Voorbereiden voor de Sluiting

Vandaag stond in het teken van de voorbereidingen voor de sluiting van NASA. Het was heel de dag nog niet zeker, maar de kans was erg groot dat het daadwerkelijk zou gaan gebeuren. En dan kan je natuurlijk niet zomaar de poort sluiten en alles achterlaten. Dat moet ordelijk gebeuren, zoals dat vandaag meerdere malen gezegd is. Er was vanmiddag een vergadering belegd met onze director om ons alles uit te leggen. Daarna was er nog een aparte vergadering van San Jose State University, mijn werkgever. Ook werden er de hele dag door verschillende emails verstuurd met instructies. Een half uur geleden werd bekend dat de overheid inderdaad de deuren moet sluiten, maar wat betekent dat nu eigenlijk. Alle kritieke functies blijven gehandhaafd. Dat betekend dat het leger, de belastingdienst, etc. gewoon actief blijven. Alle niet essentiële  instanties gaan dicht. Bijvoorbeeld alle nationale parken sluiten morgen (erg vervelend als je daar nu op vakantie bent). En NASA gaat ook dicht. Morgen krijgen we een aantal uurtjes om de spullen te pakken en alles af te ronden en dan moeten we vertrekken.

Ik heb vandaag aan het einde van de dag al alles gepakt, dus ik hoef morgen niet naar NASA. We mogen ook op geen enkele manier eigendommen van NASA gebruiken. Ik moest bijvoorbeeld mijn computer achterlaten. Erg vervelend allemaal. We mogen zelfs geen NASA email gebruiken, omdat je dan indirect computers van NASA gebruikt. Het is vanaf morgen zelfs strafbaar. Alle mensen die direct voor NASA werken zitten morgen onbetaald thuis. Erg vervelend als je een gezin hebt te onderhouden. Gelukkig werk ik voor San Jose State. Wij hebben vandaag te horen gekregen dat we thuis mogen werken en gewoon betaald krijgen. Dat is één van de vele voordelen dus van het werken voor een contractor. Ik heb al mijn werk van mijn werklaptop gekopieerd en snel wat software op mijn eigen laptop gezet, zodat ik vrijwel alles gewoon thuis kan doen. Het is wel erg vervelend voor mijn VMS experiment dat volgende week gaat beginnen. Afhankelijk van hoe lang de sluiting gaat duren, wordt het experiment uitgesteld. Enkele kritieke projecten van NASA blijven wel draaien. Bijvoorbeeld alles wat met het International Space Station te maken heeft. Ook de nieuwste maanmissie die recent is gelanceerd en waar NASA Ames de trekker van is (LADEE), moet blijven draaien. Anders zou het ruimtevaartuig dat nu op weg is naar de maan namelijk verloren gaan.

De reden van dit alles is natuurlijk onbegrijpelijk. Het had niet hoeven te gebeuren. De republikeinen hebben min of meer een deal voor het budget voor het nieuwe fiscale jaar tegengehouden. Dit omdat ze de nieuwe zorgverzekeringwet van Obama tegen willen houden. Het fiscale jaar loopt van begin oktober tot eind september. Zonder een budget voor het nieuwe fiscale jaar dat morgen begint, is er geen geld voor de overheidsinstanties om hun werk te doen. Het stomme is dat de nieuwe zorgverzekeringwet morgen gewoon actief wordt, ook nu er geen deal is over het budget. Veel mensen vinden het onbegrijpelijk. Ik ben benieuwd hoe lang het gaat duren. In principe is dit niet nieuw. Overheidsinstanties hebben al vaker hun deuren moeten sluiten omdat er geen deal kwam voor een nieuw budget. De laatste keer was toen Clinton regeerde in 1995/1996. Toen waren overheidsinstanties voor 3 weken gesloten. Ik hoop dat het dit keer niet zo lang duurt..........

International Coffee Day

Ik neem aan dat iedereen toch wel weet dat het vandaag internationale koffie dag is! De dag dat we vieren dat koffie bestaat om ons iedere dag op de been te houden. Ik heb er vandaag eentje extra op genomen! Vannacht had ik erg veel last van mijn voet. Het duurde iets langer voordat ik kon slapen en ben ook iets vaker wakker geworden van de pijn. Gelukkig heb ik verder goed geslapen. Vandaag was het erg moeilijk om op gang te komen, maar in de loop van de ochtend kon ik weer aardig lopen. Gisteren ben ik begonnen met mijn auto schoon te maken. De binnenkant en buitenkant waren erg vies van de road trip van vorige week. Gisteren ben ik vooral met de binnenkant bezig geweest. Vandaag moest ik nog even door de wasstraat. Bij de wasstraat heb ik standje mega super duper schoon gekozen, maar mijn auto is nog steeds smerig :-(

Zoals gezegd is het openluchttheater hier aan de overkant van de snelweg. Als er een concert aan de gang is, kan ik soms de muziek horen als de wind de goede kant opstaat. Vanavond kon ik lekker meegenieten van de tweede dag van het dance festival. Volgens mij heb ik wat van Calvin Harris en Tiësto gehoord. Een stuk goedkoper dan naar het festival gaan, maar natuurlijk niet zo sfeervol ;-) Ik moet er trouwens niet aan denken om vandaag weer gegaan te zijn. Ik denk dat ik dat niet overleeft zou hebben. Morgen begint weer een nieuwe werkweek. Een spannende, want misschien dat NASA in de loop van de week wel tijdelijk gesloten word. Morgen horen we meer tijdens een bijeenkomst waar de director van onze NASA vestiging gaat spreken. Ik maak me totaal geen zorgen, maar ik ben toch wel erg benieuwd........

Beyond Wonderland

Trouwe volgers van mijn blog hebben vast wel eens gelezen dat hier aan de overkant van de snelweg een groot openluchttheater is. Ik ben er al eens eerder naar een concert geweest. Dit weekend is er een groot dance festival dat 2 dagen duurt. Vandaag ben ik met Nancy naar de eerste dag van het festival gegaan. Het festival heet Beyond Wonderland (link). Er staan heel veel bekende dj’s op het programma. Vandaag bijvoorbeeld Headhunterz, Dash Berlin, Hardwell, Avicii en David Guetta. Morgen Calvin Harris en Tiësto. Nancy was bij mijn appartement rond het middaguur. Om 13:00 uur zou het festival beginnen. Erg makkelijk dat het zo dichtbij is, want we konden gewoon naar het festivalterrein lopen vanaf mijn huis. Geen openbaarvervoer gedoe of parkeer problemen. Het was nog even spannend, want we hadden geen kaartjes en op het internet waren ze uitverkocht. Gelukkig waren er nog kaartjes beschikbaar bij de poort. 110 dollar voor 1 dag, maar dan ben je wel 10 uur lang onder de pannen ;-)

Natuurlijk waren de bekendste dj’s voor later op de dag gepland, dus het begon nog aardig rustig. Er waren 3 grote podia en nog een kleiner podium. Na 2 uurtjes was het al erg druk. Het weer was geweldig (natuurlijk). Lekker dansen in het zonnetje dus. Ik had de grote eer vandaag om tot de groep oudjes te behoren. Ik denk dat misschien maar 1% van de populatie ouder dan 30 jaar was. Gelukkig zie ik er nog jong uit ;-) Het was erg cool en ik heb me erg goed vermaakt. Het thema van het feest was “wonderland”. Vrijwel iedereen was dus verkleed in Alice-in-Wonderland-achtige kostuums. Het hoofdpodium had een grote paddenstoel waar de dj’s op draaiden. Daar boven zat een grote robot duizendpoot die een waterpijp aan het roken was. Zijn hoofd, armen en ogen bewogen vriendelijk op en neer en af en toe nam hij een trekje en kwam er rook uit zijn mond. Erg gaaf gedaan. Ook waren er grote lichtgevende fantasie beesten die op het terrein rondliepen en stonden er overal grote lichtgevende objecten.

De licht- en lasershows waren geweldig gaaf. Het werd helemaal spectaculair toen het donker werd. Op de avond werden ook de vlamwerpers en het vuurwerk uit de kast getrokken. Ik ben in tijden niet meer zo uit mijn dak gegaan. Om 23:00 uur was het feest afgelopen. Ik denk dat ik in totaal wel 8 van de 10 uur heb staan dansen ;-) Na afloop waren Nancy en ik dan ook helemaal kapot. Ik had heel erg veel last van mijn voet en rug. Het duurde een stuk langer om weer thuis te komen. We zijn letterlijk strompelend over de straat gezwalkt. Het was een erg geslaagde dag!

Prijzenslag

Tijdens de lunch was er vandaag een bijeenkomst door mijn werkgever georganiseerd. Het was een bijeenkomst voor het aanpassen van de voordelen die ik via mijn werkgever krijg. Bijvoorbeeld de voordelen voor de zorg- en tandartsverzekering. Je kan die voordelen maar eens per jaar aanpassen en dat is in Oktober. Ik ben erg tevreden met al mijn werkgeversvoordelen, dus ik had niets te veranderen dit jaar. Maar, de gratis lunch liet ik natuurlijk niet schieten ;-) Er was net als vorig jaar ook weer een loterij. Ook dit jaar heb ik weer een prijs gewonnen. Een San Jose State University mini zaklamp. Kan altijd goed van pas komen natuurlijk. Ik weet niet of het iets betekent, maar bij letterlijk iedere wedstrijd of loterij bij NASA heb ik tot nu toe iets gewonnen. Binnenkort is de Halloween pompoenenwedstrijd weer waar ik al twee keer iets gewonnen heb, dus misschien moet ik dit jaar maar weer meedoen ;-)

Bundt Cakes

Bundt cakes.

Sinds deze week breng ik eindelijk weer eens wat tijd door in mijn kantoortje. Het zal niet voor heel lang zijn, want na volgende week ben ik namelijk weer voor 5 weken bij de VMS. Het is niet altijd bevorderlijk voor de productiviteit om in mijn kantoortje te zitten. Vaak komen mensen even binnen om te praten. Wel gezellig natuurlijk. Vandaag was er weer één van de maandelijkse traktaties bij NASA. Dit keer was er voor iedere medewerker een bundt cake. Dit zijn kleine cakejes met een suiker coating. Voor de lunch, ben ik met Thomas en Bonny een cakeje gaan halen. Daarna zijn we naar het centrum van Mountain View gegaan voor de lunch.

Verder  begint het gezeik weer over het NASA budget. Dit was vorige jaren ook zo. Als er voor 1 oktober  door het congres geen besluit is genomen over het nieuwe budget voor NASA, moeten we binnenkort misschien tijdelijk stoppen met werken. Dat betekent dat je onbetaald thuis moet zitten. Het is dan zelfs illegaal om ook maar je werkemail te checken. Dit omdat je dan van NASA computerfaciliteiten gebruik maakt. Ik ben benieuwd hoe het dit keer gaat aflopen. Vorig jaar dreigde hetzelfde te gebeuren, maar toen werd er net op het laatste moment een besluit genomen over het nieuwe budget. In het verleden, voor mijn tijd, hebben NASA medewerkers wel eens een paar weken onbetaald thuis moeten zitten. Op zich is het natuurlijk wel lekker om een aantal weekjes vakantie te hebben ;-)

Deltavliegen

Onze groep.

Deltavliegen, nog nooit gedaan. Tot vandaag. Vanochtend ben ik met 3 collega’s voor het eerst gaan deltavliegen. We hadden een tijdje geleden een kortingsbon gekocht voor een introductieles. Die begon om 8:00 uur vandaag. Het was in de bergen aan de oostkant van de baai. Wel aan de voet van de bergen, het was tenslotte een eerste les ;-) We begonnen met het in elkaar zetten van de deltavlieger. Daarna begonnen we op een vlak stukje van het oefenterrein. We leerden eerst om de deltavlieger te balanceren en in de wind te houden. De volgende stap was het rennen met de deltavlieger om vervolgens een klein stukje van de grond te komen. We hadden een erg leuke instructeur die alles erg goed uitlegde.

Daarna begon het echte werk. We gingen steeds iets hoger de heuvel op om take offs te oefenen. Telkens begonnen we met het stabiliseren van de deltavlieger en vervolgens met rennen om snelheid te krijgen voor de take off. De les duurde 4 uur. Genoeg tijd dus om aardig wat take offs te maken. Er waren twee vrouwelijke collega’s en die bleken het uiteindelijk beter te doen dan de mannen. Ik heb desalniettemin een aantal goede vluchtjes gemaakt. Korte vluchtjes, want uiteindelijk kom je natuurlijk maar een paar meter van de grond. De eerste les was echt heel erg leuk. Misschien dat ik nog wel een tweede les ga volgen. De condities hier in de bergen zijn erg goed voor deltavliegen. Het wordt dan ook door best veel mensen gedaan. Veel warme opwaartse luchtstromen. De instructeur vertelde dat hij eens meer dan 3 uur in de lucht is gebleven. Dat lijkt me echt heel cool! Na de les ben ik naar NASA gegaan. Er moest natuurlijk ook nog gewerkt worden.......

Het eerste vluchtje van Rocio.

Pieper de Piep

Het was een korte nacht. Ik lag uiteindelijk pas na enen te slapen en ik moest vanochtend alweer vroeg op. Vandaag wilde ik nog wat testen op de VMS.  Natuurlijk was er nog niemand toen ik in de controlekamer van de simulator aankwam, maar dat gaf me mooi even de tijd om wat voorbereidingen te treffen. In de ochtend hebben we nog wat geprogrammeerd en wat testen zonder beweging gedaan. Die testen brachten nog wat kleine probleempjes aan het licht die gelukkig snel opgelost konden worden. Aan het einde van de ochtend ben ik eindelijk mijn motorbroek gaan ophalen. Vorige week had ik een telefoontje gekregen dat de broek was binnengekomen. Nu is mijn motoroutfit dus helemaal compleet. Tenminste, de kleding dan. Ik moet nog steeds speciaal schoeisel kopen.

In de middag heb ik wat bewegingstesten op de VMS gedaan. Ik weet niet of het komt omdat ik nu alleen aan het testen ben, maar alles werkte in één keer en de data ziet er erg goed uit ;-) Ze mogen de simulator trouwens wel eens een keetje smeren. Vooral bij het testen van de verticale beweging was er aardig wat gepiep te horen........ Het komt waarschijnlijk door de hoge frequentie van de beweging in deze test, want normaal hoor je dit niet echt.

Vulkanische Taferelen

Mt. Lassen.

Vandaag zijn we vol goede moet weer naar Lassen Volcanic National Park gegaan in de hoop dat de weg door het park weer geopend zou zijn. Vandaag was het gelukkig wel goed weer en we konden Mt. Lassen, de grote vulkaan waar het park naar vernoemd is, al van ver zien. Er lag inderdaad een verse laag sneeuw op de top. Gisteren gevallen. Dit bleek de eerste sneeuw van dit seizoen te zijn. Er zijn maar 2 of 3 maanden in het jaar dat de vulkaan voor het grootste gedeelte sneeuwvrij is. Helaas was de hoofdweg nog steeds niet open, maar er werd ons belooft dat die open zou gaan aan het begin van de middag. We zijn dus in het park gebleven en hebben eerst een leuke wandeling van twee uur gedaan. De wandeling was erg mooi en leidden naar een klein meertje.

Mooie uitzichten.

Na de wandeling was de hoofdweg weer open en konden we eindelijk doorrijden de vulkaan op. Na wat mooie uitzichtpunten kwamen we uiteindelijk bij de voet van de bergtop van Mt. Lassen. Hier begint een pad naar de top de vulkaan. Het duurt iets van 4 uur om op de top te raken, dus dat zat er vandaag niet meer in. Het pad was trouwens toch gedeeltelijk gesloten door de sneeuwval. We zijn weer doorgereden om vervolgens nog een laatste stop te maken voor een wandeltocht naar een afgelegen plek met vulkanische taferelen, zoals zwavel plassen, stoom, kokend water, mineraal afzettingen, etc. Het westen van Amerika is bezaaid met vulkanen, waarvan enkele in de laatste 100 jaar nog zijn uitgebarsten. Dit soort vulkanische taferelen kan je dus op meerdere plekken in Amerika bezichtigen en ik heb ze dus ook al meerdere malen gezien. Het blijft toch indrukwekkend. Het was zeker een hoogtepunt van onze trip.

Na deze stop zijn we op weg naar huis gegaan. Nog zo’n 4 uur rijden dus. Onderweg zijn nog bij een American Diner gestopt voor het avondeten. Erg lekker, maar volgens mij zijn mijn aderen gelijk half dicht geslipt. Uiteindelijk was ik na het afzetten van iedereen iets over 23:00 uur thuis. Het was een lange vermoeiende dag, maar een goede afsluiter van deze mini vakantie. Ik moet zeker nog eens terug naar Lassen Volcanic National Park om naar de top van Mt. Lassen te klimmen. Nu het sneeuwseizoen weer begint, zal dat wel volgend jaar gaan worden. Ik kijk er nu al naar uit!

Stoom.

Zwavelplassen.

Roet in het Eten

Vannacht heeft het de hele nacht geregend. Ik had eerder deze week al gezien dat het zaterdag heel de dag zou regenen en onweren. Niet het beste vooruitzicht, maar we hoopten dat het mee zou vallen. Dat viel dus een beetje tegen. We zijn na het ontbijt de auto ingestapt om naar Lassen Volcanic National Park te gaan. Het park was 20 minuten rijden van onze blokhut. Daar aangekomen zijn we naar het bezoekerscentrum gegaan. Daar bleek al snel dat de hoofdweg door het park gesloten was. Door de hevige regen en sneeuw waren er rotsen op de weg gekomen. Het had dus niet zoveel zin om in het park te blijven. We zijn rechtsomkeert gegaan en in plaats daarvan naar een lava grot gegaan net buiten het park. Maar eerst zijn we nog wel even gestopt voor de lunch bij een schattig klein lunchtentje met overheerlijk eten. Ik had een broodje met in-huis gemarineerde pastrami. Mmmmm.

Mijn schaduw.

De groep.

De lava grot was leuk om te zien, maar niet heel speciaal. We hebben wel onze tijd genomen en flink wat geëxperimenteerd met het maken van foto’s. Vooral met schaduwen kan je leuke effecten maken. Na de grot zijn we maar naar Redding, een stadje in de buurt, gereden. Tijdens onze autorit begon het echt te hozen. We zijn in de buurt van Redding eerst naar een grote dam van een stuwmeer gereden (Shasta Dam). Er was hier een apart fenomeen aan de gang. Toen we op de dam liepen ging bij iedereen het haar letterlijk recht overeind staan. Waarschijnlijk door de statische elektriciteit die in de lucht hing. Vervolgens hebben we in Redding ergens een biertje gedronken en zijn we nog ergens anders wat gaan eten. Niet echt de meest bruisende stad, dus daarna zijn we weer teruggekeerd naar onze blokhut. Daar hebben we de rest van de avond nog spelletjes gespeeld. Erg gezellig. Bij het spelletje Jenga bereikte onze toren echt een spectaculaire hoogte. De regen heeft vandaag dus roet in het eten gegooid, maar uiteindelijk had dat eigenlijk ook wel wat. Het is al zo lang geleden sinds ik regen heb gezien ;-)

Shasta Dam.

Jenga!

Sierra Nevada Brouwerij

Volgeladen.

Vanochtend zijn we bijtijds vertrokken. Ik heb eerst Thomas en Nancy opgehaald en daarna Nathan. De auto zat echt bomvol.  Vandaag zijn we richting Lassen Volcanic National Park gereden. Dat is hier maar 4 uurtjes rijden vandaan. Voor Amerikaanse begrippen stelt dat niet zoveel voor. We hebben met een kleine omweg gereden, omdat we graag de Sierra Nevada brouwerij wilde bezoeken. Sierra Nevada heeft zijn oorsprong in Californië en is op dit moment een van de top biermerken in Amerika. We kwamen rond 12:30 uur aan en de eerstvolgende tour begon om 13:00 uur. We zijn dus eerst maar even het restaurant ingegaan om wat kleins te eten en alvast een biertje te proberen. De tour was met een gids en duurde een uurtje. We kregen alle stappen van het bier maken te zien, tot aan het vullen van de bierflesjes toe. In enkele ruimtes kon je zelf wat van de ingrediënten proeven, of aanraken en ruiken.  Het was erg hands-on dus. Aan het einde van de tour kregen we 8 Sierra Nevada bieren voorgeschoteld om te proeven, van licht naar donker (en ze waren niet bepaald zuinig). Er zaten erg lekkere bieren bij. De tour is helemaal gratis en het proeven zit er bij inbegrepen. Een erg goede deal dus en een makkelijke manier om helemaal gratis lichtelijk aangeschoten te raken. Maar, ik denk dat het wel op gaat vallen als je hier iedere dag voor de deur staat.

Een ketel in de brouwerij.

Toen we ons eerder die dag aanmeldde voor de tour, was daar een aardige en behulpzame dame die erg geïnteresseerd was in onze afkomst. Deze dame bleek de supervisor te zijn van de rondleidingen. Bij het bierproeven aan het einde van de officiële tour kwam ze even om de hoek kijken en kregen we een leuke verassing. Er was een speciaal bier dat in houten vaten gerijpt was en dit bier kregen alleen wij vieren te proeven. De tour supervisor was blijkbaar erg van ons gecharmeerd, want hierna werden we ook nog uitgenodigd voor een speciale tour. Deze tour leidde onder andere naar de eerste ketels van de brouwerij van Duitse makelij. Erg leuk. Toen ze hoorde dat we allemaal bij NASA werken, verwachte ze echter wel een keertje een speciale NASA tour terug ;-) Na al dat touren zijn we gaan lunchen in het restaurant bij de brouwerij. Weer met een biertje erbij natuurlijk. Aan het einde van de middag hebben we onze weg weer vervolgt richting Lassen. Nancy was de BOB en alle mannen vielen schaamteloos in slaap. Uiteindelijk kwamen we toen het al donker was aan bij de KOA camping waar onze blokhut was. Na het uitladen van onze spullen zijn we buiten nog even gaan wandelen en ravotten in de speeltuin.  Je bent natuurlijk nooit te oud voor de schommel ;-) Toen het begon te regenen zijn we lekker naar binnen gegaan en hebben we nog een leuke film gezien. De vakantie is goed begonnen!
 

Aaaahhhhhh, Vakantie

Mooi ding.

De afgelopen twee dagen waren extreem druk. Na het oplossen van een probleem op de VMS, kwam gelijk een volgend probleem al om de hoek kijken. Vandaag hebben we eindelijk weer een paar uur met beweging kunnen testen. Daar kwamen weer nieuwe problemen uit voort, maar die lijken redelijk makkelijk op te lossen. Ons experiment heeft 4 extreme maneuvers die je normaal als piloot niet wil tegenkomen als je aan het vliegen bent. We doen een maneuver waarbij het vliegtuig uit de lucht valt en een maneuver waar je ondersteboven vliegt. Daarnaast doen we een landing waarbij je op het laatste moment van landingsbaan moet wisselen en een take-off waarbij een motor uitvalt. Om dit allemaal goed te simuleren vraagt erg veel van het vliegtuigmodel en de bewegingsalgoritmen. Toch moet ik zeggen dat we weer indrukwekkend veel voor elkaar hebben gekregen in de afgelopen 2 weken. Het werkt nu allemaal bijna………

Morgen ga ik een lang weekend op vakantie. Ik ga met Nancy, Thomas en Nathan naar Lassen Volcanic National Park. Ik heb er erg veel zin in, maar het komt eigenlijk wel op een heel vervelend moment. Vooral omdat we vandaag dus nog niet alle problemen hebben opgelost. Vanavond heb ik nog een aantal analyses gedraaid en de resultaten opgestuurd naar mijn collega’s. Hopelijk kunnen ze de laatste problemen morgen zonder mij oplossen. Volgende week ga ik zelf nog wat testen doen op de VMS, maar dan zijn de andere onderzoekers met wie ik samenwerk (Jeff en Bill) er niet meer.  Maar ja, ik moet het nu maar loslaten, want ik kan er morgen en dit weekend toch niets aan doen. Ik neem nog wel mijn computer mee voor de zekerheid. Verder moest ik vanavond naast het werk voor de simulatie nog al mijn spullen pakken, een slaapzak kopen, de was opvouwen en een afwas doen. Pfoe, ik ben nu wel toe aan een lang weekend relaxen ;-)

Nieuw Seizoen

Langzamerhand kruipt de herfst dichterbij. Over 4 dagen arriveert ze. Over het weer heb ik nog niets te klagen. Het is nu in de ochtend wel ietsje koeler, maar verder is er nog volop zon. Overdag is de temperatuur nog gewoon lekker. Het wordt nu wel duidelijk eerder donker. Het begin van de herfst betekent ook het begin van een volgend televisieseizoen. Deze week beginnen  er van tientallen televisieseries weer nieuwe reeksen. Vanavond was er op 1 kanaal al van 4 verschillende series een eerste aflevering. En van die 4 series waren er 2 compleet nieuw. Allemaal komedies, dus het was een avondje lachen.

Vandaag was het verder weer een goede dag op de VMS. Vanaf het middaguur konden we 3 uur lang niet op de simulator testen, omdat er een demo van een ander experiment in de planning stond. Kon ik gelijk weer eens met sommige collega’s van mijn afdeling uit lunchen gaan. Daarna heb ik nog een aantal uur op mijn kantoortje gezeten.  Om 15:00 uur stond de VMS weer tot onze beschikking en konden we weer verder gaan met onze testen. Er zijn vandaag vooral kleine dingetjes toegevoegd aan de simulatie. Zoals een “bonk” geluidje als het landingsgestel van het vliegtuig de landingsbaan raakt tijdens de landing. Het zijn kleine details, maar wel belangrijk voor het realisme van de simulatie.

Vermoeiende Dag

Afgelopen nacht lag ik pas om 2:00 uur op bed. Ik moest rond middernacht Bonny en Jon van het vliegveld halen. Met het wachten op de bagage en het rijden zelf, was ik uiteindelijk dus pas tegen tweeën thuis. Op zaterdag werd het ook al laat door het pyjamafeestje van Nathan. Vanmorgen moest ik om 7:00 uur alweer op, dus je kan wel begrijpen dat ik vandaag aardig wat koffie nodig had om op gang te komen. En ook om de motor draaiende te houden gedurende de dag. Gelukkig waren er vandaag niet heel veel verassingen bij de VMS. We hebben met een testpiloot getest en veel goede feedback gehad. Er zijn drie mensen aan het programmeren voor ons experiment en die hebben in ieder geval weer genoeg te doen. Maar, het begint nu wel ergens op te lijken.

Ik had van het weekend afgesproken dat ik vandaag ook deel zou nemen aan een experiment van een Master student die bij ons in het gebouw stage loopt. Overdag had ik natuurlijk geen tijd, dus ik moest het aan het begin van de avond doen. Natuurlijk zo gaar als een konijn, dus ik moest even doorbijten. Het experiment was, laten we zeggen, interessant........ Al die gekke psychologen ook in ons gebouw. Het experiment ging in ieder geval over handgebaren op aanraakgevoelige schermen. Ik kreeg een beschrijving van een taak en vervolgens moest ik verzinnen wat voor handgebaar het meest natuurlijk was om de taak uit te voeren. Ik ben erg benieuwd hoe ze hier conclusies uit gaat trekken. Misschien denk ik er wel te veel over na, maar de manier waarop het experiment was opgezet was een beetje vaag.

Ik was vanavond dus pas redelijk laat thuis. Vanavond heb ik ook nog een uur met Patrick aan de lijn gehangen om over ons experiment te praten. Tussendoor heb ik ook nog de was gedaan. Nu ben ik dus wel toe aan slapen. Morgen wordt weer een drukke dag.

Bay Tour

Mijn motor bij ons vliegtuig.

Gisteren kreeg ik een sms’je van Evan met de vraag of ik vandaag mee wilde gaan vliegen. Ik wilde vandaag ook werken, maar daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Het begon zoals vaker een beetje bewolkt vanochtend, maar meestal is de bewolking tussen 9:00 en 10:00 al weggebrand. Het bleek vandaag de meest perfecte dag te zijn om te vliegen. Veel van deze dagen komen niet voor in een jaar. Rond 11:00 uur ben ik met de motor naar het vliegveld gegaan. Evan vliegt van een klein vliegveld ten zuiden van hier, een klein half uurtje rijden. Evan en Maggie, een andere collega, waren er al. Ik ben met mijn motor achter Evan aan zo het vliegveld opgereden naar de hangaar. Echt typisch Amerikaans dat je gewoon naast het vliegtuig kan parkeren. De vorige keer dat ik met Evan vloog konden we niet over San Francisco vliegen, omdat het daar te bewolkt was. Vandaag was het weer zo perfect, dat we dat wel konden doen. We hebben dus een zogenaamde Bay Tour gedaan, een rondje om het schiereiland van San Francisco.

Evan de piloot.

Peter de passagier.

Evan had al wat voorbereidingen getroffen en we hoefden alleen het vliegtuig nog uit de hangaar te rollen. Het duurde dus niet lang voordat we in de lucht zaten. Dit was de eerste keer dat Maggie in een klein vliegtuigje zat. Evan is een hele goede piloot en legt altijd alles perfect uit. Dat brengt een zekere mate van rust in de cockpit. Het gevoel dat je in goede handen bent. Over deze vlucht kan ik hele pagina’s volschrijven, maar om jullie niet al te veel te vervelen, geef ik alleen even wat hoogtepunten. We zijn recht over mijn appartement gevlogen en langs NASA. Toen we over San Jose International Airport vlogen stond daar een Boeing 787 aan de gate. We vlogen ook heel dicht langs het vliegveld van San Francisco en zagen de vliegtuigen landen en opstijgen. Het was geweldig mooi om San Francisco vanuit de lucht te zien. Golden Gate park, het centrum, de stranden, Alcatraz, en natuurlijk de bruggen. Het hoogtepunt was de Golden Gate Bridge. Ook is er een grote zeilwedstrijd aan de gang in San Francisco (de America's Cup) en ook dit spektakel konden we goed zien vanuit de lucht.

NASA!

Downtown San Francisco.

Golden Gate Bridge.

San Francisco International Airport.

Na een dik uur werd de landing weer ingezet en waren we weer terug waar we onze Bay Tour begonnen waren. Zeker weten de meest coole vlucht die ik ooit heb gemaakt. Misschien moet ik nu toch echt snel mijn vlieglessen weer eens oppakken. Eenmaal thuisgekomen was ik echt nog een beetje hyper. Mijn hoofd stond er niet echt naar om te werken. Nog maar even nagenieten van alle foto’s dus. Daarna ben ik even boodschappen gaan doen en vervolgens heb ik lekker gekookt. Vanavond ben ik wel flink aan de slag gegaan. Ik moet om middernacht Bonny en Jon van het vliegveld halen, dus ik moet toch lang wakker blijven. Kan ik toch nog flink wat werk gedaan krijgen. Bij dit berichtje een kleine selectie van foto’s van de vlucht. Ik zal binnenkort wel ergens alle foto’s plaatsten, zodat jullie er ook van kunnen genieten ;-) Hieronder ook een kaartje van de route die we gevlogen hebben.


Swift Ln weergeven op een grotere kaart

Pyjamafeestje

Het experiment op de VMS begint al over 3 weken en er moet voor die tijd echt nog heel veel gedaan worden. Een groot gedeelte van ons experiment is zelfs nog niet eens gedefinieerd. We willen die 60 piloten natuurlijk niet voor niets laten komen, dus we moeten wel zorgen dat we voor die tijd een goed experiment hebben draaien. Anyway, volgende week is onze laatste test week en er moet nog zoveel gedaan worden, dat ik dit weekend ook flink aan de slag moet. Muziekje aan, koffietje erbij, en gaan met die banaan........ Ik heb gelukkig aardig wat gedaan gekregen. In de middag ben ik even op de motor wat boodschapjes gaan doen om toch nog even buiten te zijn.

Vanavond gaf Nathan een feestje voor zijn verjaardag. Zijn verjaardag was geloof ik een half jaar geleden, dus het was aan de late kant. Aan het eind van de middag kreeg ik nog een sms’je van een andere collega of ik zijn nieuwe BBQ wilde uitproberen. Ik moest toch nog eten, dus ik ben daar eerst maar langsgegaan. We hadden heerlijke sjasliek spiesjes van biefstuk en gehaktballetjes voor op de BBQ. Smullen geblazen. Na het eten ben ik naar het feestje gegaan. Het was een pyjamafeestje, dus iedereen moest in nachtkleding komen. Ik heb geen pyjama’s, dus droeg ik een T-shirt met daarover een badjas. En natuurlijk de pantoffels aan. Het was wel grappig en iedereen heeft zich aan het kledingvoorschrift gehouden. We hebben film gekeken en spelletjes gedaan. Het was ook de bedoeling dat mensen bleven slapen, maar volgens mij heeft niemand dat uiteindelijk gedaan ;-) Het is nog aardig laat geworden.

Vrijdag de 13e

Ik ben helemaal niet bijgelovig, maar als ik dan toch iets bijgelovigs over vrijdag de 13e zou moeten zeggen, dan is het dan het mijn geluksdag is. Ik ben namelijk geboren op vrijdag de 13e. Echter, vandaag was het niet zo’n heel gelukkige dag. Er ging van alles mis op werk. Niet specifiek met mij, maar wel met de VMS en onze simulatie. Het begon al toen ik binnenkwam. De computer die alle berekeningen uitvoert voor het vliegtuigmodel (de host) was er zomaar mee gestopt. Het duurde een flinke tijd voordat de host weer draaide, maar een paar uur later ging het weer mis. Waarschijnlijk een teken dat de computer langzaam aan het bezwijken is. Gelukkig hebben we nog een back-up voor als de host het echt begeeft, maar het is toch vervelend.

Maar, dit was niet het enige probleem vandaag. Ook was er opeens van alles mis met onze simulatiecode. Oude en nieuwe versies die door elkaar lopen. Het leverde erg vreemde artefacten op, bijvoorbeeld dat er opeens extreem hoge krachten nodig waren om de stuurkolom te bewegen. En niemand die wist waar het vandaan kwam. Verder had ik vandaag geen internet tot mijn beschikking. Ik had mijn laptop eerst met een netwerkkabel op het netwerk aangesloten. Daarna ging ik draadloos werken, maar toen kreeg ik dus geen toegang meer......... Iets vaags met de firewall. Dit heb ik al eens eerder gehad in het VMS gebouw. Erg irritant! We zijn vandaag dus vooral bezig geweest met het oplossen van problemen en niet echt met de verdere ontwikkeling van ons experiment. Niet de meest gelukkige dag dus en een beetje frustrerend om zo het weekend in te gaan.

Draag met Eer

Ik probeer er al een tijdje een foto van te maken, maar het is nog steeds niet gelukt. Nu ik op de motor naar werk ga, is het helemaal lastig. Er staat sinds een tijdje een matrixbord naast de toegangspoort van NASA. De boodschap: wear your badge with honor, it is NASA policy. Je moet je badge dus met eer dragen. Echt weer typisch Amerikaans. Maar in dit geval vonden al mijn Amerikaanse collega’s het ook een beetje overdreven. Ik las trouwens laatst wel ergens dat we officieel onze badge niet buiten de basis mogen dragen. Dat gebeurt echter voortdurend. Als je even de basis afgaat voor een boodschap of lunch, dan doe je je badge natuurlijk vaak niet af. En ik zie niemand dat doen. Ik vraag me sowieso af waarom het een probleem zou zijn........

Dan de griepprik. Ik heb het hier vorig jaar ook al over gehad op mijn blog. Langzamerhand begint de spam voor de griepprik alweer binnen te komen. In Nederland krijgen volgens mij alleen oude en zwakke mensen de griepprik. Hier wordt iedereen aangemoedigd om de griepprik te halen. Zelfs kinderen vanaf 6 maanden. NASA biedt ze gratis aan en mijn zorgverzekeraar ook. Ik heb nog nooit een griepprik gehaald. Als je er eenmaal aan begint moet je er volgens mij ieder jaar één halen. Dus nu de grote vraag, moet ik me aanpassen aan de Amerikaanse cultuur en ook de griepprik halen, of toch niet? Ik twijfel nog.......... Normaal heb ik in een heel jaar niet al te veel last van griep.

Lekker Bewegen

De VMS is de grootste verticale bewegingssimulator in de wereld. Om het ding in beweging te zien is erg indrukwekkend. En het is natuurlijk ook indrukwekkend om de beweging te voelen als je er in zit. De eerste twee dagen van testen op de simulator hebben we nog niet met beweging gedraaid. Vandaag was het eindelijk zover. De eerste testen met beweging. We hebben een aantal landingen gevlogen op San Francisco International Airport om de beweging van de simulator te fine-tunen. Er komt erg veel bij deze simulatie kijken en er is nog erg veel werk te verzetten. En volgende week is er al een dag dat de simulator niet tot onze beschikking staat........ Het gaat nog erg krap worden om alles op tijd af te hebben.

Lekker malen.

Tartaar is één van mijn favoriete dingen op brood. Mijn moeder heeft vorig jaar een vleesmolen uit Nederland meegebracht. Ik gebruik hem niet al te vaak. Vanavond ben ik maar weer eens aan het malen geslagen. De molen werkt echt goed. Voor het avondeten heb ik lekker tartaar op brood gedaan met een uitje en peper en zout. Ook nog een salade erbij gemaakt. Heerlijk! Moet ik toch eigenlijk wel vaker doen, want het malen van het vlees is zo gebeurd. Voor de komende dagen heb ik in ieder geval nog genoeg tartaar ;-) Het enige wat eigenlijk nog miste was het lekkere Nederlandse brood. Misschien moet ik toch maar eens een broodbakmachine kopen........

Sushi en een Filmpje

Bij binnenkomst stond alles aan.

Toen ik vanochtend aankwam bij de VMS was er gelukkig wat meer activiteit in vergelijking met gisteren. Op alle beeldschermen was iets te zien. Ook stond de koffie al klaar. Kijk, zo ken ik het weer! Het is verder wel weer even wennen om de hele dag hier in de controlekamer te zitten. Een andere werkomgeving. De collega’s die ik normaal de hele dag door zie, zijn nu opeens niet meer in de buurt. Het VMS gebouw is namelijk aan de andere kant van de NASA basis. Gelukkig ken ik inmiddels ook de meeste mensen bij de VMS. Tijdens de lunch ben ik nog wel even gaan buurten in het gebouw waar ik normaal zit. Ik moet trouwens wel oppassen dat ik geen cafeïne overdosis krijg bij de VMS. Hier staat de koffie de hele dag klaar. Er wordt zo’n beetje elke 2 uur wel een nieuwe pot gezet en je loopt er ook nog eens de hele dag door langs. Ik drink gelijk weer veel meer koffie ;-)

Vanavond ben ik met wat collega’s sushi gaan eten bij mijn favoriete sushi restaurant. Het was weer erg goed. Vervolgens zijn we naar de film gegaan. Daar kwamen ook nog een aantal andere collega’s naartoe. De film was “The Worlds End”. Deze film is onderdeel van een trilogie waarvan we de andere 2 films onlangs gezien hebben op een filmavondje bij mij thuis. De film was erg grappig, maar wel weer een beetje over de top. Eenmaal thuisgekomen ben ik maar snel naar mijn bedje gegaan. De hele dag stressen bij de VMS eist toch wel zijn tol. Erg vermoeiend........

Langzame Start

Vandaag was de eerste dag van onze testperiode op de VMS. We hebben de simulator 2 weken tot onze beschikking. Toen ik vanochtend de controlekamer binnenkwam, stonden alle beeldschermen op zwart en was er niemand te bekennen. Op de één of andere manier stond ik er eigenlijk niet heel erg van te kijken. Gelukkig kwam Jeff niet al te lang daarna binnen en even later ook Bill. Nu waren alle onderzoekers er, maar nog steeds geen van de simulatie mensen........ Toen die eindelijk in beeld kwamen bleek dat de simulator ook nog niet klaargemaakt was voor ons experiment. Er moest nog van alles aangesloten en opgestart worden. We hadden dus een erg langzame start vandaag.

Ik heb verder niet stilgezeten, want er is genoeg te doen. We moesten ook nog flink wat bespreken. Ik was vergeten dat de controleruimte van de VMS letterlijk tot noordpool temperaturen wordt gekoeld, dus ik had het erg frisjes in mijn polootje met korte mouwtjes. Ik kreeg het zelfs niet warm van al dat harde werken ;-) Voor de lunch ben ik dus maar snel even langs huis gegaan om een vest op te halen. Wel makkelijk als je 5 minuten rijden van je werk woont. Na de lunch was het dus een stuk beter te doen. In de loop van de dag zijn alle systemen toch nog aangesloten en ook werkend gekregen. Aan het einde van de dag hadden we de meeste systemen draaien. Morgen kunnen we dus als het goed is wel iets op de simulator gaan testen.

Alice’s Restaurant

Vandaag heb ik zowaar tot 10:00 uur geslapen. Dat komt niet vaak voor. Toen ik wakker werd zag ik een smsje van Nancy. We zouden vandaag namelijk een ritje op de motor doen. Ze was er vandaag dus blijkbaar vroeger bij dan ik ;-) Ik wilde eerst nog even ontbijten, dus we hebben om 11:30 uur afgesproken. De motor trip vandaag was erg cool. Het was een dag van eersten. Voor het eerst natuurlijk mijn nieuwe jas gedragen. Ik ben ook voor het eerst op de snelweg gegaan. Dat was best wel even wennen. Op mijn motor vang je namelijk best veel wind. Het uiteindelijke doel was Alice’s Restaurant in de bergen. Voor het eerst met mijn motor de bergen in dus. Slingerende bergweggetjes...... Alice’s Restaurant is een erg bekende plek voor motorrijders hier. Er komen ieder weekend denk ik wel duizenden motorrijders. De wachttijd bij het restaurant kan makkelijk  een aantal uur bedragen. Niet dat het heel erg is om hier te moeten wachten, het is er namelijk erg mooi. Ik heb zelden zoveel motoren bij elkaar gezien. Nancy en ik hadden vandaag geluk. Het was wel erg druk, maar we konden nog net bij andere mensen aanschuiven.

Ik heb een heerlijk tweede ontbijt gegeten, maar ik zat daarna wel erg vol. Vervolgens zijn we verder gegaan op de motor. Nog een stukje door de bergen en daarna weer naar beneden over meer slingerende weggetjes. Uiteindelijk ben ik weer veilig thuisgekomen. Het was erg cool, dus ik kan nu al niet wachten tot de volgende motor trip. Er zijn al genoeg plannen geloof ik. Er is hier trouwens de afgelopen dagen een hittegolf aan de gang. Vandaag was het rond de 30 graden. Het was dus een goed moment om mijn motorjas uit te proberen met deze hitte. Ik heb een speciale jas gekocht die veel wind doorlaat. Ondanks de hitte had ik het niet te warm in mijn jas. Goede aankoop geweest dus. Het is hier toch meestal goed weer. Ik kan er trouwens nog wel iets inritsen voor als het kouder is. Vanavond heb ik aan mijn blogupdates gewerkt en nog wat papierwerk gedaan. Niet heel erg spannend dus. Morgen begin ik weer met testen op de Vertical Motion Simulator. Deze testen gaan 2 weken duren. Drukke tijden dus....... Vanavond maar geen whisky met deze hitte, maar een lekker biertje ;-)

Nederlands Tintje

Vandaag dus om 6:00 uur op...... Beetje vroeg voor een zaterdag. Een uurtje later was ik bij Bonny en Jon. Helaas vlogen ze niet van het vliegveld in San Jose, hier letterlijk maar 10 minuten vandaan, maar van het vliegveld in San Francisco. Dat is gelukkig ook niet al te ver weg, dus om 8:00 uur was ik alweer thuis. Bonny en Jon hadden een ontbijtbroodje voor me gekocht met ei, ham en kaas. Toen ik thuiskwam heb ik eerst maar even lekker ontbeten. Het broodje was erg lekker. De rest van de ochtend en begin van de middag heb ik aan het papierwerk voor mijn green card gezeten. Pfff, wat een hoop werk. Gelukkig is het voor een goed doel.

Van de week heb ik eindelijk een belletje gehad dat mijn motorjas was binnengekomen. Vanmiddag ben ik hem op gaan halen. Ik had eigenlijk de vorige keer al de bijpassende broek moeten bestellen, maar daar had ik nog even mee gewacht. De jas paste in ieder geval perfect en ik ben er erg blij mee. De broek heb ik nu besteld en die komt waarschijnlijk volgende week aan. Moet ik weer naar die winkel dus. Het merk van de broek en jas is trouwens Rev’It!. Ik wist dit niet toen ik de jas kocht, maar thuis ontdekte ik dat het een Nederlands merk is! Erg grappig. Heb ik toch een beetje de Nederlandse economie gestimuleerd. Mijn handschoenen zijn ook van dit merk trouwens. Dit is mijn nieuwe jas: link.

Vanavond organiseerde Nathan nog een filmavondje. Ik ben eerst met hem naar The Habit Burger gegaan. Hier was ik nog nooit geweest. Dit is een keten die je alleen in Californië vindt. Mijn favoriete fastfood tent is nu In-n-Out, ook alleen te vinden in Californië. Ik moet zeggen dat ik The Habit ook wel extreem goed vond......... Ik ga hooguit maar eens in de 2 maanden naar een fastfood restaurant toe, maar de volgende keer wordt het toch moeilijk kiezen. Bij Nathan thuis hebben we de film World War Z gezien. Nancy en Chris waren er ook. Erg interessante film. Eén van de betere zombie films. Het was een lange dag vandaag. Toen ik thuiskwam was ik echt moe.

Vliegtuigen Spotten

Een collega had me vorige week gevraagd of ik als testproefpersoon wilde fungeren voor een experiment waar hij aan werkt. Natuurlijk geen probleem. Ik vind het altijd juist wel leuk om te zien waar anderen mee bezig zijn. Het experiment gaat over het detecteren van vliegtuigen in verschillende contrast condities. Je kan het eigenlijk vergelijken met verschillende dichtheden van mist. Het probleem is wel dat het experiment veel tijd vergt en dat is iets wat ik nu juist niet heb. Het experiment is ook een beetje saai, dus achteraf vroeg ik me eigenlijk af waar ik aan begonnen was ;-) Het experiment werkt met spraakherkenning. Je moet het vliegtuig dat je ziet hardop zeggen en de computer registreert dan je antwoord. Soms wordt wat je zegt niet in één keer herkent en dat werkt wel wat irritaties op. Ik hoop niet dat de computer ook de scheldpartijen registreert......... Eerder deze week had ik al een aantal keer wat setjes met condities gedaan, maar vandaag moest ik nog twee setjes afmaken. Volgende week wordt de test data namelijk gepresenteerd.

Er was vanochtend ook nog een bijeenkomst georganiseerd voor onze divisie bij NASA. Zo’n bijeenkomst hebben we 2 keer per jaar. Iedereen wordt dan bijgepraat over budgetten, nieuwe collega’s, nieuwe projecten, etc . Gelukkig gaat het allemaal voorspoedig met onze divisie. Er was eigenlijk alleen maar goed nieuws. Na afloop was er ook nog een lunch voor alle medewerkers. Je raadt het al..........pizza! Wel erg goede pizza. Er was ook lasagna, salade, taart, bier en wijn. Wat heb ik het toch zwaar op werk ;-) Vanavond vierde Rocio, een andere collega, haar verjaardag met een feestje bij haar thuis. Het was erg gezellig. Ik was nog nooit bij haar thuis geweest, maar ze woont blijkbaar erg dicht bij het nieuwe 49ers stadion. Dit nieuwe American football stadion gaat in 2015 open. Ik was verbaasd hoe ver gevorderd het al is. Ziet er erg cool uit. Het is ook redelijk dicht bij waar ik woon, dus wel zo makkelijk als ik een keer naar een wedstrijd wil gaan ;-) En in 2016 wordt hier de Super Bowl gehouden! Anyway, ik kon niet al te lang blijven op het feestje. Rond 23:00 uur ben ik naar huis gegaan. Morgen moet ik namelijk om 6:00 uur op om Bonny en Jon naar het vliegveld te brengen..........

Yosemite Brand

Bosbranden zijn in California in ze zomer aan de orde van de dag. Ook dit jaar zijn er al verschillende grote branden geweest. De laatste weken woedt er een hele grote brand in de buurt van Yosemite National Park. De brand heeft al vele hectaren bos verwoest en is extreem moeilijk te blussen. Vooral omdat het in bergachtig gebied is en het weer extreem droog is geweest. Er zijn meer dan 4000 brandweerlieden opgetrommeld om de brand te blussen. Veel brandweerkazernes hier in de buurt moeten het nu dus met minder brandweerlieden doen. Het is natuurlijk altijd een vreselijk gezicht om een groot gebied zo in vlammen op te zien gaan, maar het is eigenlijk een natuurlijk proces dat juist voor veel nieuw plantenleven zorgt. Vaak ontstaan bosbranden gewoon door blikseminslagen. Vandaag was er gelukkig goed nieuws. De brand is nu voor 80% onder controle. Het is nu de zesde grootste brand ooit in Californië, maar de brand heeft gelukkig de vallei van Yosemite nog niet bereikt. Hopelijk kan het sein brandmeester snel gegeven worden. Hieronder wat bijzondere beelden van de brand.

Dan nog even over de nieuwe Bay Bridge. Ze kunnen er hier maar geen genoeg van krijgen...... Een paar dagen na de opening is het nog steeds dagelijks in het nieuws. Oh, laten we deze familie volgen tijdens hun eerste ritje over de brug......., oehhhh, laten we aan dit bejaarde echtpaar vragen hoe geweldig ze de nieuwe brug wel niet vinden......., en wat vinden de toeristen er wel niet van. Een beetje overdreven. Vandaag was er wel een grappig bericht in het nieuws. De brug heeft precies dezelfde capaciteit als de oude brug, maar de afgelopen dagen is het verkeer over de brug veel drukker. Er staan veel meer files, zelfs tot ver in San Francisco. De reden, iedereen is foto’s en filmpjes van de brug aan het maken terwijl ze er overheen rijden :-) Ze riepen vandaag in het nieuws iedereen op om het maken van foto’s en filmpjes maar even uit te stellen.........

Hogere Versnelling

Vandaag was een drukke dag op werk. Volgende week beginnen we met testen voor een experiment op de Vertical Motion Simulator (VMS). Dit is een project dat ik met de Federal Aviation Administration (FAA) doe, de Amerikaanse luchtvaartautoriteit. De testen gaan 2 weken duren en zijn de voorbereiding op een experiment dat in oktober van start gaat. Vanaf begin oktober gaan we dan 6 weken lang experimenteren op de simulator. In totaal moeten er 60 piloten getest worden. Dat wordt dus een hele grote klus. Ik heb nog nooit aan zo’n groot experiment gewerkt. Vandaag hadden we een vergadering met alle simulator mensen om hen te briefen over de plannen. Ik heb ook een aantal andere projecten waar ik aan werk, maar vandaag ben ik naar een hogere versnelling geschakeld als het om dit FAA project gaat. Het begon met al het papierwerk dat gedaan moet worden om 60 piloten in te kunnen huren. Ik heb binnen een dag een protocol opgesteld en alle formulieren ingevuld. En het belangrijkste, ik heb ook nog alle handtekeningen van de hoge piefen weten te bemachtigen.


Toen ik vanavond thuis kwam van werk, was de huisbaas nog aan het werk in mijn appartement. Ik had een probleempje met de kraan in mijn keuken en had gevraagd of hij dat wilde repareren. Ze zijn hier altijd erg voorzichtig met het betreden van je woning (zoals het hoort natuurlijk). Zelfs als je zelf een verzoek indient voor reparatie, moet je de huisbaas nog extra toestemming gegeven om binnen te komen. Hij was 10 minuten nadat ik binnenkwam klaar. Ik heb zelfs een hele nieuwe kraan gekregen. Er was iets mis met de drukregelaar van mijn oude kraan, waardoor er maar een pisstraaltje uitkwam. Dat probleem is nu gelukkig opgelost. Van de week moet hij nog een keer terugkomen om een afdekplaatje te plaatsen. En ja, ik moest weer toestemming geven.......... Ik hoor vanavond de hele tijd een tikkend geluid van mijn balkon komen. Ik weet niet wat het is, maar het lijkt wel een krekel of zo. Ik wordt er een beetje paranoia van. En het stopt ook iedere keer als ik dichterbij kom. Misschien heeft de huisbaas wel een cameraatje geplaatst of zo ;-)

Labor Day 2013

Vandaag is het Labor Day in Amerika, een dag ter ere van de arbeiders. Dat betekent dat heel Amerika een dagje vrij is. Tenminste, alle winkels en restaurants zijn gewoon open, dus veel mensen moeten blijkbaar wel gewoon werken. Ik heb een rustig dagje gehouden. Ik wilde eigenlijk aan het papierwerk voor mijn green card zitten, maar daar is het helaas niet van gekomen. Ik heb gewassen, wat opgeruimd, en mijn blog geüpdate.  Op Labor Day is er ook overal uitverkoop (op welke feestdag niet in Amerika), dus ik ben wat Belgische en Duitse bieren gaan inslaan met 30% korting. Mijn drankenkastje is weer lekker gevuld nu ;-) Vanmiddag ben ik nog naar de verjaardag van James gegaan. Hij organiseerde een BBQ bij hem thuis. Het was wel even gezellig, maar het was nou niet bepaald het meest bruisende feestje. Na de verjaardag ben ik nog even boodschappen gaan doen.

De nieuwe Bay Bridge zou morgenochtend vroeg open gaan. De afgelopen dagen werd er al gemeld dat de opening misschien iets eerder zou zijn als alle werkzaamheden volgens plan zouden verlopen. Dat was het geval, dus vanavond om 21:00 uur is de nieuwe brug al opengegaan. Hieronder is een animatie te zien van de nieuwe brug. De oude brug gaat nu gesloopt worden. Door alle milieuregelgeving hier, gaat dat een enorme klus worden. Vroeger zouden ze de brug gewoon opgeblazen hebben met wat explosieven. Nu word ieder stukje metaal stuk voor stuk ontmanteld. Het afbreken van de  oude brug gaat zeker 3 jaar duren. We zitten voorlopig dus nog wel even opgescheept met dat oude ding. Ik heb vandaag ook een nieuwe whisky gekocht, een The Balvenie Doublewood. Nog nooit eerder gehad. Die ga ik nu dus maar even proberen als afsluiter van het lange weekend.

Noordelijke Highway 1

Kerk van Mendocino.

Highway 1 is de weg die langs de westkust van Amerika loopt. Dit is misschien wel een van de meest spectaculaire wegen ter wereld. Ik heb al veel stukken van deze weg gereden. Het meest bekende stuk ligt tussen Los Angeles en San Francisco, omdat veel toeristen deze route kiezen op hun rondtocht door Californië. Ik heb ook al stukken in het noorden van Californië gedaan, maar nog niet ten noorden van Point Reyes. Vandaag stond het stuk tussen Mendocino en Point Reyes op het programma. Ons hotel was zo’n anderhalf uur rijden van Mendocino. De weg ernaartoe was ook weer erg spectaculair en leidde ons door de bergen. Mooie vergezichten dus. We zijn eerst in Mendocino gestopt. Een erg leuk plaatsje, waar in ieder geval veel meer te doen is dan in Shelter Cove, maar dat is ook niet zo moeilijk ;-) We zijn eerst door de hoofdstraat gelopen langs wat historische gebouwen. Vervolgens hebben we nog een wandeling langs de kust gemaakt. Aan het begin van de middag zijn we weer vertrokken, om niet lang daarna al onze eerste stop te maken aan Highway 1 voor de lunch. We hebben op een strandje de lunch die we in Mendocino hadden gekocht opgepeuzeld.

Mooie tocht.

Na de lunch zijn we verder gegaan richting het zuiden op Highway 1. Wat geweldig mooi!! Ik kan hier geen genoeg van krijgen. Dit is misschien nu wel mijn favoriete stukje van deze weg. Indrukwekkende rotspartijen, natuurlijke bruggen, bossen, de oceaan, kleine afgelegen baaien en strandjes. Het is moeilijk te beschrijven. Ook het weer is vrij bijzonder hier aan de kust. Over het algemeen was het zonnig, zonder een wolkje aan de hemel, maar je ziet altijd een wolkenmassa voor de kust liggen. Die wolkenmassa komt soms net als een dekentje over het land, wat bijzondere effecten oplevert. Bij één strandje was er geen wolkje aan de hemel te bekennen, maar zag je af en toe witte pufjes wolk ontstaan tegen de rotsen aan, die vervolgens weer als sneeuw voor de zon verdwenen. We zijn dus vrij regelmatig gestopt om van de mooie omgeving te genieten. De eerste bestemming langs de kust was het Point Arena Light House.  Daarna zijn we doorgereden naar Fort Ross, een Russisch fort van 200 jaar oud. Hier zijn we wat langer gestopt om het fort van binnen te bekijken. Best een bijzondere constructie en helemaal uit hout opgetrokken. Opvallend dat hier ook veel Russische toeristen waren ;-) Iedereen begon nu een beetje in te kakken. Het is verassent hoe moe je wordt van een hele dag in de auto zitten. Ik zag vandaag trouwens erg veel motorrijders op Highway 1 en kreeg echt de kriebels om zelf ook met de motor over deze weg te rijden.

Zie het wolkje in het midden van de foto.

Fort Ross.

We zijn verder gereden over Highway 1 naar Point Reyes. Het gebied net ten noorden van Point Reyes staat bekend om de oesterkwekerijen. Dit gebied konden we natuurlijk niet doorkruisen zonder oesters, of in ieder geval vis te eten. En het was ook nog eens tijd voor het avondeten. Oesterbars zijn hier blijkbaar vooral overdag open. De ene na de andere was gesloten. Uiteindelijk kwamen we langs een restaurantje dat wel open was. Ik heb hier coquilles besteld en Thomas gefrituurde oesters. Nancy bestelde Fisch & Chips (lame.....). Het eten was geweldig. Verser kan je de vis denk ik niet krijgen, of in dit geval schelpdieren natuurlijk.  Na het eten begon de tocht naar huis, nog zo’n 2 uur rijden. Onderweg zijn we nog even bij een punt langs de baai van San Francisco gestopt waar we een mooi uitzicht van San Francisco en de nieuwe Bay Bridge hadden.  Nog even wat kiekjes geschoten.  Best lastig in het donker. Na deze fotosessie was het nog een uurtje rijden naar huis. Het was weer een erg leuke trip!!

Links de niuwe Bay Bridge, rechts San Francisco.