Weer op Beide Benen

Mijn steunschoen met op de achtergrond jonge gansjes.

Vorige week donderdag is mijn gips er afgegaan. In het ziekenhuis vond de gebruikelijke procedure plaats die ik nu al een aantal keer heb ondergaan sinds mijn operatie. Eerst het gips er af, dan röntgenfoto’s, en dan praten met de chirurg. Alles zag er nog steeds goed uit. Het nieuwe bot in mijn voet is weer iets sterker geworden. Ik heb nu een grote steunschoen gekregen waar ik mee mag lopen. Mijn rechtervoet zag er trouwens best ranzig uit. Dikke lagen huid en bloeduitstortingen. Tamsyn heeft me een cadeautje gegeven met allemaal middeltjes om mijn voet te verzorgen. In de avond heb ik die gelijk gebruikt en Tamsyn heeft geholpen mijn voet te scrubben. Na afloop zag het er weer een stuk beter uit. De eerste paar dagen moest ik nog mijn krukken samen met de schoen gebruiken, maar daarna mocht ik zonder krukken lopen. Thuis mag ik ook wat rondlopen zonder schoen. Mijn voet is nog steeds erg gevoelig en soms doet het best pijn. Het zal wel een flinke tijd duren voordat ik weer normaal kan rondlopen. Het is in ieder geval een extreem goed gevoel om van het gips af te zijn. Ik kan eindelijk weer een normale douche nemen en mijn rechtervoet wassen. Ik kan ook weer autorijden. En het is gewoon fijn om mijn rechtervoet weer lekker te bewegen.

Voet in ranzige staat.

Om het verwijderen van mijn gips te vieren zijn Tamsyn en ik vrijdagavond naar een goed restaurant in Palo Alto gegaan. We wilden al een tijdje naar dit restaurant gaan, maar het is altijd voor minstens een week volgeboekt. Het eten was echt geweldig en we hebben erg genoten. Op zaterdag zijn we naar San Francisco gegaan om Koningsdag te vieren. Ieder jaar vind er een Koningsdag evenement plaats in Golden Gate Park. Het wordt altijd erg goed aangepakt. Er zijn foodtrucks met Nederlandse snacks (patat, frikandel, kroket, verse stroopwafels, etc.), er is een vrijmarkt, er zijn oud Hollandse spelletjes, en Nederlandse optredens. Dit jaar was de Nederlandse inzending voor het Eurovisiesongfestival er zelfs. Het feest wordt altijd bij een van de Nederlandse windmolens gehouden. Het weer was geweldig goed. We hebben lekker op het gras in het zonnetje kunnen zitten. Op zondag zijn Tamsyn en ik nog naar een concert bij een wijngaard in Sonoma gegaan. We waren een jaar geleden naar een concert van dezelfde groep bij dezelfde wijngaard gegaan. Het was dit jaar iets minder speciaal, maar nog steeds erg goed. En alles natuurlijk onder het genot van een glaasje wijn.

Tamsyn had geen oranje kleding......

Deze week waren er wat tegenslagen bij de VMS. Een piloot heeft op het laatste moment afgezegd en een andere piloot kon de taak niet doen. Er waren dus twee dagen waar we geen goede piloten konden testen. Dat hakt wel aardig in het maximaal aantal  piloten dat we kunnen testen in de tijd die we hebben op de VMS. Vandaag hebben we piloot zeven en acht getest en voor volgende week maandag en dinsdag zit het schema ook weer vol. Hopelijk hebben we vanaf nu geen uitvallers meer....... Het is alweer bijna weekend. Ik kijk er naar uit!

Het was best druk.

De Nederlandse molen.

De Laddertest

Vorige week was de tweede en laatste week van voorbereiden voor het volgende VMS experiment. In de eerste week waren we goed begonnen, dus ik had er vertrouwen in dat het goed ging komen. Voorbereiden voor een experiment betekent dat we veel moeten uitproberen en testen. Je kan natuurlijk op papier iets moois ontwerpen, maar als het dan niet goed voelt of niet te sturen is in de simulator, dan heb je er niets aan. Normaal probeer ik zelf veel uit, maar nu is dat wat moeilijker omdat ik in het gips zit. Gelukkig zijn er andere collega’s die dingen kunnen testen. Ik had wel toestemming gekregen om in de VMS te vliegen met mijn gipsvoet, maar ik dacht dat ik mijn vliegtijd beter later in de week kon gebruiken voor de laatste testen. Tenminste, dat dacht ik. Op donderdag wilde ik vliegen en bleek er opeens een probleem te zijn. Iemand van de VMS die het bewegingssysteem beheerd dacht dat het niet veilig zou zijn als ik zou vliegen met mijn gipsvoet. In geval van nood moeten inzittenden van de VMS namelijk snel kunnen evacueren en een lange ladder af kunnen klimmen. Er was nog wel een beetje hoop na wat lobbyen van de labmanager van de VMS. Ik mocht vliegen als ik kon demonsteren aan de man van het bewegingssysteem dat ik de ladder af kon klimmen met mijn gipsvoet.

Pasty en Steak and Kidney Pie.

Ik moest me dus onderwerpen aan een laddertest als ik wilde vliegen. Ik wilde heel graag zelf mijn experiment uitproberen voordat we zouden beginnen met het testen van piloten. Ik ben er dus voor gegaan. Donderdag ben ik eerst een korte ladder afgeklommen. Blijkbaar was mijn performance niet goed genoeg. De man had nog steeds zijn twijfels. Na nog meer gelobby van de labmanager mocht ik vrijdag nog een langere ladder beklimmen. Nu gebruikte ik mijn tenen en ging het een stuk sneller. Ik heb de test met vlag en wimpel volbracht. Nu mocht ik eindelijk zelf in de VMS vliegen. Na alles getest te hebben was ik erg tevreden. Klaar om maandag te beginnen met het testen van piloten. Het weekend was vrij rustig. Tamsyn en ik hebben beiden gewerkt, maar gelukkig konden we ook nog relaxte activiteiten doen. Zondag zijn we bijvoorbeeld nog voor de lunch naar een Engelse pub gegaan, waar we traditionele Engelse gerechten hebben besteld. Tamsyn bestelde een Pasty, een traditioneel gerecht uit de regio waar ze vandaan komt. En vandaag was het dan zover. De eerste dag van het VMS experiment. Om 8:00 kwam de eerste piloot aan. Het ging redelijk goed, maar er waren zoals gewoonlijk wel de nodige opstartproblemen. De tweede piloot kwam om 12:30 aan. Niet zo’n hele goeie performer, maar ook van zijn data valt hopelijk nog wat te maken. Morgen komen deze piloten weer terug voor een tweede sessie. Off to a good start, zou ik zeggen.

Bruiloft in San Diego en Operatie van Moeders

Eten bij de Madonna Inn.

Dit weekend zijn Tamsyn en ik naar een bruiloft in San Diego gegaan. Het was de bruiloft van Evan en Kendra. Ik ken Evan van toen hij ook bij NASA werkte en hij is nu nog steeds een goede vriend. Vorig jaar had ik nog foto’s van zijn aanzoek geschoten en was ik ook de fotograaf voor de verlovingsfoto’s. Ik was dus een klein beetje onderdeel van hun trouwen. Vrijdagmiddag ben ik rond lunchtijd van NASA vertrokken. Ik heb eerst nog even met Tamsyn sushi gegeten in het centrum van Mountain View. Daarna zijn we naar huis gegaan, hebben de laatste spullen gepakt, en zijn vervolgens met de auto vertrokken richting San Diego. De rit naar San Diego hebben we in tweeën gesplitst. Vrijdagnacht hadden we een kamer geboekt in de Madonna Inn in San Luis Obispo. Dit is normaal zo’n drie uur rijden van Mountain View. Door de regen en veel ongelukken hebben we er uiteindelijk vijf uur over gedaan. In dit hotel heeft iedere kamer een uniek thema. Wij hadden de kamer genaamd “Vous”. Deze kamer is helemaal blauw en heeft een rond bed. We hebben snel ingecheckt en zijn daarna gaan eten in het steak restaurant van de Madonna Inn. Ook dit restaurant is erg extravagant aangekleed en de hoofdkleur is knalroze. Het is allemaal niet helemaal mijn smaak, maar het is erg leuk om eens in zo’n apart hotel te slapen. Dit was mijn tweede keer. We hadden een goede nacht en de volgende dag zijn we weer verder gereden.

Ontbijten in Santa Barbara.

Vanaf San Luis Obispo is het nog vijf uur rijden naar San Diego. Zaterdagochtend zijn we niet al te vroeg vertrokken. De eerste stop was in Santa Barbara waar we zijn gaan brunchen in een bakkerij waar je ook lekker kan zitten. Het ontbijt was overheerlijk. Ook zaterdag regende het aardig. Rond 19:15 kwamen we uiteindelijk aan in ons hotel in San Diego. We hebben ons hier snel omgekleed en daarna zijn we naar het centrum gegaan waar we Thomas hebben ontmoet. We hebben lekker gegeten en zijn nog naar twee uitgaansgelegenheden gegaan op de bovenste verdiepingen van twee hotels. Het uitzicht was er erg goed en het was gezellig. De volgende dag, de dag van de trouwerij, hebben we lekker uitgeslapen. Vervolgens heb ik met mijn familie geskypet. Die waren net in het ziekenhuis aangekomen voor de operatie van mijn moeder. Ik had het er even erg moeilijk mee nadat ik ophing, vooral omdat ik op zo’n grote afstand zit. Aan het begin van de middag zijn we naar de trouwlocatie gegaan. Evan en Kendra trouwde op het strand. De receptie, het diner, en het feest waren in een gebouwtje naast het strand. Het was super gezellig. De trouwerij was erg goed georganiseerd en Tamsyn en ik hebben genoten. Ik heb zelfs nog gedanst op één been met mijn krukken. Aan het einde van de avond heb ik nog even met mijn moeder gebeld. Het was nu een paar uurtjes voor de operatie. Het was goed om haar nog even te spreken en sterkte te wensen.

Vandaag zijn Tamsyn en ik weer teruggereden naar Mountain View. Vanmorgen vroeg kreeg ik al een berichtje van mijn broer dat de operatie van mijn moeder goed is verlopen. Nu ligt ze op de intensive care. Ik heb tijdens de autorit naar huis nog even met mijn moeder kunnen bellen. Alles is goed gegaan en het was goed haar te spreken! De rit is verder erg voorspoedig verlopen. We zijn rond 8:00 vertrokken en kwamen rond 17:00 uur aan in Mountain View. Natuurlijk zijn we onderweg weer gestopt bij Harris Ranch. We hebben een dikke 1500 kilometer gereden. Nou ja, Tamsyn, want ik kan natuurlijk niet rijden met mijn gipsvoet. We waren allebei doodmoe toen we thuiskwamen. Tamsyn is gelijk naar de sportschool vertrokken. Nu hebben we verder een rustige avond. Morgen weer bij de VMS aan het werk.

Voor de trouwceremonie.

Evan en Kendra, net getrouwd.

VMS Overdose

Begin deze week ben ik weer bij de VMS begonnen. Dit is alweer het zesde VMS experiment waar ik aan werk. Ik heb het de laatste maanden extreem druk gehad en ook op persoonlijk vlak is er veel gebeurd. Daardoor heb ik niet eens de papers van de vorige twee VMS experimenten af kunnen schrijven. Het begint nu een beetje nijpend te worden, want over een maand moeten die papers af zijn. Gelukkig heb ik wel weer goede hulp uit Delft voor het aankomende experiment. We hadden een goede start bij de VMS deze week. Vanmiddag hebben we een eerste versie van alle experimentele condities succesvol getest.  Volgende week hebben we nog een week om het experiment verder voor te bereiden en daarna gaan we vijf weken lang piloten testen. Het gaat nog een hele klus worden om de 25 piloten in te plannen. Iedereen moet namelijk op twee halve aaneengesloten dagen langskomen. Ik ben blij dat ik een recruiter heb die de piloten rekruteert en inplant!

Morgen is het vrijdag en in de middag vertrek ik met Tamsyn naar San Diego. Op zondag zijn we daar namelijk uitgenodigd voor de trouwerij van Evan en Kendra. Het is altijd goed weer in San Diego, maar deze week is er veel regen voorspeld. Erg jammer! Vooral voor hen natuurlijk. Het zal vast alsnog wel een mooie dag worden. Morgen rijden we tot San Luis Obispo en zaterdag dan door naar San Diego. Op maandag rijden we in één ruk terug, een rit van zeven uur als er geen files staan. Op maandag wordt ook mijn moeder geopereerd. Het is een erg ingrijpende operatie, dus ik denk er veel aan en ben er een beetje gespannen over. Ik vind het best wel moeilijk dat ik niet in Nederland kan zijn om iedereen te steunen. Ik ben in ieder geval erg blij dat mijn moeder veel steun in Nederland heeft. Onder andere van mijn broer natuurlijk. En ik kan veel bellen en Skypen natuurlijk!

Botgroei

Het was een goed weekend. We hebben het rustig aan gedaan. Zaterdag is Tamsyn eerst naar de sportschool gegaan. Daarna zijn we wat huizen gaan bezichtigen. De eerste helft van vorig jaar was ik zelf nog naar een koophuis op zoek. Nu zijn Tamsyn en ik samen aan het kijken. We hebben drie huizen gezien. Van te voren dachten we dat het eerste huis het minste zou zijn. Uiteindelijk bleek dit het beste huis te zijn. We vonden het allebei een mooi huis met veel mogelijkheden, maar we gaan toch nog maar even wachten. De afgelopen maanden waren erg druk en we hadden geen tijd om naar huizen te kijken. Vanaf nu gaan we wat intensiever zoeken. De markt is nog steeds niet verbeterd voor kopers, dus het gaat erg moeilijk worden om iets te vinden. Na het bezoeken van de huizen zijn we nog naar wat winkels gegaan en in de avond hebben we lekker eten gehaald en film gekeken. Zondag zijn we uit eten gegaan voor het ontbijt en daarna hebben we nog een ander huis bezichtigd. Dit was een huis van een miljoen in Sunnyvale. Waarschijnlijk iets boven ons budget ;-) De rest van de zondag hebben we lekker gerelaxt. Het was een goed weekend dus.

Mijn nieuwe gips.

Vandaag had ik weer een afspraak in het ziekenhuis voor mijn voet. Dit was de tweede controle sinds de operatie. Eerst werd het gips er natuurlijk afgehaald. Er waren veel bloeduitstortingen zichtbaar op mijn voet. Vervolgens werden er röntgenfoto’s gemaakt. Dit keer moest ik voor het eerst op mijn geopereerde voet staan om er druk op uit te oefenen terwijl er foto’s gemaakt werden. Het is best een raar gevoel om na een dikke vier weken je voet niet gebruikt te hebben er weer op te staan. En het deed ook een beetje pijn. Daarna bekeek de dokter mijn voet en de foto’s. Hij was erg blij met mijn herstel zo ver. De botten die met schroeven aan elkaar zijn vastgemaakt moeten ook met bot aan elkaar groeien. Er was al veel botgroei op de foto’s te zien. De dokter zei dat ik een bovengemiddeld herstel laat zien. Ik heb nu voor over tweeëneenhalve week weer een afspraak. Omdat mijn herstel zo voorspoedig gaat, mag het gips er dan als het goed is voorgoed vanaf. Oh, en ik heb trouwens bijzonder gips gekozen. Dit keer geen kleurtje, maar glow-in-the-dark gips. In het licht ziet het gips er gewoon wit uit, maar in het donker licht het op ;-)