Post en Papierwerk

Gisteren wilde ik beginnen met het doorspitten van de post en het regelen van wat papierwerk. Ik was in de middag opeens erg moe (heb zelfs een uurtje geslapen), dus daar is niet veel van gekomen. Alhoewel, ik ben één keertje door de post heengegaan. Mijn moeder heeft gelukkig alle post goed uitgezocht, dus zoveel werk was het nu ook weer niet. Ik moet nog wel wat dingetjes regelen.

Vandaag een nieuwe poging. De ochtend verliep weer erg relaxed. Eerst nog een voetenbehandeling van mijn moeder gehad, daarna nog even naar de markt en toen kwamen er nog wat mensen op bezoek. Weer niet al te veel gedaan dus. Ik heb zelfs de inhoud van mijn koffer nog niet opgeruimd. Aan het eind van de middag kon ik eindelijk aan mijn visum applicatie werken. Ik moet een nieuw visum aanvragen om weer terug te kunnen gaan naar de VS. Weer veel papierwerk regelen dus. Deze week hoop ik toch wel het meeste te kunnen regelen. Morgen ga ik naar mijn broertje in Rotterdam en gaan we overdag de stad in.

Weer Thuis in NL

Ik heb een goede vlucht gehad. Er was alleen even erg heftige turbulentie na twee uurtjes vliegen of zo. Het cabine personeel moest zelfs gaan zitten. De vlucht ging vrij snel voorbij. Wel raar om weer al die Nederlanders om je heen te horen. Ik lande op de geplande tijd. Na een half uurtje had ik mijn koffer en ging ik door de deuren. Daar stond mijn moeder te wachten. Erg fijn haar weer te zien. Mijn broertje Paul en zijn vriendin waren er echter niet en ze zouden ook komen. Het bleek dat er in de auto van mijn broertje was ingebroken. Hij kon natuurlijk niet met een gebroken ruit naar Schiphol rijden. Moeders en ik zijn toen naar huis gereden.

Eerste wat opvalt: het regent continue en het is koud ;-) Ik ben met 30 graden en stralende zon vertrokken. Thuis was nog precies hetzelfde Nou ja, alleen de nieuwe serre had ik nog niet gezien. Verder was het alsof ik twee weekjes op vakantie ben geweest, heel vertrouwd. Daar verbaasde ik me wel over. Maar daarvoor is thuis natuurlijk ook thuis. Paul en zijn vriendin kwamen in de middag ook aan. Ik ben gelijk lekker volgestopt met Nederlandse goodies. Erwtensoep, appeltaart, zuurkool, boerenkool..... Erg lekker weer. Nu ben ik erg moe. Ik heb niet in het vliegtuig of thuis geslapen. Ben nu bijna 28 uur op. Zo lekker naar bed!

Klaar voor de Reis

Over 15 minuten ga ik weg. Ik heb alles gepakt en mijn koffer staat voor de deur. Mijn vlucht vertrekt pas over een dikke vijf uur. Ik ga eerst nog met Patrick, Jason en Koen ergens brunchen. Daarna brengen ze me naar het vliegveld. Mijn vlucht vertrekt iets voor vieren in de middag. Ik zal wel niet in het vliegtuig kunnen slapen, dus het wordt voor mij een lange dag. Ik kijk er erg naar uit om mijn moeder en broertje weer vast te kunnen houden. Zij halen me op in Nederland. Dit is voorlopig mijn laatste berichtje uit Amerika.......

Gepakt

Vanochtend ben ik niet al te vroeg opgestaan. Na het ontbijt ben ik met Jason en Alen (mijn huisgenoot) naar een mall gegaan om nog wat inkopen te doen. Het waren vier vermoeiende uren, maar ik heb uiteindelijk alles gevonden. Toen ik thuis kwam had de vrouw van Steve een heerlijk afscheidsdiner gekookt. Ze heeft al een aantal keer Thais voor ons gekookt en het is altijd heerlijk. Dit keer was er gebakken rijst, noodles, een heerlijke soep en nog een ander gerecht. Steve en Mai zijn vegetarisch, dus dit was ook vegetarisch. Het was in ieder geval weer erg lekker.

Na het eten ben ik verder gegaan met pakken. Alles nog een keertje goed doorgespit. Wat laat ik in Amerika en wat neem ik mee? Ik heb nu een grote doos, een kleine koffer en nog een kleine tas die ik hier laat. Mijn koffer voor Nederland is nu gepakt!! De kamer is leeg. Dat is een erg raar gevoel. Ik heb vanavond ook ingecheckt, dus de terugreis komt nu wel heel dichtbij. Ik heb er erg veel zin in om terug naar Nederland te gaan.

Afscheid

Vrijdag was de laatste dag bij NASA. Toen ik naar Amerika ging heb ik 20 houten klompjes aan een sleutelhanger meegenomen. Tijdens mijn verblijf in Amerika heb ik die hier en daar uitgedeeld aan mensen waar ik bevriend mee raakte. Vrijdag heb ik er nog een aantal op werk uitgedeeld. Veel mensen gedag gezegd. Ik heb ook nog een cadeautje van Barb gekregen. Erg leuk en ik had het niet verwacht. Ik kom natuurlijk weer terug.

In de avond zijn we met nog wat vrienden uit eten gegaan bij een Italiaans restaurant in Mountain View. De laatste dagen is het hier erg warm, dus we hebben lekker buiten gezeten. Het eten was erg lekker. We waren met zijn zevenen. Na het eten zijn we met zijn allen naar een bar gegaan waar we met Patrick en wat van zijn vrienden hadden afgesproken. Er waren ook wat vrienden van Patrick die ik nog niet kende. In de bar hebben we nog tot sluitingstijd lekker gezeten en gedanst. Het was erg gezellig! Na afloop kreeg ik nog een cadeautje van de broer van Jason namens zijn familie. Het was een erg geslaagde avond en een goed afscheid.

Fuddruckers

Vanavond zijn we met een groepje naar Fuddruckers gegaan. Dit is een hamburgerketen met de wat betere hamburgers. Ik was er nog niet eerder geweest. Bij Faddruckers kan je burgers bestellen met struisvogel, buffel, wild zwijn, of hertenvlees. Daarna kan je bij een soort saladebar sla, ui, tomaat, etc pakken om op je burger te doen. Je kan je eigen hamburger dus samenstellen. Het was erg lekker, maar ook wel prijzig.

Na het eten ben ik eindelijk begonnen met inpakken. Het gaat best wel snel. Ik heb het meeste nu wel ingepakt. Ik moet alleen nog al mijn papierwerk uitzoeken. Je verzamelt echt veel troep in een jaar. Ik laat nu veel dingen hier, maar ik maak me nu al zorgen over als ik definitief wegga. Ik weet niet hoe ik alles dan mee naar Nederland kan krijgen.

Pakken

Vanavond had ik het examen voor rock climbing. Het was vooral laten zien wat je gisteren geleerd had. Ik ben gelukkig geslaagd. Het was niet al te moeilijk. Ik vind het wel jammer dat ik nu moet wachten met klimmen totdat ik weer terug in Amerika ben. Ik heb al een vijf banen kaart gekocht, dus ik kan in ieder geval gelijk aan de slag in november.

De terugreis naar Nederland komt nu wel steeds dichterbij. Ik heb vandaag mijn koffer symbolisch opengelegd. Ik heb er alleen nog niets ingedaan. Hopelijk kan ik morgen de eerste dingen pakken. Ik moet ook nog mijn kamer leegruimen. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik over een paar dagen terug naar Nederland ga. Best wel raar eigenlijk.

Rock Climbing

Vanavond ben ik hier in de buurt gaan rotsklimmen. Klimmen in een indoor hal dus. Ik had het nog nooit gedaan en het stond nog steeds op mijn lijstje. Patrick en Jason waren ook van de partij. Jason had het al eerder gedaan en had ook al de verplichte les gevolgd. Patrick en ik moesten de les vanavond volgen. Het was niet al te moeilijk, maar je moest toch wel even goed opletten. Leren knopen leggen en zorgen dat je goed aangelijnd bent om veilig te kunnen klimmen. Na een uurtje mochten we zelf de hal in. We hebben daarna denk ik nog 2 uur geklommen. Het complex hier is heel erg groot met honderden verschillende klim routes met verschillende moeilijkheidsgraden. Ik vond het echt heel erg leuk en heb gelijk een 5 banen kaart gekocht. Ik moet nog wel een test doen waarin ik moet laten zien dat ik de stof van de les van vandaag goed beheers. Die test ga ik denk ik morgen doen. Na het klimmen zijn we nog even wat gaan eten in downtown Sunnyvale. Het is nu alweer erg laat en morgen moet ik weer vroeg op. Snel naar bed dus.

Eerste Dag Koen

Vandaag was de eerste werkdag van Koen. Eerst moest ik Edmund vanochtend heel vroeg op het vliegveld afzetten. Vervolgens met Koen op weg naar NASA. Als eerste naar het badging kantoor om zijn badge op te halen. Toen ik hier kwam, waren er allerlei problemen en was mijn badge nog niet klaar. Bij Koen ging alles gelukkig soepeltjes en vijf minuten later stonden we weer buiten. Koen moet, net als ik in het begin, nu ook geëscorteerd worden totdat hij een hard badge heeft. Vandaag was een rustige dag. Ik heb in de ochtend het project gedemonstreerd en verder hebben we nog wat administratie voor Koen afgehandeld. We hebben ook nog geluncht met Barbara, onze projectleider.

Vanavond zijn we met mijn huisgenoot Alen naar San Jose gegaan. Hij wilde nog steeds eens de stad laten zien waar hij heeft gestudeerd. Ik was er al een paar keer geweest. We hebben lekker Mexicaans gegeten en over de campus van San Jose State University gelopen. Daarna zijn we nog een biertje gaan dringen in een sports bar. Daar was net de ontknoping bezig van een 49ers wedstrijd (het team van San Francisco). De gemoederen liepen hoog op, maar uiteindelijk hebben ze toch verloren.

Sacramento

Op zondag zijn we weer vroeg opgestaan om niet al te laat aan onze terugreis te beginnen. Olaf moest om 13.00 uur weer bij het vliegveld van San Francisco zijn voor zijn terugvlucht naar Nederland. Op de heenweg naar Lake Tahoe waren we al langs Sacramento, de hoofdstad van Californië, gereden. Nu op de terugweg moesten we hier toch maar even gaan kijken. Sacramento stond ook nog steeds op mijn lijstje van dingen die ik nog wilde zien. Toen we wegreden uit Tahoe was het erg bewolkt. Het begon ook te regenen. We dachten zelfs verse sneeuw op wat bergtoppen te zien. In de komende weken gaat het hier weer hard sneeuwen en veranderd Tahoe in één van de bekende wintersport gebieden van Amerika.

Na twee uurtjes rijden kwamen we aan in Sacramento. We hadden niet veel tijd, net genoeg om even snel de State Capitol te zien. Dit is het gebouw waar de gouverneur van Californie (Arnold Schwarzenegger) zetelt. Het gebouw is erg mooi en doet een beetje denken aan het Witte Huis in Washington DC. Het was erg leuk om de zalen te zien waar de vergaderingen gehouden worden. Ook hebben we het kantoor van de Governator gezien. Na onze tour door het gebouw zijn we snel weer in de auto gestapt. Eerst naar het huis van de ouders van Jason om de broer van Jason af te zetten. Daarna op weg naar het vliegveld om Olaf af te zetten. Later op de dag zijn Edmund, Koen en ik nog even gaan wandelen hier in de buurt. In de avond was er nog een afscheidsdiner in een steak house. Een goed einde van een erg geslaagd weekend. Het laatste volledige weekend hier in de US voordat ik terug naar Nederland ga.

Reno Air Race

Zaterdag zijn we om 6.30 uur opgestaan. Op naar de Reno Air Race!! Lake Tahoe ligt een uurtje rijden vanaf Reno. Rond 8.30 kwamen we op het vliegveld aan. De show begon om 8.00 uur, maar het was gelukkig nog niet zo heel erg druk. We moesten misschien 20 minuutjes wachten om een kaartje te kopen. De Reno Air Race is een race met vliegtuigen. Vijf tot tien vliegtuigen vliegen over een parkoers dat met grote palen is gemarkeerd. Er zijn verschillende klassen van vliegtuigen die in het verloop van de dag racen. Ook zijn er tussendoor air shows en er is een static display met vliegtuigen. De Reno Air Race is best bekend en het was dus leuk om er een keer naartoe te gaan. Ik had voor het vak Flight Simulation in Delft ook de Reno Air Race als onderwerp.

De eerste races die we zagen waren niet al te spectaculair. Binnen tien seconden was al bekend wie op welke plek ging eindigen. Het static display was best indrukwekkend. Natuurlijk waren de Air Force en de US Navy weer goed vertegenwoordigd. De air shows waren erg cool. Het hoogtepunt was toch wel een optreden van de Snow Birds uit Canada. Er werden veel verschillende formaties gevlogen en vooral de Canadese commentator was erg grappig. De races aan het einde van de dag waren spannender. Dit waren ook de wat snellere klassen, dus er was iets meer van een race aan de gang. Om 16.00 uur hadden we het wel gezien en zijn we terug naar Lake Tahoe gereden. Daar hebben we nog even in het meer gezwommen. Het water was erg koud, maar niet zo koud als de oceaan hier. Na het zwemmen snel naar ons huisje voor een warme douche en vervolgens weer op pad voor het diner. Weer een erg leuke, maar vermoeiende dag!!

Lake Tahoe

Op vrijdag had Edmund in de morgen een vergadering bij NASA. Ik had ook een vergadering die zo'n beetje de hele ochtend duurde. Na onze vergaderingen hebben we met Jason en Patrick gelucht. Om 13.00 uur begon ons weekend. We hadden rond die tijd met Olaf bij de NASA poort afgesproken om daarna naar Lake Tahoe te rijden. Eerst moesten we nog even langs mijn appartement om Koen op te halen. Daarna konden we eindelijk op weg. Jason had de bus van zijn ouders geleend, dus we paste allemaal in één auto. Onderweg moesten we nog wel even de broer van Jason ophalen. Uiteindelijk waren we dus met zijn zevenen.

Het was een erg lange tocht naar Lake Tahoe. Op zich maar 4 uurtjes, maar het leek veel langer te duren. We hebben zelfs nog "ik zie, ik zie wat jij niet ziet" gespeeld om de tijd te doden ;-) Vlak bij Lake Tahoe hebben we in het plaatsje Truckee wat gegeten. Het eten was echt heerlijk, dus dat was een goed begin van het weekend. Daarna was het nog 20 minuten rijden naar ons huisje. Het huisje hadden we voor twee nachten gehuurd en lag in de buurt van het meer. Daar aangekomen hebben we nog een film gekeken, maar ik was te moe om alles te volgen. Toen kwam het moment om te beslissen wie waar ging slapen en daarna naar bed. We moesten de volgende dag vroeg op.

NASA Tour

Vandaag kwamen Olaf en Manfred op bezoek bij NASA. We hadden om 8.00 uur bij het badging office afgesproken. Gelukkig was alles weer goed gegaan met het aanvragen van het bezoek, dus ze kregen een badge en konden naar binnen. We zijn eerst naar de VMS gegaan. Iemand die betrokken is bij ons project kon een tour geven. Helaas was de VMS niet aan het draaien, dus we konden hem niet in beweging zien. Na de tour zijn we naar een ander simulator gebouw gegaan voor nog een tour. Jason en ik moesten toen naar een vergadering, dus we hebben Olaf en Manfred daar achtergelaten. Natuurlijk liep de vergadering vreselijk uit, dus we waren veel te laat om ze op te halen. Gelukkig hadden ze genoeg om over te praten, dus het maakte niet al te veel uit. Daarna zijn we gaan lunchen. Als laatste volgde een tour van ons project. Volgens mij waren Olaf en Manfred wel onder de indruk van NASA.

Na de tour zijn we nog even langs Google gereden en hebben nog wat gedronken op een terras in de buurt. Daarna zijn we naar Stanford gegaan. Het was aardig stil, waarschijnlijk omdat het nieuwe collegejaar volgende week pas begint. Vervolgens heb ik Edmund van het vliegveld gehaald. In de avond hebben Jason, Koen, Olaf, Manfred, Edmund en ik bij de Chinees gegeten in Mountain View. Was erg gezellig. Morgen vertrekken we met zijn allen naar Reno voor de air races!!!!

Koen in Amerika

Vandaag rook de hele NASA basis naar poep. Er hangt wel eens meer een rare geur. Dit komt vaak uit de baai en er is ook een waterzuivering in de buurt. Vandaag was het echt extreem erg. Het leek wel alsof er een riool was overstroomd. Ik werd er zelfs een beetje misselijk van ;-) Hopelijk is het morgen weer verdwenen.

Vanavond heb ik Koen opgehaald van het vliegveld. Hij is een student uit Delft die volgende week aan een stage van vier maanden gaat beginnen bij NASA. Hij neemt mijn kamer, auto en fiets over als ik wegga. Olaf en Manfred zijn vandaag ook vanuit Seattle aankomen vliegen. Na Koen opgehaald te hebben zijn we met zijn allen in Sunnyvale gaan eten. Dat was erg gezellig. Koen zat er volgens mij wel een beetje doorheen. Hij had natuurlijk net een reis van zo'n 24 uur achter de rug. Na het etentje zijn we naar het appartement gegaan. Koen slaapt nu een week op de bank totdat ik weg ben. Morgen komen Olaf en Manfred op bezoek bij NASA.

Langer in Amerika

Het is heel raar gegaan, maar het lijkt er op dat ik toch langer in Amerika ga blijven. Ik ga nog steeds zoals gepland op 26 september terug naar Nederland. Na 4 of 5 weken ben ik echter van plan om weer terug te gaan naar NASA. Al het papierwerk is zelfs al geregeld. Ik heb het minder dan twee weken geleden besloten, dus het is heel snel gegaan. Echt een heel raar gevoel. Eerst ben je bezig alles af te sluiten en afscheid te nemen. Ik heb zelfs al mijn auto en fiets verkocht en mijn kamer is ook alweer verhuurd. Nu blijf ik dus toch langer en moet ik alles weer opstarten. Gelukkig ken ik nu in ieder geval genoeg mensen om even tijdelijk bij te kunnen logeren. We zullen wel zien hoe dat gaat lopen. Ik heb misschien al een optie op een kamer en ook een oplossing voor de auto. Ik weet nog niet precies voor hoeveel langer ik ga blijven. Ik heb nu met een jaar verlengd, maar ga waarschijnlijk eerder terug zodra ik een datum voor mijn promotie heb.

Clubbing in SF

Zaterdag was een aparte dag. In de ochtend vroeg mijn huisgenoot of ik hem naar zijn auto wilde brengen. Die had hij de dag ervoor bij het treinstation geparkeerd en hij wilde hem nu ophalen. Natuurlijk. Toen we op weggingen kwamen we onderweg 4 brandweerwagens tegen, politie en ambulance. Eenmaal bij het treinstation aangekomen bleek er een markt te zijn. Hij had het bord waar dat op aangekondigd stond blijkbaar gemist. Zijn auto was weggesleept. Wij naar het politiebureau. Het bleek ruim 500 dollar te kosten om zijn auto weer terug te krijgen. Balen dus. Toen we terugkwamen bij het appartementencomplex kwamen we erachter dat alle brandweer en hulpdiensten die we eerder hadden gezien daar waren. Toen we ze eerder zagen grapte we nog dat ze waarschijnlijk voor niets belangrijks uitrukte, omdat in Sunnyvale nooit iets gebeurd. Dat was wel even schrikken dus. Gelukkig bleek er niets aan de hand te zijn. Ons appartement staat nog overeind.

In de avond ben ik met een aantal vrienden naar San Francisco gegaan. Daar hebben we eerst lekker gegeten bij een lokale bierbrouwer. Een proeverij besteld van alle 12 bieren die ze hadden. Het eten was ook heerlijk, tapas en paella. Daarna zijn we naar de film gegaan. Scott Pilgrim vs. the World. Dit is echt een hilarische film, zeker een aanrader. Ik heb tijden niet zo erg moeten lachen om een film. Na de film naar een nachtclub in de stad. Dit stond nog op mijn lijstje van dingen die ik wilde doen. We zijn naar Ruby Skye gegaan. Een coole club, maar de laatste dj viel een beetje tegen.

Vandaag schoongemaakt, boodschappen gedaan, naar de kapper, auto laten wassen, etc, etc. Het was weer een druk weekend dus. Morgen weer 6.00 op om naar de gym te gaan bij NASA.

Verjaardagsfeestje

Vrijdag was de broer van Jason jarig. Ik was ook uitgenodigd. Het feestje werd gehouden in een casino twee uur rijden hiervandaan. Jason en ik waren iets eerder van werk weggegaan, maar door file kwamen we alsnog pas om 19.00 uur aan. We hebben met zijn allen gedineerd bij het lopend buffet. Je kunt bij aankomst in het casino lid worden en dan krijg je een kaart met 25 dollar erop. Die kon je gebruiken voor het eten. Dat was precies 25 dollar, dus we hebben allemaal gratis gegeten. Nu zal ik waarschijnlijk wel helemaal doodgespamd worden. Je moest namelijk je adres afgeven om lid te worden. Hopelijk kan ik me ook weer afmelden ;-) Na het eten nog even door het casino rondgelopen. Niet te lang, want het werd al laat en we moesten nog 2 uur terugrijden.

ISS Experiment Dag 2

Vandaag had ik eerst een vergadering voor ons project. Het begint nu echt interessant te worden, want we zijn bezig met het selecteren van alle componenten voor de nieuwe simulator. In november is er een critical design review, dus voor die tijd moeten er flink wat dingen besloten worden. We hebben nu iedere week op donderdag een vergadering. Ik ben nu bezig met de requirements voor de host computer. Ik hoop dat ik de simulator nog eens kan zien als hij eenmaal gebouwd is ;-)

In de middag moest ik voor de tweede keer aan het ISS experiment meedoen. De opzet van het experiment was hetzelfde als vorige week. Weer meer vragen en opdrachten voor de nieuwe planning tool die ze voor het ISS gaan gebruiken. Het experiment duurde vandaag 4 uur. Wel leuk, maar ook altijd wel vermoeiend. Het kost altijd veel energie om de hele tijd geconcentreerd te blijven.

Google Translate

Soms zijn er wel eens van die dagen dat ik denk: "wat zal ik nu weer eens op mijn blog posten?". Ik maak niet iedere dag iets bijzonders mee ;-) Vandaag was een vrij normale dag bij NASA. Morgen hebben we een vergadering van ons project. Ik moet iets presenteren en dat was ik vandaag aan het voorbereiden. Het was vandaag bewolkt. De eerste bewolkte dag sinds tijden. Het was zelfs een beetje frisjes. Morgen wordt het gelukkig weer beter.

Er zijn een aantal mensen hier in Amerika die ook af en toe naar mijn blog kijken. Dat doen ze dan via Google Translate (translate.google.com). Gewoon het internetadres van mijn blog in het tekstvak invullen. Mijn blog wordt dan vertaald in het Engels. Moet je voor de grap eens doen. De vertaling is soms echt hilarisch!

Catfish Screening

Vandaag ben ik naar een screening van de film Catfish gegaan (trailer). Hier had ik me een tijdje geleden voor opgegeven. De film komt pas in de herfst van 2010 in Amerika uit. Bij een screening nodigen ze een zaal vol mensen uit om een idee te krijgen wat mensen van de film vinden. Ik vond de film erg goed. Het verhaal was erg interessant. Het was als een soort documentaire opgenomen. Het einde is ook anders dan je zou verwachten. Wel een aanrader om te zien dus.

Vandaag heb ik het proefschrift van Erik-Jan in de bus gekregen. Erg leuk. Het ziet er allemaal erg mooi uit. Het vlammetje is nu bij mij wel weer een beetje aangewakkerd. Binnenkort snel maar weer verder aan mijn eigen proefschrift dus. Mijn lippen zijn dit weekend trouwens vreselijk verbrand. Heb er erg veel last van. Heb vandaag een lippenbalsem gebruikt en dat verzacht de pijn gelukkig wel.

Mt Shasta Dag 3

Vandaag zijn we niet al te vroeg opgestaan. De nacht was erg koud. Het was denk ik rond het vriespunt, maar gelukkig hadden we warme slaapzakken. Eenmaal opgestaan hebben we snel de tent en andere spullen ingepakt. Toen op weg naar beneden waar de auto geparkeerd stond. Gelukkig waren de rugzakken nu een stuk lichter, omdat we veel van het water de vorige dag hadden opgedronken. Mijn voeten deden nog pijn van de dag ervoor, maar na even gelopen te hebben viel het gelukkig wel mee. Af en toe keek ik nog even om naar de berg die nu achter ons lag. Het was echt niet voor te stellen dat ik de dag ervoor op de top stond.

Na twee uurtjes lopen kwamen we bij de auto. Eindelijk de rugzakken af. Op weg naar het plaatsje Mt Shasta om onze helmen weer terug te brengen. Daarna nog in een diner een groot ontbijt gegeten. Dat ging er wel in! Toen moesten we nog vijf uur naar huis rijden. Ik ben hier om 17.00 uur aangekomen. Toen kon het wassen en opruimen beginnen. Ik ben nog niet helemaal klaar, maar ik ga nu lekker naar bed. Morgen vroeg weer naar NASA.

Mt Shasta Dag 2

De volgende ochtend vertrokken we om 5.00 uur. Het basiskamp ligt op 8000 voet. Het was nog pikdonker, dus we moesten met hoofdlampjes op weg. Alsnog was het erg lastig om de weg te vinden. Gelukkig hadden we de avond ervoor de weg al verkend, dus we wisten waar we ongeveer naartoe moesten. Iemand die ook zijn tent bij het basiskamp had opgezet liep met ons mee. Na een uurtje gelopen te hebben kwam de zon op. Dat was geweldig om te zien.

De tocht naar boven was heel erg zwaar. Er is niet echt een pad of route naar boven. Je moet over het gruis en gesteente naar boven kruipen. Regelmatig komt er een lawine van stenen naar beneden rollen. Voor elke twee stappen naar boven glij je één stap naar beneden. Dit vergt erg veel energie. Er was ook een gedeelte waar we over het ijs moeste kruipen. Dit is erg gevaarlijk, want als je begint te glijden stort je naar beneden. Onderweg kwamen we nog een andere groep klimmers tegen. Het was wel fijn om andere mensen om je heen te hebben die ook konden opletten. Er vielen echter steeds meer mensen af die terug naar beneden gingen.

Er stond inderdaad af en toe een erg sterke wind. Het viel uiteindelijk wel mee, dus we zijn doorgeklommen richting de top. Na negen uur klimmen kwamen we om 14.00 uur uiteindelijk op het hoogste punt. Van de negen klimmers die naar boven gingen waren Jason en ik de enige die de top bereikt hebben. De rest is eerder teruggegaan en daar zaten ervaren klimmers bij. We waren dus erg trots dat het ons gelukt is. Boven op de top kon je in een logboek schrijven, dus ik heb mijn naam achtergelaten. Het was echt geweldig om op de top te staan en 360 graden om je heen te kunnen kijken!!!

Vervolgens snel naar beneden. Je kon vaak gewoon over de stenen naar beneden glijden. Soms erg gevaarlijk, want regelmatig kwam er dan een stortvloed van stenen naar beneden rollen. Ik heb aardig wat pijnlijke plekken aan de tocht overgehouden. Na drie en een half uur waren we weer bij het basiskamp. De totale tocht heeft die dag dus meer dan twaalf uur geduurd. We hebben snel een avondmaal gekookt en toen zijn we uitgeput naar bed gegaan.

Mt Shasta Dag 1

Ik wilde van te voren niemand ongerust maken, dus ik had er niet te veel over gezegd. De laatste drie dagen hebben Jason en ik Mt Shasta beklommen. Een grote slapende vulkaan in het noorden van Californië. Deze vulkaan is 14179 voet hoog, net ietsje hoger dan de vulkaan op Hawaii (Mauna Loa) die ik in 2008 heb beklommen. De tocht naar de top is ook veel langer dan die van Mauna Loa, je begint namelijk helemaal onderaan de berg op 6000 voet.

Zaterdagochtend zijn we om 7.00 uur naar Mt Shasta gereden. Dit is een plaatsje met dezelfde naam als de vulkaan. Hier zijn we naar het ranger station gegaan om informatie in te winnen over de laatste condities. Er werd ons verteld dat er de komende dagen een erg sterke wind zou staan en dat we beter niet naar de top konden klimmen op zondag. Dit waren we nu net van plan, dus dat was slecht nieuws. Niets aan te doen, we zouden wel zien hoe het op de dag zelf was. Vervolgens hebben we ergens in het stadje allebei een helm gehuurd als bescherming tegen vallend gesteente. Daarna zijn we op weg gegaan naar de trail head aan de andere kant van de berg.

Een onverharde weg leidde ons naar het begin van de trail. Daar hebben we nog even geluncht. Vervolgens onze rugzakken omgedaan en op pad. We vertrokken om 15.30 uur. De tocht door het bos was erg mooi. Op een gegeven moment kom je boven de bomen lijn uit en zie je de berg voor je opdoemen. Erg spectaculair! Ook kwamen we de eerste sneeuw tegen. Na drie uurtjes kwamen we bij een plek waar we ons basiskamp op konden zetten. Na de tent opgezet te hebben, hebben we nog even het begin van de route voor de volgende dag verkend. Toen werd het donker en hebben we naar de sterren liggen kijken. De sterren waren zo helder dat je zelfs de Melkweg kon zien. Daarna snel naar bed.

Klaar voor de Trip

Vanavond hebben we nog wat inkopen gedaan voor de kampeertrip. Ik ben nu net klaar met het inpakken van al mijn spullen. Ik heb veel moeten lenen van Jason en zijn familie, maar gelukkig heb ik nu alles wat ik nodig heb. Ik ben er dus helemaal klaar voor. Morgen vertrekken we om 7.00 uur in de morgen. Het is zo'n vijf uur rijden naar Mt Shasta. Het weer is als het goed is het hele weekend prachtig, dus dat is mooi. We zijn van plan veel te gaan hiken. De komende twee dagen ben ik dus even ontkoppeld van alle hedendaagse technologie. Ik zal dus niets op mijn blog posten tot maandag. Het is Labor Day weekend en iedereen in Amerika is op maandag vrij. Ik heb er echt heel veel zin in en kan niet wachten tot morgen!

ISS Experiment

Vandaag was ik proefpersoon in een experiment. Het experiment ging over een nieuwe planning tool voor het International Space Station (ISS). Met deze tool hoopt NASA makkelijker alle activiteiten en taken van ISS te plannen. Bijvoorbeeld het dokken van nieuwe modules, het veranderen van de oriëntatie en omloopbaan van het ruimtestation, en het doen van experimenten. In het experiment moest ik eerst van alles leren over al deze taken en daarna kon ik met de nieuwe planning tool aan de slag. Er waren allemaal vragen die je moest beantwoorden en taken die ik moest plannen. Bijvoorbeeld, plan een oriëntatie verandering van ISS met bepaalde voorwaarden voor de tijd, duur, communicatie, etc. Het is aardig complex om de planning te doen, omdat het ruimtestation door Rusland en de US wordt bestuurd. Er zijn dus goede afspraken nodig tussen de twee partijen. Volgende week moet ik nog een dag aan het experiment meedoen. Best leuk om hier eens wat meer over te weten te komen.

Vanavond zijn we naar de ouders van Jason gegaan om wat kampeerspullen op te halen. Zijn ouders hadden een uitgebreide barbecue voorbereid, dus dat was een leuke verrassing. Lekker gegeten dus. Nu ben ik net weer thuis. Morgen gaan we de laatste dingen kopen en zaterdagmorgen vroeg vertrekken we naar Mt Shasta in het noorden van Californië.

VMS met Motion

Vandaag heb ik eindelijk de VMS met motion gevlogen. Het was de Space Shuttle simulatie die ze ook gebruiken om de astronauten te trainen. Het was echt heel erg cool. Ik heb denk ik tien landingen gedaan. Allemaal succesvol! Ik moet toegeven dat het niet zo heel moeilijk is. Als je het guidance systeem volgt kan er eigenlijk niet zo heel veel misgaan. Ik heb op Kennedy Space Center, Edwards AFB, Zaragoza (Spanje) en Bermuda gevlogen en met verschillende condities. Dag, nacht, bewolking, zijwind, etc. Er was een uur gereserveerd voor mij en nog iemand anders. Die andere persoon wilde maar 15 minuten vliegen, dus ik had extra lang de tijd. De motion voelt wel echt heel natuurlijk. Ook de rotatie en de schokken die je voelt bij het neerkomen van het landingsgestel zijn erg realistisch. Voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk ;-) Na afloop kreeg ik een DVD met een opname van mijn vliegkunsten. Erg leuk om nog eens na te kijken.