Hakenkruis

Voordat ik naar Nederland vertrok was het appartement naast het mijne leeg. Al voor een paar weken. Ik verwachtte bij terugkomst dus nieuwe buren te hebben en dat was inderdaad ook zo. Toen ik vorige week langs de deur van het appartement van mijn buren liep zag ik een hakenkruis boven de deur hangen. Ik dacht even snel “wat heb ik nu weer naast me gekregen”, maar realiseerde me al snel dat dit waarschijnlijk niets te maken had met het hakenkruis van de Nazi’s. En ik wist het helemaal zeker toen ik er achter kwam dat mijn nieuwe buren Indiase mensen zijn. Dit symbool is namelijk ook het heiligste teken uit het hindoeïsme en het boeddhisme (link). Ik geloof dat er een hele familie naast me is komen wonen (ook al is het maar een eenkamerappartement). Het is in ieder geval een stuk rumoeriger naast me. Ik heb er geen enkele last van; ik hoor het alleen als ik in de keuken ben.

Het is sinds ik hier terug ben erg warm. Waarschijnlijk daarvoor ook al, maar toen was ik er niet ;-) Het is gelukkig niet veel te warm. Er is nog steeds een probleem met de airconditioning in het gebouw waar ik werk. Soms kan het er opeens ijskoud zijn. Er zijn zelfs mensen die een straalkacheltje in hun kantoortje hebben, terwijl het buiten super warm is! Vooral vorige week had ik er last van. Ik was aardig wat aan het tikken op mijn computer en na een tijdje waren mijn handen ijsklompjes geworden. Vandaag was het gelukkig beter. Het airconditioningsysteem is vorig jaar vervangen, maar ze hebben toen een fout gemaakt, waardoor het systeem nu niet goed werkt. Ze hebben dezelfde fout gemaakt bij meerdere nieuwe systemen op de basis, dus het is een erg grote klus om die allemaal weer te fixen. Ik hoop in ieder geval dat het probleem snel verholpen is.

Voetbal Weekend

Ik wilde dit weekend dus vooral wat klusjes doen en even lekker thuis zijn. Zaterdagochtend ben ik begonnen met een grote schoonmaak. Je zou denken dat als je van huis bent alles minder snel vies wordt. Mijn ervaring is echter dat alles juist sneller ranzig wordt. Toen ik thuiskwam was alles bedenkt met een dikke laag stof. Ik denk dat als je thuis bent veel van het stof weer opdwarrelt als je door het huis loopt en dat gebeurt niet als er niemand thuis is. Ik ben gelijk maar even grondig te werk gegaan. Heb zelfs nog het douchegordijn gewassen. Alles ruikt nu weer fris en fruitig. Ik ben vandaag ook naar de kapper geweest en heb nog wat plantjes voor mijn appartement gekocht. Er waren er namelijk een paar dood gegaan.

Volle bak in het stadion.

Vanavond ben ik met Thomas naar een voetbalwedstrijd gegaan. In heel de wereld is er nu een zomerstop, maar in Amerika zitten we midden in de competitie. Ze snappen het hier geloof ik niet helemaal ;-) Vandaag was in ieder geval de klassieke wedstrijd tussen de San Jose Earthquakes en Los Angeles Galaxy. Deze wedstrijd kan je een beetje vergelijken met Ajax-Feyenoord in Nederland, maar dan minder fanatiek. Deze klassieker wordt de California Clásico genoemd en wordt altijd in het stadion van Stanford gespeeld (link). Het was een leuke wedstrijd, vooral door het publiek. Ik ben de tel kwijt van hoeveel keer we de wave wel niet gedaan hebben. Hij bleef maar rond gaan. In de rust was er nog een leuke intermezzo en een eerbetoon voor het WK. Er kwamen grote opgeblazen vogels en Braziliaanse dansers en danseressen het veld op. De Earthquakes hebben uiteindelijk met 0-1 verloren. Na afloop werden we nog op een geweldig groot vuurwerk getrakteerd. Alvast een beetje voor onafhankelijkheidsdag. Dat was erg spectaculair!

WK eerbetoon tijdens de rust.

Het vuurwerk na afloop.

Vandaag, zondag, was er weer voetbal, maar dit keer de WK-wedstrijd tussen Nederland en Mexico. Erg spannend moet ik zeggen. Een groot gedeelte van de wedstrijd had ik er een hard hoofd in dat we het nog gingen redden, maar het is uiteindelijk toch gelukt. De wedstrijd was hier trouwens om negen uur in de ochtend. Niet echt de meest ideale tijd. Daarna wilde ik wat werk voor mijn Green Card aanvraag doen. Ik voelde me vandaag echter erg lui en ben niet heel ver gekomen. Moet ook wel eens kunnen vind ik. In de avond ben ik gezellig op visite gegaan bij Bonny, Jon, en baby Benji. Ik had ze al een tijd niet meer gezien. Het was erg gezellig en ik ben langer blijven plakken dan gepland. We hebben later op de avond nog pizza gehaald. Toen ik thuiskwam ben ik gelijk maar naar bed gegaan. Het was een goed weekend.

Background Check Voltooid

Meer dan drie maanden geleden vertelde ik dat ik in aanmerking kwam om een zogenaamde PIV badge te krijgen bij NASA. Deze badge is net weer een stapje hoger dan de badge die ik nu heb. Amerikaanse staatsburgers krijgen zo’n badge gelijk, maar als buitenlander moet je minimaal drie jaar bij NASA hebben gewerkt, of een Green Card hebben. Die Green Card heb ik nog niet, maar aan de drie-jaar regel voldoe ik inmiddels wel. Er moest nog wel eerst een grondige background check gedaan worden. Ik moest aardig wat referenties opgegeven. Mensen die mijn integriteit konden bevestigen bijvoorbeeld, maar ook mensen die konden bevestigen waar ik de afgelopen vijf jaar heb gewoond. Ik hoorde al snel van verschillende mensen die ik had opgegeven als referentie dat er contact met hen was opgenomen. Blijkbaar heeft iedereen een goed woordje voor me gedaan, want gisteren kreeg ik te horen dat mijn background check met goed gevolg is voltooid. Nu staat me dus niets meer in de weg om een PIV badge te krijgen. Vandaag zag ik al in het NASA systeem dat mijn nieuwe badge is aangevraagd. Ik ben benieuwd wanneer hij arriveert. Het zal nog wel even duren, want deze badge wordt in Washington DC gemaakt.

Nu is het vrijdagavond, het begin van het weekend. Sinds ik hier terug ben had ik iedere avond al een uitnodiging om iets te gaan doen. Ook dit weekend zijn er allemaal feestjes en evenementen door vrienden georganiseerd. Ik heb het meeste tot nu toe maar afgezegd. Ik heb echt zin om even een weekendje rustig aan te doen. Tenminste, rustig gaat het ook niet worden, want ik ben van plan om aardig wat werk te doen. Maar dat zal in ieder geval wel lekker thuis te zijn.

Drukte bij NASA Ames

Vandaag ging ik dus weer naar mijn eigen NASA toe. Ik ben 4 weken weggeweest. Toen ik vanochtend bij mijn auto kwam, ontdekte ik dat die bedolven was onder een dikke laag zwarte stof. Ik kon bijna niet door de ruiten kijken. Mijn auto staat in een carport, maar dat maakt dus niets uit. Gelukkig startte mijn auto nog wel ;-) Op werk gekomen werd ik gelukkig ook nog door de poort gelaten. En mijn kantoortje was ook nog in goede staat. Het werd wel al snel duidelijk dat het weer een stuk drukker is bij NASA. In de afgelopen weken zijn de zomerstudenten weer aangekomen. Het zijn er altijd honderden per jaar. Er zitten nu dus tientallen mensen extra in ons gebouw. Een drukte van belang, maar wel gezellig. Er is nu tenminste weer wat meer leven in het lab waar mijn kantoortje is. Het was ook goed om mijn vaste collega’s weer te zien.

De dag was productief en om 17:00 uur ben ik naar huis gegaan. Tenminste, ik ben eerst boodschappen gaan doen, want ik had natuurlijk nog niets in huis. Gisteren had ik namelijk echt geen zin om boodschappen te doen toen ik ‘s avonds thuiskwam. Vervolgens ben ik gaan eten en daarna ben ik nog gaan wassen. We hebben zowaar eindelijk een nieuwe droger in het washok. Dat was echt nodig, want de oude droger piepte zo hard, dat het hele appartementencomplex het kon horen als iemand hem aanzette. De nieuwe droger droogt ook veel beter. Nu heb ik net mijn blog eindelijk weer geüpdatet. Ja, ik weet het, ik heb het de afgelopen weken een beetje laten versloffen. Nu ben ik weer helemaal bij en vanaf nu ga ik weer wat actiever zijn. Hopelijk zijn er ondertussen niet al te veel mensen afgehaakt ;-)

Lekker Naar Huis

Ik heb een geweldige tijd gehad de afgelopen 4 weken. Het was erg fijn in Nederland, daarna had ik een goede conferentie in Atlanta, en het was erg leuk bij Herman en Rita. Nu was ik toch wel erg blij dat ik weer lekker naar huis ging. Ik keek er al een tijdje naar uit, vooral nadat ik uit Nederland was vertrokken. Herman en Rita brachten me vanochtend naar het vliegveld van Richmond. Ik vertrok pas aan het begin van de middag, dus ik moest daar meer dan 3 uurt wachten. Geen probleem, want ik had lekker wat te lezen en nog wat werk te doen. Ik vloog eerst weer naar Atlanta. Daar ben ik overgestapt op de vlucht naar San Francisco. Het is een kleine 5 uur vliegen van de oostkust naar de westkust. De vlucht verliep voorspoedig. In Amerika voelt vliegen altijd net als de bus nemen.

In San Francisco kwam Thomas me ophalen van het vliegveld. Er is hier 3 uur tijdverschil met de oostkust. Ik was rond 21:00 uur thuis, dus voor mij was het eigenlijk 24:00 uur. Mijn appartement was goed achtergelaten door Patrick. Hij was nog een paar dagen in mijn huis nadat ik al was vertrokken. Hij had zelfs nog van alles gekocht om dingen aan te vullen die hij had gebruikt. De buurvrouw heeft de planten goed verzorgd en ook mijn post was netjes verzameld. Dat is lekker thuiskomen. Ik heb snel mijn koffer uitgepakt. Ik was daar binnen 30 minuten mee klaar geloof ik. Daarna heb ik nog even lekker gezeten. Even bijkomen. Het is nu al na middernacht, dus ik moet maar eens gaan slapen.......

NASA Langley

Het strand bij Yorktown.

Het was het plan dat ik maandag en dinsdag NASA Langley zou bezoeken. Eigenlijk was er tot zondagavond nog niet veel bekend over de precieze plannen. Maandagochtend ben ik dus eerst met Herman en Rita meegegaan naar de contractor waar ze voor werken. Daar hebben we een uurtje gezeten en zijn daarna naar NASA gegaan. Daar moest ik natuurlijk eerst een badge krijgen. Ook al werk ik voor NASA Ames, mijn badge van daar werkt hier niet. Het is een beetje vaag. Ik moet hier dus ook weer geëscorteerd worden. Iemand van NASA Langley ontmoette ons net buiten de basis. Daarna zijn we de basis opgegaan. We zijn eerst even gaan lunchen. Om 12:30 uur gaf ik een presentatie voor geïnteresseerde NASA mensen. Er was een goede opkomst en er waren ook wat mensen die aan de NASA Langley zijde van het project werken waar ik ook aan werk bij NASA Ames. In de middag heb ik nog een tour van één van de simulatorfaciliteiten gekregen.  Maandagavond zijn we naar het oude centrum van het stadje Yorktown gegaan. In dit gebied hebben belangrijke veldslagen in de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog plaatsgevonden. Er zijn veel historie gebouwen en plekken te vinden. Yorktown is een van die significante historische plekken.

Een laagvliegende F-22.

Vandaag, dinsdag, was gewoon een werkdag. We zijn weer begonnen bij de contractor van Herman en Rita. Daarna weer even naar de Langley basis voor een tour van andere simulatorfaciliteiten. Het was erg interessant. Na de tour was mijn bezoek aan NASA Langley voorbij en moest ik mijn badge weer inleveren. Naast de NASA basis ligt ook een Air Force basis. Hier stijgen de hele dag door F-22 en T-38 vliegtuigen op. Hier in de buurt hoor je dus ook constant het geluid van afterburners. Voor de lunch zijn Herman, Rita en ik nog even bij het vliegveld gaan kijken. De F-22 vliegtuigen kwamen op erg lage hoogte voorbij om te landen. Erg spectaculair! In de middag hebben we weer gewerkt buiten de NASA basis. In de avond hebben we het rustig aan gedaan en nog wat restjes van de BBQ van zaterdag opgegeten. Nog een nachtje slapen en dan ga ik eindelijk naar huis.

Weekend in Virginia

Rita met medaille na de race.

Zaterdagochtend was er een hardloopwedstrijd bij NASA Langley georganiseerd. Rita deed mee aan de race. Het is normaal best moeilijk om de basis van NASA Langley op te komen. Vanochtend was de basis echter opengesteld voor het publiek. De race begon al vroeg, dus we zijn niet al te laat opgestaan. Herman en Rita wonen 5 minuten rijden van NASA Langley, dus we waren er snel. Net voordat de race begon, regende het nog even heel erg hard. Gelukkig hield het een paar minuten voor de start op met regenen. Het parcours was 5 kilometer lang. Rita heeft het goed gedaan. Ze is uiteindelijk op plek 72 geëindigd van de 300 deelnemers. Na de race kreeg ik van Herman en Rita nog even een korte private tour van NASA Langley. Toch wel heel anders dan NASA Ames.

Lekker hardlopen.

De Gantry bij NASA Langley.

In de middag hebben Herman en Rita even wat boodschappen gedaan en ik heb van die tijd gebruik gemaakt om nog even aan mijn presentatie te werken. In de avond kwamen Steve en Amy langs voor een BBQ bij Herman en Rita. Steve werkt ook bij NASA en heeft vorig jaar voor een klein jaartje bij de TU Delft gezeten aan mijn oude bureau. Steve en Amy zijn erg aardige mensen en het was een erg gezellige avond. De kiwi Margareta’s die Steve maakte waren super lekker, net als al het eten dat Herman en Rita hadden voorbereid. We hebben de hele avond buiten gezeten en er kwamen wat stevige discussies voorbij. Vooral het onderwerp zwarte piet doet het natuurlijk altijd goed ;-)

Plaquette van de gebroeders.

Zondag zijn we naar Kitty Hawk gegaan. De plek waar de eerste succesvolle vlucht ooit heeft plaatsgevonden. Die vlucht werd door de gebroeders Wright in 1903 uitgevoerd. Het is een bijzondere plek die goed bewaard is gebleven. Het is nu een National Park. We hebben een paar praatjes van parkwachters gehoord en zijn naar de belangrijke punten gelopen. Er zijn bijvoorbeeld markers die het begin en het einde van de verschillende vluchten aangeven en er is een groot monument op de heuvel waar de gebroeders hun zweefvluchten begonnen. Er was ook nog een klein museumpje. Ik vond het erg cool om dit gezien te hebben. Het is toch de geboorteplaats van iets waar nu mijn vakgebied in is. In de avond hebben we het rustig aan gedaan. We hebben de WK-wedstrijd tussen Amerika en Portugal bij Herman en Rita thuis gekeken. Rita was na afloop van de wedstrijd aardig gefrustreerd over de performance van het Portugese team ;-)

Langs deze baan was de eerste vlucht.

De Wright Flyer.

Naar Herman en Rita

Vandaag was de laatste dag van de conferentie. Nadat ik wakker was geworden, had ik even de tijd nodig om bij te komen van het barhoppen van gisteravond. Aan het einde van de ochtend moest ik uit mijn hotelkamer. Ik moest pas een paar uur later naar het vliegveld, dus ik ben nog even een tijdje in de lobby van het hotel gaan zitten. Ik heb geprobeerd wat te werken. Er stond ook een WK-wedstrijd op, dus de productiviteit was niet al te hoog. Iets voor tweeën ben ik op de metro gestapt naar het vliegveld. Daar was iets mis met het treintje dat tussen de terminals rijdt. Ik heb er maar niet op gewacht en ben gaan lopen. Het vliegveld van Atlanta is extreem uitgestrekt. Voor mijn gevoel heb ik aardig wat kilometers te voet afgelegd.

Mijn vlucht vertrok op tijd. Ik vloog nog niet naar huis, maar naar Richmond in Virginia. Ik ga namelijk op bezoek bij Herman en Rita. Ik ken hen van mijn tijd aan de TU Delft. Ze zijn nu gastonderzoekers bij NASA Langley. Daar ga ik maandag en dinsdag op bezoek. De vlucht verliep voorspoedig en duurde maar iets meer dan een uur. Nadat ik mijn koffer had gevonden op het vliegveld van Richmond, kwamen Herman en Rita niet lang daarna aan. Het was nog een uurtje rijden richting Yorktown, waar ze wonen. We hebben eerst lekker wat gegeten in een bar/restaurant. Ik vind het erg leuk om Herman en Rita weer te zien! En nu aan de oostkust van Amerika.

Excursie

Vanochtend waren er geen sessies op mijn vakgebied. Toch vond ik nog een paar interessante praatjes. Daar ben ik dus naartoe gegaan. Aan het einde van de ochtend vond ik het wel genoeg geweest. Ik ben naar mijn kamer gegaan en heb mijn pak uitgedaan. Ik vertelde een paar dagen geleden dat er veel minder bekenden zijn op de conferentie dan normaal. Dat is relatief, want er zijn nog steeds heel veel mensen die ik ken. Maandag kwam ik een bekende tegen van NASA Amstrong Flight Research Center. Hij nodigde me toen gelijk uit om mee te gaan op een excursie naar Area-I, een bedrijf dat een UAV ontwikkeld waar NASA onderzoek mee gaat doen (link). Die excursie was vanmiddag. We werden met een busje naar het bedrijf gebracht. Iedereen was daar super vriendelijk en er werd goed voor ons gezorgd. Er waren snacks en drankjes. We kregen een presentatie over het bedrijf en daarna konden we de hal in waar 3 van de UAV’s worden gebouwd. Ze zijn vrij groot en hebben geavanceerde technologie aan boord. Erg indrukwekkend om te zien.

We zijn er best een flinke tijd geweest. Vervolgens werden we weer bij het conferentiehotel afgezet. Vanavond had ik met Conrad, een college van NASA Ames, afgesproken om wat te eten en wat bars af te gaan. Ik heb voor het eerst Uber uitgeprobeerd en ben gelijk helemaal verkocht. Dit is een service, erg populair in Amerika, waarbij je heel snel een auto kan oproepen voor een ritje. Net zoals een taxi, maar dan zijn het normale mensen die met hun eigen auto rijden. Het werkt extreem goed en je hebt altijd binnen 10 minuten een auto. Alles gaat automatisch met de app. De bestuurder kan zien waar je bent en komt direct naar je toe. Na afloop gaat de betaling automatisch via de bankpas die je in de app hebt opgeslagen. En het belangrijkste is dat het heel goedkoop is, veel goedkoper dan een normale taxi. Alle bestuurders worden gecontroleerd, dus het is ook veilig. We kwamen dus snel aan bij de brouwerij die we hadden gevonden om iets te eten. Het eten was er geweldig en ook biertjes waren erg goed.

Daarna zijn we nog naar 2 andere bars gegaan, waarvan de laatste wel heel shady was. Echt een typische bar die je op het Amerikaanse platteland zou verwachten. Die was ons door een local aanbevolen. Er waren veel motorrijders, veel tatoeages, en schaars geklede vrouwen die allemaal net iets te dik en te oud waren. Er werd PBR, het goedkoopste bier wat je in Amerika kan vinden, in blikjes geserveerd. Het was verder wel heel erg leuk.

WK en TC op de Conferentie

Het is eigenlijk best wel leuk dat het WK plaatsvind terwijl ik hier op de conferentie zit. Er zijn hier namelijk ook veel mensen uit het buitenland. En iedereen wil natuurlijk graag het WK zien en al helemaal de wedstrijden van het land van herkomst. Gelukkig is er volop gelegenheid om de wedstrijden te zien. In de lobby van het hotel zijn veel grote schermen te vinden. Maar ook de organisatie van de conferentie heeft voorzieningen getroffen. In de expositie hal staan ook een aantal TV’s waar de wedstrijden op te zien zijn. Ook hangen er 2 hele grote schermen waar de wedstrijden op geprojecteerd worden. Vandaag vond natuurlijk de tweede wedstrijd van Nederland plaats. Ik heb wat Nederlanders opgezocht, waaronder een aantal mensen van de TU Delft, en ben de wedstrijd in de lobby van het hotel gaan kijken. Was erg spannend. Gelukkig hebben we gewonnen!

De conferentie was verder ook wel weer interessant vandaag. Aan het begin van de avond had ik een vergadering van de Modeling and Simulation Technical Committee (TC). Ik ben nog steeds geen lid, maar ben inmiddels wel al verschillende malen bij deze vergaderingen geweest. Dit keer werd er een diner geserveerd tijdens de vergadering. De TC organiseert de conferentie op mijn vakgebied. Er werd dus van alles besproken over deze en volgende conferenties. Ik ben al vaker gevraagd om lid te worden en ook nu was dat weer het geval. Nu ga ik er echt werk van maken. Het staat sowieso goed op je CV natuurlijk. En daarnaast lijkt het me ook wel leuk om officieel wat meer betrokken te zijn bij de organisatie van de conferentie en andere evenementen. Na de vergadering ben ik nog met Jeff, Bimal en Steve cocktails gaan drinken in een classy bar. Ze hadden daar volgens mij meer dan 100 whiskey's op de kaart staan. Het was weer een erg leuke dag!

Netwerken

Het is wel grappig. Dit keer zijn er veel minder bekenden op de conferentie. Er zijn bijvoorbeeld geen oud collega’s uit Delft. Normaal trek je natuurlijk al snel op met bekenden. Nu merk ik dat ik met nog veel meer mensen praat dan op vorige conferenties. Ik heb nog nooit zoveel business cards uitgedeeld. Minder bekenden is dus zeker goed voor het netwerken. En er was vandaag ook volop gelegenheid voor. De dag begon met een conferentie ontbijt. Vanmiddag was er een heerlijke lunch georganiseerd. En vanavond was er nog een borrel met hapjes. Het was dus weer een goede dag. Ook wel vermoeiend al dat gepraat. Nu ben ik dus nog even aan het relaxen op de kamer.

Conferentie Dag 1

Vandaag was een erg goede eerste dag op de conferentie. Ik moet wel toegeven dat er dit keer minder relevante sessies zijn voor mij. De Modeling and Simulation Conferentie waar ik altijd naartoe ga is erg klein dit keer. Er zijn nu maar 5 sessies voor deze conferentie. Natuurlijk zijn er nog wel andere sessies met interessante onderwerpen. Alleen vanochtend viel het een beetje tegen. Ik ben naar een aantal presentaties gegaan. Daarna moest ik nog even wat logistieke problemen oplossen voor mijn eigen presentatie. Het bleek namelijk dat ik mijn eigen laptop niet kon gebruiken voor de presentatie, dus ik moest wat dingen veranderen om het werkend te krijgen op de laptop van de organisatie.

Vanmiddag was mijn presentatie. Jeff had voorgesteld om de presentatie samen te geven. Hij deed de introductie. Dat was eigenlijk wel leuk. De presentatie werd erg goed ontvangen. We gaven de laatste presentatie in onze sessie, dus we hadden extra lang de tijd voor vragen. Uiteindelijk heb ik nog een half uur lang vragen staan beantwoorden. Vanavond had ik afgesproken met 2 collega’s van NASA. We zijn naar een Mexicaans restaurant gegaan en hebben daar de WK-wedstrijd tussen Amerika en Ghana gekeken. Was nog erg spannend op het eind. Amerika heeft uiteindelijk gewonnen. Het eten was ook erg goed. Nu ben ik aardig gaar. Zo maar lekker naar bed dus. Wel lekker dat mijn presentatie al achter de rug is nu.

In Atlanta

De lobby van het hotel.

Ik ben nu eerst voor een weekje in Atlanta voor een conferentie. De vlucht naar Amerika is goed verlopen, maar het was nog wel even stressen op Schiphol. Het vliegtuig was namelijk overboekt en ik kwam op de reservelijst te staan. Er bestond een kans dat ik niet mee zou kunnen. Ik heb uitgelegd dat ik echt mee moest, omdat ik naar een conferentie ging en uiteindelijk kon ik dus toch mee. Gelukkig maar. De vlucht ging erg snel voorbij. Bij de douane stond een hele lange rij. Ik ren altijd het vliegtuig uit en gelukkig stond ik dus redelijk vooraan. Het duurde toch nog een klein uurtje om er door te komen. Ik ben het land gelukkig weer binnengelaten. Om 22:00 uur was ik in mijn hotel. Daar kwam ik er achter dat het pakje hagelslag in mijn koffer was opengegaan. Ik kon dus eerst mijn koffer gaan schoonmaken.......

Veel wolkenkrabbers in Atlanta.

Ik heb heerlijk geslapen vannacht. De conferentiehotels zijn altijd  aardig luxe, dus dat betekent mooie kamers en goede bedden. Dat mag ook wel voor de prijs die je per nacht betaald. Vandaag heb ik het rustig aan gedaan. Eerst lekker rustig wakker geworden en daarna heb ik beneden in het hotel wat voor het ontbijt gehaald. Dat heb ik lekker in mijn kamer opgegeten. Verder heb ik vandaag vooral wat gewerkt op mijn kamer. Ik ben nog even een uurtje naar buiten gegaan voor wat frisse lucht en om wat boodschapjes te doen. Het is hier 30 graden en heel vochtig. Ik was dus blij toen ik weer in het hotel was. Het zweet stond op mijn rug. Atlanta is niet zo’n heel bijzondere stad. Het belangrijkste is waarschijnlijk dat CNN en Coca-Cola er vandaan komen. Misschien dat ik later in de week nog wel even wat ga sightseeën.

Toen ik terugkwam in mijn hotelkamer heb ik nog een leuke actie uitgehaald. Ik ging even mijn kamer uit om in de gang wat kruimels van mijn kleding te slaan. Toen viel de deur natuurlijk achter me dicht. Ik had niets bij me en was op mijn blote voeten. Toen moest ik dus naar de receptie om een nieuwe sleutel te vragen. Ze keken me daar een beetje raar aan toen ik op mijn blote voeten aan kwam lopen ;-) Zo dadelijk ga ik me nog even registreren voor de conferentie en daarna heb ik afgesproken met Jeff om nog even de laatste dingen te bespreken voor onze presentatie. Die is morgen al, dus ik ben er lekker snel van af.

In de buurt van het hotel.

Mooie kunst.

Fijne Tijd in Nederland

Het zit er alweer op, mijn tijd in Nederland. Ik ben er een dikke twee weken geweest. En het was weer geweldig. Veel gedaan en veel mensen gezien. Een half jaar geleden dacht ik nog om dit jaar niet halverwege het jaar naar Nederland te gaan. Toen hoorde ik dat Frank in juni ging trouwen en daar moest ik natuurlijk bij zijn. De eerste paar dagen van mijn bezoek aan Nederland stonden dus in het teken van de trouwerij. Zaterdag eerst het vrij gezellige feest en op maandag de bruiloft. Een hele mooie en speciale dag. Ik was ook een getuige voor Frank en Jess, wat ik heel speciaal vond. Na de bruiloft was ik twee dagen thuis in Zuidland en daarna werkte ik twee dagen in Delft. Ook erg leuk om daar iedereen weer te zien. Ik heb er ook een presentatie over mijn NASA werk gegeven. Vrijdagavond ben ik heerlijk uit eten gegaan met mijn moeder en broertje bij het Kasteel van Rhoon. We hebben daar vijf uur lang aan tafel gezeten. Lekker in de tuin in het zonnetje.

De ruine van Heenvliet (1250).

Het tweede weekend was gereserveerd voor de Paardenmarkt in Heenvliet, het dorpje waar ik opgroeide. Dit jaarlijkse dorpsfeest is altijd erg leuk en gezellig. Omdat ik nu in Amerika woon, was ik er al vijf jaar niet meer geweest. Ik vond het dus geweldig dat ik het nu weer eens kon meemaken. Zaterdag naar de beeldentuin en de kunstmarkt en zondag naar de Jazzmarkt. Het was super mooi weer. Zondagavond kwam Chris, een vriend en collega van NASA, over uit Amerika. Ik heb hem opgehaald van Schiphol. Hij gaat een PhD doen in Delft en kwam voor een kennismaking naar Nederland. Nadat ik hem opgehaald heb zijn we gelijk naar de Paardenmarkt gegaan. Daar hebben we nog een aantal uur in de biertent gefeest. Chris was nog nooit in Europa en Nederland geweest. De biertent was een goede kennismaking van Nederland dus. Hij vond het erg leuk. Maandag was de laatste dag van de Paardenmarkt en toen ben ik ook nog even met Chris op de fiets gegaan. Daarna heb ik hem nog even de Maeslantkering laten zien en wat van het centrum van Rotterdam. In de avond heb ik hem afgezet bij zijn hotel in Delft.

Paardenmarkt!

Bezoek aan Rotterdam.

De rest van de laatste week in Nederland was ook erg goed. Ik moest natuurlijk wel werken, maar heb ook een aantal leuke dingen gedaan. Woensdag nog met Paul uit eten en naar de film geweest in Rotterdam. Donderdag heb ik nog en dag in Delft gewerkt en heb ik in de avond lekker bij Daan in Rotterdam gegeten. Vrijdag hebben we de verjaardag van mijn tante alvast gevierd met een etentje in Hellevoetsluis. Daarna hebben we de eerste WK wedstrijd van Nederland gekeken bij mijn tante thuis. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen hoe geweldig dat was. Erg leuk om die eerste wedstrijd nog in Nederland te zien. Gisteren ben ik weer vertrokken naar Amerika. Thuis in Zuidland hebben we nog even lekker geluncht met allerlei soorten Nederlandse vis. Was erg lekker. Daarna op naar het vliegveld. Mijn vlucht vertrok om 17:00 uur.