral omdat ik telkens weer nieuwe problemen tegenkom. Waarom kunnen piloten zich nou niet gewoon als robots gedragen en allemaal consistent reageren....... Gelukkig kom ik wel steeds een stapje verder en hoop ik het volgende week te kunnen afronden. Het lijkt er in ieder geval op dat er niet heel veel significants uitkomt. Best frustrerend. De dag ging weer snel voorbij. Na het werk ben ik nog even gaan borrelen voor mijn verjaardag met Natasha. Ze kon er gisteren namelijk niet bij zijn. We hebben buiten lekker op een terrasje gezeten. Het was erg gezellig. Laat het weekend nu maar beginnen! Het wordt super mooi weer en ik heb wilde plannen.

Geweldige Verjaardag

Het was vandaag een geweldige dag. Ik ben begonnen met een lekker ontbijtje met 2 zachtgekookte eitjes. Daarna ben ik naar werk gegaan. Ik was eerst niet van plan om veel ruchtbaarheid te geven aan mijn verjaardag. Niet dat ik er helemaal niets aan wilde doen, maar ik dacht gewoon een keer iets rustiger aan te doen. Het leek wel of mensen dat wisten en juist extra veel moeite deden dit jaar. Ik heb denk ik nog nooit zoveel felicitaties gehad. Zelfs buiten werd er enkele keren “gefeliciteerd” naar me geroepen. Bij het cafetaria werkt een hele aardige man, Juan genaamd, die meestal het eten opschept. Hij is altijd extreem vriendelijk, en zelfs als je hem lange tijd niet hebt gezien, herkent hij je nog en maakt een praatje.  Vandaag begon hij spontaan te zingen met andere collega’s. Er stond een lange rij achter me te wachten op eten, dus het was een klein beetje gênant ;-) Maar wel erg leuk natuurlijk. Ik kreeg ook nog een gratis stuk taart omdat ik jarig was.

Een gratis stukje taart.

Ik heb uiteindelijk niet zo heel veel werk kunnen verzetten vandaag. De dag bestond voor een groot gedeelte uit Skypen met familie en vrienden, en verjaardagsmail lezen. Ik had ook een afspraak bij het security office om nog wat dingen in orde te maken voor mijn nieuwe NASA badge. Het papierwerk finalizen voor mijn background check en er moesten natuurlijk ook voor de zoveelste keer vingerafdrukken afgenomen worden. In de avond had ik een etentje georganiseerd met vrienden. Bonny en Jon hebben uiteindelijk afgezegd, maar we waren alsnog met 8 mensen. In Nederland zou ik voor iedereen betalen als ik zelf mensen uitnodig, maar hier is het de gewoonte dat iedereen voor de jarige betaald. Dat voelt voor mij nog steeds een beetje raar....... Ik kreeg ook nog een paar hele leuke cadeautjes, waaronder een waardebon voor een chiropractor van Nancy en Thomas. De praktijk van de chiropractor heet heel toepasselijk “New Hope”, dus ik ben benieuwd.

We zijn naar een Italiaans restaurant gegaan in Mountain View dat kort geleden geopend is. We moesten aardig lang wachten totdat er een tafel beschikbaar was. Je kon namelijk niet reserveren voor dit restaurant. Het wachten bleek niet voor niets. Het eten was echt overheerlijk. De meesten van ons hadden pizza’s besteld die werden gebakken in de authentieke Italiaanse houtoven. Het waren pizza’s met een dunne bodem en heerlijke verse ingrediënten. Dat was smullen geblazen. Na afloop kwam er natuurlijk nog een stukje taart met 2 kaarsjes en werd er weer gezongen. Daarna namen we afscheid en liep de dag ten einde. Het was erg leuk vandaag en ik voelde me echt jarig. Bedankt allemaal voor de felicitaties!

Google weet ook dat ik jarig ben.

Bijna Jarig

Het gaat inmiddels gelukkig ietsje beter met mijn rug. De afgelopen 2 nachten heb ik beter geslapen. Vanochtend werd ik nog wel wakker met een zeurderige pijn, maar het was gelukkig veel minder erg dan voorheen. Het koel houden helpt dus echt. Ik houd nu meerdere keren per dag een ice pack tegen mijn onderrug. Ook op werk heb ik een ice pack in de vriezer liggen.

Verder lijkt het hier inmiddels wel zomer. Het is echt geweldig mooi en helder weer. Deze week ga ik dus lekker met de motor naar NASA. Vanavond was er na het werk de maandelijkse NASA borrel. Volgens de aankondiging was het thema dit keer “St. Patrick’s Day“, maar daar heb ik verder eigenlijk helemaal niets van gemerkt. Het bier en de hapjes waren hetzelfde als altijd. De borrel werd dit keer gehouden in het conferentiecentrum net buiten de basis. We hebben lekker buiten gezeten tot 19:00 uur. Toen begon de zon onder te gaan en zijn we maar naar huis gegaan.

Best gek eigenlijk. Morgen, over 2 uurtjes, ben ik hier jarig, maar in Nederland zou ik nu al jarig zijn. Vandaar dat ik er nu alvast maar een Whisky op neem ;-) Proost! Verder ben ik niet van plan heel veel bijzonders te doen dit jaar. Morgen ga ik lekker uit eten en borrelen met vrienden. Dat is natuurlijk eigenlijk al bijzonder, maar ik bedoel dat ik thuis geen feestje geef of ga stappen in San Francisco of zo. Wel jammer dat mijn familie en vrienden uit Europa er morgen niet even kunnen zijn. Maar ja, over 3 maanden zie ik jullie hopelijk weer als ik in Nederland ben.

Post uit Nederland

De post uit Nederland weet me altijd wel te vinden. Zelfs post van de overheid. Soms krijg ik wel eens iets over mijn pensioen, of bijvoorbeeld de verkiezingen. Laatst kreeg ik een registratieformulier voor de Europese parlementsverkiezingen. Wel netjes dat ze dat gewoon naar het buitenland opsturen. Als het voor verkiezingen in Nederland zou zijn, zou ik zeker gaan stemmen, maar Europa is een beetje te ver van mijn bed op dit moment. Ik denk dus dat ik maar niet ga stemmen. Kaartjes van familie en vrienden komen natuurlijk ook wel eens binnen. Vandaag kreeg ik een verjaardagskaart van mijn moeder en broertje en vorige week al van mijn tante. Altijd erg leuk, een persoonlijk berichtje uit Nederland.

Verder lijkt het iets beter te gaan met mijn rug. Het koel houden helpt echt wel. Ondanks dat het iets beter gaat, was afgelopen nacht nog erg slecht. Ik heb erg kort geslapen. Vandaag was ik gelukkig niet al te moe. Behalve dan aan het einde van de dag. Met het ingaan van de zomertijd lijkt het hier gelijk weer zomer. Grappig dat een uurtje verschil toch veel kan uitmaken voor het gevoel. Ik kreeg gelijk weer zin in de lente/zomer. Aankomend weekend wordt het ook weer erg mooi. Ik kijk er nu al naar uit.

Zomertijd – Een Korte Nacht

Gisteren had ik afgesproken met Allan om vandaag te gaan hiken. Ik wilde vanmiddag ook nog wat werken, dus ik had gezegd dat ik graag vroeg wilde starten. Ik had alleen niet verwacht dat hij 8:30 uur zou zeggen. En toen bleek ook nog dat vannacht de zomertijd is ingegaan. De nacht duurde dus ook nog eens een uurtje korter. Ik ben om 7:00 uur opgestaan en ik heb uiteindelijk dus maar 6 uur geslapen. Ik heb snel ontbeten en ben daarna op de motor naar Allan gegaan. Allan is een oud huisgenoot van toen ik nog een kamer huurde op Fair Oaks Avenue. Dit is waar Thomas en Nancy nu allebei een kamer huren. Hij is erg aardig en we hebben altijd contact gehouden. Vooral ook omdat hij mijn “Birthday Buddy” is ;-) Hij is namelijk precies op dezelfde dag als ik jarig, 13 maart. Ik spreek hem niet vaak, maar ieder jaar rond onze verjaardag hebben we sowieso even contact.

Om 8:30 uur was ik dus bij hem en we zijn toen met zijn auto naar Saratoga gegaan, een plaatsje hier aan de  voet van de bergen. Daar hebben we even een koffie gehaald. We ontmoetten daar ook nog vrienden van Allan, die mee zouden gaan hiken. We zijn gaan hiken in het Castle Rock State Park. Dat ligt in de Santa Cruz Mountains. Het was een erg mooie wandeling en vooral het uitzicht op sommige punten was geweldig. Op een bepaald punt konden we zelfs de Monterey Bay zien met aan de overkant het plaatsje Monterey. Er was wat bewolking, maar het was vooral zonnig en lekker warm. We hebben niet zo heel lang gehiked, maar voor mij net lang genoeg. Mijn voet begon namelijk alweer op te spelen. Rond het middaguur was ik weer thuis. Tijd genoeg dus om nog lekker wat te werken. Vanavond heb ik nog even rustig aan gedaan. Het weekend is weer snel voorbij gegaan.

Spelletjes in de Buitenlucht

Vandaag was Bonny’s “About to Pop” poker avond. Het begon alleen al om 14:00 uur in de middag. De poker avondjes beginnen volgens mij steeds vroeger. Bonny gaat eind maart bevallen, dus dit is de laatste pokeravond die ze mee kan maken voordat de baby er is. In de ochtend heb ik nog wat boodschappen gedaan. Ik zou namelijk een salade meebrengen. Het is de afgelopen dagen echt geweldig goed weer geweest en ook vandaag was het super mooi. Dat was maar goed ook, want er stond een BBQ op de planning vandaag. Bonny en Jon huren een appartement in een complex met een binnenplaats. Daar is een zwembad en ook een gezamenlijke BBQ. Net zoals bij mijn appartement dus, behalve dan misschien iets ruimer opgezet. Rond 15:00 uur was het vlees klaar en konden we lekker gaan smullen.

We noemen het altijd een poker avond, maar er kunnen ook andere spelletjes gespeeld worden. Er waren weer aardig veel mensen van de partij. Vandaag had ik niet zo’n zin in poker, dus ik hoorde bij het gedeelte van de groep dat een ander spel ging doen. Wij hebben “We didn’t Play Test This” en “Carcassonne” gespeeld. Carcassonne heb ik al vaker gespeeld en is erg leuk. Dat andere spel was op zich wel grappig, maar erg frustrerend. Het was moeilijk om zelfs maar 2 of 3 beurten in het spel te blijven. Je kan bij dit spel namelijk zomaar een kaart trekken waarop staat dat je gewonnen hebt en dan is er alweer een ronde voorbij. We hebben lekker de hele avond buiten gezeten. Morgen moet ik vroeg opstaan, omdat ik ga hiken. Ik ben dus maar rond 23:00 uur naar huis gegaan. Volgens mij was het toen ook wel zo’n beetje afgelopen. Het was weer erg gezellig.

Vroege Verjaardagslunch

Volgende week donderdag ben ik jarig. Ik wordt alweer 33 jaar oud. Jeetje! Ik ben van plan om volgende week met wat collega's uit lunchen te gaan voor mijn verjaardag. Ik was van plan om Dim Sum te gaan eten. Vandaag mailde ik Quang alvast. Hij is namelijk de Dim Sum expert. Hij vertelde me dat hij volgende week niet mee kan gaan en stelde voor om dan vandaag maar met hem te gaan. Dat vond ik een goed idee. Een vroege verjaardagslunch dus. Het was natuurlijk weer super lekker. Voor Dim Sum kan je me altijd wakker maken. Als je met Quang uit lunchen gaat kan je er van uit gaan dat je wel even weg bent. Uiteindelijk kwamen we meer dan 2 uur later terug op werk. Maar ja, het was wel erg gezellig. Nu moet ik nog even bedenken of ik volgende week weer Dim Sum ga doen voor mijn echte verjaardagslunch.

Vandaag werd de nieuwe Windows licentie bij mij thuisbezorgd. Toen ik thuiskwam van werk, lag er een grote envelop voor de deur. Ik kon dus gelijk beginnen met het opnieuw installeren van Windows op mijn nieuwe computer. Dat was zo gebeurd en nu draait het als een zonnetje. Ik ben gelijk maar even wat spelletjes gaan installeren en uitproberen. Het ziet er allemaal erg mooi uit. Een wereld van verschil met mijn laptop. Zoals jullie misschien wel gezien hebben, heb ik de computer op mijn tv aangesloten. Ik dacht er eerst aan om misschien een bureau in de woonkamer te zetten, maar vond dat uiteindelijk toch niet zo mooi. Ik ben super blij dat ik voor de tv opzet heb gekozen. Mijn tv is meer dan geschikt en lekker groot. Ik kan nu lekker vanuit mijn luie stoel een spelletje spelen of, zoals op dit moment, op mijn blog schrijven.

Budget Praat

OK, vandaag was een klote dag. Ik had namelijk erg veel last van mijn rug. Nu zeurde het de hele dag. Ik heb het idee dat het de laatste dagen erger is geworden. Ik denk dat er weer een ontsteking bij mijn hernia’s zit. De vorige keer dat dat zo was ging het snel beter toen ik begon met mijn rug te koelen. Dat ga ik nu dus ook maar weer doen. Mijn ijs packs lagen natuurlijk nog thuis, dus op werk kon ik nu niet zoveel doen. In de middag kreeg ik ook nog eens hoofdpijn. Erg vervelend. Ik ben maar niet naar happy hour met collega’s gegaan. Thuis ben ik gelijk begonnen met koelen. Gelukkig voelde dat erg goed. Vanavond heb ik het nog een paar keer gedaan. Morgen neem ik maar een ijs pack mee naar werk. Hopelijk gaat het nu wel snel beter worden.

Het fiscale jaar van de overheid loopt van oktober tot september. We zitten nu dus alweer halverwege het fiscale jaar 2014. Dat betekent dat er weer nieuwe plannen moeten worden ingediend voor het volgende fiscale jaar. NASA heeft deze week zijn plannen gepresenteerd. Er waren verschillende presentaties van de NASA director Charlie Bolden (link) en de director van NASA Ames. We gaan nog steeds astronauten naar een astroïde sturen, met het uiteindelijke doel om mensen naar Mars te sturen rond 2030. NASA klaagt al jaren dat ze te weinig funding krijgen om echt te doen wat ze willen doen. Dit jaar vragen we 17.5 miljard. Aardig wat geld dus. NASA is dan ook een grote organisatie en ruimtevaart is een dure aangelegenheid. Laten we hopen dat het budgetplan wordt goedgekeurd en we volgend jaar dus weer gewoon aan het werk kunnen. 

Lekker Bouwen

Een hoop dozen.

Vandaag kwamen dan de laatste pakketjes aan met componenten voor mijn computer. Ik ben dus maar weer thuis blijven werken om ze te kunnen ontvangen. Rond 12:30 uur was de bezorger hier. Ik schrok een beetje van de doos van mijn computerkast. Die was namelijk heel erg groot. Gelukkig bleek dat later een hoop lucht te zijn. Nu waren alle componenten voor mijn computer dus eindelijk binnen. En toen dacht ik, ik kan hem maar beter gelijk in elkaar zetten ;-) Dat heb ik dus ook maar gedaan.  In mijn tienerjaren heb ik al voor het eerst een computer in elkaar gezet uit zelf gekochte componenten. Nu had ik het al een hele tijd niet meer gedaan. Zeker meer dan 10 jaar. En er is in die tijd blijkbaar toch wel wat veranderd. Zo blijken videokaarten tegenwoordig gewoon een eigen stroomvoorziening te hebben. Veel dingen zijn ook gewoon hetzelfde gebleven.

De nog lege computerkast.

Het ging allemaal vrij voorspoedig en na een paar uurtjes zat alles in elkaar. In mijn appartement was het inmiddels een ravage van dozen en ander verpakkingsmateriaal. Toen kwam natuurlijk het grote moment. Voor het eerst de stroomschakelaar overzetten. In spanning keek ik of er ergens een vonk of rookpluim verscheen. Gelukkig niets van dat, en de computer startte gelijk op naar het BIOS. Wat is dat tegenwoordig fancy zeg. Het BIOS is nu gewoon een soort besturingssysteem waar je gewoon met de muis kan rondklikken. Ook ziet alles er heel strak uit met fancy menuutjes en mooie graphics. Het systeem kan ook automatisch overklokken als de temperatuur en andere variabelen het toelaten. Je hoeft zelf niets meer te doen.

Ik heb gelijk Windows 8 geïnstalleerd. Een versie die ik voor mijn laptop heb. Die kan je dus blijkbaar niet op een andere computer gebruiken (wat ik al dacht). Ik kon het wel gewoon installeren, maar niet activeren. Maar het draait nu in ieder wel en ik kon even spelen met mijn nieuwe systeem. Ik heb gelijk maar een nieuwe licentie van Windows gekocht en die zou over 2 dagen in de bus moeten zitten. Dan kan ik het dus weer opnieuw installeren en dan hopelijk wel activeren. Ik ben in ieder geval super blij dat het samenbouwen zo makkelijk was en dat alles werkt natuurlijk.

De kast met alle componenten.

Het werkt!

Sojamelk

Erg lekker!

Nee, ik ben geen hippie geworden of zo, maar ik ben de laatste weken aan de sojamelk ;-) Waarom? Omdat ik het gewoon erg lekker vind. Ik heb altijd erg van gewone melk gehouden (van de koe dus). Ook van karnemelk, maar dat heb je hier niet. Vaak iedere dag wel een groot glas. Tegenwoordig is het volgens mij helemaal hip om sojamelk te drinken. Ik had het al eerder geprobeerd bij Patrick thuis, maar een paar weken geleden dacht ik “goh, laat ik het zelf eens kopen”. En toen vond ik het eigenlijk wel erg lekker. Het is ietsje dikker dan gewone melk, heeft een lichte hint van vanille, en heeft een fluweelzachte smaak (oh, vandaar dat de merknaam "Silk" is) . Het smaakt ook erg lekker bij het ontbijt door de muesli of havermout. Als we het pak mogen geloven, is het ook nog veeeeel gezonder dan gewone melk. Meer calcium, minder vet, en meer vitamine D. Het is gewoon geweldig ;-) Maar, eigenlijk loop ik nog steeds achter. Weet je wat nu helemaal super hip is. Amandelmelk. Dat heb ik laatst ook een keer gekocht, maar vond ik toch iets minder. Ach, het is altijd goed om wat af te kunnen wisselen.

Koffie Mysterie

Verdwenen.

Een paar dagen geleden vertelde ik al dat ik de laatste weken soms erg gaar wakker wordt. Waarschijnlijk heeft het met mijn rug te maken. Vanochtend was echt het hoogtepunt. Ik ging op werk voor mijn computer zitten en had echt even de tijd nodig om op gang te komen.......... Na een bakkie koffie ging het iets beter en begonnen de radartjes langzaam te draaien. Trouwens, 6 maanden geleden was ik nog zo blij dat we eindelijk een koffiezetapparaatje hadden op de afdeling. Die was daar opeens door iemand neergezet. Een welkome verassing, want verder is er in ons gebouw geen goede koffie te krijgen. Daarvoor moet je naar het cafetaria en dat is aan de andere kant van de basis. Begin dit jaar is het koffiezetapparaatje opeens spoorloos verdwenen. Een waar mysterie. Niemand weet ook wat er mee gebeurd is. Misschien dat de persoon die hem heeft neergezet hem ook weer heeft meegenomen. Nu hangt alleen nog de gebruiksaanwijzing van het apparaat aan de koelkast in het keukentje. Heel vaag. Nu ben ik dus maar weer aan de oploskoffie. In ieder geval beter dan die vieze waterige drab die uit de koffieautomaten komt die in het gebouw staan. Misschien dat ik zelf maar eens een klein koffiezetapparaat moet kopen en op werk moet neerzetten.

Bij Ocean Blue.

Vanavond na het werk ben ik lekker gaan eten met Natasha. We waren het er al gauw over eens dat we sushi wilde gaan eten, maar wisten nog niet waar. We zijn uiteindelijk naar een restaurant in Sunnyvale gegaan waar we nog niet eerder waren geweest. Ocean Blue heet het. Best een fancy restaurant, met een bijzondere selectie aan verschillende sushi rolls. We hadden aardig wat eten besteld en ik dacht dat het veels teveel zou zijn. Uiteindelijk viel het wel mee en alles is opgegaan. Het was erg lekker. Ook de warme sake was erg goed. Ik ken zo langzamerhand wel veel restaurants in de omgeving. Maar er is hier zoveel te vinden, dat ik vast nog maar een fractie van alle restaurants heb gehad. Vanavond zat ik thuis voor mijn computer nog even aan de koffie. Toen moest ik opeens heel hard niesen. Het gebeurde zo snel dat ik niet op tijd mijn hand voor mijn mond kon houden. Recht in mijn koffie. Zo, wat geeft dat een troep zeg. Overal koffiespetters. Gelukkig was het redelijk snel opgeruimd. Nu ga ik maar snel naar bed. Hopelijk ben ik morgen iets minder gaar.

Witte Was

Ik heb het rustig aan gedaan dit weekend. Net als vorig weekend eigenlijk. Maar dat betekend niet dat ik het hele weekend heb stilgezeten. Ik heb nog wat gewerkt en wat andere klusjes gedaan. Zaterdagmorgen ben ik eerst naar de kapper gegaan. Daarna heb ik aan wat NASA werk gezeten. Ik heb ook de was gedaan. Ik heb eindelijk weer eens een witte was gedraaid. Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik draai niet vaak een witte was. Hooguit eens in de 3 maanden....... Ik heb namelijk bijna geen witte dingen om te wassen, dus het duurt altijd even voordat ik een bergje heb opgespaard. Nee, ik heb geen wit ondergoed, geen witte handdoeken, of witte sokken. Eigenlijk alleen witte T-shirts en 1 wit dekbed. En ik heb genoeg witte T-shirts om even vooruit te kunnen. Het speelt natuurlijk ook mee dat ik moet betalen voor iedere wasbeurt. Anders had ik waarschijnlijk wel vaker een witte was gedaan. In ieder geval heb ik nu weer een grote stapel schone witte T-shirts in de kast liggen!

Verder was er ook nog tijd om wat te relaxen dit weekend, wat hoofdzakelijk neerkwam op wat spelletjes spelen en tv kijken. Vanavond (zondag) was er een etentje ter gelegenheid van de verjaardag van Nathan. We zijn naar een Italiaan gegaan in Mountain View. Het was gezellig en ook erg lekker. Ik ben al zo vaak langs dit restaurant gekomen, maar was er nog nooit gaan eten. Goed om te weten dat het eten hier dus erg goed is. Na het etentje ben ik nog even boodschappen gaan doen. Nu nog even zitten en dan naar bed.