Voetoperatie

De dagen voor mijn operatie waren erg hectisch. Het was de eerste week dat de nieuwe student uit Delft bij NASA was. Ik moest zorgen dat hij aan de slag kon en ook voorbereidingen treffen voor dat ik twee weken thuis ga zitten na mijn operatie. Ook was Alex bezig met de laatste voorbereidingen voor zijn experiment, wat ook nog voor wat hectiek zorgde. Verder was ik eerder in de week gestopt met koffie drinken omdat ik heel erg veel last van mijn maag had. Dat zorgde ervoor dat ik de tweede helft van de week ernstige afkickverschijnselen van de cafeïne had. Hevige hoofdpijnen bijvoorbeeld en gewoon niet lekker in je vel zitten. Donderdagavond zijn Tamsyn en ik nog even lekker uit eten geweest. De laatste keer voor mijn operatie. Vrijdagmorgen moesten we om 5:15 opstaan want ik moest om 6:30 in het ziekenhuis zijn.

Lekker thuis na de operatie.

De operatie is erg goed verlopen en ik ben nog steeds ontzettend tevreden met de zorginstantie waar ik bij zit. Na aankomst in het ziekenhuis werd ik klaargemaakt voor de operatie. Daar kon Tamsyn niet bij zijn. Er werd bijvoorbeeld een infuus ingebracht er werden allerlei metingen genomen. Een infuus wordt hier trouwens met plaatselijke verdoving ingebracht. Een beetje overdreven al zeg ik het zelf, want zoveel pijn doet dat over het algemeen nu ook weer niet. Toen ik klaar was werd Tamsyn binnengelaten en even later kwam mijn chirurg langs. Die heeft nog precies uitgelegd wat er ging gebeuren en ook aan Tamsyn uitgelegd hoe ze me later moest verzorgen. Daarna werd er vervolgens ook nog een zenuwblock aangebracht. Net achter mijn knie. Dat zorgde ervoor dat alle zenuwen die naar mijn rechtervoet gaan helemaal verdoofd werden en ik geen pijn meer zou voelen. Er werd een katheter aangebracht die voor de komende drie dagen verdovingsmiddel bij de hoofdzenuw zou afgeven.

De permanente schroeven in mijn voet.

In de operatiekamer viel ik snel in slaap en daarna werd ik wakker alsof er geen tijd was verstreken. Ik was gelijk klaarwakker en ik had geen pijn. De operatie zou eerst twee uur duren, maar duurde uiteindelijk drie uur. De chirurg had na de operatie Tamsyn op de hoogte gebracht van hoe de operatie was verlopen en zei dat ik erg sterke botten had. Ze hadden veel moeite om door het bot heen te komen. Tamsyn kon trouwens de progressie van de operatie in de wachtkamer volgen. Op een scherm kon ze precies zien in wel stadium mijn operatie zicht bevond. Tijdens de operatie hebben ze een stuk bot weggehaald dat een brug vormde tussen twee botten onder mijn enkel. Die brug zit er in een normale voet niet. Daarna hebben ze twee grote schroeven aangebracht en vervolgens ook weer wat bot teruggeplaatst om de lege ruimte op te vullen. Een uur nadat ik wakker was geworden was ik alweer thuis.

De katheter in mijn been.

Tamsyn heeft me vrijdag en dit weekend erg goed verzorgd. We zijn het hele weekend gewoon lekker in bed gebleven. We hebben films en series gekeken en spelletjes gespeeld. Ik had dus een katheter in mijn been voor de zenuwblock. Dat was soms wel vervelend. Aan de katheter zat een blaas met verdovingsmiddel vast. Die mest ik telkens met me meezeulen als ik uit bed wilde gaan. Zondag kon ik de katheter zelf uit mijn been trekken. Over het algemeen heb ik tot nu toe niet veel pijn gehad. Ik moet iedere vier uur nieuwe pijnstillers innemen en een ijszak verversen. Tamsyn houdt dat erg goed bij en we zetten dan ook ieder vier uur een alarm. Ook in de nacht.  Op sommige momenten voelde ik wel wat pijn en kramp, maar dat was vooral toen ik de pijnstillers iets probeerde af te bouwen. Nu wacht ik daar maar even mee en nu heb ik dan ook geen pijn. Ik wordt iedere dag door het ziekenhuis gebeld. Gisteren zelfs twee keer. Ze checken gewoon hoe het gaat en geven tips om het genezen sneller te laten verlopen. Ik ben erg blij dat het allemaal achter de rug is en kan niet wachten totdat ik weer mobiel ben.

Lekker tv kijken vanuit bed.