Halloween bij de VMS

Halloween versiering in het VMS gebouw.

Vandaag is het Halloween. Bij NASA stonden er verschillende Halloween evenementen op het programma. Er was bijvoorbeeld een kostuum en pompoen wedstrijd in het cafetaria tijdens de lunch. Bij de VMS hadden we ons eigen feestje. Er was een lunch georganiseerd waar veel mensen iets te eten of drinken voor hadden klaargemaakt. Ook was hier een aparte kostuumwedstrijd. Veel mensen waren vandaag dus verkleed naar werk gekomen. Een heks zat vandaag achter de besturing in de controlekamer van de simulator ;-) Ik was niet verkleed gekomen, omdat ik dacht: “ik zit toch de hele dag opgesloten in de controlekamer van de simulator”. Uiteindelijk had ik het dus wel kunnen doen. Volgend jaar maar weer.......

Collega's bij de VMS.

Verder ging het vandaag op zich weer goed met het experiment. Alleen bij de laatste proefpersoon hadden we wat problemen. Opeens begaf een onderdeel het in de cabine van de simulator. Hierdoor sloegen er wat stoppen door. Het duurde wel even voordat we er achter kwamen wat er nu eigenlijk aan de hand was. We moesten enkele keren stoppen met testen. Erg vervelend allemaal. We weten nu wat het probleem is en morgenochtend heel vroeg wordt het kapotte onderdeel vervangen. Hopelijk hebben we er dan geen last meer van. Verder had dit probleem gelukkig geen effect op het testen van onze piloot. We hebben nu dus 6 piloten getest. Dat is 10% van het totale aantal. We zijn goed op weg.

Eerste Experiment Dag

Vandaag was de eerste dag van het experiment. We beginnen iedere dag al om 7:30 uur met het testen van de eerste piloot, dus ook vandaag. Ik moest vandaag al om 6:00 uur op, een uur vroeger dan normaal. Dat was wel even minder. Een uur kan toch best veel uitmaken. Anyway, iets over zevenen was ik bij de VMS en onze eerste piloot kwam niet veel later aan. De eerste piloot testen is natuurlijk altijd erg spannend. Je kan alles wel 100 keer getest hebben, maar het is mogelijk dat er ergens een fout opduikt als er iemand met een verse blik gaat sturen. Gelukkig was dat niet het geval en alles werkte perfect. Dat mag ook wel na al die maanden voorbereiding.

Het was verder erg hectisch vandaag. We testen 3 piloten op een dag. Iedere piloot zit maar anderhalf uur in de simulator, maar er moet ook van alles omheen georganiseerd worden. Alle piloten moeten natuurlijk een goede uitleg krijgen en er moet wat papierwerk afgehandeld worden. Iedere piloot moet wel 6 handtekeningen zetten voordat we kunnen beginnen. We willen natuurlijk geen rechtszaak aan onze kont krijgen mocht er iets gebeuren ;-) Om half vier in de middag waren we klaar met de laatste piloot. Het was een erg vermoeiende dag, maar iedereen is tot de conclusie gekomen dat het niet beter had kunnen gaan. Na het werk ben ik met wat collega’s voor happy hour naar een Ierse pub gegaan. Daar was ik wel even aan toe.........

Klaar voor de Start

Vandaag was de laatste dag voordat we beginnen met het testen van piloten voor ons VMS experiment. Er waren vandaag nog een aantal hele kleine probleempjes op te lossen, maar nu draait alles als een zonnetje. Ik moet zeggen dat het echt heel erg indrukwekkend is allemaal en ik ben dan ook heel trots op het eindresultaat. Ik denk dat er niet heel veel experimenten zijn geweest op de VMS die zoveel van het bewegingssysteem hebben gevraagd. En het optimaliseren van de beweging was nu net één van mijn taken ;-) Ik denk ook dat er zeer weinig VMS experimenten (of misschien wel geen) zijn geweest waar zoveel piloten zijn getest. We staan dus behoorlijk in de kijker. Nu maar hopen dat er ook een beetje goede resultaten uit het experiment gaan komen.........

Vanmiddag zou ik een laatste update krijgen over de piloten die morgen zullen komen. Er moest ook nog wat papierwerk afgehandeld worden. De vrouw die onze piloten inplant was op de afgesproken tijd alleen nergens te bekennen. Toen begon ik toch wel een beetje zenuwachtig te worden. Morgen om 7:30 uur staat ons hele team namelijk klaar, en het zou zonde zijn als er geen piloot komt opdagen. Ik ben aan het mailen en bellen geslagen, maar kreeg geen contact met haar. Vanavond kreeg ik dan toch het verlossende woord dat er voor morgen 3 piloten op het programma staan. De vrouw van de planning was vandaag ziek. Het kan morgen dus echt beginnen. Klaar voor de start?.... Af!

Vaarwel Jaime

Jaime is voor een aantal weken in Amerika. De eerste 2 weken was ze in Portland. Daar heb ik haar ook een week geleden opgezocht. De laatste 5 dagen was ze hier in Mountain View. Zaterdag was ze dus ook van de partij bij de Halloween Beer Train. Vanavond hadden we een oud en vertrouwd burenetentje met Natasha. Een andere vriendin was ook uitgenodigd. Normaal was het idee altijd dat Jaime, Natasha, of ik het organiseerde en dan uitgebreid kookte voor de anderen. Iedereen was nu echter zo druk dat we maar Thais eten hebben laten komen. Het eten was wel lekker, maar niets gaat natuurlijk boven een zelfgemaakt maal ;-) Vroegere tijden herleefden en het was erg gezellig.

Na het eten zijn we nog naar het centrum van Mountain View gegaan voor een toetje. We zijn naar een tapasrestaurant gegaan (één van mijn favoriete restaurants in Mountain View trouwens). De toetjes zijn hier altijd ongelofelijk lekker. We hebben allemaal een ander toetje besteld en lekker van elkaar geproefd. Ook nog een goede bak koffie erbij. Morgen gaat Jaime weer verder op reis. Ze gaat eerst nog voor een paar dagen naar IJsland, voordat ze volgend weekend weer terugvliegt naar Nederland.

Hallo Buurman

Vandaag was een vrij rustige dag. Eerst lekker ontbeten met croissantjes en een eitje. Eigenlijk stiekem 2 eitjes ;-) Daarna ben ik aan het werk gegaan. Ik moest nog wat zaken afhandelen voor het VMS experiment. Morgen beginnen we namelijk met het testen van een test proefpersoon. Ik ben benieuwd hoe dat gaat lopen. In de middag ben ik nog even boodschappen gaan doen. Toen ik terugkwam, kwam ik mijn buurman tegen. Hij woont nu al een aantal maanden naast me, maar ik had hem nog nooit uitgebreid gesproken. Nu raakten we aan de praat. Hij is de enige andere persoon in dit appartementencomplex die ook een motor heeft, dus je kan wel raden waar het gesprek uiteindelijk over ging. We hebben afgesproken om samen eens een tochtje op de motor te doen. Het weekend is weer voorbij gevlogen. Aankomende week wordt een spannende week. Ons experiment gaat eindelijk beginnen!

Halloween Beer Train 2013

Beer Train!!

Halloween is één van de belangrijkste feestdagen die in Amerika gevierd wordt. Vergelijkbaar met Sinterklaas in Nederland. Maanden van te voren vindt je al de eerste Halloween artikelen in de winkel. Van snoepgoed tot versieringen en natuurlijk de kostuums. Veel mensen versieren voor Halloween hun huis, dus je ziet overal grafstenen en geraamtes in tuinen liggen. Rond Halloween worden er door vrienden, collega’s, kennissen en vrienden van vrienden altijd verschillende Halloweenfeesten georganiseerd. Ieder jaar is het dus weer kiezen naar welk feest te gaan. Ik heb dit jaar al voor drie feesten een uitnodiging gehad. Een jaarlijks terugkomend evenement is de Halloween Beer Train. En die was voor vandaag georganiseerd. Dit jaar was de derde keer dat ik er bij was. Nog even een korte uitleg voor diegenen die de berichten hierover de vorige jaren hebben gemist. Het is een kroegentocht met de trein. We beginnen in het plaatsje Sunnyvale bij de eerste bar. Daarna gaat de hele groep de trein in naar het volgende plaatsje (Mountain View). Daar gaan we naar de volgende bar en zo voort. Je mag hier ookk bier en andere alcoholische dranken in de trein drinken.

Thomas en Jaime, en de tiet.

Vanochtend ben ik nog op pad gegaan om een kostuum te kopen. Ik ben uiteindelijk maar voor een Drakula kostuum gegaan. Volgens mij was mijn kostuum wel goed gelukt. Dit jaar was er een behoorlijke opkomst voor de Beer Train. Het is altijd extreem leuk om een groep van 50 a 60 mensen verkleed te zien. Er is altijd veel bekijks van de mensen op straat als er opeens zo’n groep voorbij komt, waarvan ook nog eens de helft half bezopen is. Het is ook grappig om de reactie van mensen te zien als zo’n groep opeens de trein in komt zetten. Dit jaar was de organisatie in handen van Shauna en Jaime. Na drie kwartier of een uur bij een bar, klonk het fluitsignaal, en was het weer tijd om naar het treinstation te gaan voor de volgende trein. Dit jaar hebben we 4 plaatsjes aangedaan. Net als vorig jaar trouwens. Oh, en het begon al om 16:30 uur. Om 23:00 uur had ik het wel gezien en ben ik terug op de trein naar Sunnyvale gestapt. Ik denk dat ik dit jaar 1 Halloween feest wel genoeg vind..........

Quang, Nancy, Zack (geloof ik), Thomas en ik.

Motor Show

Bijzonder.

Ik heb echt nog heel veel plezier in het motorrijden. Ik rijd zo ongeveer elke dag op mijn motor. Het is zelfs een beetje een hobby geworden. Dit weekend is er een grote motorshow in San Mateo, een plaatsje in de buurt. Vandaag vanaf 16:00 uur was de show geopend en ik ben er met Nancy en Chris naartoe gegaan. We zijn iets eerder van werk gegaan om rond de opening van de show aan te komen. Na een week hard werken op de VMS vond ik dat wel gepast ;-) De show was best groot. Buiten kon je volgens mij testrijden en dergelijke, maar daar zijn we niet eens aan toegekomen. Binnen waren er stands van allerlei kleding en accessoire winkels en fabrikanten. Eigenlijk was dat niet al te interessant. Ik heb nog wel wat dingen nodig, maar die waren juist niet te vinden.

Van klein naar groot.

Het leukste was de hal waar alle motorfabrikanten hun nieuwe modellen showden. Daar hebben we dan ook het overgrote deel van de avond doorgebracht. Ik denk dat iedere motorfabrikant wel vertegenwoordigd was. Je kon op alle motors zitten en natuurlijk vragen stellen. Ik heb ook nog een tijdje in de BMW stand rondgehangen. Nog wat gepraat met een man over mijn motor en onderdelen daarvoor. Er was veel moois te zien. Zeker ook wat kanshebbers voor mijn volgende motor. Niet dat ik naar een andere motor op zoek ben ;-) Er waren verder nog bijzondere en gepimpte motors te zien, en er werden nog allerlei demonstraties gegeven. Al met al was het erg leuk. Rond 21:00 uur was het afgelopen.

Ongewoon Koud

De laatste paar dagen is het hier echt ongewoon koud. Soms kan er in de ochtend wel eens wat bewolking zijn, maar vaak breekt de zon er vrij vroeg doorheen. De laatste twee dagen gebeurd dat pas ver in de middag. Dan is er wel een strak blauwe hemel, maar te laat voor de zon om de boel nog een beetje op te warmen. Ik zit de hele week al in de controlekamer van de VMS. Daar moeten we al met truien aan zitten, omdat de airconditioning zo laag staat. Ik was altijd wel blij dat ik voor de lunch even naar buiten kon om op te warmen, maar niet de afgelopen twee dagen dus. Het was buiten zelfs nog kouder dan binnen. Ook ’s nachts is het erg koud. Het is nog net uit te houden zonder mijn winterdeken.

Vandaag was er een herfst BBQ voor de lunch georganiseerd bij NASA. Op het menu stonden zoals altijd hamburgers, hotdogs en taartjes. Ook kon je een biertje drinken. Het was nu dus helaas aardig frisjes buiten, dus ik ben niet al te lang blijven zitten. Dit zal denk ik wel de laatste NASA BBQ zijn van dit seizoen. Vanavond vond er ook weer een culinair orgasme plaats. We hadden weer een etentje met de Secret Food Club. Dit keer gingen we naar een eettent die bekend staat om zijn pastrami. En ze hadden ook veel Belgische bieren op het menu staan. De pastrami sandwich was inderdaad overheerlijk. Het was alweer een tijdje geleden dat we met de club uit eten gegaan zijn, maar het volgende etentje staat alweer in de planning. 

Zoektocht voor Halloween

Het is een intensieve week op de VMS. We hebben besloten volgende week woensdag te beginnen met het experiment, maar er moet nog extreem veel gebeuren. Omdat we zolang niet wisten of het experiment door zou gaan, zijn er ook nog geen piloten ingeroosterd. Het is allemaal erg kort dag dus. We hebben 60 piloten nodig en het wordt nog een hele klus om die te vinden op zo’n korte termijn. Gelukkig hebben we daar onze mensen voor. Het begint er nu allemaal wel goed uit te zien op de simulator. Alle puzzelstukjes vallen langzaam in elkaar. Deze week gaan we waarschijnlijk nog een eerste proefpersoon testen om te kijken of alles klopt. Nog maar 4 werkdagen te gaan voordat het echt gaat beginnen! Spannend!!

Gisteren vond ik een stuk metaal bij NASA op de plek waar mijn motor geparkeerd stond. Het zag er ook nog eens uit als iets dat van mijn motor zou kunnen zijn. Precies dezelfde kleur en vorm als andere onderdelen op mijn motor. Ik schrok best. Na een grondige inspectie van mijn motor kon ik niet vinden waar het vandaan kwam. Ik ben dus maar naar huis gereden. Niets aan de hand. Thuis ben ik nog maar eens gaan zoeken, maar weer kon ik niets vinden. Vandaag heb ik het onderdeel maar naar NASA mee teruggenomen. Jeff parkeert zijn motor altijd naast de mijne. Het onderdeel bleek uiteindelijk van zijn motor af te komen. Gelukkig was het geen kritiek onderdeel............

Ondertussen moet ik ook op zoek naar een Halloween kostuum. Volgende week is het Halloween, maar  dit weekend ga ik al naar een groot Halloween feest. Eigenlijk is het een kroegentocht met de trein. Misschien nog wel bekend van vorige jaren, de Halloween Beer Train. De gekte rond Halloween is hier al enkele weken aan de gang. Een maand geleden gingen de eerste Halloween winkels al open. Ik dacht al die tijd dat ik meer dan genoeg tijd had om aan een kostuum te komen, maar nu heb ik dus nog steeds niets. Ik had eerst het idee om zelf iets in elkaar te zetten. Daar ben ik vandaag een beetje van teruggekomen. Het kostuum dat ik wilde maken is een beetje onpraktisch. Dan zou ik de hele avond moeten staan. Ik ga dus maar gewoon iets kopen. Vanavond ben ik naar 2 Halloween winkels gegaan om even rond te snuffelen. Ik heb al wat ideeën, maar heb nog niets gekocht. Ik laat het nog even bezinken en dan beslis ik de komende dagen ;-)

Niets in Huis

Normaal haal ik in het weekend altijd boodschappen. Dit weekend was ik In Portland, en vanochtend kwam ik er dus achter dat ik niets in huis had. Geen brood of melk. Met moeite vond ik nog 2 eieren in een hoekje van mijn koelkast. Die heb ik dus maar gekookt. Koffie had ik gelukkig nog wel. Het was vannacht trouwens behoorlijk koud. Ik denk dat het zelfs niet lang meer gaat duren voordat ik de winterdeken uit de kast moet trekken. Of de verwarming aanzetten natuurlijk. Het is best raar, want overdag is het nog gewoon 25 graden en zonnig. Bij NASA begon ik de dag op mijn kantoortje. Nog wat zaken afhandelen die tijdens de sluiting van NASA zijn blijven liggen.

Ik had natuurlijk ook niets in huis om lunch te maken, dus ik had ook geen lunchpakket bij me. Om 12:00 uur ben ik dus met Thomas naar het NASA restaurant gegaan. Ik heb de zalm met zwarte bonen en rijst gegeten. Best lekker. Het eten van het NASA restaurant is best goed. In de middag ben ik naar de VMS gegaan. Hier heb ik de rest van de middag gewerkt. Iedereen van ons team was weer van de partij. We weten nog steeds nier precies wanneer we gaan beginnen met testen, maar hoogstwaarschijnlijk volgende week. Er komen dus drukke tijden aan op werk. Vanavond was het tijd voor klusjes. Eerst natuurlijk boodschappen doen, daarna de was, en vervolgens mijn blog updaten. Ik had het er druk mee. Nu is het tijd voor mijn bedje.

Washington City Park

Ik ben al eerder in Portland geweest voor een conferentie. Toen heb ik al aardig wat van de stad gezien, maar nog niet veel van de natuur in en om Portland. Vandaag stond er een wandeltocht in Washington City Park op het programma. Maar eerst zijn we nog gaan ontbijten met de andere kant van de familie van Jaime. De niet Chinese kant zeg maar. Iedere zondag gaat dit deel van de familie naar een restaurant om met elkaar te ontbijten. Dit keer was ik er ook bij. Erg leuk en gezellig. Na het ontbijt zijn we naar Tiara gereden. Bij haar thuis hebben we een potje Kolonisten van Catan gedaan. Het was alweer een tijdje geleden dat ik dit gespeeld heb.

Maar, zoals gezegd, stond vandaag Washington City Park op het programma. Dit is een groot park aan de rand van Portland. We hebben hier een mooie wandeling gedaan. En je raadt het al, ook hier weer erg mooie herfsttaferelen. Halverwege onze tocht gebeurde er iets heel aparts. Ik kwam Agnes met haar vriend tegen. Niemand wist dat ik in Portland zou zijn dit weekend en Agnes woont in Seattle, op 3 uur rijden van Portland. Wat zijn dan de kansen dat je elkaar tegenkomt in een park in Portland? Echt extreem klein. Het kon haast geen toeval zijn. Het was in ieder geval leuk haar tegen te komen.

De boom in met Jaime.

Vervolgens hebben we onze tocht in het park voortgezet. We kwamen bij een veldje met mooie bomen om in te klimmen. Dat konden we dan ook niet laten en voor ik het wist zat ik hoog in een boom. Verbaast dat mijn oude lijf dit nog aankon ;-) Tot slot zijn we nog door de rozentuin gelopen waar nog aardig veel rozen in bloei stonden. Heerlijke geuren dus. Oh ja, we zijn ook nog naar Pittock Mansion gereden. Van hier heb je een geweldig uitzicht over de stad en de omliggende bergen. Na ons avontuur in het park zijn we nog bij de zus van Jaime langsgegaan. Zij woont in het centrum van Portland. Daarna was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan. Jaime blijft nog een aantal dagen in Portland en komt woensdag dan naar Californië toe. Dit keer had mijn vlucht gelukkig geen vertraging. Om 20:30 uur kwam ik weer aan op San Jose. Thomas haalde me op van het vliegveld. Thuis nog even nagenieten met een whisky. Het was een erg goed weekend, maar nu moet ik echt even bijslapen.

Uitzicht vanaf Pittock Mansion.

Columbia River Gorge

Ik verblijf dit weekend bij de ouders van Jaime. Jaime is mijn voormalige buurvrouw en goede vriendin. Ze is nu bezig met haar promotie aan de TU Delft. Op dit moment is ze voor een paar weken in Amerika om vrienden en familie te bezoeken. Jaime is opgegroeid in Portland en is dus de perfecte tour guide voor dit weekend. Vandaag zijn we eerst met haar ouders naar haar opa en oma gegaan voor een brunch. Haar tante was er ook. De opa en oma van Jaime zijn Chinees en hebben vroeger een restaurant gehad. Ze hadden voor vandaag authentieke rijstesoep gemaakt. Het was overheerlijk. Even later schoof Tiara, een vriendin van Jaime, ook nog aan.

Uitzicht van Angels Landing.

Na de brunch zijn we vertrokken richting de Columbia River Gorge. Dit is een canyon waar de Columbia rivier door de Cascade Mountains gaat. Hier gingen we een wandeltocht doen naar Angels Landing. Dit is een uitkijkpunt in de bergen waar je een prachtig uitzicht hebt over de rivier. De wandeltocht was bij elkaar 16 kilometer. Het is volop herfst en we konden dus genieten van alle herfstkleuren in het bos. Er waren ook overal watervalletjes. Het uitzicht bij Angels Landing was inderdaad geweldig. We konden hier wel uren zitten, maar helaas hadden we nog een druk avondprogramma. Oh ja, ik heb hier nog mijn hoofd vreselijk gestoten tegen een rots. Het bloede behoorlijk, maar gelukkig is er verder niets aan de hand geloof ik. Na de wandeltocht zijn we nog naar Multnomah Falls gegaan. Dit is de 2de hoogste waterval van Amerika.

Columbia River Gorge.

Multnomah Falls.

Na al dit natuurgeweld zijn Jaime en ik naar McMenamins gegaan (link). Mijn favoriete eet en drink gelegenheid in Oregon. Ik had Jaime dan ook vriendelijk verzocht om dit op het programma te zetten als ik in Portland was ;-) We hebben eerst een lekker wijntje gehaald in de wijnproeverij. Toen hebben we met het wijntje in de hand buiten over het terrein gelopen. Weer veel mooie herfsttafrelen gezien. Vervolgens zijn we lekker gaan eten. Tot slot hebben we bij de openhaard in de whiskystokerij gezeten. Inderdaad, McMenamins maakt eigen wijn, bier en whisky! Het is een magische sprookjeswereld voor volwassenen ;-) De whisky die ik geproefd heb was erg lekker. Nog een koffie erbij en het was helemaal perfect. Hier kon ik wel de hele avond zitten, maar na een uurtje zijn we toch maar vertrokken. Als afsluiter zijn we nog met wat vrienden naar een bar gegaan in het centrum van Portland. Voor het eerst in tijden weer eens pool gespeeld. We hebben 2 potjes gedaan en die heb ik allebei gewonnen. Ik stond er versteld van. Het was een perfecte dag!

Welkom Terug

“Welkom terug”. Dat was de zin die ik vandaag denk ik wel honderd keer heb gehoord. Vanochtend toen ik bij NASA aankwam stond het al te knipperen op het matrix bord bij de poort. Iedereen die ik vandaag tegenkwam bij NASA was in een uitgelaten bui. Vrolijk en blij dat we eindelijk weer normaal aan het werk kunnen. Vandaag werd er veel bijgepraat met collega’s natuurlijk. Het was goed om iedereen weer te zien. En tussen de middag was er natuurlijk ook nog de welkom-terug-lunch, waar we met de hele afdeling buiten in het zonnetje pizza hebben gegeten. Maar, er moest natuurlijk ook gewerkt worden. Er is nog veel onduidelijkheid over het VMS experiment. Ik hoop echt dat het niet al ver wordt uitgesteld. We zijn nu in ieder geval druk bezig om een nieuwe planning te maken.

In de middag ben ik iets eerder van werk gegaan. Aan het begin van de avond vloog ik namelijk naar Portland om Jaime te bezoeken. Bonny bracht me naar het vliegveld. Ik had al gezien dat de vlucht een half uur vertraging had, maar op het vliegveld bleek dat een uur te zijn. Dat was wel balen, want ik begon inmiddels aardig honger te krijgen. Ik wilde niet te veel eten voor de vlucht, want in Portland zou ik namelijk nog met Jaime en haar moeder uit eten gaan. De vlucht naar Portland duurt maar anderhalf uur. Uiteindelijk kwam ik daar rond 20:30 uur aan. Jaime haalde me op van het vliegveld. Daarna zijn we naar haar favoriete sushirestaurant gegaan.

De sushi was inderdaad overheerlijk. Dit was zeker één van de beste sushi die ik ooit gegeten heb. We hadden een grote variatie aan eten besteld en het was allemaal erg lekker. Na het eten ben ik met Jaime naar wat vrienden gegaan. Zij gaven thuis een feestje. Veel van de mensen die daar waren bleken bij een homo voetbalteam te spelen, dus er waren aardig wat bijzondere figuren aanwezig. Erg grappig. Daarna zijn we nog met een grote groep naar het centrum van Portland gegaan om te stappen. Ik was extreem moe, ik denk ook nog een beetje van de trip naar Nederland, maar ik heb me er doorheen gesleept. Het was een erg gezellige avond.

Opstarten Maar Weer

Vandaag zijn de overheidsinstellingen die gesloten waren weer open gegaan. Ik had vandaag naar NASA kunnen gaan, maar er werd ons aangeraden om nog een dagje te wachten. Dan kon in ieder geval alles opgestart worden zonder dat we er last van zouden hebben. Vandaag heb ik dus nog een dagje thuis gewerkt. NASA is één grote familie. Ten minste, dat wordt ons altijd voorgehouden. Maar, het is ook wel zo. Men probeert op allerlei manieren de samenhorigheid te versterken. Ook vandaag weer. We kregen gelijk een mailtje van de grote NASA baas en van de director van onze NASA vestiging. Met boodschappen als “Welkom terug, NASA Ames Familie”, “Bedankt voor je geduld” en “We zijn allen 1 team, het beste team van de Amerikaanse overheid”. Ook moesten we vooral niet te gestrest en overhaast aan het werk gaan. Het moet vooral rustig, veilig en ordelijk verlopen.

Morgen is er ook gelijk een lunch georganiseerd. Een welkom-terug-lunch met pizza. Misschien een beetje overdreven, maar dat maakt het ook zo leuk om bij NASA te werken. Vandaag kon ik dus ook eindelijk weer mijn NASA e-mail checken. Gelukkig viel het aantal e-mails mee, het waren er maar 80. Vooral natuurlijk omdat ik geen e-mail van NASA mensen kon ontvangen. Na een uurtje had ik alles weggewerkt. Verder was er ook veel e-mail verkeer vandaag over het VMS experiment. Omdat de sluiting van NASA zo lang heeft geduurd, is het nu vrij lastig voor iedereen om een nieuw schema in te plannen. We hebben namelijk 5 weken nodig voor het experiment en veel mensen hebben op een gegeven moment ook weer andere dingen te doen.  Het is nu nog steeds niet zeker wanneer het experiment gaat beginnen, maar morgen weet ik waarschijnlijk meer...........

Shutdown Over

Gisteren had ik het idee om vandaag uit lunchen te gaan met collega’s. Veel mensen heb ik al een tijdje niet gezien door de sluiting van NASA. Ik had ’s avonds nog snel een mailtje de deur uitgedaan om af te spreken. Vandaag rond het middaguur was ik in het centrum van Mountain View. Uiteindelijk was alleen Bonny van de partij. De rest van de mensen die ik gemaild had waren blijkbaar ziek of op een andere manier druk bezig. Ik ben met Bonny naar een nieuw Chinees restaurant gegaan waar je allemaal kleine hapjes kan bestellen. Het was erg lekker en ik heb nog wat nieuwe dingen geprobeerd. Na de lunch ben ik thuis weer aan het werk gegaan. Er was de hele dag al de verwachting dat er later vandaag een deal zou komen die de shutdown van de overheid teniet zou doen. Ik heb ook veel naar het nieuws gekeken dus.

Vanavond was het dan eindelijk zover. Er is eindelijk een wet aangenomen die het schuldenplafond verhoogd en de overheidsinstellingen weer opent. Het is natuurlijk wel weer van tijdelijke aard. Over drie maanden loopt deze wet alweer af en kunnen we weer van voren af aan beginnen. Hopelijk heeft iedereen nu wel begrepen dat het zo niet langer kan en wordt er in de tussentijd aan een lange termijn oplossing gewerkt. Anders zitten we over een paar maanden weer thuis. We hebben nog niet te horen gekregen wanneer we weer naar NASA mogen komen. Dat zal morgen of vrijdag zijn. Ik ben benieuwd hoe het er daar bij staat. Misschien zijn ratten en slangen wel ons gebouw binnengekomen en hebben ze aan kabels gevreten. Misschien hebben zwervers wel een nieuw thuis gevonden in mijn kantoortje. Of misschien zijn er spontaan allerlei planten gaan groeien en is het hele gebouw overwoekerd. We zullen het snel gaan zien.

Ziekjes

Vannacht heb ik erg goed geslapen. Ik ging gisteren om half tien naar bed en was vanochtend om half acht wakker. Echt raar eigenlijk dat de jetlag (als je hem hebt) altijd veel erger is als je richting het oosten reist. Dat zegt iedereen, maar wat is daar nu eigenlijk de verklaring voor? In ieder geval is het fijn hier gelijk weer goed in het ritme te zitten. Tenminste, er van uit gaande dat ik de komende nachten ook goed slaap. In Nederland ben ik erg veel mensen tegengekomen die een beetje grieperig waren. Ik hield mijn hart al vast, maar nu lijkt het er op dat ik het ook te pakken heb. Het is nog niet heel erg, maar vanochtend werd ik met een zere keel wakker. Verder voelde ik me vandaag een beetje gammel en had ook een lichte hoofdpijn. Erg vervelend.............

Verder was ik vandaag gewoon weer aan het werk. Thuis natuurlijk, want NASA is nog steeds gesloten. Na het nieuws vandaag gevolgd te hebben, lijkt het er ook op dat er niet snel een oplossing gaat komen. En dat terwijl het schuldplafond donderdag bereikt wordt. Volgens mij begint iedereen nu toch wel een beetje zenuwachtig te worden. Hopelijk worden er morgen nog wat stappen gezet naar een oplossing. Eén ding is zeker, iedereen hier is de sluiting van de overheidsinstellingen nu goed zat. Zo, nu ga ik nog even een Whisky drinken en dan vroeg naar bed. Hopelijk voel ik me morgen dan weer een stuk beter.

Voorspoedige Reis

Jeetje, wat is het snel voorbij gegaan. Ik was natuurlijk ook maar een dikke week in Nederland. Vanochtend moesten we al om 3:30 opstaan om naar Schiphol te gaan. Erg vroeg dus. Paul heeft me naar het vliegveld gebracht. Het inchecken ging snel. Daarna hebben we nog even lekker koffie gedronken en wat gegeten. Rond 6:00 uur namen we afscheid en ging ik door de beveiliging heen. De eerste vlucht ging weer naar Copenhagen. Een vlucht van een uurtje. Tijdens het vliegen kwam de zon langzaam op. Een erg mooi schouwspel. Vooral ook omdat er verschillende lagen met bewolking waren die mooi oranje en rood kleurden. Op Copenhagen moest ik meer dan 4 uur wachten. Dat was wel iets minder. Ik ging eerst maar even koffie drinken en daarna ben ik nog langs wat winkels gestruind. Verder nog wat gelezen en eigenlijk was de tijd toen zo om.

De tweede vlucht naar San Francisco ging ook heel voorspoedig, maar ik ben nog steeds niet heel erg te spreken over de service van Scandinavian Airlines. Ik had dit keer in ieder geval wel een werkend schermpje, zodat ik wat films kon kijken. Ook deze vlucht ging weer snel voorbij en voor ik het wist was ik alweer in San Francisco. Een uur eerder dan gepland. Ik was ook nog eens binnen 5 minuten door de douane heen. Een record! Ik had trouwens precies dezelfde douanebeambte als toen ik begin 2012 voor het eerst Amerika binnenkwam op mijn huidige visum. Hij herkende het aan zijn stempeltje in mijn paspoort. Best grappig. Bonny en Jon kwamen me ophalen van het vliegveld. Ik moest een half uurtje wachten, want ik was natuurlijk veel vroeger dan verwacht. Thuis heb ik snel uitgepakt en ben daarna wat boodschappen gaan doen.  Nu probeer ik nog wakker te blijven tot een normale bedtijd, maar ik begin het nu wel erg zwaar te krijgen.............. Nog even volhouden.

Regenachtig Einde

Het zit er alweer op. Morgenochtend heel vroeg vertrek ik weer naar Amerika. Het was een kort bezoek, maar wel volgepakt met veel leuke dingen. Ik begon deze week een beetje gaar. Maandag en dinsdag heb ik wel gewerkt, maar ik viel soms bijna van gaarheid in slaap achter mijn computer. Niet heel erg productief geweest dus. De eerste 2 nachten heb ik maar 5 a 6 uurtjes geslapen. Woensdag werd ik opeens 11 uur wakker. Vanaf dat moment voelde ik me iets minder gaar. woensdagavond ben ik met mijn moeder, broertje en tante gaan eten in Rotterdam. Was erg lekker en gezellig! Daarna zijn we nog naar een herdenkingsbijeenkomst gegaan van een oudtante van mijn moeder die kort geleden is overleden. Dat was natuurlijk een iets minder leuke aangelegenheid.

Donderdag ben ik een dagje naar de TU Delft gegaan. Weer veel mensen van mijn oude vakgroep gesproken en ook nog  wat dingen op de SIMONA simulator gezien. Het was weer erg gezellig en leuk iedereen te zien. Donderdagavond ben ik met Paul en een oud huisgenoot lekker gaan eten en naar de film gegaan in Rotterdam. We zijn naar de film Gravity gegaan. Een film over NASA astronauten die in de problemen komen. Een leuke film om te zien, ook al waren er wat dingen die niet helemaal kloppen met hoe het er in werkelijkheid aan toe zou gaan. Vrijdagavond ben ik met Henny  naar de schietvereniging gegaan. Ik heb een tijdje geleden in Amerika een aantal uur op de schietbaan gestaan. Dat vond ik toen erg leuk. Het was leuk om nu eens te zien hoe het er in Nederland aan toe gaat. Veel meer regels natuurlijk. Hier mocht ik ook alleen maar kijken en niet schieten ;-)

Enkele Dafjes.

Zaterdag heb ik met mijn broer Paul en Richard aan een DAF tour meegedaan. Richard heeft een oude DAF 55 en is lid van de Nederlandse DAF club. Zaterdag was er een tocht door een gedeelte van Noord-Brabant georganiseerd. Richard reed en ik was de navigator. De rit was 120 kilometer en ging door een oud vestingplaatsje (Heusden), andere dorpjes en mooie natuur. Erg leuk. Er deden dit keer bijna 30 Dafjes mee, maar op zo’n tour rijdt je apart. Je komt elkaar soms wel weer tegen (iedereen rijd natuurlijk dezelfde route) en rijdt dan weer even in een groepje. Je krijgt echt veel bekijks met zo’n DAF. Zaterdagnacht zijn Paul, Richard en ik gaan stappen in Breda. Ik ben in tijden niet meer zo leuk uit geweest in Nederland. Ik lag tegen vijven pas op bed.

Vanochtend werd ik om 8:00 uur abrupt wakker gemaakt door mijn moeder. Er was een grote lekkage in onze serre en die begon vol te stromen met water. Het regende echt extreem hard. Mijn moeder moest weg om te werken, dus mijn broertje en ik moesten wel wakker worden om een oplossing te zoeken. Anders was er natuurlijk een gevaar dat het water verder het huis in zou stromen. Ik heb snel maar iets aangetrokken en ben toen de koude regen ingegaan. Uiteindelijk kwam ik er achter dat de dakgoot van de serre verstopt was. Toen ik die ontstopping had weggehaald was de lekkage verholpen. Gelukkig was het dus niet al te ernstig. Wel een regenachtig einde van mijn verblijf in Nederland dus! Vandaag was ik dus extreem gaar na maar 3 uurtjes geslapen te hebben. Vanmiddag ben ik nog een dik uur een dutje gaan doen. Nu nog even pakken en alles gereed maken voor de terugreis morgen. Ik moet om half vier vannacht al opstaan.......

In Zuidland

Gisteren ben ik goed aangekomen. De vlucht is goed verlopen. Ik heb een lange tijd geleden ook al eens met Scandinavian Airlines gevlogen, maar daar kan ik me niet zoveel meer van herinneren. Ik vond het nu niet echt om naar huis te schrijven. Het was ook niet vreselijk hoor, maar ik denk dat ik nu gewoon de service bij KLM gewend ben ;-) Het was ook een beetje jammer dat ik op een stoel tegenover een wandje zat. In het begin dacht ik nog dat dat juist geweldig was, omdat ik geen persoon voor me had. Later kwam ik daar op terug, omdat ik nu mijn benen niet kon strekken. Normaal kan je die namelijk onder de stoel voor je kwijt. Toen was ook nog eens het tv schermpje van mijn stoel kapot......... Ik vond het ook wel apart dat we niet uit verschillende maaltijden konden kiezen. Er was gewoon één optie en daar moest je het mee doen. Gelukkig ging de vlucht van 10 toch nog redelijk snel voorbij. Ik heb zelfs nog een uurtje geslapen.

Ik had een tussenstop in Copenhagen van 2 uur. Daarna was er nog een kort vluchtje van een uur naar Amsterdam. Op zo’n kort vluchtje vlieg je niet zo hoog. Het was goed weer, dus ik had een mooi uitzicht over Nederland. Deed me een beetje denken aan de testvluchten die ik voor mijn promotieonderzoek heb gedaan. Op Schiphol ging ook alles voorspoedig. Ik had mijn koffer snel en Paul stond al op me te wachten. Daarna snel naar Zuidland. Daar heb ik moeders nog even gezien, maar die moest na 10 minuten naar werk. We hadden nog net tijd om een glas Prosecco met elkaar te drinken. Daarna heeft Paul een lekker avondmaal gemaakt. Biefstuk met frietjes en boontjes. Op de avond begon ik het toch wel moeilijk te krijgen. Ik kon mijn ogen niet meer open houden. Om 21:00 uur ben ik maar naar bed gegaan. Vannacht werd ik om 3:00 uur wakker en kon ik niet meer slapen. Wel balen. Vandaag heb ik gewerkt, maar later op de dag was ik weer erg moe. Ik probeer nu tot later op te blijven. Hopelijk slaap ik vannacht dan wat langer. Het is goed om weer in Nederland te zijn!

On My Way

Vandaag vlieg ik naar Nederland. Wat later op de dag dan normaal. Met KLM vertrek je altijd rond 14:00 uur. Dit keer vlieg ik met Scandinavian Airlines en zij vertrekken om 17:30 uur. Dus ja, wat doe je dan verder op zo’n dag. Wijn proeven! Op de Cooper-Garrod Wijngaard (van dezelfde man als de Cooper-Harper Rating) was vandaag een tour langs het wijnproductieproces georganiseerd. Het begon om 11:00 uur. Thomas en ik bleken de enige op de tour te zijn, dus we kregen een erg persoonlijke rondleiding. Eerst kregen we het levensverhaal van de familie te horen. Iets wat me niet snel genoeg voorbij kon gaan ;-) Daarna gingen we naar de wijnstruiken zelf toe, waar we natuurlijk van alles uitgelegd kregen. Daarna kregen we een kijkje en uitleg bij grote ketels waar de wijn in fermenteert. Het is nu net de tijd dat de druiven geplukt worden en de wijn gemaakt wordt, dus we konden bij de ketels een medewerker in actie zien.

De druiven.

Ketels voor de fermentatie.

Onze lunch.

Vervolgens zijn we nog bij de houten vaten waarin de wijn rijpt gaan kijken. Erg interessant allemaal en ik heb weer wat bijgeleerd over het maken van wijn. Als je eenmaal bij een wijngaard bent, dan moet je natuurlijk ook even proeven. Thomas en ik hebben dus een flesje wijn gekocht en zijn lekker buiten gaan zitten. We hadden ook allerlei lekkernijen gekocht voor de lunch. Verschillende Franse kasen, toast, aardbijen, en............. Oh, dat was het eigenlijk wel. Meer heb je ook niet nodig bij een glas wijn ;-) Het was echt even genieten, maar na een uurtje en 3 glazen wijn moesten we toch echt vertrekken. Om 14:00 uur moest ik namelijk weer thuis zijn om naar het vliegveld te gaan. Nathan bracht me weg vandaag. Inmiddels zit ik te wachten totdat ik kan instappen in het vliegtuig. De vlucht is nog op tijd. Over 15 uurtjes ben ik dus als het goed is in Nederland. Het wordt een lange dag. Hopelijk kan ik nog een beetje slapen in het vliegtuig.

Hier rook het ontzettend lekker.

Snel Pakken

Ik voelde me vandaag een beetje slecht dat ik gisteren geklaagd heb over hoe koud het was. Het was deze week ook echt wel koud in de ochtenden, maar vandaag was het overdag 28 graden. Niets om over te klagen dus. En vanochtend was het ook niet zo koud in mijn appartement, omdat ik de balkondeur vannacht heb dicht gehad. Er is nog steeds geen budget deal bij de overheid, maar intussen vindt het ene na het andere gewelddadige incident plaats bij de overheidsgebouwen in Washington DC. Gisteren was er een vrouw die de Capitol binnen wilde rijden met haar auto. Er is ook geschoten en ze is later overleden. Vandaag heeft een man zich in brand gestoken voor de Capitol. Gekke tijden........

OK, ik probeerde geheimzinnig te doen over mijn reisje, maar iedereen weet toch wel waar ik naartoe ga. Ik ga een weekje naar Nederland!! Lekker de familie even opzoeken. Ik heb er erg veel zin in. Gisteren geboekt en morgen ben ik al in Nederland. Zo moet ik maar snel gaan pakken dus. Het pakken zal wel zo gebeurd zijn, want voor een weekje heb je natuurlijk niet zo heel veel nodig. Zoals gezegd moet ik wel gewoon “werken”, dus het is niet zo dat ik een weekje vakantie ga houden in Nederland........ Misschien zie ik sommigen van jullie dus wel ergens volgende week. Je bent altijd welkom om even gedag te komen zeggen in Zuidland, toch mam ;-)

Reisje Geboekt

Ten eerste wil ik even melden dat het de hele week al ijskoud is in mijn appartement. Vooral in de ochtend. Buiten is het stralend mooi weer met een lekker zonnetje, maar het koelt in de nacht erg af. Ja, je begint goed te merken dat het herfst is. Ik heb zelfs mijn pantoffels weer uit de kast getrokken. Vandaag moest ik echt een paar keer mijn handen onder de warme kraan houden. Ik vind het ook weer zo overdreven om gelijk de verwarming aan te doen. Misschien moet ik vannacht eerst maar eens beginnen met de balkondeur dicht te doen. Die heb ik geloof ik al 6 maanden niet meer dichtgedaan. Hopelijk blijft het dan iets warmer in mijn appartement.

De sluiting van de overheidsinstanties in Amerika is nog steeds niet ten einde, en er is ook nog geen uitzicht op een oplossing. Ik heb wel geluk dat ik doorbetaald wordt door San Jose State University, want van de meeste andere contractors zitten de medewerkers ook onbetaald thuis. Thuis werken is nog steeds wel een beetje vreemd. Ik werkte natuurlijk vaker wel eens een dagje thuis, maar nu is het echt een hele week. Je zit de hele dag binnen en je ziet niemand. Ook ben je natuurlijk minder productief. Iedereen klaagt er over. Voor veel werkzaamheden heb je gewoon de faciliteiten bij NASA nodig. Vandaag ben ik gaan lunchen met Thomas, Nancy en nog twee andere collega’s. Het was goed om weer even wat mensen te zien en lekker om even op de motor te rijden.

Zoals gezegd is er nog geen uitzicht op een oplossing voor de problemen bij de overheid. Daarom leek het me een leuk idee om een reisje te plannen. Zaterdag stap ik op het vliegtuig en ben dan voor een dikke week van huis. Of ik nu hier thuis werk of ergens anders maakt ook niet uit. Jullie horen later nog wel waar de reis naartoe gaat ;-) Ik vond het in ieder geval wel lastig om de beslissing te nemen om dit weekend weg te gaan. Het zou namelijk zomaar kunnen zijn dat NASA vanaf volgende week weer open is als ze dit weekend een oplossing vinden. Maar ja, soms moet je wel eens een gokje wagen............

Er is er Eén Jarig

Hoera, NASA is vandaag 55 jaar geworden! Het is alleen een beetje jammer dat ze gesloten zijn. Geen feestje dus. Het is vandaag precies 55 jaar geleden dat NASA is ontstaan uit zijn voorganger, de NACA. Eigenlijk niet eens zo heel lang geleden dus. Vandaag was de eerste dag dat NASA gesloten was en dat ik thuis moest werken. Eigenlijk wel lekker. Ik heb best veel gedaan gekregen. En ik heb de tijd en benzine bespaart om naar werk te komen ;-) Omdat het VMS experiment nu uitgesteld is, kan ik ook wat tijd besteden aan andere projecten. Verder is er nog geen enkel uitzicht op een oplossing van de problemen in het congres. Ik heb het gevoel dat de sluiting van de overheid misschien wel weken kan gaan duren. We  zullen zien..........

Vandaag is ook de nieuwe zorgverzekeringwet van Obama ingegaan. Dat betekent dat alle Amerikanen nu eindelijk verplicht verzekerd moeten zijn voor zorgkosten en een goedkope zorgverzekering kunnen krijgen. Iets wat we in Nederland en andere Europese landen allang kennen. In Amerika zijn heel veel mensen niet verzekerd, met als gevolg dat de zorgkosten hier extreem hoog zijn. De nieuwe wet, genaamd Obamacare, is de hoofdreden dat de overheid nu gesloten is. De republikeinen doen er alles aan om de wet te stoppen. Ik hoop dus maar dat de nieuwe wet een succes wordt en dit alles niet voor niets is geweest.