Lekkere Weekenden

Vliegtuigen spotten bij SFO.

Het weekend na de conferentie hebben Tamsyn en ik het heel rustig aan gedaan. Op de zaterdag zijn we naar Santa Cruz gegaan. Daar hebben we in het centrum wat gewinkeld. Ik had namelijk nieuwe slippers nodig. Ik heb gelijk maar twee paar gekocht ;-) Na het shoppen hebben we lekker geluncht en vervolgens nog een heerlijk ijsje gegeten. Op zondag hebben we de hele dag niets gedaan. Lekker op de bank gelegen en heel de dag spelletjes gespeeld en film gekeken. Ik ben helemaal tot rust gekomen! Vorige week voelde ik me voor het eerst in lange tijd wat minder gespannen. Afgelopen weekend hadden we wat meer plannen, maar wel allemaal leuke dingen. Vrijdagavond heb ik Tamsyn verrast. Ik had eerder in de week alleen verteld dat we ergens naartoe zouden gaan. We hebben wat Mexicaans eten gehaald en zijn vervolgens naar een plek nabij het vliegveld van San Francisco gegaan. Vanaf hier heb je een geweldig uitzocht over alle landingsbanen van het vliegveld. Tamsyn doet onderzoek in luchtverkeersmanagement en heeft het er als we langs het vliegveld rijden altijd over hoe geweldig het is dat alle vliegtuigen zo netjes opgelijnd worden voor de landingsbanen. Het is altijd een mooi gezicht. Vooral in het donker. Dan zie je vaak een lange lijn met lichtjes van de vliegtuigen die gaan landen. Tamsyn vond het een erg leuke verassing. We hadden een kleedje meegenomen en hebben lekker in het gras ons avondeten opgegeten. De zon ging onder en de lichtjes gingen aan. We hebben erg veel vliegtuigen zien opstijgen en landen.

Geweldig weer in Sausalito.

Op zaterdag zijn we met vrienden van Tamsyn naar Sausalito gegaan voor een brunch. Had ik trouwens al verteld dat het al een aantal weken 30 graden is met een strak blauwe hemel? Zaterdag was het ook weer zo mooi. We hebben eerst lekker langs de baai gelopen en vervolgens hebben we lekker gegeten. Daarna zijn we naar een wijngaard in Senoma geweest. We hebben eerst wat wijnen geproefd en vervolgens wat flessen gekocht. Buiten waren er allemaal picknicktafels en we hebben in het zonnetje gezellig met zijn vieren een fles leeggedronken. Eerder hadden we ook wat versnaperingen gekocht voor een picknick. Wat crackers, brie, en verschillende vleeswaren voor bij de wijn. We zagen verschillende malen een cameracrew voorbij komen. Later bleek dat er opnames waren van een show “VanderPump Rules” genaamd. Dit is blijkbaar een bekende reality show hier in Amerika. Op een gegeven moment verplaatste de opnames zich naar de tafel naast ons. We zaten dus naast allemaal sterren uit deze show die gefilmd werden. Maar het zei ons alleen helemaal niets ;-) In de avond zijn we nog naar een spelletjesavond gegaan die Nathan had georganiseerd. Op zondag ben ik voor het eerst na mijn operatie weer eens op de motor gestapt. Het was denk ik zo’n vier maanden geleden dat ik op mijn motor gereden had. Ik heb maar een heel kort ritje gedaan, maar het voelde goed. Ik kan niet wachten om binnenkort weer wat langere ritjes te maken. Nu is het alweer bijna weekend. Het aankomende weekend is een lang weekend. Maandag is het namelijk Independence Day in Amerika.

Wijn drinken bij Cline Cellars.

Conferentie Voorzitter

Ik op de conferentie.

De afgelopen week was ik op een conferentie in Washington DC, de hoofdstad van Amerika. En niet zomaar een conferentie. Ik was de voorzitter! Ik zit al twee jaar in het technisch comité dat deze conferentie organiseert en ik had me twee jaar geleden gelijk opgegeven om deze conferentie te organiseren. In het afgelopen jaar heb ik op verschillende momenten flink veel werk moeten verzetten om alles te regelen. Er werden 144 papers ingestuurd naar mijn conferentie en die moest ik allemaal bekijken. Ik moest mensen vragen om de papers te beoordelen en ze daarna accepteren of afwijzen. Daarna moest ik het programma van de conferentie samenstellen. Dat betekent dus verschillende sessies creëren met daarin papers over hetzelfde onderwerp. Ik moest ook veel verzoeken voor uitstel van deadlines van auteurs afhandelen. Heel veel werk dus, en dat allemaal vrijwillig. Gelukkig is NASA een grote supporter van dit soort activiteiten en kon ik dit dus gewoon onder mijn normale werktijd doen.

Mijn plak.

Tijdens de conferentie deze week moest ik nog een paar probleempjes oplossen, maar alles is verder goed gekomen. Het was de drukste conferentie voor mij ooit. Ik ben iedere dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig geweest. Naast het organiseren van de conferentie had ik ook een paper te presenteren en moest ik een sessie voorzitten. Ik moest ook zeven sessies reviewen. Donderdagavond was de vergadering van het technisch comité. Hier moest ik de statistieken van mijn conferentie presenteren en ook wat aanbevelingen doen om volgende conferenties beter te maken. Tijdens de vergadering heb ik ook een mooie plak gehad als waardering voor mijn harde werk. Tijdens deze week merkte ik dat ik iedere dag moeier en moeier werd. Nu is het vrijdag en ik ben echt super gaar. Ik zit nu in het vliegtuig naar huis. Het is een vlucht van vijfeneenhalf uur. Ik kan niet wachten om Tamsyn weer te zien. Die komt me zo ophalen van het vliegveld. Het aankomende weekend gaan we eens helemaal niets doen en alleen maar relaxen. Werken is strikt verboden. Daar ben ik wel aan toe na deze week!

Een Gewrichtje Minder

Afgelopen week moest ik weer naar het ziekenhuis voor controle van mijn voet. Dit keer werden er wel acht röntgenfoto’s gemaakt. Ik had tijdens mijn vorige controle al gehoord dat dit de laatste afspraak zou worden met foto’s. Na het bekijken van alle foto’s was mijn dokter erg tevreden. De twee botten die met schroeven aan elkaar zijn gezet zijn nu helemaal aan elkaar gegroeid met nieuw bot. Het gewricht dat tussen de twee botten zat is nu verdwenen. Ik heb dus een gewrichtje minder in mijn lichaam. En eigenlijk ook een bot minder, want twee botten zijn nu één geworden ;-) We hebben een nieuwe afspraak voor over drie maanden gemaakt. Maar, ik hoef alleen te komen als ik voel dat er iets niet goed zit. Ik ben nu dus in principe klaar met naar het ziekenhuis gaan voor dit probleem met mijn voet.

Het gaat verder wel aardig met mijn voet. Ik heb nog steeds erg veel pijn met lopen. Ik merk wel dat het iedere dag nog steeds ietsje beter gaat. De pijn komt steeds ietsje later opzetten en ik kan ietsje langer lopen zonder pijn. De operatie was in mijn hiel, maar daar heb ik juist bijna geen pijn. De pijn zit vooral in de bovenkant en de voorkant van mijn voet. De dokter zei dat dit heel normaal is. Omdat ik nu een gewricht minder heb, moet mijn voet zich aanpassen en sommige spieren moeten harder werken. Tijdens deze aanpassingsfase is het normaal om veel pijn te hebben. De dokter zei dat het in totaal wel zes tot negen maanden kan duren voordat dat over is. Inmiddels doe ik wel gewoon alles weer. Behalve dan lange wandelingen ;-) Hopelijk wordt de pijn snel minder en hoef ik nooit meer naar het ziekenhuis voor dit probleem!