Winterse Natuur

Op de veerpont.

Vrijdag zijn we bijtijds opgestaan. Olympic National Park stond op het programma. Dit is een nationaal park in de buurt van Seattle aan de overkant van de Puget Sound, het water waar Seattle aan ligt. Het leek ons een leuk idee om de veerpont te nemen. We kwamen bij de veerpont aan en hoefde niet al te lang te wachten. En we waren de twee-na-laatste auto die de boot op mocht. Het weer was trouwens nog steeds perfect. Wel aardig koud, maar met een strak blauwe hemel. De boottocht was erg cool. We hebben even uitgewaaid op het dek, maar dat was toch wel heel erg koud. De overtocht duurde maar een half uurtje. Aan de overkant was het nog een dik uur rijden naar het nationale park. De rit naar het park was erg spectaculair en onbeschrijfelijk mooi. We zijn eerst naar het bezoekerscentrum van het park gegaan. Door de sneeuw bleken aardig wat wegen in het park gesloten te zijn. We zijn uiteindelijk naar een meer gereden en hebben daar een hike gedaan. We zijn eerst naar watervallen gehiked. Een tocht door een met ijzel bedekt bos. Het was waarschijnlijk net een paar dagen aan het ijzelen, want sommige lagen en gedeelten van het bos waren nog volledig groen. Dat gaf een erg mooi effect. Na de watervallen zijn we nog een stuk verder gelopen over een ander pad en na een aantal uurtjes kwamen we weer terug bij de auto. Toen moesten we weer terug naar Seattle rijden. Dit keer hebben we niet de veerpont genomen en zijn we rond de baai gereden.

Lake Crescent.

In de avond hadden we afgesproken om te gaan eten met Bonny en Jon. We zijn naar een Whisky bar/restaurant in het centrum van Seattle gegaan (Radiator Whisky). Jon en ik houden erg van Whisky, dus wij waren erg blij. Ze hadden hier zelfs Whisky op de tap. Het eten was ook erg goed. We hebben erg genoten. Daarna zijn Tamsyn en ik terug naar ons hotel gegaan. Het was de laatste nacht in Seattle. De volgende ochtend hebben we nog ontbeten met Bonny, Jon en Benji. Bonny en Jon zijn echte foodies en weten altijd de beste restaurants te vinden. Ze hadden dus ook een goed restaurant gevonden voor het ontbijt (Skillet Diner). Het was inderdaad erg lekker. Het ging snel voorbij en toen kwam het moment om afscheid te nemen. Het was erg goed om Bonny en Jon weer te zien. Daarna begonnen Tamsyn en ik aan de rit terug naar huis. Dit keer gingen we er twee dagen over doen.

De waterval, eindpunt van onze hike.

Tamsyn en ik.