Kerst bij de Familie Edwards

Het kerstdiner.

De laatste paar dagen hier in Penzance stonden in het teken van Kerst. Ieder land en iedere familie heeft natuurlijk andere tradities als het om Kerst gaat. Voor mij waren de familie en het land nieuw met Kerst, dus er stonden veel, voor mij, nieuwe tradities op het programma. Op 24 December kwam de zus van Tamsyn met haar twee kinderen op bezoek. We hebben eerst gezellig een spelletje gespeeld. Cards Against Humanity was het spel. Een spel wat in Amerika altijd al veel rode oortjes oplevert, dus in Engeland helemaal. Het was erg leuk en ik heb gewonnen. In de avond stond een traditioneel kerstdiner op het programma. Biefstuk met gebakken aardappelen en verschillende groenten. Ieder jaar is het diner op kerstavond precies hetzelfde. Natuurlijk hadden we ook de traditionele fire crackers die je tijdens het diner opentrekt. Dat levert een mini explosie op en een klein cadeautje. Je trekt de fire cracker altijd open met iemand anders aan de tafel. Nog een aparte traditie: veel kerstkaarten van belangrijke familieleden laat je ongeopend tot Kerst. Na het kerstdiner maakte iedereen zijn kaarten aan tafel open. In de avond hebben we verder gezellig wat rondgehangen en tv gekeken. Om middernacht zijn we nog naar de nachtmis gegaan in een kerk in de buurt. Volgens traditie stond daarna de glühwein klaar bij thuiskomst. De kerstman speelt hier ook een grote rol. Voor het slapen gaan werd een beker melk neergezet en een wortel voor de rendieren.

Een berg cadeautjes onder de boom.

De familie Edwards doet altijd erg veel aan cadeautjes. Dat wist ik al wel, maar kerstochtend was ik alsnog erg overdonderd. Onder de boom lagen wel heel veel cadeautjes. En de melk en wortel waren natuurlijk verdwenen. De cadeautjes hadden allemaal in een kamertje van het huis gelegen en nadat we zijn gaan slapen heeft iemand ze onder de boom gelegd. Het duurde een aantal uren om alles open te maken. Ik heb ook een grote stapel cadeautjes gekregen. Mijn mooiste cadeau was een fotoboek van Tamsyn met allemaal herinneringen van onze tijd samen tot zover. Na het openen van de cadeautjes hebben we geskypet met mijn moeder en broer, en daarna met de broer van Tamsyn die ook in Amerika woont. Daarna stond weer een kerstdiner op het programma. Dit keer kalkoen met vulling en cranberrysaus, en gebakken aardappelen en verschillende groenten. Dit was erg vergelijkbaar met een traditioneel thanksgivingdiner in Amerika. Ook dit diner is ieder jaar precies hetzelfde. Weer hadden we fire crackers om aan tafel te openen en ook nog een ander klein cadeautje. Na het diner zijn we allemaal even gaan slapen. Vervolgens hadden we een rustig avondje.

Tweede kerstdag is hier Boxing Day. We zijn naar de zus van Tamsyn gegaan. Daar hebben we gewoon gezellig rondgehangen en later nog een film gekeken. We zijn niet al te laat naar huis gegaan. Tamsyn en ik moesten namelijk nog pakken. Vandaag vliegen we naar Nederland. We hadden beiden erg veel cadeautjes gekregen en Tamsyn wilde ook nog wat andere dingen uit Engeland meenemen. We hebben uiteindelijk dus een extra koffer om mee te nemen. Die gaan we op het vliegveld achterlaten en ophalen als we weer naar Amerika vliegen. Het duurde dus wel even voordat alles gepakt was. Een vriendin van Tamsyn kwam ook nog kort langs om gedag te zeggen. Vervolgens hebben we nog even gezellig gezeten met de ouders van Tamsyn en wat champagne gedronken. We hebben vannacht maar een aantal uurtjes geslapen. Nu zitten we in de auto naar Londen. Weer zes uur rijden, maar dit keer gaat de tijd een stuk sneller voorbij. Het was geweldig om hier in Engeland te zijn, maar ik kijk er erg naar uit om nu naar Nederland te gaan en mijn eigen familie te zien.

Touren in Cronwall

Lands End.

Deze week verblijven we in Cornwall. De county in Engeland waar Tamsyn is opgegroeid. Het is de meest zuidwesterlijke county van Engeland. En het is hier geweldig mooi. Ik ben hier nu vier volle dagen geweest en ik heb al geweldig veel gezien. Zaterdagavond kwamen we aan bij het huis van de ouders van Tamsyn in Penzance. We hadden een lange reis achter de rug. We hebben ons even opgefrist en zijn toen gelijk het centrum van Penzance ingedoken om vrienden te ontmoeten. We zijn naar een Meadery gegaan. Hier wordt speciale mead wijn geschonken (wijn gemaakt met honing). Verder wordt hier alleen gefrituurd eten geserveerd. Het is een echte traditie hier en was erg leuk om mee te maken. Daarna zijn we nog naar een aantal andere kroegen gegaan waar Tamsyn altijd uit ging met vrienden. Ik kreeg dus gelijk een goede tour van het centrum van Penzance. Ik had wat geslapen op de vlucht en in de auto, dus gelukkig was ik niet al te moe. Rond middernacht gingen we weer naar huis.

Touren in de Mini.

Zondag zijn we met de ouders van Tamsyn naar Lands End gegaan. Dit is het meest zuidwesterlijke puntje van Engeland. Het was er erg mooi. De zee is hier overal erg wild en duizenden schepen zijn hier vergaan. Erg indrukwekkend om te zien, vooral ook met de wolken, regen, en regenbogen in de omgeving. Maandag zijn Tamsyn en ik samen op pad gegaan. We konden de Mini van haar moeder lenen. De natuur is hier geweldig rauw en mooi. De meeste wegen zijn heel smal en op veel stukken kunnen geen twee auto’s elkaar passeren. Dan heb je ook nog eens stenen muren langs de wegen, dus het is uitkijken geblazen. Als je op sommige stukken een auto tegenkomt, moet je vaak honderden meters achteruit rijden om elkaar te passeren. Gelukkig is dat nog niet voorgekomen. Op maandag zijn Tamsyn en ik in ieder geval naar Lamorna Cove en Cape Cornwall gegaan. Ook weer geweldig mooi. In de avond zijn we weer naar de Meadery gegaan, maar nu met de ouders, en zus en kinderen van Tamsyn.

Cape Cronwall.

Dinsdag hebben Tamsyn en ik geprobeerd om naar St Michael’s Mount te gaan. Dit is een rots net voor de kust bij Marazion. Je kan als het eb is naar de rots lopen. Er is een kasteel, kerk, en er zijn een paar huizen. Ook op dinsdag was het erg ruig weer en was de zee erg woest. We konden naar het eiland lopen, maar daar hoorden we dat alles gesloten was. Ook het bootje dat je van en naar het eiland moet nemen als het vloed is voer niet. We zijn dus op het eiland geweest, maar zijn gelijk weer teruggelopen. Net op tijd, want het pad dat vrijkomt als het eb is begon alweer in de zee te zinken. Vervolgens hebben we maar een strandwandeling gemaakt. In de avond zijn we de lichtjes gaan bekijken in Mousehole. Hier wordt rond de kersttijd altijd een mega display van lichtjes opgezet die het hele plaatsje beslaat. Erg leuk om te zien. Op woensdag zijn we met de boot van de vader van Tamsyn de zee opgegaan. We zijn gaan vissen. De zee was weer erg ruw en er was wat regen. Tamsyn heeft kabeljauw gevangen en ik had iets aan mijn hengel dat er helaas weer van los kwam. De kabeljauw hebben we naar huis meegenomen om later te eten. In de middag hebben Tamsyn en ik al onze kerstcadeautjes ingepakt. In de avond zijn we met haar ouders naar een van de oudste herbergen van de regio gegaan, de Tinners Arms (gebouwd in 1271). Hier hebben we lekker gegeten. Zoals je kan lezen heb ik hier al veel gezien en meegemaakt. En de Kerst moet nog beginnen!

Lichtjes in Mousehole.

St Michael's Mount.

St Michael's Mount met het pad weer overgenomen door de zee.

Tamsyn en ik op de boot.

Vissen naar kabeljauw.

Lange Reis

Deze week was nog een erg hectische. Maar vier dagen op werk, waarin ik mijn experiment moest afronden, en zorgen dat al mijn andere werk was afgerond of doorloopt terwijl ik op reis ben. Mijn experiment was vorige week eigenlijk al afgelopen. We hadden echter nog drie dagen voor demos gereserveerd (vrijdag, maandag en dinsdag). Veel mensen waren geïnteresseerd in een demo. Ik had een aantal belangrijke mensen van mijn eigen divisie uitgenodigd. Ook van andere divisies kwamen een aantal mensen langs. Ik vind het altijd leuk om demos te geven, maar het kost veel tijd en op zich heb ik er zelf niet al te veel aan. Behalve dan dat ik in dit geval wat managers eens kon laten zien waar ik mee bezig ben. En dat kan nooit kwaad natuurlijk. Woensdag heb ik in mijn kantoortje gewerkt. Later op de dag kwam professor Frank Cardullo langs bij NASA en gaf ik een presentatie. Gisteren, donderdag, was maar een korte werkdag. Die dag heb ik alle voorbereidingen getroffen om wat werk te kunnen doen tijdens mijn vakantie. Ik heb ook gezorgd dat de mensen die voor mij werken verder kunnen als ik er niet ben. Om 15:00 uur was Tamsyn klaar met haar experiment en zijn we in de auto gestapt. Het was het begin van een lange reis.

Gisteren zijn we na het werk eerst naar LA gereden. Dat is zo’n zes uur rijden zonder files. Gelukkig was het niet al te druk en zijn we eigenlijk geen noemenswaardige files tegengekomen. Onderweg zijn we nog gestopt bij Harris Ranch. Hier hebben we een lekkere steak gegeten. Uiteindelijk kwamen we rond 22:30 uur aan bij Edmund. Hier hebben we de nacht doorgebracht. Vandaag vertrok onze vlucht vanaf het vliegveld van Los Angeles. Edmund heeft ons naar het vliegveld gebracht. Mijn auto blijft bij Edmund in de garage terwijl we op pad zijn. Onze vlucht vertrok om 10:00 uur. Edmund woont heel dicht bij het vliegveld, maar we moesten alsnog 6:30 uur op. De afgelopen nachten heb ik niet al te veel slaapuren gemaakt, dus ik ben nu aardig gaar. Op het vliegveld ging alles heel voorspoedig. We vliegen nu eerst naar Orlando en daarna met Virgin Atlantic naar London Gatwick. De ouders van Tamsyn zijn al in Londen aangekomen en halen ons morgen op. Daarna moeten we nog zes uur rijden naar waar haar ouders wonen. Het is zo bij elkaar een aardig lange reis dus. Twaalf uur vliegen en twaalf uur rijden. Hopelijk kan ik tijdens de trip een beetje slapen.

Beiden Ziek

Ik had het gevoel dat ik net weer helemaal beter was van mijn vorige griepje. Een dag voor mijn sinterklaasfeest begon ik me weer erg beroerd te voelen, en Tamsyn ook. In het begin weet je vaak niet wat het is en we dachten aan allerlei mogelijke kwalen. Aan het einde van het weekend leek het toch wel heel erg op een voorhoofdsholteontsteking. We hadden allebei snel een afspraak gemaakt met de dokter op maandag. We wilden er snel vanaf zijn, omdat we nu snel naar Europa vertrekken. Tamsyn kreeg gelijk antibiotica mee, maar mijn eigen dokter dacht dat het een maagbacterie kon zijn. Ik had namelijk ook erg veel last van mijn maag de afgelopen dagen. Ik kreeg alleen een middeltje voor mijn maag mee. Natuurlijk voelde ik me de dagen erna niet gelijk veel beter en uiteindelijk heb ik een email naar mijn dokter gestuurd. De volgende dag lag er ook voor mij antibiotica klaar. Ik heb nu het gevoel dat het ietsje beter gaat. Nog steeds hoofdpijn en oorpijn, en vooral erg moe, maar minder dan voorheen. Ik hoop dat het nu snel over gaat.

Dit weekend hebben we dus vrij rustig aangedaan. In eerste instantie zouden we zaterdag naar Santa Con gaan in San Francisco. Dat zou een volle dag in de stad geweest zijn met waarschijnlijk veel drinken. We dachten dat dat nu niet een al te goed idee zou zijn. We moesten nog wat kerstinkopen doen, dus we zijn vervolgens maar naar het winkelcentrum gegaan. Daar heb ik nog wat kerstcadeautjes gekocht en in de avond hebben we lekker wat gegeten en gedronken bij de Yard House. Ik voelde me daar wel weer heel erg beroerd, maar we hadden toch een leuke tijd. Over vier dagen vertrekken we nu naar Los Angeles waar we een nachtje bij Edmund verblijven. Op vrijdag vertrekken we dan naar Engeland. Erg leuk en spannend allemaal. We kijken er in ieder geval erg naar uit! Nu eerst nog een paar dagen werken.

Sinterklaas- en Kerstfeest

Erwtensoep in de maak.

Afgelopen week was het erg druk. De hele week had ik piloten over de vloer bij de VMS. Daarbij had ik ook nog eens verschillende vergaderingen en ander werk dat gedaan moest worden. In de avonden waren Tamsyn en ik ook iedere avond druk bezig. Op één avond hebben we een kerstboom gehaald, een andere avond kerstversieringen voor in de boom, en een andere avond hebben we de boom opgetuigd. Dit is de eerste keer dat ik een kerstboom in Amerika heb. Ik ben hier nooit met de kerst, dus ik dacht in voorgaande jaren dat het zonde was er één te halen. Nu ben ik met Tamsyn en kunnen we er samen van genieten. We hebben een echte boom gekocht. In de boom hebben we goude, zilvere, en paarse ballen. Hij is erg geslaagd al zeg ik het zelf! Op vrijdagavond heb ik voorbereidingen getroffen voor mijn jaarlijkse sinterklaasfeest. Dit feestje vond gisteren op 5 december plaats. Ik wilde weer erwtensoep maken, dus op vrijdagavond moest ik flink wat inkopen doen.

Sinterklaasboom voor het sinterklaasfeest.

Wat lekkernijen voor het feest.

Glühwein met brandende suiker. 

Zaterdag hebben we uitgeslapen. Tegen het middaguur ben ik begonnen met het maken van de soep. Ik heb zeven liter erwtensoep gemaakt en de soep heeft drie uur staan koken. De soep was erg goed gelukt. Tegen 17:00 uur was mijn huis klaar om iedereen te ontvangen. Het eten en drinken stond klaar, de muziek stond aan, en de versieringen hingen. Rond die tijd kwamen ook de eerste mensen aan. Dit was alweer de vierde editie van mijn Sinterklaasfeest en inmiddels is het een ware traditie. Mijn vrienden vragen er altijd al weken van te voren naar. Dit jaar zijn er helemaal veel mensen gekomen. Ik denk wel tegen de 30. Ik had erwtensoep, verschillende Nederlandse kazen, pepernoten, en andere lekkernijen klaar staan. Iedereen vond de soep geweldig. Veel mensen hadden ook nog iets te eten of drinken meegenomen. Een vriend had nog een blender meegenomen en stond milkshakes met likeur te maken. We hebben natuurlijk ook weer Glühwein gemaakt naar Duitse traditie, inclusief het verbranden van suiker met rum. Nancy verzorgd dit altijd ieder jaar. We hebben ook een uitwisselingsspel met cadeautjes gedaan. De laatste mensen gingen om 1:00 uur weg. Deze editie van het feest was weer een geweldig succes.

Cadeautjes!

Ik heb op zaterdag erg van het feest genoten, maar ik voelde me eigenlijk erg ziek. Vandaag, zondag, nog steeds. Ik heb een probleem met mijn maag. Misschien komt het wel door de stres...... Vandaag wilde Tamsyn en ik kerst alvast een beetje vieren. We hadden een rustig dagje voor onszelf gepland. We hebben de hele dag rustig aangedaan en kerstfilms gekeken. Het was een fijne dag. Het moment dat we naar Europa vertrekken is nu over minder dan twee weken. Dan gaan we lekker Kerst en Oud & Nieuw met familie vieren en daar kijken we erg naar uit. Voor die tijd is het nog even erg druk op werk.

Onze kerstboom.

Rijden van Seattle naar San Francisco

Zaterdag zijn we dus aan de terugrit naar huis begonnen. Het eerste stuk van de rit ging over dezelfde weg die we op de heenweg hebben genomen, de Interstate I5. We zijn nog even in de hoofdstad van Oregon, Portland, gestopt voor een koffie. Het eerste stuk van de rit was acht uur. We hadden een overnachting geboekt in een kustplaats in het midden van Oregon (Bandon). We kwamen aan in ons hotel rond 21:00 uur. Onze kamer was erg mooi en we hadden uitzicht over de oceaan en het centrum van het plaatsje. Het was natuurlijk aardedonker toen we aankwamen, dus er was niet al te veel te zien. Het centrum van het plaatsje was opgefleurd met lichtjes. Ieder gebouwtje had wel een lichtjesversiering en er waren ook overal lichtkunstwerken geplaatst. Er waren dus wel veel kleurrijke lichtjes te zien vanuit de hotelkamer. We zijn nog even een stukje gaan wandelen door het plaatsje en hebben ook alle lichtversieringen van dichtbij gezien. Het was wel erg koud (onder het vriespunt). Toen we terug in de hotelkamer kwamen waren onze gezichten bevroren.

Het uitzicht vanuit onze kamer in Bandon.

Vanochtend werden we wakker en nu konden we wel van het geweldige uitzicht vanuit onze hotelkamer genieten.  We hebben snel gepakt en ontbeten en zijn toen weer op pad gegaan. Eerst zijn we naar het strand van Bandon  gegaan voor een wandeling. Dit strand was echt geweldig mooi. De oceaan was erg wild met hoge golven. De kust was bezaaid met rotsen in veel verschillende vormen. De golven braken op de rotsen en dat leverde een mooi schouwspel op. Weer volop genieten dus. We hebben echt super geluk gehad met het weer op onze reis. Iedere dag volop zon. Vandaag was het ook weer zo mooi. Na de wandeling zijn we weer in de auto gestapt en langs de kust van Oregon en Californië naar San Francisco gereden. We hebben weer erg veel mooie dingen gezien. Dit gedeelte van de autorit duurde negen uur zonder pauzes, maar we zijn natuurlijk weer een aantal keren gestopt. Toen we de Golden Gate Bridge overgingen voelde het alsof we thuiskwamen. Vanaf dat moment was het nog een klein uurtje rijden naar huis. We kwamen uiteindelijk iets na 21:00 uur aan. We hebben meer dan 3300 kilometer gereden en door drie staten. En het was onze eerste vakantie samen ;-) Erg geslaagd!

Woeste golven.

Bijzondere rotsen.

Winterse Natuur

Op de veerpont.

Vrijdag zijn we bijtijds opgestaan. Olympic National Park stond op het programma. Dit is een nationaal park in de buurt van Seattle aan de overkant van de Puget Sound, het water waar Seattle aan ligt. Het leek ons een leuk idee om de veerpont te nemen. We kwamen bij de veerpont aan en hoefde niet al te lang te wachten. En we waren de twee-na-laatste auto die de boot op mocht. Het weer was trouwens nog steeds perfect. Wel aardig koud, maar met een strak blauwe hemel. De boottocht was erg cool. We hebben even uitgewaaid op het dek, maar dat was toch wel heel erg koud. De overtocht duurde maar een half uurtje. Aan de overkant was het nog een dik uur rijden naar het nationale park. De rit naar het park was erg spectaculair en onbeschrijfelijk mooi. We zijn eerst naar het bezoekerscentrum van het park gegaan. Door de sneeuw bleken aardig wat wegen in het park gesloten te zijn. We zijn uiteindelijk naar een meer gereden en hebben daar een hike gedaan. We zijn eerst naar watervallen gehiked. Een tocht door een met ijzel bedekt bos. Het was waarschijnlijk net een paar dagen aan het ijzelen, want sommige lagen en gedeelten van het bos waren nog volledig groen. Dat gaf een erg mooi effect. Na de watervallen zijn we nog een stuk verder gelopen over een ander pad en na een aantal uurtjes kwamen we weer terug bij de auto. Toen moesten we weer terug naar Seattle rijden. Dit keer hebben we niet de veerpont genomen en zijn we rond de baai gereden.

Lake Crescent.

In de avond hadden we afgesproken om te gaan eten met Bonny en Jon. We zijn naar een Whisky bar/restaurant in het centrum van Seattle gegaan (Radiator Whisky). Jon en ik houden erg van Whisky, dus wij waren erg blij. Ze hadden hier zelfs Whisky op de tap. Het eten was ook erg goed. We hebben erg genoten. Daarna zijn Tamsyn en ik terug naar ons hotel gegaan. Het was de laatste nacht in Seattle. De volgende ochtend hebben we nog ontbeten met Bonny, Jon en Benji. Bonny en Jon zijn echte foodies en weten altijd de beste restaurants te vinden. Ze hadden dus ook een goed restaurant gevonden voor het ontbijt (Skillet Diner). Het was inderdaad erg lekker. Het ging snel voorbij en toen kwam het moment om afscheid te nemen. Het was erg goed om Bonny en Jon weer te zien. Daarna begonnen Tamsyn en ik aan de rit terug naar huis. Dit keer gingen we er twee dagen over doen.

De waterval, eindpunt van onze hike.

Tamsyn en ik.

Thanksgiving in Seattle

Woensdag zijn Tamsyn en ik in één ruk naar Seattle gereden. We zijn om 5:00 uur opgestaan. Zonder files en pauzes zou de rit 12 uur in beslag nemen, maar we hadden op minstens 15 uur gerekend. Om 5:30 zaten we in de auto en begon de lange reis. Ik heb al vaker lange roadtrips gedaan, maar ik denk dat ik nog nooit zoveel op een dag gereden heb. We habben voor de snelste route gekozen over de Interstate I5. Het weer was erg goed en tijdens de rit was er veel te zien. Alleen in het noorden van Californië en het zuiden van Oregon hebben we wat bewolking gehad. En ook wat sneeuw. Het landschap was voor het grootste gedeelte van de reis adembenemend. Bergen met besneeuwde toppen, bossen en meren. We zijn redelijk vaak gestopt en hebben enkele keren van bestuurder gewisseld. Uiteindelijk kwamen we rond 22:00 uur aan bij ons hotel in het centrum van Seattle. Ons hotel lag in de buurt van de Space Needle. Erg moe natuurlijk, maar er heerste ook een goed gevoel over het volbrengen van de lange autorit. Het is ons erg meegevallen moet ik zeggen en we zouden het zeker nog eens doen.

Pike Place Market.

Donderdag was het Thanksgiving. We hebben uitgeslapen en zijn daarna het centrum van de stad ingedoken. Ik ken Seattle best aardig, dus ik had een goede route uitgestippeld. We zijn eerst naar Pike Place Market gelopen. Hier is ook de eerste Starbucks die ooit geopend is. Vanwege Thanksgiving was alles dicht natuurlijk. Dit is één van de zeer weinige dagen in Amerika dat de meeste winkels gesloten zijn. Het was ook zeer rustig in de stad. Eigenlijk wel grappig om eens te zien. We hebben nog wel een koffietentje gevonden en hebben daar wat voor het ontbijt gekocht. Vervolgens zijn we nog naar de bibliotheek van de stad gelopen (ontworpen door de Rotterdammer Rem Koolhaas). Daarna zijn we langs het water weer richting ons hotel en de Space Needle gelopen. In de middag zijn we naar het huis van Bonny en Jon gegaan. We gingen bij hen Thanksgiving vieren. De broer van Jon kwam later ook nog. Bonny had veel verschillende gerechten gemaakt en natuurlijk een grote kalkoen, zoals gebruikelijk is voor Thanksgiving. Ik had Bonny en Jon, en hun zoon Benji, al een tijdje niet meer gezien. Ze zijn afgelopen zomer namelijk van de Bay Area naar Seattle verhuisd. Het zijn erg goede vrienden, dus het was goed om elkaar weer te zien en bij te praten. Het was een erg gezellige Thanksgiving.

 

Downtown Seattle met perfect weer.

De Space Needle.

Ruimtelijke Desoriëntatie Demo

Vliegen in de 747 simulator.

Ik geef voortdurend aardig wat demo’s van mijn experimenten op de VMS. Mensen zijn altijd geïnteresseerd en natuurlijk vind ik het ook leuk om te laten zien waar ik mee bezig ben. Ik vind het ook altijd erg leuk om te zien waar andere mensen mee bezig zijn, dus als ik van een leuk experiment hoor, vraag ik vaak of ik een demo kan krijgen. Nu had ik gehoord van een mooi experiment op de 747 simulator. Gisteren kreeg ik een demo. In dit experiment wordt er gekeken naar ruimtelijke desoriëntatie. Dit komt voor als ons evenwichtsorgaan andere informatie geeft als ons visuele systeem. En ons evenwichtsorgaan kan ons heel makkelijk voor de gek houden! In het experiment moesten piloten verschillende manouvers vliegen en vervolgens werd opeens de beweging van de simulator aangepast. Hierdoor raakte piloten gedesoriënteerd. Ik mocht zelf alle taken een aantal keer vliegen. Natuurlijk had ik een ervaren copiloot die veel van de instellingen deed, maar ik kon verder zelf een Boeing 747 vliegen over San Francisco en landingen met go-arounds doen. Het was erg gaaf en de condities met ruimtelijke desoriëntatie waren erg indrukwekkend. We hebben een kleine twee uur rondgevlogen. Dit onderzoek word uiteindelijk gebruikt voor het opzetten van nieuwe training voor piloten.

Vanochtend bleek dat Sinterklaas weer langs is geweest. Mijn schoen stond weer in het midden van de kamer met veel snoepgoed rondom. Verder had ik vandaag weer een piloot te testen voor mijn experiment. Alles ging goed. Het was vandaag ook de laatste dag van de werkweek. Donderdag is het namelijk Thanksgiving en vrijdag zijn we ook vrij. Morgen hebben we een halve dag vrij, en de andere helft van de dag mogen we thuis “werken”. Tamsyn en ik maken van het lange weekend gebruik om naar Seattle te gaan. Daar gaan we Thanksgiving vieren bij Bonny en Jon. Zij zijn vrienden van hier die recent naar Seattle zijn verhuist. We gaan in één dag naar Seattle rijden. Zonder files zou het 12 uur moeten duren. Gelukkig kunnen we om de beurten rijden, maar het zal alsnog erg vermoeiend zijn. We gaan twee dagen over de terugrit doen, dus dat wordt iets relaxter. We gaan het wel zien. In ieder geval heb ik vanavond gepakt en alles klaargemaakt voor de grote reis. Ik heb er zin in!

Zonsondergangen

Zonsondergang tijdens de motorrit op zaterdag.

Het was een goed weekend! Zaterdag hebben we een rustige dag gehouden en wat klusjes gedaan. We hebben uitgeslapen en zijn daarna lekker gaan brunchen in een eetgelegenheid in de buurt van mijn appartement. Dat was een goed begin van de dag. Daarna zijn we boodschappen gaan doen en vervolgens hebben we bij mij thuis wat schoongemaakt. Ik wilde eigenlijk nog op de motor weggaan, maar begon te twijfelen omdat het donker begon te worden. Tamsyn vond dat ik toch maar moest gaan, omdat ik het vast erg fijn zou vinden. Ze heeft me overgehaald. Ik ben op de motor gestapt en naar de bergen in het oosten gereden. Omdat het al donker begon te worden besloot ik op het laatste moment een nieuwe route te nemen aan de kant van de bergen van de ondergaande zon. Het was een erg mooie rit met geweldige uitzichten over de vallei met San Jose en de bergen in het westen. En natuurlijk de ondergaande zon! Ik ben blij dat ik gegaan ben. Toen ik thuiskwam was het eten bijna klaar. Zalm met gestoomde groenten en gebakken aardappeltjes. In de avond zijn we nog naar de nieuwe James Bond film gegaan.

In de Japanse theetuin.

Zondag hadden Tamsyn en ik een dagje in San Francisco gepland. Ook nog een beetje voor haar verjaardag ;-) We zijn eerst naar de Japanse theetuin in Golden Gate Park gegaan. Het is er normaal al erg mooi, maar de herfstkleuren maakte het nu helemaal bijzonder. We hebben een tijdje rondgelopen en hebben daarna thee gedronken in het theehuis. Vervolgens zijn we even naar Union Square gegaan om wat boodschappen te doen. Daarna zijn we naar de Golden Gate Bridge gegaan en naar Point Bonita. Dit is een van mijn favoriete plekken en vanavond was het helemaal speciaal. We hebben van een geweldige zonsondergang kunnen genieten. Na de zonsondergang zijn we naar Nob Hill gegaan. Hier hebben we in de bar op de bovenste verdieping van een luxe hotel gegeten en cocktails gedronken. Het uitzicht van hier was fenomenaal, maar ook het eten en de drankjes waren voortreffelijk. Het was een erg mooie dag. Dit weekend heb ik dus twee mooie zonsondergangen gezien. Ik ben helemaal klaar voor de erg korte werkweek. Vanaf woensdag zijn we namelijk vrij!

Tamsyn en ik bij de Golden Gate. 

De zonsondergang op zondag.

Sinterklaas op Bezoek

Het was deze week erg druk op werk. De hele week had ik piloten en andere gasten over de vloer bij de VMS. Ik heb vijf piloten getest; iedere dag één. Dat vergt altijd veel concentratie en dus energie. Daarnaast kwamen er nog gasten van CAE en Flight Safety over de vloer. Zij wilde graag meer weten over het experiment dat ik aan het runnen ben. Verder zien de eerste resultaten van het experiment er vrij goed uit. Ik zie al significante verschillen tussen mijn condities, en dat terwijl ik nog maar zeven van de 16 piloten heb getest.

Yay, Sinterklaas is langsgekomen!

Vanochtend werd ik blij verrast. Ik kwam de woonkamer binnen en zag dat Sinterklaas langs was geweest. Mijn schoen was gevuld met een chocoladeletter en omringt met pepernoten, kruidnoten, en ander sinterklaassnoepgoed. Echt super leuk! Er zat natuurlijk ook nog een mooi gedicht bij. Blijkbaar is Sinterklaas ook de Engelse taal machtig ;-) Het was in ieder geval erg lekker om weer eens pepernoten te eten. Die zijn mijn favoriet, maar altijd moeilijk te krijgen hier. Als je hier sinterklaassnoepgoed ziet, zijn het vaak kruidnootjes.

Het is vrijdag en ik ben nu net thuisgekomen van werk. Ik ben erg gaar, maar we gaan zo nog naar Nathan voor een spelletjesavond. Ik hoop dat ik wakker kan blijven. In ieder geval is het weekend begonnen en ik kijk er erg naar uit.

Verjaardag van Tamsyn

Het stadhuis in de kleuren van de Franse vlag.

Afgelopen vrijdag hielden we al een borrel voor de verjaardag van Tamsyn, maar gisteren was ze pas echt jarig. In de afgelopen dagen waren er al verschillende cadeautjes per post gekomen. Deze weken moet ik vaak erg vroeg opstaan voor mijn experiment. Ook op de verjaardag van Tamsyn moest ik om 6:30 op, maar ik had de wekker voor 6:15 gezet. Ik ben natuurlijk begonnen met voor haar te zingen ;-) Vervolgens hebben we gezellig ontbeten en daarna heeft Tamsyn haar cadeautjes opengemaakt. Het was een vrij normale dag bij de VMS. Behalve dan dat we erg vroeg klaar waren met het testen van de piloot. Om 14:30 al. Ik was sowieso van plan om eerder naar huis te gaan, maar nu kon ik dus extra vroeg vertrekken. Erg fijn, want voor de verjaardag van Tamsyn gingen we in de avond namelijk naar een opera in San Francisco. Daarvoor moest ik me natuurlijk nog opkalefateren en vervolgens moesten we nog naar de stad reizen. Ik heb me thuis eerst omgekleed en daarna ben ik Tamsyn op gaan halen. Tamsyn had mijn pak natuurlijk al gezien, maar ik had haar jurk nog niet gezien. Ze was oogverblindend mooi.

Voor het operagebouw.

Vervolgens zijn we naar de stad vertrokken, waar we na iets meer dan een uurtje aankwamen. Het ging allemaal erg vlotjes en ik vond gelijk een parkeerplek. We zijn eerst gezellig wat gaan eten in een restaurant in de buurt van het operahuis. Vervolgens zijn we naar de opera gegaan. Ik was hier al eens eerder naar een voorstelling geweest. Het gebouw ligt tegenover het stadhuis van San Francisco en is echt geweldig mooi. Het stadhuis was trouwens in de kleuren van de Franse vlag gekleurd zoals veel landmarks in de wereld. We hebben eerst nog lekker koffie gedronken en zijn daarna de zaal in gegaan. We hadden perfecte plaatsten in het midden van het balkon met een goed zicht op het podium. De opera was “The Magid Flute” van Mozart. Het was echt geweldig. Ik heb zelden zo’n geweldige show gezien. De opera was in het Engels en was gemoderniseerd met hedendaagse grappen. De set was ook heel modern met hele mooie lichtprojecties. Heel kleurrijk ook. We hebben genoten. Tamsyn zingt zelf ook opera en weet er dus veel van af. Voor haar was het dus helemaal speciaal. Met de pauze erbij, duurde de opera zo’n drie uur. Rond middernacht kwamen we thuis. De volgende dag moest ik weer om 6:30 op......

Vanaf onze zitplaatsen.

Aaaaahhh.

Oude bekenden uit Delft

Het eerste gedeelte van de week was het best rustig. Wel druk met werk, maar er waren geen piloten ingepland voor mijn VMS experiment. Ik heb dus eindelijk weer eens twee halve dagen in mijn kantoortje kunnen doorbrengen ;-) Het was goed om weer even achter mijn eigen bureau te zitten. Woensdag hadden we een dag vrij. Het was hier namelijk Veteranen Dag. Niet iedereen heeft die dag vrij, maar mensen die bij overheidsinstanties werken wel. Ik wilde die dag gewoon werken. Ik heb het nog steeds superdruk en nu in het bijzonder ook met de conferentie die ik organiseer voor volgend jaar juni. Voor die conferentie moeten nu alle ingediende samenvattingen gereviewd worden. Ik ben vooral bezig geweest om reviewers voor alle samenvattingen te vinden. Best een tijdrovende klus. In de middag van Veteranen Dag zijn Tamsyn en ik nog even naar piano’s gaan kijken. Tamsyn zingt, en speelt daarbij ook wat piano. Ze had een piano in Engeland, maar hier nog niet. We zijn naar een pianowinkel gegaan en hebben verschillende modellen uitgeprobeerd. Donderdag had ik een piloot voor het experiment op het programma staan, maar die kwam niet opdagen. Altijd vervelend. De piloot bleek door een noodgeval niet te kunnen komen. Vrijdag kwam de piloot wel opdagen. Het experiment is al meer dan een week aan de gang, maar we hebben een langzame start dit keer. Ik heb nu nog maar twee piloten getest........

Selfie bij de Golden Gate.

Ik had eerder al even gemeld dat Herman en Rita, oude bekenden uit Delft, nu naar hier zijn geëmigreerd. Ik was eerder wat met ze gaan drinken. Dinsdag hadden Tamsyn en ik ze uitgenodigd voor een etentje. Dit was ook de eerste keer dat Herman en Rita Tamsyn ontmoette. Het was erg gezellig. Herman en Rita zijn nog steeds druk bezig met het vinden van een huis en een auto, maar het gaat de goede kant op. Vrijdag na werk was er een borrel voor de verjaardag van Evan, een goede vriend, en Tamsyn. We zijn met een grote groep vrienden naar een Ierse pub in het centrum van Mountain View gegaan. Een van de favoriete plekjes voor borrels. Het was echt heel erg gezellig en we hebben in totaal bijna vier uur daar gezeten. Zaterdag kwam Coen hier aan. Nog een oude bekende uit Delft. Hij doet op dit moment een sabbatical bij de universiteit van Santa Barbara. Hij is hier naartoe gereden en kwam rond 15:00 uur aan. Herman en Rita kwamen ook deze kant op en Alex ook. Het was dus een soort Delftse mini reünie. We zijn met zijn vijven naar San Francisco gereden. Tamsyn was daar al voor een knipbeurt. We zijn eerst naar de Golden Gate gereden en vervolgens door naar Point Bonita. Het weer was geweldig en we hebben van mooie uitzichten kunnen genieten. Iedereen was onder de indruk. Daarna zijn we naar Fisherman’s Wharf gegaan waar Tamsyn ook bij de groep kwam. Vervolgens zijn we ergens wat gaan eten en daarna nog naar een bar voor wat drankjes. Alweer een erg gezellige middag en avond! Zondagochtend heb ik nog een kleine toer in de omgeving gedaan met Coen en daarna is hij weer vertrokken naar Santa Barbara. De rest van de dag hebben Tamsyn en ik het rustig aan gedaan. Even bijkomen en ons voorbereiden op een nieuwe werkweek.

Kajakken in Tomales Bay

 De tweede helft van de week voelde ik me nog steeds aardig bagger. Donderdag had ik de eerste piloot voor mijn experiment op de planning staan. Ik moest dus wel naar werk. Het was een piloot die ook aan mijn vorige VMS experiment voor de FAA heeft meegedaan. Een bekende dus. Dit was een heel ervaren piloot met tienduizenden vlieguren. Altijd spannend om zo iemand het experiment te laten doen. Dit soort piloten zijn heel erg kritisch en vinden ieder foutje in de simulatie. Het ging erg goed en de piloot had het erg naar zijn zin. Hij had natuurlijk veel commentaar, maar dat helpt ons alleen maar. In ieder geval was geen enkel kritiekpunt een reden om bezorgd te zijn. Op vrijdag stond er geen piloot in de planning en ben ik dus een dagje thuis blijven werken. Ik heb naar de data van de eerste piloot gekeken. Het zag er gelukkig allemaal goed uit. Tamsyn was ook thuis aan het werken. Voor de lunch zijn we wel uit lunchen gegaan met collega’s. We zijn heerlijk Dim Sum gaan eten. Altijd goed.

Zaterdag zouden we eigenlijk naar San Francisco gaan. Tamsyn moest daar op een wetenschapsbeurs meehelpen bij de NASA stand. Ze voelde zich echter nog steeds erg ziek, dus we zijn maar thuis gebleven. Ik voelde me ook nog steeds niet optimaal, maar in de middag wilde ik toch even uit huis. Ik ben een korte motortrip gaan maken in de bergen hier. Het weer was perfect (alhoewel wel een beetje fris) en het was weer erg gaaf. Ik friste er helemaal van op. In de avond hebben we vooral wat klusjes gedaan.

Tamsyn en ik.

Maandagochtend zijn we heel vroeg opgestaan. Om 6:00 uur ging het alarm en om 7:00 uur vertrokken naar Point Reyes. Daar zijn we met een grote groep bekenden gaan kajakken in Tomales Bay. Het weer was in het begin niet heel goed: bewolking en wat regen. Gelukkig stopte de regen net voordat we het water ingingen. Het was verder een erg mooie dag. Het weer was eigenlijk erg goed om te kajakken. Niet te warm en niet te koud. We hadden allemaal lunch meegenomen en hebben dat opgegeten op een afgelegen strandje. Ik zat samen met Tamsyn in een kajak en het ging heel erg lekker. We waren goed op elkaar afgestemd ;-) Na het kajakken zijn we nog wat gaan drinken en eten in een bar. Het was een erg coole dag en de frisse zeelucht heeft ons goedgedaan. Ik voelde me vandaag voor het eerst niet ziek meer! Ik denk dat ik er nu eindelijk bovenop begin te raken. Ik ben helemaal klaar voor de nieuwe werkweek!

We waren met een aardig grote groep.

Een beetje bewolkt.

Ziek bij de VMS

Bij mijn andere schatje.

In de nacht van zondag op maandag heeft het flink geregend. Ik werd een aantal keren wakker en telkens kwam het met bakken uit de hemel. Maandagochtend toen ik naar werk reed regende het nog steeds. Rond het VMS gebouw waren er weer grote overstromingen. De straat voor de hoofdingang was veranderd in een rivier. Op maandag had ik een testpiloot gevraagd om mijn experiment uit te checken. Het was een vrouwelijke piloot die af en toe voor onze divisie wat werk doet. Als het hier flink regent is het verkeer altijd ontregeld. Ze was dus iets aan de late kant. Ze heeft alle vliegtaken in mijn experiment meerdere keren gevlogen en was erg over onze simulatie te spreken. Aan de hand van haar feedback hebben we nog wat kleine veranderingen gemaakt. Na afloop had ik in ieder geval het gevoel dat we er nu helemaal klaar voor zijn. Er was ook nog een leuke verassing op de maandagmiddag. Zoals jullie weten ontwerpen we altijd een T-shirt, polo, of ander kledingstuk of attribuut met het experimentlogo voor ieder experiment. Maandagmiddag arriveerden de T-shirts van het VMS experiment dat ik twee maanden geleden heb afgerond. Ze zijn erg mooi geworden!

De lunch van gisteren. Hmmmm!!

Gisteren en vandaag hebben we nog wat meer test runs gedaan voor mijn VMS experiment. Vandaag zou eigenlijk de eerste piloot deelnemen aan het experiment, maar die kon helaas niet meer komen. Hij moest onverwachts werken. Dit soort dingen heb je altijd als je echte lijnpiloten test. Het zal in de komende weken vast nog wel eens voorkomen (even afkloppen). Het gaf ons vandaag in ieder geval de kans om nog wat meer te oefenen. Een aantal collega’s zijn de copiloten tijdens het experiment en ze moeten de deelnemende piloten bijstaan. Nu konden ze de taken die ze als copiloot moeten verrichten nog even oefenen. Ik voel me nog steeds erg beroerd. Ik denk dat het een griepje is. Ik voel me nog niet beter vergeleken met afgelopen zaterdag, eerder slechter. En nu heeft Tamsyn het ook te pakken. Ik ben tussen de middag lekker gaan lunchen met Cesar en Alex in het centrum van Mountain View. Daarna ben ik nog even terug naar werk gegaan, maar niet lang daarna naar huis. Tamsyn kwam ook eerder thuis omdat ze ziek was, en dus zaten we thuis samen lekker ziek te zijn. Ik heb gelukkig nog wel thuis wat werk kunnen doen. Vanavond hebben we weer lekker gekookt en nog wat dingetjes geregeld. Morgen staat dan wel de eerste piloot voor dit VMS experiment op het programma. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan!

Koortsige Halloween

Zaterdag werd ik wakker en voelde ik me niet al te best. Een beetje last van mijn maag en een zwaar hoofd. Eerder deze week heb ik mijn motor naar de garage gebracht voor een servicebeurt en nieuwe banden. Dat was overigens een aardig prijzige aangelegenheid. Mijn motor was nu eindelijk weer klaar voor een ritje. Ik voelde me niet al te best, maar wilde nu toch echt weer eens weg op de motor. Tamsyn is naar haar gymles gegaan en ik ben dus op de motor gestapt. Het was de perfecte ochtend voor een motorritje. Een strakblauwe hemel en de perfecte temperatuur. Het was een lekker rondje en ik was blijk dat ik gegaan ben. Toen ik weer thuiskwam (Tamsyn was inmiddels ook weer thuis) voelde ik me nog steeds erg slecht. Tamsyn dacht dat ik misschien koorts zou hebben. Toen bedacht ik me “oh, ik heb eigenlijk helemaal geen thermometer”. Toch wel belangrijk om te hebben, dus we zijn er gelijk één gaan kopen. Een fancy voorhoofdthermometer. Ik bleek inderdaad een aardige koorts te hebben en ben gelijk begonnen met het slikken van paracetamol en ibuprofen. Ik besloot toch maar om ’s avonds naar het geplande Halloween feestje te gaan. Tamsyn en ik hadden daar al een tijd naar uitgekeken en we hadden eerder in de week natuurlijk ook al een kostuum gekocht.

Rond 20:00 uur kwamen we aan bij Ashley en Tyler, de vrienden die het Halloween feestje organiseerde. Tamsyn, Alex, en ik waren ieder een figuur uit het sprookje roodkapje. Tamsyn was roodkapje,  Alex wad de jager, en ik was de wolf. Natuurlijk met wat bloederige toevoegingen. Er waren veel bekenden op het feestje. Het was super gezellig en goed om veel van mijn vrienden te zien. Ik voelde me aardig bagger, maar het feestje deed me goed. Ashley en Tyler pakken altijd aardig groots uit met hun feestjes. Er waren allerlei spelletjes en “toys” om mee te spelen. Zo was er een X-Rover, een soort mini Segway, waar we allemaal flink wat rondjes in de tuin mee hebben gemaakt. Iedereen kon zijn eigen verse pizza maken en er waren verder nog allemaal snacks met een Halloween thema. Jelloshots in een injectiespuit bijvoorbeeld. We waren eerst van plan om met een taxi te gaan, maar omdat ik me niet al te best voelde, en niet al te veel wilde drinken in combinatie met de medicijnen, heb ik maar gereden. Om 2:00 uur zijn we vertrokken, maar hier ging vannacht de wintertijd in, dus opeens was het 1:00 uur. Vandaag, zondag, zou ik eigenlijk naar een concert in San Francisco gaan, maar ik voel me nog steeds grieperig. We zijn dus maar lekker thuisgebleven en hebben het rustig aangedaan. In de avond hebben we gekookt. Het was een erg relaxte dag en ik voel me nu ietsje beter. Morgen test ik een testpiloot voor mijn experiment, dus hopelijk voel ik me dan weer helemaal top!

Op naar Halloween

Eerder deze week bij de VMS.

Halloween zit er weer aan te komen. Zaterdag is het zover. In de afgelopen tijd zach je hier steeds meer Halloween attributen en versieringen opduiken. Met deze week natuurlijk het hoogtepunt. Dinsdag zijn Alex, Tamsyn, en ik naar een halloweenwinkel gegaan om een kostuum te kopen. Een kostuum vinden is altijd een hele opgave. Het moet natuurlijk grappig zijn en misschien wil je ook samen een groep vormen. En er is altijd een keuze uit honderden verschillende kostuums. We zijn er ruim twee uur zoet mee geweest, maar we hebben wel iets gevonden. Het moet nog wel even een verassing blijven wat het is geworden, maar na zaterdag zullen jullie het wel zien op mijn blog.

Donderdag had ik mijn jaarlijkse pompoen graveeravondje. Hoe zeg je dat eigenlijk in het Nederlands? Pompoenen graveren, besnijden, beeldhouden? Ik heb geen idee. In ieder geval weten we allemaal waar ik het over heb. Het was erg gezellig. Tamsyn en ik hadden Alex en Natalie uitgenodigd. We hebben eerst lekker gegeten. Ik had pasta gemaakt en Natalie had zelfgemaakte pompoenentaart meegenomen. Daarna zijn we met het graveren/besnijden begonnen. Ik heb me dit jaar maar één keer heel oppervlakkig in mijn duim gesneden. Yay! Vorig jaar sneed ik het topje van mijn duim er nog bijna af ;-) We hebben allemaal een erg mooie creatie gemaakt. Aan het einde van de avond was er natuurlijk de show off op mijn balkon, waar iedere pompoen een kaarsje kreeg. Het was een mooi gezicht.

Het dinertje voor het harde werken begon.

Het pompoenenavondje was heel gezellig, maar het ging natuurlijk allemaal om de wedstrijd van vandaag ;-) Eerder deze week had ik al een Halloween feestje bij de VMS, maar vandaag werd het algemene NASA Halloween feest gehouden met een kostuum- en een pompoenenwedstrijd. We hebben alle pompoenen in de wedstijd deel laten nemen, maar helaas heeft geen van ons een prijs gewonnen. Misschien houden ze wel bij wie er vorige jaren gewonnen heeft en gunde ze me het daarom niet ;-) Volgend jaar beter! Het was in ieder geval leuk om aardig wat mensen bij NASA verkleed te zien.

Lekker snijden en graveren.

Tamsyn en ik.

Het eindresultaat. De tweede van rechts is van mij.