Pompoenen Carven

Het is altijd een komen en gaan van mensen bij NASA Ames. Natuurlijk zijn er de mensen die er voor langere tijd zijn. Thomas is er bijvoorbeeld nu tweeëneenhalf jaar geweest. Over twee weken gaat hij voor minimaal een jaar weer terug naar Duitsland. Er zijn ook heel veel mensen die voor kortere tijd bij NASA komen werken. Voor een stage bijvoorbeeld, of om aan een projectje te werken. Devika is zo iemand. Ze is twee maanden geleden bij onze afdeling gekomen. Ik had haar nog nooit ontmoet, maar ze kent veel mensen van het Max Planck Instituut in Tuebingen die ik ook ken. Soms is het best een klein wereldje, die onderzoekswereld. Vandaag was in ieder geval de afscheidslunch voor Devika. Morgen vliegt ze namelijk weer terug naar Nederland. In de middag was er nog de eindpresentatie van Thomas. Zoals gezegd vertrekt hij over twee weken en vandaag gaf hij een presentatie over wat hij de afgelopen jaren bij NASA heeft gedaan.

Druk aan het carven.

Vanavond had ik bij mij thuis een avondje georganiseerd om pompoenen te carven. Morgen is namelijk de Pumpkin Carving wedstrijd bij NASA. Ik had een aantal vrienden en collega’s uitgenodigd. Ook een student uit Delft die al een tijdje bij NASA zit, maar ik vandaag pas voor het eerst heb gezien bij de presentatie van Thomas, had ik uitgenodigd. Een wolk van artistieke energie vulde mijn appartement en het was erg gezellig. Totdat ik mijn linker duim bijna van mijn hand sneed. Tenminste, zo leek het. Het droeg wel bij aan het Halloween gevoel al dat bloed. Het deed erg veel pijn, maar ik kon gelukkig toch doorgaan met het carven van mijn pompoen. Rond 23:00 uur waren we klaar met onze creaties en hadden we een show off op mijn balkon. Morgen doen al onze pompoenen mee in de wedstrijd bij NASA. Ik ben benieuwd of een van ons in de prijzen valt.

De vijf pompoenen op mijn balkon.