Terugkeer naar Death Valley

Vandaag niet extreem vroeg opgestaan. Vervolgens even ontbeten bij de Starbucks van het hotel. Vandaag stond Death Valley National Park op het programma. Trouwe volgers van mijn blog weten misschien nog dat Thomas en ik hier al in februari van dit jaar waren. Toen hadden we echter te weinig tijd om alle hoogtepunten van het park te zien. Vandaag keerde we dus terug naar dit park om er meer van te zien. In de zomer is het hier extreem warm. Het is de warmste plek op aarde. Vandaar dat de zomer niet de meest ideale tijd is om te gaan. Nu was het perfect weer. Niet te warm en niet te koud. Death Valley National Park ligt maar 2 uur rijden van Las Vegas. We zijn eerst naar een uitkijkpunt gereden waar je een geweldig uitzicht hebt over de vallei. In deze vallei ligt het laagste punt van Amerika. Een mooi contrast met de hoge pieken die hier en daar al met sneeuw bedekt waren. Het was hier zo geweldig mooi dat ik hier de hele dag had kunnen zitten om van het uitzicht te genieten. Ik moet zeggen, Death Valley is één van mijn favoriete plekjes in Amerika geworden.

Wat een uitzicht en wat een stilte.

Hier kon ik de hele dag wel doorbrengen.

Net voor de zonsondergang.

We moesten helaas toch weer verder. In Death Valley zijn de meest spectaculaire en mooie rotsformaties te zien. De volgende stop was een punt waar je uitzicht had over rotsen die mooie golvende patronen hadden, Zabriskie Point. Daarna zijn we naar Furnace Creek gegaan om te lunchen. De lunch nam meer tijd in beslag dan gedacht en het was al 15:30 uur toen we klaar waren. De zon zou al een uurtje later ondergaan, dus we moesten ons haasten om nog wat te kunnen zien. We hebben de Artist Drive gereden. Een erg mooie route ingeklemd tussen verschillende rotspartijen. Artist Pallete is een mooi punt hier waar je rotsen ziet met bijzondere kleuren. Paars en groen bijvoorbeeld. De zonsondergang was erg mooi. De zonnestralen creëerde strakke lijnen van licht door de vallei. Na Artist Drive zijn we naar de uitgang van het park in het westen gereden. Op een gegeven moment was het pikkedonker. We zijn nog op een punt gestopt (Father Crowley genaamd) om naar de sterren te kijken. Hier kon je de hele Melkweg waarnemen. Ik heb niet vaak zoveel sterren in de hemel gezien. Vannacht verblijven we in Bishop, een plaatse net ten oosten van de Sierra Nevada. We kwamen hier rond 20:00 uur aan. Even snel wat gegeten in de buurt van ons hotel en daarna hebben we nog wat plannen gemaakt voor morgen. Het was alweer een topdag.

Golvende rotsen bij Zabriskie Point.