Acrobatische Tafrelen

Het vliegveld van Palo Alto van boven.

Vandaag was ik erg gaar op werk. Het weekend was niet bepaald rustgevend. Wel redelijk geslapen, maar twee dagen lang motorrijden is heel erg intensief. We begonnen vanmorgen bij de VMS met een test van een conditie van mijn experiment met enkele technici en managers van de VMS als toeschouwers. Vrijdag dacht iemand namelijk dat mijn test misschien te veel voor de VMS zou zijn en nu was er dus een controle. Ik voelde me wel een beetje in de kijker staan met zoveel belangstelling. Gelukkig was de conclusie dat ik gewoon door kan gaan met mijn testen en dat de VMS het wel aan zou moeten kunnen. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook allemaal wel hevig vond rammelen, dus ik heb inmiddels al wat kleine aanpassingen gedaan die mijn experiment erg ten goede zijn gekomen.

Het vliegtuig.

Aan het einde van de middag ben ik Thibaud op gaan halen. Hij heeft sinds kort zijn bewijs gehaald om te mogen stuntvliegen. Ik had me natuurlijk gelijk op de lijst laten zetten om een keertje mee te vliegen. Ik heb nog nooit acrobatisch gevlogen en ook nog nooit in een toestel met een staartwiel. Ik was dus extreem enthousiast. Thibaud vliegt bij een club bij het vliegveld van Palo Alto. Lekker dichtbij dus. Het duurde even om het vliegtuig en ons gereed te maken. Met stuntvliegen moet je een parachute dragen in geval van nood en dat vergt wat uitleg. Iets voor 19:00 uur stegen we op. Het was echt super mooi weer. We konden geweldig ver zien en aan de kust was de gebruikelijke nevel die voor mooie plaatjes zorgde. We begonnen het stuntvliegen met een stuk ondersteboven vliegen om te zien of de gordels wel goed vastzaten.

Mooie uitzichten in de avondzon.

Daarna een looping, wat kurketrekkers, en twee hammerheads. Een hammerhead is waar je verticaal omhoog vliegt en dan uit de lucht valt. Ik vond het erg cool allemaal, maar na de hammerheads begon ik me een beetje ziek te voelen. Jammer, want ik keek uit naar de spins die daarna zouden komen. Die hebben we maar even overgeslagen. Thibaud was namelijk een kotszakje vergeten mee te nemen en het is geen pretje om het hele vliegtuig te moeten schoonmaken. Gelukkig ging het allemaal goed. We hebben nog even wat langer van het mooie uitzicht genoten. Ik kon wel uren blijven vliegen, maar helaas was er maar benzine voor een uurtje. We moesten even later dus weer richting Palo Alto. Daar hadden we een goede landing. Iedere keer als ik vlieg met vrienden krijg ik toch wel weer de kriebels om zelf weer te gaan vliegen, maar ik denk dat ik op dit moment toch nog andere prioriteiten heb. Maar, wie weet ;-)

Ikke.

Thibaud.