Rijden van Seattle naar San Francisco

Zaterdag zijn we dus aan de terugrit naar huis begonnen. Het eerste stuk van de rit ging over dezelfde weg die we op de heenweg hebben genomen, de Interstate I5. We zijn nog even in de hoofdstad van Oregon, Portland, gestopt voor een koffie. Het eerste stuk van de rit was acht uur. We hadden een overnachting geboekt in een kustplaats in het midden van Oregon (Bandon). We kwamen aan in ons hotel rond 21:00 uur. Onze kamer was erg mooi en we hadden uitzicht over de oceaan en het centrum van het plaatsje. Het was natuurlijk aardedonker toen we aankwamen, dus er was niet al te veel te zien. Het centrum van het plaatsje was opgefleurd met lichtjes. Ieder gebouwtje had wel een lichtjesversiering en er waren ook overal lichtkunstwerken geplaatst. Er waren dus wel veel kleurrijke lichtjes te zien vanuit de hotelkamer. We zijn nog even een stukje gaan wandelen door het plaatsje en hebben ook alle lichtversieringen van dichtbij gezien. Het was wel erg koud (onder het vriespunt). Toen we terug in de hotelkamer kwamen waren onze gezichten bevroren.

Het uitzicht vanuit onze kamer in Bandon.

Vanochtend werden we wakker en nu konden we wel van het geweldige uitzicht vanuit onze hotelkamer genieten.  We hebben snel gepakt en ontbeten en zijn toen weer op pad gegaan. Eerst zijn we naar het strand van Bandon  gegaan voor een wandeling. Dit strand was echt geweldig mooi. De oceaan was erg wild met hoge golven. De kust was bezaaid met rotsen in veel verschillende vormen. De golven braken op de rotsen en dat leverde een mooi schouwspel op. Weer volop genieten dus. We hebben echt super geluk gehad met het weer op onze reis. Iedere dag volop zon. Vandaag was het ook weer zo mooi. Na de wandeling zijn we weer in de auto gestapt en langs de kust van Oregon en Californië naar San Francisco gereden. We hebben weer erg veel mooie dingen gezien. Dit gedeelte van de autorit duurde negen uur zonder pauzes, maar we zijn natuurlijk weer een aantal keren gestopt. Toen we de Golden Gate Bridge overgingen voelde het alsof we thuiskwamen. Vanaf dat moment was het nog een klein uurtje rijden naar huis. We kwamen uiteindelijk iets na 21:00 uur aan. We hebben meer dan 3300 kilometer gereden en door drie staten. En het was onze eerste vakantie samen ;-) Erg geslaagd!

Woeste golven.

Bijzondere rotsen.

Winterse Natuur

Op de veerpont.

Vrijdag zijn we bijtijds opgestaan. Olympic National Park stond op het programma. Dit is een nationaal park in de buurt van Seattle aan de overkant van de Puget Sound, het water waar Seattle aan ligt. Het leek ons een leuk idee om de veerpont te nemen. We kwamen bij de veerpont aan en hoefde niet al te lang te wachten. En we waren de twee-na-laatste auto die de boot op mocht. Het weer was trouwens nog steeds perfect. Wel aardig koud, maar met een strak blauwe hemel. De boottocht was erg cool. We hebben even uitgewaaid op het dek, maar dat was toch wel heel erg koud. De overtocht duurde maar een half uurtje. Aan de overkant was het nog een dik uur rijden naar het nationale park. De rit naar het park was erg spectaculair en onbeschrijfelijk mooi. We zijn eerst naar het bezoekerscentrum van het park gegaan. Door de sneeuw bleken aardig wat wegen in het park gesloten te zijn. We zijn uiteindelijk naar een meer gereden en hebben daar een hike gedaan. We zijn eerst naar watervallen gehiked. Een tocht door een met ijzel bedekt bos. Het was waarschijnlijk net een paar dagen aan het ijzelen, want sommige lagen en gedeelten van het bos waren nog volledig groen. Dat gaf een erg mooi effect. Na de watervallen zijn we nog een stuk verder gelopen over een ander pad en na een aantal uurtjes kwamen we weer terug bij de auto. Toen moesten we weer terug naar Seattle rijden. Dit keer hebben we niet de veerpont genomen en zijn we rond de baai gereden.

Lake Crescent.

In de avond hadden we afgesproken om te gaan eten met Bonny en Jon. We zijn naar een Whisky bar/restaurant in het centrum van Seattle gegaan (Radiator Whisky). Jon en ik houden erg van Whisky, dus wij waren erg blij. Ze hadden hier zelfs Whisky op de tap. Het eten was ook erg goed. We hebben erg genoten. Daarna zijn Tamsyn en ik terug naar ons hotel gegaan. Het was de laatste nacht in Seattle. De volgende ochtend hebben we nog ontbeten met Bonny, Jon en Benji. Bonny en Jon zijn echte foodies en weten altijd de beste restaurants te vinden. Ze hadden dus ook een goed restaurant gevonden voor het ontbijt (Skillet Diner). Het was inderdaad erg lekker. Het ging snel voorbij en toen kwam het moment om afscheid te nemen. Het was erg goed om Bonny en Jon weer te zien. Daarna begonnen Tamsyn en ik aan de rit terug naar huis. Dit keer gingen we er twee dagen over doen.

De waterval, eindpunt van onze hike.

Tamsyn en ik.

Thanksgiving in Seattle

Woensdag zijn Tamsyn en ik in één ruk naar Seattle gereden. We zijn om 5:00 uur opgestaan. Zonder files en pauzes zou de rit 12 uur in beslag nemen, maar we hadden op minstens 15 uur gerekend. Om 5:30 zaten we in de auto en begon de lange reis. Ik heb al vaker lange roadtrips gedaan, maar ik denk dat ik nog nooit zoveel op een dag gereden heb. We habben voor de snelste route gekozen over de Interstate I5. Het weer was erg goed en tijdens de rit was er veel te zien. Alleen in het noorden van Californië en het zuiden van Oregon hebben we wat bewolking gehad. En ook wat sneeuw. Het landschap was voor het grootste gedeelte van de reis adembenemend. Bergen met besneeuwde toppen, bossen en meren. We zijn redelijk vaak gestopt en hebben enkele keren van bestuurder gewisseld. Uiteindelijk kwamen we rond 22:00 uur aan bij ons hotel in het centrum van Seattle. Ons hotel lag in de buurt van de Space Needle. Erg moe natuurlijk, maar er heerste ook een goed gevoel over het volbrengen van de lange autorit. Het is ons erg meegevallen moet ik zeggen en we zouden het zeker nog eens doen.

Pike Place Market.

Donderdag was het Thanksgiving. We hebben uitgeslapen en zijn daarna het centrum van de stad ingedoken. Ik ken Seattle best aardig, dus ik had een goede route uitgestippeld. We zijn eerst naar Pike Place Market gelopen. Hier is ook de eerste Starbucks die ooit geopend is. Vanwege Thanksgiving was alles dicht natuurlijk. Dit is één van de zeer weinige dagen in Amerika dat de meeste winkels gesloten zijn. Het was ook zeer rustig in de stad. Eigenlijk wel grappig om eens te zien. We hebben nog wel een koffietentje gevonden en hebben daar wat voor het ontbijt gekocht. Vervolgens zijn we nog naar de bibliotheek van de stad gelopen (ontworpen door de Rotterdammer Rem Koolhaas). Daarna zijn we langs het water weer richting ons hotel en de Space Needle gelopen. In de middag zijn we naar het huis van Bonny en Jon gegaan. We gingen bij hen Thanksgiving vieren. De broer van Jon kwam later ook nog. Bonny had veel verschillende gerechten gemaakt en natuurlijk een grote kalkoen, zoals gebruikelijk is voor Thanksgiving. Ik had Bonny en Jon, en hun zoon Benji, al een tijdje niet meer gezien. Ze zijn afgelopen zomer namelijk van de Bay Area naar Seattle verhuisd. Het zijn erg goede vrienden, dus het was goed om elkaar weer te zien en bij te praten. Het was een erg gezellige Thanksgiving.

 

Downtown Seattle met perfect weer.

De Space Needle.

Ruimtelijke Desoriëntatie Demo

Vliegen in de 747 simulator.

Ik geef voortdurend aardig wat demo’s van mijn experimenten op de VMS. Mensen zijn altijd geïnteresseerd en natuurlijk vind ik het ook leuk om te laten zien waar ik mee bezig ben. Ik vind het ook altijd erg leuk om te zien waar andere mensen mee bezig zijn, dus als ik van een leuk experiment hoor, vraag ik vaak of ik een demo kan krijgen. Nu had ik gehoord van een mooi experiment op de 747 simulator. Gisteren kreeg ik een demo. In dit experiment wordt er gekeken naar ruimtelijke desoriëntatie. Dit komt voor als ons evenwichtsorgaan andere informatie geeft als ons visuele systeem. En ons evenwichtsorgaan kan ons heel makkelijk voor de gek houden! In het experiment moesten piloten verschillende manouvers vliegen en vervolgens werd opeens de beweging van de simulator aangepast. Hierdoor raakte piloten gedesoriënteerd. Ik mocht zelf alle taken een aantal keer vliegen. Natuurlijk had ik een ervaren copiloot die veel van de instellingen deed, maar ik kon verder zelf een Boeing 747 vliegen over San Francisco en landingen met go-arounds doen. Het was erg gaaf en de condities met ruimtelijke desoriëntatie waren erg indrukwekkend. We hebben een kleine twee uur rondgevlogen. Dit onderzoek word uiteindelijk gebruikt voor het opzetten van nieuwe training voor piloten.

Vanochtend bleek dat Sinterklaas weer langs is geweest. Mijn schoen stond weer in het midden van de kamer met veel snoepgoed rondom. Verder had ik vandaag weer een piloot te testen voor mijn experiment. Alles ging goed. Het was vandaag ook de laatste dag van de werkweek. Donderdag is het namelijk Thanksgiving en vrijdag zijn we ook vrij. Morgen hebben we een halve dag vrij, en de andere helft van de dag mogen we thuis “werken”. Tamsyn en ik maken van het lange weekend gebruik om naar Seattle te gaan. Daar gaan we Thanksgiving vieren bij Bonny en Jon. Zij zijn vrienden van hier die recent naar Seattle zijn verhuist. We gaan in één dag naar Seattle rijden. Zonder files zou het 12 uur moeten duren. Gelukkig kunnen we om de beurten rijden, maar het zal alsnog erg vermoeiend zijn. We gaan twee dagen over de terugrit doen, dus dat wordt iets relaxter. We gaan het wel zien. In ieder geval heb ik vanavond gepakt en alles klaargemaakt voor de grote reis. Ik heb er zin in!

Zonsondergangen

Zonsondergang tijdens de motorrit op zaterdag.

Het was een goed weekend! Zaterdag hebben we een rustige dag gehouden en wat klusjes gedaan. We hebben uitgeslapen en zijn daarna lekker gaan brunchen in een eetgelegenheid in de buurt van mijn appartement. Dat was een goed begin van de dag. Daarna zijn we boodschappen gaan doen en vervolgens hebben we bij mij thuis wat schoongemaakt. Ik wilde eigenlijk nog op de motor weggaan, maar begon te twijfelen omdat het donker begon te worden. Tamsyn vond dat ik toch maar moest gaan, omdat ik het vast erg fijn zou vinden. Ze heeft me overgehaald. Ik ben op de motor gestapt en naar de bergen in het oosten gereden. Omdat het al donker begon te worden besloot ik op het laatste moment een nieuwe route te nemen aan de kant van de bergen van de ondergaande zon. Het was een erg mooie rit met geweldige uitzichten over de vallei met San Jose en de bergen in het westen. En natuurlijk de ondergaande zon! Ik ben blij dat ik gegaan ben. Toen ik thuiskwam was het eten bijna klaar. Zalm met gestoomde groenten en gebakken aardappeltjes. In de avond zijn we nog naar de nieuwe James Bond film gegaan.

In de Japanse theetuin.

Zondag hadden Tamsyn en ik een dagje in San Francisco gepland. Ook nog een beetje voor haar verjaardag ;-) We zijn eerst naar de Japanse theetuin in Golden Gate Park gegaan. Het is er normaal al erg mooi, maar de herfstkleuren maakte het nu helemaal bijzonder. We hebben een tijdje rondgelopen en hebben daarna thee gedronken in het theehuis. Vervolgens zijn we even naar Union Square gegaan om wat boodschappen te doen. Daarna zijn we naar de Golden Gate Bridge gegaan en naar Point Bonita. Dit is een van mijn favoriete plekken en vanavond was het helemaal speciaal. We hebben van een geweldige zonsondergang kunnen genieten. Na de zonsondergang zijn we naar Nob Hill gegaan. Hier hebben we in de bar op de bovenste verdieping van een luxe hotel gegeten en cocktails gedronken. Het uitzicht van hier was fenomenaal, maar ook het eten en de drankjes waren voortreffelijk. Het was een erg mooie dag. Dit weekend heb ik dus twee mooie zonsondergangen gezien. Ik ben helemaal klaar voor de erg korte werkweek. Vanaf woensdag zijn we namelijk vrij!

Tamsyn en ik bij de Golden Gate. 

De zonsondergang op zondag.

Sinterklaas op Bezoek

Het was deze week erg druk op werk. De hele week had ik piloten en andere gasten over de vloer bij de VMS. Ik heb vijf piloten getest; iedere dag één. Dat vergt altijd veel concentratie en dus energie. Daarnaast kwamen er nog gasten van CAE en Flight Safety over de vloer. Zij wilde graag meer weten over het experiment dat ik aan het runnen ben. Verder zien de eerste resultaten van het experiment er vrij goed uit. Ik zie al significante verschillen tussen mijn condities, en dat terwijl ik nog maar zeven van de 16 piloten heb getest.

Yay, Sinterklaas is langsgekomen!

Vanochtend werd ik blij verrast. Ik kwam de woonkamer binnen en zag dat Sinterklaas langs was geweest. Mijn schoen was gevuld met een chocoladeletter en omringt met pepernoten, kruidnoten, en ander sinterklaassnoepgoed. Echt super leuk! Er zat natuurlijk ook nog een mooi gedicht bij. Blijkbaar is Sinterklaas ook de Engelse taal machtig ;-) Het was in ieder geval erg lekker om weer eens pepernoten te eten. Die zijn mijn favoriet, maar altijd moeilijk te krijgen hier. Als je hier sinterklaassnoepgoed ziet, zijn het vaak kruidnootjes.

Het is vrijdag en ik ben nu net thuisgekomen van werk. Ik ben erg gaar, maar we gaan zo nog naar Nathan voor een spelletjesavond. Ik hoop dat ik wakker kan blijven. In ieder geval is het weekend begonnen en ik kijk er erg naar uit.

Verjaardag van Tamsyn

Het stadhuis in de kleuren van de Franse vlag.

Afgelopen vrijdag hielden we al een borrel voor de verjaardag van Tamsyn, maar gisteren was ze pas echt jarig. In de afgelopen dagen waren er al verschillende cadeautjes per post gekomen. Deze weken moet ik vaak erg vroeg opstaan voor mijn experiment. Ook op de verjaardag van Tamsyn moest ik om 6:30 op, maar ik had de wekker voor 6:15 gezet. Ik ben natuurlijk begonnen met voor haar te zingen ;-) Vervolgens hebben we gezellig ontbeten en daarna heeft Tamsyn haar cadeautjes opengemaakt. Het was een vrij normale dag bij de VMS. Behalve dan dat we erg vroeg klaar waren met het testen van de piloot. Om 14:30 al. Ik was sowieso van plan om eerder naar huis te gaan, maar nu kon ik dus extra vroeg vertrekken. Erg fijn, want voor de verjaardag van Tamsyn gingen we in de avond namelijk naar een opera in San Francisco. Daarvoor moest ik me natuurlijk nog opkalefateren en vervolgens moesten we nog naar de stad reizen. Ik heb me thuis eerst omgekleed en daarna ben ik Tamsyn op gaan halen. Tamsyn had mijn pak natuurlijk al gezien, maar ik had haar jurk nog niet gezien. Ze was oogverblindend mooi.

Voor het operagebouw.

Vervolgens zijn we naar de stad vertrokken, waar we na iets meer dan een uurtje aankwamen. Het ging allemaal erg vlotjes en ik vond gelijk een parkeerplek. We zijn eerst gezellig wat gaan eten in een restaurant in de buurt van het operahuis. Vervolgens zijn we naar de opera gegaan. Ik was hier al eens eerder naar een voorstelling geweest. Het gebouw ligt tegenover het stadhuis van San Francisco en is echt geweldig mooi. Het stadhuis was trouwens in de kleuren van de Franse vlag gekleurd zoals veel landmarks in de wereld. We hebben eerst nog lekker koffie gedronken en zijn daarna de zaal in gegaan. We hadden perfecte plaatsten in het midden van het balkon met een goed zicht op het podium. De opera was “The Magid Flute” van Mozart. Het was echt geweldig. Ik heb zelden zo’n geweldige show gezien. De opera was in het Engels en was gemoderniseerd met hedendaagse grappen. De set was ook heel modern met hele mooie lichtprojecties. Heel kleurrijk ook. We hebben genoten. Tamsyn zingt zelf ook opera en weet er dus veel van af. Voor haar was het dus helemaal speciaal. Met de pauze erbij, duurde de opera zo’n drie uur. Rond middernacht kwamen we thuis. De volgende dag moest ik weer om 6:30 op......

Vanaf onze zitplaatsen.

Aaaaahhh.

Oude bekenden uit Delft

Het eerste gedeelte van de week was het best rustig. Wel druk met werk, maar er waren geen piloten ingepland voor mijn VMS experiment. Ik heb dus eindelijk weer eens twee halve dagen in mijn kantoortje kunnen doorbrengen ;-) Het was goed om weer even achter mijn eigen bureau te zitten. Woensdag hadden we een dag vrij. Het was hier namelijk Veteranen Dag. Niet iedereen heeft die dag vrij, maar mensen die bij overheidsinstanties werken wel. Ik wilde die dag gewoon werken. Ik heb het nog steeds superdruk en nu in het bijzonder ook met de conferentie die ik organiseer voor volgend jaar juni. Voor die conferentie moeten nu alle ingediende samenvattingen gereviewd worden. Ik ben vooral bezig geweest om reviewers voor alle samenvattingen te vinden. Best een tijdrovende klus. In de middag van Veteranen Dag zijn Tamsyn en ik nog even naar piano’s gaan kijken. Tamsyn zingt, en speelt daarbij ook wat piano. Ze had een piano in Engeland, maar hier nog niet. We zijn naar een pianowinkel gegaan en hebben verschillende modellen uitgeprobeerd. Donderdag had ik een piloot voor het experiment op het programma staan, maar die kwam niet opdagen. Altijd vervelend. De piloot bleek door een noodgeval niet te kunnen komen. Vrijdag kwam de piloot wel opdagen. Het experiment is al meer dan een week aan de gang, maar we hebben een langzame start dit keer. Ik heb nu nog maar twee piloten getest........

Selfie bij de Golden Gate.

Ik had eerder al even gemeld dat Herman en Rita, oude bekenden uit Delft, nu naar hier zijn geëmigreerd. Ik was eerder wat met ze gaan drinken. Dinsdag hadden Tamsyn en ik ze uitgenodigd voor een etentje. Dit was ook de eerste keer dat Herman en Rita Tamsyn ontmoette. Het was erg gezellig. Herman en Rita zijn nog steeds druk bezig met het vinden van een huis en een auto, maar het gaat de goede kant op. Vrijdag na werk was er een borrel voor de verjaardag van Evan, een goede vriend, en Tamsyn. We zijn met een grote groep vrienden naar een Ierse pub in het centrum van Mountain View gegaan. Een van de favoriete plekjes voor borrels. Het was echt heel erg gezellig en we hebben in totaal bijna vier uur daar gezeten. Zaterdag kwam Coen hier aan. Nog een oude bekende uit Delft. Hij doet op dit moment een sabbatical bij de universiteit van Santa Barbara. Hij is hier naartoe gereden en kwam rond 15:00 uur aan. Herman en Rita kwamen ook deze kant op en Alex ook. Het was dus een soort Delftse mini reünie. We zijn met zijn vijven naar San Francisco gereden. Tamsyn was daar al voor een knipbeurt. We zijn eerst naar de Golden Gate gereden en vervolgens door naar Point Bonita. Het weer was geweldig en we hebben van mooie uitzichten kunnen genieten. Iedereen was onder de indruk. Daarna zijn we naar Fisherman’s Wharf gegaan waar Tamsyn ook bij de groep kwam. Vervolgens zijn we ergens wat gaan eten en daarna nog naar een bar voor wat drankjes. Alweer een erg gezellige middag en avond! Zondagochtend heb ik nog een kleine toer in de omgeving gedaan met Coen en daarna is hij weer vertrokken naar Santa Barbara. De rest van de dag hebben Tamsyn en ik het rustig aan gedaan. Even bijkomen en ons voorbereiden op een nieuwe werkweek.

Kajakken in Tomales Bay

 De tweede helft van de week voelde ik me nog steeds aardig bagger. Donderdag had ik de eerste piloot voor mijn experiment op de planning staan. Ik moest dus wel naar werk. Het was een piloot die ook aan mijn vorige VMS experiment voor de FAA heeft meegedaan. Een bekende dus. Dit was een heel ervaren piloot met tienduizenden vlieguren. Altijd spannend om zo iemand het experiment te laten doen. Dit soort piloten zijn heel erg kritisch en vinden ieder foutje in de simulatie. Het ging erg goed en de piloot had het erg naar zijn zin. Hij had natuurlijk veel commentaar, maar dat helpt ons alleen maar. In ieder geval was geen enkel kritiekpunt een reden om bezorgd te zijn. Op vrijdag stond er geen piloot in de planning en ben ik dus een dagje thuis blijven werken. Ik heb naar de data van de eerste piloot gekeken. Het zag er gelukkig allemaal goed uit. Tamsyn was ook thuis aan het werken. Voor de lunch zijn we wel uit lunchen gegaan met collega’s. We zijn heerlijk Dim Sum gaan eten. Altijd goed.

Zaterdag zouden we eigenlijk naar San Francisco gaan. Tamsyn moest daar op een wetenschapsbeurs meehelpen bij de NASA stand. Ze voelde zich echter nog steeds erg ziek, dus we zijn maar thuis gebleven. Ik voelde me ook nog steeds niet optimaal, maar in de middag wilde ik toch even uit huis. Ik ben een korte motortrip gaan maken in de bergen hier. Het weer was perfect (alhoewel wel een beetje fris) en het was weer erg gaaf. Ik friste er helemaal van op. In de avond hebben we vooral wat klusjes gedaan.

Tamsyn en ik.

Maandagochtend zijn we heel vroeg opgestaan. Om 6:00 uur ging het alarm en om 7:00 uur vertrokken naar Point Reyes. Daar zijn we met een grote groep bekenden gaan kajakken in Tomales Bay. Het weer was in het begin niet heel goed: bewolking en wat regen. Gelukkig stopte de regen net voordat we het water ingingen. Het was verder een erg mooie dag. Het weer was eigenlijk erg goed om te kajakken. Niet te warm en niet te koud. We hadden allemaal lunch meegenomen en hebben dat opgegeten op een afgelegen strandje. Ik zat samen met Tamsyn in een kajak en het ging heel erg lekker. We waren goed op elkaar afgestemd ;-) Na het kajakken zijn we nog wat gaan drinken en eten in een bar. Het was een erg coole dag en de frisse zeelucht heeft ons goedgedaan. Ik voelde me vandaag voor het eerst niet ziek meer! Ik denk dat ik er nu eindelijk bovenop begin te raken. Ik ben helemaal klaar voor de nieuwe werkweek!

We waren met een aardig grote groep.

Een beetje bewolkt.

Ziek bij de VMS

Bij mijn andere schatje.

In de nacht van zondag op maandag heeft het flink geregend. Ik werd een aantal keren wakker en telkens kwam het met bakken uit de hemel. Maandagochtend toen ik naar werk reed regende het nog steeds. Rond het VMS gebouw waren er weer grote overstromingen. De straat voor de hoofdingang was veranderd in een rivier. Op maandag had ik een testpiloot gevraagd om mijn experiment uit te checken. Het was een vrouwelijke piloot die af en toe voor onze divisie wat werk doet. Als het hier flink regent is het verkeer altijd ontregeld. Ze was dus iets aan de late kant. Ze heeft alle vliegtaken in mijn experiment meerdere keren gevlogen en was erg over onze simulatie te spreken. Aan de hand van haar feedback hebben we nog wat kleine veranderingen gemaakt. Na afloop had ik in ieder geval het gevoel dat we er nu helemaal klaar voor zijn. Er was ook nog een leuke verassing op de maandagmiddag. Zoals jullie weten ontwerpen we altijd een T-shirt, polo, of ander kledingstuk of attribuut met het experimentlogo voor ieder experiment. Maandagmiddag arriveerden de T-shirts van het VMS experiment dat ik twee maanden geleden heb afgerond. Ze zijn erg mooi geworden!

De lunch van gisteren. Hmmmm!!

Gisteren en vandaag hebben we nog wat meer test runs gedaan voor mijn VMS experiment. Vandaag zou eigenlijk de eerste piloot deelnemen aan het experiment, maar die kon helaas niet meer komen. Hij moest onverwachts werken. Dit soort dingen heb je altijd als je echte lijnpiloten test. Het zal in de komende weken vast nog wel eens voorkomen (even afkloppen). Het gaf ons vandaag in ieder geval de kans om nog wat meer te oefenen. Een aantal collega’s zijn de copiloten tijdens het experiment en ze moeten de deelnemende piloten bijstaan. Nu konden ze de taken die ze als copiloot moeten verrichten nog even oefenen. Ik voel me nog steeds erg beroerd. Ik denk dat het een griepje is. Ik voel me nog niet beter vergeleken met afgelopen zaterdag, eerder slechter. En nu heeft Tamsyn het ook te pakken. Ik ben tussen de middag lekker gaan lunchen met Cesar en Alex in het centrum van Mountain View. Daarna ben ik nog even terug naar werk gegaan, maar niet lang daarna naar huis. Tamsyn kwam ook eerder thuis omdat ze ziek was, en dus zaten we thuis samen lekker ziek te zijn. Ik heb gelukkig nog wel thuis wat werk kunnen doen. Vanavond hebben we weer lekker gekookt en nog wat dingetjes geregeld. Morgen staat dan wel de eerste piloot voor dit VMS experiment op het programma. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan!

Koortsige Halloween

Zaterdag werd ik wakker en voelde ik me niet al te best. Een beetje last van mijn maag en een zwaar hoofd. Eerder deze week heb ik mijn motor naar de garage gebracht voor een servicebeurt en nieuwe banden. Dat was overigens een aardig prijzige aangelegenheid. Mijn motor was nu eindelijk weer klaar voor een ritje. Ik voelde me niet al te best, maar wilde nu toch echt weer eens weg op de motor. Tamsyn is naar haar gymles gegaan en ik ben dus op de motor gestapt. Het was de perfecte ochtend voor een motorritje. Een strakblauwe hemel en de perfecte temperatuur. Het was een lekker rondje en ik was blijk dat ik gegaan ben. Toen ik weer thuiskwam (Tamsyn was inmiddels ook weer thuis) voelde ik me nog steeds erg slecht. Tamsyn dacht dat ik misschien koorts zou hebben. Toen bedacht ik me “oh, ik heb eigenlijk helemaal geen thermometer”. Toch wel belangrijk om te hebben, dus we zijn er gelijk één gaan kopen. Een fancy voorhoofdthermometer. Ik bleek inderdaad een aardige koorts te hebben en ben gelijk begonnen met het slikken van paracetamol en ibuprofen. Ik besloot toch maar om ’s avonds naar het geplande Halloween feestje te gaan. Tamsyn en ik hadden daar al een tijd naar uitgekeken en we hadden eerder in de week natuurlijk ook al een kostuum gekocht.

Rond 20:00 uur kwamen we aan bij Ashley en Tyler, de vrienden die het Halloween feestje organiseerde. Tamsyn, Alex, en ik waren ieder een figuur uit het sprookje roodkapje. Tamsyn was roodkapje,  Alex wad de jager, en ik was de wolf. Natuurlijk met wat bloederige toevoegingen. Er waren veel bekenden op het feestje. Het was super gezellig en goed om veel van mijn vrienden te zien. Ik voelde me aardig bagger, maar het feestje deed me goed. Ashley en Tyler pakken altijd aardig groots uit met hun feestjes. Er waren allerlei spelletjes en “toys” om mee te spelen. Zo was er een X-Rover, een soort mini Segway, waar we allemaal flink wat rondjes in de tuin mee hebben gemaakt. Iedereen kon zijn eigen verse pizza maken en er waren verder nog allemaal snacks met een Halloween thema. Jelloshots in een injectiespuit bijvoorbeeld. We waren eerst van plan om met een taxi te gaan, maar omdat ik me niet al te best voelde, en niet al te veel wilde drinken in combinatie met de medicijnen, heb ik maar gereden. Om 2:00 uur zijn we vertrokken, maar hier ging vannacht de wintertijd in, dus opeens was het 1:00 uur. Vandaag, zondag, zou ik eigenlijk naar een concert in San Francisco gaan, maar ik voel me nog steeds grieperig. We zijn dus maar lekker thuisgebleven en hebben het rustig aangedaan. In de avond hebben we gekookt. Het was een erg relaxte dag en ik voel me nu ietsje beter. Morgen test ik een testpiloot voor mijn experiment, dus hopelijk voel ik me dan weer helemaal top!