Hump Day

Ook deze week is het hier weer erg warm. Het is iedere dag minstens 30 graden. Het lijkt dit jaar wel vaker zo warm te zijn dan vorige jaren. Overdag vind ik het niet zo erg, maar het is vooral vervelend met slapen. Ik slaap altijd een stuk slechter als het zo warm is. Ik heb tot nu toe altijd gedacht geen airco nodig te hebben in mijn appartement, maar nu denk ik er aan er misschien toch wel een te kopen. We zullen wel zien hoe het de komende dagen gaat.

Gisteren had ik een afspraak bij de orthopeed in het ziekenhuis. De laatste tijd had ik weer meer pijn aan mijn voet. Daar heb ik iets wat op artritis lijkt, doordat mijn enkel misvormd is. Sinds vorig jaar krijg ik steroïde injecties tegen de ontsteking en tegen de pijn. Gelukkig kan ik mijn arts altijd e-mailen als ik denk een injectie nodig te hebben. Dat had ik dus enkele weken geleden gedaan. Het gaat altijd erg snel en ik stond zo weer buiten. Best apart hoeveel vloeistof er zo je voet ingespoten kan worden. Daar voel ik verder niets van. Nu kijk ik in ieder geval uit naar hopelijk weer een aantal maanden met minder of geen pijn.

Vandaag was het woensdag, ook wel Hump Day genoemd hier. Ik ben nog steeds bezig met het optimaliseren van mijn experiment. Ik was door de nieuwe VMS lab manager gevraagd om aan een vergadering deel te nemen over toekomstig VMS onderzoek. Wel leuk dat mijn mening daarover gewaardeerd wordt. Na het werk had ik een afspraak bij de kapper. Normaal ga ik in het weekend, maar door de motortrip had ik het een paar dagen verschoven. Ik ga nog steeds bij de wat luxere kapper om me lekker te laten verwennen ;-) Ik krijg altijd een nek en hoofdmassage en dit keer had ik een biertje bij het knippen. Mijn kapster is ook erg leuk en we praten altijd veel. Wel gezellig dus. De eerste helft van de week is alweer voorbij. Wat gaat de tijd toch snel. Het weekend komt alweer in zicht.

Acrobatische Tafrelen

Het vliegveld van Palo Alto van boven.

Vandaag was ik erg gaar op werk. Het weekend was niet bepaald rustgevend. Wel redelijk geslapen, maar twee dagen lang motorrijden is heel erg intensief. We begonnen vanmorgen bij de VMS met een test van een conditie van mijn experiment met enkele technici en managers van de VMS als toeschouwers. Vrijdag dacht iemand namelijk dat mijn test misschien te veel voor de VMS zou zijn en nu was er dus een controle. Ik voelde me wel een beetje in de kijker staan met zoveel belangstelling. Gelukkig was de conclusie dat ik gewoon door kan gaan met mijn testen en dat de VMS het wel aan zou moeten kunnen. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook allemaal wel hevig vond rammelen, dus ik heb inmiddels al wat kleine aanpassingen gedaan die mijn experiment erg ten goede zijn gekomen.

Het vliegtuig.

Aan het einde van de middag ben ik Thibaud op gaan halen. Hij heeft sinds kort zijn bewijs gehaald om te mogen stuntvliegen. Ik had me natuurlijk gelijk op de lijst laten zetten om een keertje mee te vliegen. Ik heb nog nooit acrobatisch gevlogen en ook nog nooit in een toestel met een staartwiel. Ik was dus extreem enthousiast. Thibaud vliegt bij een club bij het vliegveld van Palo Alto. Lekker dichtbij dus. Het duurde even om het vliegtuig en ons gereed te maken. Met stuntvliegen moet je een parachute dragen in geval van nood en dat vergt wat uitleg. Iets voor 19:00 uur stegen we op. Het was echt super mooi weer. We konden geweldig ver zien en aan de kust was de gebruikelijke nevel die voor mooie plaatjes zorgde. We begonnen het stuntvliegen met een stuk ondersteboven vliegen om te zien of de gordels wel goed vastzaten.

Mooie uitzichten in de avondzon.

Daarna een looping, wat kurketrekkers, en twee hammerheads. Een hammerhead is waar je verticaal omhoog vliegt en dan uit de lucht valt. Ik vond het erg cool allemaal, maar na de hammerheads begon ik me een beetje ziek te voelen. Jammer, want ik keek uit naar de spins die daarna zouden komen. Die hebben we maar even overgeslagen. Thibaud was namelijk een kotszakje vergeten mee te nemen en het is geen pretje om het hele vliegtuig te moeten schoonmaken. Gelukkig ging het allemaal goed. We hebben nog even wat langer van het mooie uitzicht genoten. Ik kon wel uren blijven vliegen, maar helaas was er maar benzine voor een uurtje. We moesten even later dus weer richting Palo Alto. Daar hadden we een goede landing. Iedere keer als ik vlieg met vrienden krijg ik toch wel weer de kriebels om zelf weer te gaan vliegen, maar ik denk dat ik op dit moment toch nog andere prioriteiten heb. Maar, wie weet ;-)

Ikke.

Thibaud.

Devil’s Postpile, Bodie, en Sonora Pass

Devil's Postpile National Monument.

Dag twee van de motortrip was minstens net zo mooi als de eerste dag. Om 7:30 uur stonden we op. Cedric was al iets eerder wakker en was koffie met chocolade croissantjes gaan halen voor op de kamer. Dat was een goede start van de dag. Iets na achten vertrokken we weer op de motor. De eerste stop was Devil’s Postpile National Monument. Hier kan je helaas niet zelf naartoe rijden. Je moet op een grote parkeerplaats parkeren en dan wordt je er met een shuttle naartoe gebracht. In Devi’s Postpile NM zijn pilaren van basalt te vinden die door vulkanische activiteit zijn ontstaan. De pilaren hebben een hexagonale vorm. Erg uniek dat dat helemaal natuurlijk is ontstaan en ik geloof nog steeds een mysterie. Het was in ieder geval erg mooi om te zien. Doordat we een shuttle moesten nemen duurde dit uitstapje langer dan ik verwacht had. Om 11:00 uur vertrokken we pas weer op de motor. We zijn bij Mono Lake gestopt om even wat voor de lunch te kopen en daarna zijn we naar Bodie gereden.

Veel pilaren zijn afgebrokkeld.

Ook hier was ik al met Thomas geweest. Bodie is de grootste en best gepreserveerde spookstad van Amerika. De laatste mensen zijn hier rond 1940 vertrokken. De meeste gebouwen lijken van de een op de andere dag verlaten en bevatten zelfs nog meubelen en huishoudelijke attributen. De weg naar Bodie is voor een groot gedeelte onverhard, dus we kwamen er erg stoffig aan. Wel cool natuurlijk om een stuk off-road te rijden. We hebben een flinke tijd in Bodie rondgelopen en daar onze lunch opgegeten. Het begon inmiddels alweer aardig laat te worden en we moesten nog helemaal naar huis rijden. Rond 15:00 uur zijn we weer verder gegaan. Vanaf dit moment zijn we eigenlijk zo’n beetje in één stuk naar huis gereden. We zijn onderweg nog wel een aantal keer gestopt natuurlijk om heel even te relaxen en van het mooie uitzicht te genieten. Sonora Pass is echt geweldig mooi en voor mij denk ik nog mooier dan Tioga Pass. Onbeschrijfelijk mooi. Ik geloof dat de rest van de groep het daar ook wel mee eens was. Om 20:00 uur kwam ik thuis aan. Het was echt een geweldige trip!

De spookstad Bodie.

De groep in Sonora Pass.

De route die we gereden hebben.

Op de Motor: Tioga Pass en Mono Lake

Zo, ik heb er weer 950 kilometer op de motor opzitten. En het was weer een geweldige trip!! Woorden en foto’s kunnen niet weergeven hoe mooi het was. Veel van al dat moois zie je natuurlijk ook als je aan het rijden bent en dat kan je niet in foto’s vastleggen. Misschien moet ik toch eens een GoPro aanschaffen ;-) Het is zo geweldig cool om een vallei binnen te rijden, meren en bergtoppen in de verte te zien, wolken die de toppen van bergen strelen, en dan nog een mooie zonsondergang erbij. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Californië is zo geweldig mooi, en dit weekend hebben we in twee dagen veel van dat moois gezien. Ik had de route van te voren uitgestippeld. Ik wilde heel graag door Tioga Pass naar het oosten door de Sierras rijden en daarna door de Sonora Pass weer naar het westen en dat is gelukt.

De groep in Yosemite.

Zaterdag zijn we redelijk vroeg vertrokken. Thibaud en Melinda zijn meegegaan, en ook nog iemand van NASA Ames die ik niet zo goed kende, maar waar ik wel eens een kortere motorrit mee had gedaan. Het duurt ongeveer twee uur om aan de rand van de Sierras te geraken. In die twee uur is er niet zoveel te zien. Veel snelwegen en stedelijk gebied. Na twee uur hielden we een korte pauze en daarna begon het mooie gedeelte. Onderweg kochten we nog wat voor de lunch en even later kwamen we in Yosemite aan. Daar hebben we op een plek met een mooi uitzicht gegeten. Vervolgens zijn we over Tioga Pass (onderdeel van Yosemite) door de Sierras gereden. Ik had dit nog nooit gedaan. Deze weg is namelijk een groot gedeelte van het jaar gesloten door de sneeuw, en meestal was ik in Yosemite rond die tijd. We belandde van het ene mooie uitzicht in het andere. Het was ook cool om Half Dome (het gezicht van Yosemite) eens van de andere kant te zien.

Half Dome vanaf Tioga Pass gezien.

Na Tioga Pass begon het al redelijk laat te worden. Aan het einde van de vallei ligt Mono Lake. Hier was ik al eens met Thomas geweest. De rotsformaties langs dit meer zijn heel erg bijzonder en creëren een surrealistische atmosfeer. Net alsof je op een andere planeet loopt. Het was erg cool om hier weer te zijn. Daarna zijn we naar ons hotel in Mammoth Lakes gereden. Onderweg dreef er een vreemde wolkendeken over de bergen. De zon ging net onder achter de bergen en door de wolken ontstond er een extra rode gloed. Dit was zo apart. Ik heb zelden zo’n mooie zonsondergang gezien. We zijn zelfs langs de snelweg gestopt om wat foto’s te nemen. Bij aankomst in het hotel waren we natuurlijk bekaf. We hebben snel nog wat gegeten in het restaurant van het hotel en rond 23:00 uur lagen we allemaal te ronken.
 

Mono Lake.

De mooiste zonsondergang.

Lekker Rammelen

De simulatie begint steeds meer vorm te krijgen. Alles lijkt nu goed te werken. Gisteren en vandaag heb ik meer bewegingstesten gedaan op de VMS. Ik probeer altijd zoveel mogelijk uit het bewegingssysteem van de VMS te halen. De VMS heeft het grootste bewegingssysteem ter wereld en het zou natuurlijk zonde zijn om die bewegingsruimte niet volledig te benutten ;-) Ik zorg dus altijd dat ik de beweging zo instel dat ik net onder de limieten blijf. Voor dit experiment is de beweging aardig spectaculair. Ik gebruik zo’n beetje de hele bewegingsruimte en daarbovenop wordt je ook nog eens flink door elkaar gerammeld. Zo veel zelfs dat ik vandaag gevraagd werd om te stoppen met mijn test omdat ze eerst even zeker willen zijn dat ik niets kapot maak. Daar hoor ik maandag meer over....... Ik kan de boel altijd nog ietsje naar beneden bijstellen.

Als ik bij de VMS ben is het helaas lastiger om naar de gym te gaan na werk. Het is altijd moeilijk om op tijd weg te gaan, want er is dan altijd net iemand die iets met me wil bespreken of ergens naar wil kijken. Als ik dan eindelijk weg ga, heb ik vaak geen zin meer om te gaan, of ik heb andere plannen. Verder was het weer een drukke week, ook in de avonden. Ik had een aantal etentjes, maar dat is altijd leuk natuurlijk. Dit aankomende weekend heb ik een motortrip gepland met vrienden, en iemand van de NASA Ames motorclub gaat ook mee. De trip duurt twee volle dagen en ik heb er erg veel zin in. De route gaat ook door Tioga Pass in Yosemite, iets wat ik al een lange tijd eens wilde doen. Vandaag heb ik dus ook mijn motor klaargemaakt voor de reis en mijn spullen gepakt. Morgen vertrekken we vroeg in de morgen. Een goed weekend allemaal!

Terug bij mijn Schatje

Deze week ben ik weer terug bij mijn schatje, de VMS ;-) Het is altijd een hele omschakeling. Van hoofdzakelijk alleen werken in mijn kantoortje, naar de controlekamer van de VMS waar ik een groep mensen moet aansturen. De afgelopen weken heeft het VMS team de simulator klaargemaakt voor mijn experiment. Dat betekent dat ze de cabine die ik ga gebruiken op het bewegingssysteem hebben getakeld en begonnen zijn met het programmeren van de software. Het is altijd spannend om te zien hoe de vlag er bij hangt als ik bij de VMS kom kijken. Dat was maandag dus. De mensen bij de VMS zijn erg competent en gelukkig was mijn simulatie dus al in een redelijk goede staat. Ik heb dit keer de simulator ook in een andere configuratie laten zetten. Dit is een configuratie waarbij ik de longitudinale en laterale graden van vrijheid heb verwisseld en dus extra ver van voor naar achter kan bewegen. De cabine is nu een kwartslag gedraaid. Weer eens wat anders dus ;-)

De VMS in de "90 graden" configuratie.

We hadden van de week ook weer enkele vergaderingen met het hele team. Iedereen in het team heeft natuurlijk andere prioriteiten en we moeten iedereen op één lijn krijgen. De VMS heeft wat onderhoud nodig, dus daar moet ik rekening mee houden in de planning. Er zijn natuurlijk ook de demonstraties van de VMS. Het is zomer, dus er komen bijna dagelijks groepen mensen langs om naar de simulator te kijken. Dan moet er natuurlijk wel iets leuks te zien zijn. En zo zijn er nog meer ditjes en datjes. Het is dus weer lekker druk, maar het is ook vooral erg leuk om weer terug te zijn bij de VMS. Er wordt altijd erg veel plezier gemaakt. Vandaag heb ik mijn simulatie voor het eerst met beweging getest. Dat is altijd wel bijzonder. Ik bleek nog ergens een foutje te hebben gemaakt, dus de beweging klopte niet helemaal. Het was een beetje misselijkmakend. Inmiddels heb ik het probleem verholpen en morgen hoop ik de simulatie met correcte beweging te testen. Recht zo die gaat!

Schoon Tapijt

Dit weekend had ik gereserveerd om te werken. Door de workshop de afgelopen week heb ik weinig "echt" werk kunnen doen. Normaal is dat OK, maar volgende week start ik weer op de VMS en daarvoor wil ik natuurlijk wel goed voorbereid zijn. Zaterdag heb ik eerst rustig aan gedaan. Aan het einde van de ochtend ben ik begonnen met werken. Op een gegeven moment werd er op de deur geklopt. Het was een jonge man die vroeg of ik geïnteresseerd was in een gratis schoonmaakbeurt van het tapijt in één kamer in mijn appartement. Heel toevallig wilde ik mijn tapijt net eens reinigen. De afgelopen weken had ik al gekeken naar oplossingen daarvoor. Het kwam dus net op het juiste moment. Ik vroeg nog wel wat de "catch" was. Ze bleken een nieuwe reinigingsmachine te willen demonstreren en met een beetje geluk aan mij te willen verkopen. Dat had ik er wel voor over.

Na een uurtje stonden twee andere mannen voor mijn deur. Een verkoper en een man die de demonstratie ging geven. De verkoper ging even later weer weg. De andere man begon systematisch mijn tapijt stof te zuigen. Ik had zelf net gezogen, maar zijn machine zoog nog twee keer zoveel stof op. Ook werd mijn hordeur gezogen, later mijn bank, en ook nog mijn matras. Overal kwam een lading stof uit. De demonstraties bleven maar komen. Drie uur later begon hij eindelijk met het reinigen van het tapijt in mijn woonkamer. Er zaten aardig wat vieze plekken en strepen in. De beste man moest dus aardig hard werken. Daarna kwam de verkoper weer terug om een machine aan mij te verkopen......

Het ding was alleen 2300 dollar en dat vond ik een beetje veel. De verkoper haalde alles uit de kast en beloofde zelfs dat mijn leven een heel stuk gelukkig zou zijn als ik deze nieuwe schoonmaakmachine zou kopen. Toen ging ik natuurlijk bijna overstag ;-) Uiteindelijk heb ik de prijs naar beneden kunnen krijgen tot 1200 dollar. Dat vond ik alleen nog steeds een beetje veel, dus ik heb niets gekocht. Het heeft in totaal vier uur geduurd, maar ik heb wel een schoon tapijt ;-) En helemaal gratis! Door dit alles heb ik zaterdag dus uiteindelijk niet zo heel veel NASA werk kunnen doen. Vandaag heb ik het goed gemaakt en was ik wel erg productief. Het weekend is weer voorbij gevlogen!

Van Halen Concert

Gisteren was de laatste dag van de piloten workshop en het was ook de meest interessante dag. We hebben het gehad over Crew Resource Management, een bepaalde training die piloten krijgen over communicatie, leiderschap en beslissingen nemen in teamverband. Daarna hebben we het over nieuwe technologieën in de cockpit gehad en over hoe dat piloten beïnvloed. Tot slot hebben we nog een volledige vlucht van San Francisco naar Los Angeles doorgelopen en iedere stap die een piloot moet uitvoeren besproken. Het is grappig, maar er zijn eigenlijk veel technologieën en methoden in onze divisie bij NASA ontwikkeld die nu overal in de wereld gebruikt worden. Zo leerden we dat het Crew Resource Management concept ook in onze divisie is ontwikkeld. Dat is iets waar piloten overal in de wereld nu in getraind worden. Best wel inspirerend eigenlijk om in een omgeving te werken waar onderzoek plaatsvind dat in heel de wereld een impact heeft.

De aanloop naar het concert.

Tijdens de NASA borrel op woensdag had ik dus twee kaartjes weten te bemachtigen voor het Van Halen concert. Dat concert was donderdagavond. Ik moet zeggen dat er niet gelijk een belletje ging rinkelen toen ik de naam Van Halen hoorde. Thuis heb ik nog even wat nummers van ze opgezocht en toen herkende ik er toch wel een aantal. Ik had twee kaartjes en had Tamsyn gevraagd om mee te gaan. Het concert was in het Shoreline Theatre en dat is niet ver van mijn appartement. We hadden dus bij mij thuis afgesproken en zijn toen gaan lopen. Toevallig ligt In-N-Out ook op de route naar het theater, dus daar zijn we gestopt om wat te eten. We hadden kaartjes voor op het grasveld en we hadden een deken meegenomen om op te zitten. Het was erg druk. Ik denk dat het concert was uitverkocht. Het optreden was geweldig. Natuurlijk waren er wat mindere stukken, maar over het algemeen was het erg goed. Vooral de drumpartijen en stukken op de elektrische gitaar waren fenomenaal. We hebben erg genoten. Bedankt NASA voor de gratis kaartjes!

Lekker rocken ;-)

Piloten Workshop

Bij NASA worden er voortdurend interessante workshops en presentaties gegeven. Veel te veel om allemaal te kunnen zien, hoe interessant ze ook zijn. Ik heb het hier al vaker over gehad geloof ik (sorry, soms treed ik een beetje in de herhaling ;-)). Mijn werkgever is San Jose State University en zei organiseren ook regelmatig workshops en presentaties voor onze divisie. Gisteren, vandaag, en morgen is er een workshop georganiseerd over hoe het is om een piloot te zijn. Dat klinkt een beetje alsof het een basisschool presentatie is, maar het is natuurlijk gericht op ons onderzoek. De workshop gaat vooral over hoe piloten beslissingen nemen en de technologie die ze daarbij gebruiken. Het is erg interessant. San Jose State heeft een aantal professionele piloten in dienst die onderzoekers zoals ik kunnen raadplegen voor het opzetten van nieuwe studies en experimenten. Ik heb twee van deze piloten ook al eens als testpiloot gebruikt voor mijn experimenten. Deze piloten geven nu de workshop. Ze hebben heel erg veel kennis.

Vandaag werd er nog een video van de KLM getoond. Dat was wel grappig, want ik werd als Nederlander natuurlijk gelijk als vertaler ingezet ;-) Morgen gaan we een volledige virtuele vlucht van Los Angeles naar San Francisco “vliegen” en langs alle stappen die piloten moeten nemen om de vlucht veilig uit voeren. Vrijdag worden er ook nog demonstraties in de 747 simulator gegeven, maar die sla ik maar over. Dat heb ik al vaak genoeg gezien ;-) Nog een voordeel van dit soort workshops is dat er de hele dag gratis eten en drinken is ;-) Over gratis eten gesproken, na het werk was er weer de maandelijkse borrel bij NASA. Ik heb weer gezellig met collega’s in het zonnetje een biertje gedaan en mysterieuze gefrituurde snacks gegeten. Vanavond werden er tijdens de borrel ook 100 gratis kaartjes uitgedeeld voor een concert morgen bij Shoreline Theater, het openluchttheater naast NASA en een paar 100 meter van waar ik woon. Het is een concert van Van Halen (bekend van het nummer Jump). Ik heb ook twee kaartjes weten te bemachtigen! Morgen ga ik dus naar een concert. Leuke verassing :-)

Pluto Flyby

Jullie hebben het vast ook wel gehoord. Vandaag is er een ruimteschip van NASA langs de planeet Pluto gevlogen. OK, Pluto is eigenlijk officieel geen volwaardige planeet meer, maar een dwergplaneet...... Dit is de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid dat we een ruimteschip langs een planeet zo ver in ons zonnestelsel hebben gestuurd. Het ruimteschip, New Horizons genaamd, heeft er meer dan negen jaar over gedaan. Je kan je dus wel voorstellen dat NASA heel erg blij is. De afgelopen maanden hebben we al vaak updates over de missie gehad. Gisteren en vandaag brak de media-aandacht natuurlijk los. Je kan er overal op het Internet over lezen en ook iedere televisiezender heeft het er over. Er waren vandaag verschillende cameraploegen bij NASA Ames te vinden. Morgen zullen we de eerst foto’s van Pluto op hoge resolutie te zien krijgen. Daar ben ik erg benieuwd naar!

Het heerlijke diner.

Verder verloopt de week goed. We zijn nog niet eens op de helft natuurlijk ;-) Omdat ik op een bepaald moment naar Amerika ben geëmigreerd, en toen verschillende dingen in één keer heb moeten regelen, vallen al mijn dokters/tandarts/auto-onderhoud afspraken altijd in dezelfde maand. Gisteren ben ik naar de dokter gegaan voor mijn jaarlijkse onderzoek. Er is, zoals altijd, ook gelijk een volledig bloedonderzoek gedaan. Alles was helemaal goed, dus dat is mooi. Vandaag had ik een afspraak bij de tandarts. Ook daar geen problemen. Ze blijven allen zeggen dat mijn verstandskiezen er eens uit zouden moeten......

Verder zijn Thibaud en Melinda gisteren nog komen eten. We hebben alle drie weer een onderdeel van het diner verzorgd. Ik dit keer het voorgerecht (zalm carpaccio), Thibaud het hoofdgerecht (een Frans recept uit zijn familie met rijst, tonijn, en bechamel saus), en Melinda het toetje (Spaanse Flan). We hadden ook nog als aperitiefje toast met Franse kazen en paté. Alles was erg lekker en het was zoals altijd erg gezellig. Vanavond heb ik allerlei klusjes gedaan (zoals strijken, bleh). Op naar de tweede helft van de week.

Lovely Day

Het was een goed weekend. Zaterdag heb ik overdag wat NASA werk gedaan. Dat was niet al te bijzonder natuurlijk ;-) In de avond ben ik met vrienden wat gaan eten en zijn we naar de film gegaan. Voor het eten zijn we naar een hamburgertent gegaan. Daarna zijn we de nieuwe Terminator film gaan zien. Ik verwachtte er van te voren niet al te veel van, maar het was een leuke film. Vooral ook omdat de film zich in San Francisco afspeelt, dus er waren veel bekende plekken te zien.

Onze picknick.

Vandaag ben ik met Tamsyn naar de Cooper-Garrod wijngaard gegaan. Dit is een van mijn favoriete wijngaarden. Ook omdat de eigenaar een voormalig testpiloot van NASA is. Er zijn in de proefkamer verschillende foto’s  te zien en er is informatie te vinden over de piloot en zijn tijd bij NASA. We zijn eerst een stuk gaan wandelen in het natuurgebied achter de wijngaard. Van hier heb je mooie uitzichten over de baai. Het was erg heet vandaag. Na een paar uurtjes kwamen we terug bij de wijngaard en hebben een aantal wijnen geproefd. Ik ben hier al vaak geweest, dus ik wist wel een beetje wat ik kon verwachten, maar voor Tamsyn was het de eerste keer.

Na het wijnproeven hebben we een fles wijn gekocht en zijn we buiten gaan zitten. We hadden van te voren crackers, Franse kazen, paté, en kersen gekocht en waren van plan om gezellig te picknicken met een glas wijn. Tot onze grote verassing was er vandaag ook een concert. Dit doen ze blijkbaar iedere zondag bij de wijngaard. De zangeres was echt steengoed. We hebben uiteindelijk dus drie uur lang zitten luisteren met wijn en lekkere hapjes. Aan het einde van de middag zijn we via een omweg naar huis gereden. We zijn door de bergen gegaan en hebben nog van meer mooie uitzichten genoten. Daarna hebben we bij mij thuis nog lekker gekookt. Het was een lovely day.

De proefkamer van de wijngaard.

Grote Beurt

Mijn motor heeft me nog nooit in de steek gelaten en ik ben er nog steeds erg blij mee. Ze heeft zich ook goed gedragen afgelopen weekend. Ik vond dus dat mijn motor wel een grondige schoonmaakbeurt verdiend had. Ik maak mijn motor niet al te vaak schoon. Misschien twee a drie keer per jaar. Meestal maak ik gewoon een emmertje met water en schoonmaakmiddel en gebruik ik een doek om haar globaal af te boenen. Nu was er echter groter materieel nodig. Mijn motor was behoorlijk vies van het off-road rijden in de woestijn. Het zand zat overal. Ik ben dus naar de autowasstraat bij mij om de hoek gegaan. Dit is zo’n autowasstraat waar je ook wat kwartjes in een automaat kan gooien en dan een hogedrukspuit kan gebruiken waar ook sop uitkomt. Twaalf kwartjes waren er nodig voor vier minuten.

Ik wist eerst niet zeker of het wel goed zou gaan. Ik dacht dat het misschien een beetje overkill zou zijn. Uiteindelijk viel het wel mee. Eerst heb ik haar lekker met sop ingespoten en daarna afgespoeld onder hoge druk. Na afloop stond ze helemaal te blinken van geluk. Daarna ben ik de 300 meter naar huis geracet om  haar een beetje te drogen. Vervolgens heb ik thuis de velgen nog mooi schoongemaakt. Nu moet ik alleen binnenkort nog even de ketting opnieuw invetten en dan kan ze er weer helemaal tegenaan de komende tijd. Ik heb in de komende weken alweer een tweedaagse motortrip gepland. Ik krijg trouwens altijd veel complimenten over mijn motor. Iedereen denkt altijd dat ze redelijk nieuw is, maar ze is toch alweer zes jaar oud. Ik hoop dat ik haar nog lang mag berijden ;-)

Oh, wat is ze mooi!

Weer lekker ingepakt.

Vrienden Vertrekken

Ik heb het er al vaak over gehad dat veel van mijn vrienden van hier vertrekken. Dat komt omdat het iedere paar maanden wel raak is. Ik denk dat het ook wel iets Amerikaans is. Veel jonge mensen verhuizen naar een andere staat voor een baan na hun studie. Californië is dan natuurlijk erg populair. Veel van die mensen gaan op een gegeven moment toch ook weer terug naar de staat waar ze opgegroeid zijn of ergens anders waar het makkelijker is om een huis te kopen en kinderen te hebben. Koko is vorige week al vertrokken van NASA. Zij gaat een PhD doen aan een universiteit in Texas. En gisteren was het afscheid van Bonny en Jon en baby Benji. Zij gaan verhuizen naar Seattle. Bonny gaat daar weer aan een studie beginnen, maar ze vertrekken ook omdat het daar veel makkelijker is om een huis te kopen. Bonny en Jon zijn hele goede vrienden en ik vind het erg jammer dat ze weggaan. Het zat er al een paar jaar aan te komen, dus het was niet echt een verassing.

Vorige week donderdag was ik nog een avondje na werk bij ze langsgegaan. Bonny had lekker gekookt en we hebben nog een paar uur lekker gezeten. Het huis was al een behoorlijke chaos met overal dozen en rommel. Gisteren was er nog een borrel bij een bar in Mountain View. Dat was nog even gezellig. Morgen vertrekken ze dan echt en rijden ze in twee dagen naar Seattle. Het is jammer, maar gelukkig  komen er ook altijd weer nieuwe vrienden bij. Dat lijkt hier altijd heel erg makkelijk te gaan. En het is eigenlijk ook wel leuk dat veel goede vrienden naar andere plekken zijn vertrokken. Ik heb met allemaal nog contact en het is altijd makkelijk om overal een adresje te hebben ;-) Mijn eerste bezoek aan Bonny en Jon in Seattle staat al een soort van gepland voor later dit jaar. En nog een grappig iets. Ik ga binnenkort verhuizen naar een ander kantoortje in het gebouw waarin ik werk bij NASA en dat is toevallig Bonny’s oude kantoortje. Ik krijg nu eindelijk een werkplek met natuurlijk daglicht ;-)

In Tweeën Gesplitst

Morro Rock.

Op zaterdag was het Independence Day en was het dus feest in Amerika. Overdag ben ik met Edmund door Hermosa Beach en Rodondo Beach gelopen waar we wat van de feestelijkheden probeerde mee te krijgen. We kwamen rond het strand vooral veel dronken mensen tegen. Er was blijkbaar een wedstrijd waarin deelnemers eerst een mijl moesten rennen, dan een mijl moesten peddelen op een surfboard, en vervolgens een six-pack bier moesten leegdrinken. Degene die als eerste alles binnenhield was de winnaar....... Het was verder een erg relaxte dag en dat vond ik wel best na een lange dag op de motor gisteren. In de avond hebben we lekker gebarbecued bij het huis van Edmund en daarna zijn we naar het vuurwerk gaan kijken. Er was ook nog een show aan het strand waar we nog even hebben staan kijken. Zondag ben ik na een pannenkoeken ontbijt met Edmund nog gaan hiken in een park op Palos Verdes. Ik had het eerst niet gepland, maar op zaterdag had ik besloten om de terugreis in tweeën op te splitsen.  Op die manier kon ik namelijk iets rustiger aandoen en zou ik maandag ook niet te laat thuiskomen. Zondagmiddag ben ik om 14:30 uur dus weer op de motor gestapt.

Zonsondergang in Morro Bay.

Mijn hotel voor de nacht was aan de kust in Morro Bay. Dit plaatsje is bekend om een enorme rotspartij die in de oceaan ligt (Morro Rock). Ik ben over Highway 1 gereden en kwam om 19:00 uur aan. Ik heb snel in mijn hotel ingecheckt en ben daarna naar Morro Rock gelopen om de zonsondergang te kunnen zien. Het was nog erg lekker op het strand. Toen ik terugkwam op de hotelkamer was het al redelijk laat en ben ik al snel naar bed gegaan. Vanochtend begon ik dan aan het laatste stuk op de motor naar huis. Eerst heb ik nog lekker ontbeten in een restaurantje aan de baai van Morro Bay. Daarna ben ik vertrokken. Ik ben vandaag over Highway 1 aan de kust naar het noorden gereden. Dit stuk van Highway 1 heb ik al vele malen gereden (ook al eens op de motor), maar het blijft altijd erg mooi. De dag begon een beetje bewolkt, maar later was er zon. Het was een erg mooie tocht. Rond 14:00 uur kwam ik thuis aan. Ik heb dit weekend een bescheiden 1350 kilometer gereden. Het was in ieder geval weer een mooie ervaring. Vanmiddag heb ik nog even alles opgeruimd en ook mijn motorkleding en de binnenkant van mijn helm maar eens gewassen. Ook nog wat andere klusjes gedaan (zoals boodschappen) en toen was de dag alweer om. Morgen weer werken.
 

Highway 1 aan de kust.

Zo mooi! 

De route die ik heb gereden.

Off-Road in de Woestijn

Ik ben vandaag weer teruggekomen van mijn uitstapje dit weekend. Vrijdag hadden we een vrije dag vanwege Independence Day en vandaag (maandag) heb ik een extra dagje vrij genomen. Het was een mooi weekend waarin ik weer veel heb gezien. Laat ik maar bij het begin beginnen. Vrijdagochtend ben ik om 6:00 uur opgestaan en een uurtje later vertrokken op de motor. De eindbestemming was Hermosa Beach bij Los Angeles. Ik had zo ongeveer gepland welke route ik zou nemen, maar met enkele opties. Ik was van plan om mijn route onderweg aan te passen aan hoe ik me voelde en hoeveel benzine ik nog had ;-) Ik ben eerst twee uur over de 101 snelweg naar het zuiden gereden. Dit is een erg drukke snelweg. De weg gaat wel door een mooi en gevarieerd landschap, maar het blijft toch een snelweg. Na drie uurtjes ging ik bij Santa Margarita van de snelweg af en begon het avontuur. Eerst richting het oosten door de bergen. Hier kwam ik nog heel sporadisch wat ander verkeer tegen. Op een gegeven moment ben ik naar het zuiden afgebogen richting Carrizo Plain National Monument.

In de woestijn op een onverharde weg.

Hier begon het er toch wel erg verlaten uit te zien. Het landschap veranderde al snel in een woestijn. Het was erg heet. Tot mijn grote verbazing hield het asfalt opeens op en ging de weg onverhard verder. Dit had ik van te voren niet meegekregen van Google Maps. Gelukkig is mijn motor er voor gemaakt en kon ik dus gewoon doorrijden. Het stuk onverharde weg door de woestijn was best lang en ik ben zeker twee uur helemaal niemand tegengekomen. Het was niet zo mooi geweest als mijn motor er opeens mee was opgehouden....... Uiteindelijk kwam ik weer bij een drukkere verharde weg uit. Vanaf daar ben ik door de bergen naar de kust in het zuiden gereden. Dit was een erg mooie weg met kronkelende wegen en mooie uitgezichten. Uiteindelijk kwam ik weer uit op de 101 snelweg en was het nog maar twee uurtjes rijden naar het huis van Edmund. Bij Edmund heb ik lekker gegeten en hebben we later nog een wandeling gemaakt naar het strand. Ik was super moe en viel later op de avond dan ook als een blok in slaap.

Door de bergen richting de kust.

Morro Bay

Even een kort berichtje. Ik ben nog onderweg naar huis. Het weekend bij Edmund was erg leuk. Gisteren heb ik besloten om de terugreis in tweeën te splitsen. Vanmiddag om 14:30 ben ik vertrokken vanaf het huis van Edmund in Hermosa Beach. Om 19:30 kwam ik aan in Morro Bay waar ik een hotel heb geboekt. Het was een erg mooie rit vandaag, maar daar vertel ik later wel meer over. Morgen het laatste stuk naar huis rijden.

Motorrit Voorbereidingen

Dit aankomende weekend is een lang weekend voor ons. Zaterdag is het namelijk 4th of July! Vrijdag zijn we een dagje vrij. Ik ga dit weekend op de motor naar Los Angeles. Daar verblijf ik bij Edmund. Je kan in iets minder dan zes uur naar Los Angeles rijden. Dat heb ik al heel erg vaak gedaan. Dan moet je wel de Interstate snelweg nemen en dat is niet al te spannend. Ik ga een langere route nemen waarop wat meer te zien is. Volgens Google Maps gaat dat zo’n negen uur duren, maar ik trek er zeker 12 uur voor uit. De afgelopen dagen heb ik al wat voorbereidingen getroffen. Gisteren ben ik op de motor naar werk gegaan om zeker te zijn dat alles nog werkt ;-) In de avond heb ik mijn motor klaargemaakt en bijvoorbeeld de zijkoffers geïnstalleerd. Vanavond heb ik de rest van mijn spullen gepakt en de routes uitgestippeld. Vooral gekeken of ik voldoende benzine ga hebben om sommige stukken te doen, want er zijn lange stukken zonder benzinestations ;-) Morgen ga ik 6:00 uur opstaan en hopelijk rond 7:00 uur vertrekken. Ik heb er zin in. Ik weet nog niet of ik zondag of maandag terug ga rijden. Als het maandag wordt, dan neem ik een extra dagje vrij. Het gaat denk ik vooral afhangen van hoe ik me na morgen voel. Tot na het weekend!