Verlate Verjaardagslunch

De druk was erg groot om vandaag de voorbereidingen voor het experiment af te ronden. Volgende week kom ik namelijk voor het grootste gedeelte niet naar NASA Ames. Er moest vandaag nog heel wat gebeuren. In de ochtend hebben Patrick en ik nog even met Thomas naar onze vluchtcondities gekeken. Daarna heb ik de laatste hand gelegd aan het programmeren van het experiment. Voor de lunch ben ik vandaag lekker buiten de basis gaan eten. Ik had nog steeds een verjaardagslunch van Quang tegoed ;-) Bijna drie maanden geleden, rond mijn verjaardag, had hij al voorgesteld om voor mijn verjaardag ergens te gaan lunchen, maar het was er al die tijd niet van gekomen. Er gingen ook nog wat andere collega’s mee.

We zijn naar een Japans lopend-buffet restaurant gegaan. Het eten was heerlijk. Er was een ruime keuze uit koude gerechten, zoals sushi, en warme gerechten. Ik heb lekker mijn buikje rond gegeten. Na de lunch heeft Patrick als eerste proefpersoon  het experiment uitgevoerd om te testen of alles werkt. Er waren toch nog wat kleine probleempjes, maar die kon ik gelukkig vrij snel oplossen. Nu zijn we er als het goed is helemaal klaar voor. Het was weer een lange werkdag. Rond 18:30 uur ging ik naar huis. Thomas klopte rond 19:00 uur op de deur. Patrick en ik hadden hem uitgenodigd voor een diner. Ook een klein beetje voor zijn hulp met ons experiment ;-) Pasta met salade en een stuk ijstaart toe. Het was nog een erg gezellig avondje.

Ethiopisch Eten

Vandaag weer volop aan de slag gegaan voor mijn aankomende experiment. Nog steeds veel programmeren.........  Aan het einde van de dag kon ik de eerste versie van het experiment testen. Het lijkt allemaal goed te gaan. Het einde van al het voorbereidende werk komt in zicht! Na het werk ben ik met wat collega’s en vrienden lekker gaan eten en naar de film gegaan. Dit keer zijn we naar een Ethiopisch restaurant gegaan. Dit was onderdeel van de eetclub waarin we telkens nieuwe culinaire hoogtepunten proberen te ontdekken ;-)

Ethiopisch eten.

Ethiopisch eten betekent dat je alles met je handen moet eten. Je krijgt een soort sponzige pannenkoeken waarmee je het eten kan vastpakken. Het was erg bijzonder en best lekker. Ik was niet van alles even onder de indruk, maar de meeste dingen waren erg lekker. Na het eten zijn we naar de nieuwe Star Trek film gegaan. Vorige week had NASA een hele bioscoopzaal afgehuurd, zodat medewerkers gratis naar de film konden gaan. Ik had toen geen gratis kaartje opgehaald, omdat ik met wat mensen wilde gaan die zo’n gratis kaartje toch niet konden krijgen. De film was erg vermakelijk.

Bezoek uit Duitsland

Het was een druk en vermoeiend weekend. Ook vannacht heb ik niet al te lang geslapen. Ik was wel moe, maar op de een of andere manier zat ik nog vol energie. Ik lag pas ver na middernacht te slapen. Toch moest ik vandaag weer fris en fruitig zijn. Frank Drop, een promovendus van het Max Planck Instituut in Tuebingen, Duitsland, kwam namelijk op bezoek bij NASA Ames. Niet te verwarren met Frank Nieuwenhuizen die daar ook zit op dit moment ;-) Ik had 6 weken geleden de aanvraag voor het bezoek ingediend en vorige week werd deze net op tijd goedgekeurd. Om tien uur vanochtend heb ik Frank opgehaald bij zijn hotel.

Bij de basis aangekomen hebben we eerst de badge van Frank opgehaald. Ik wist eigenlijk wel dat ik dat niet kon doen, maar ik probeerde toch Frank zelf binnen te loodsen. Helaas werd daar een stokje voor gestoken door de beveiliging en moest ik Barbara vragen om hem op te halen  (buitenlanders mogen geen bezoekers escorteren). Op onze afdeling heb ik wat demo’s gegeven van ons werk . Om 12:00 uur gaf Frank een presentatie voor wat van onze mensen. Een zogenaamde “brown bag” presentatie. Dat betekend dat de toeschouwers hun lunch eten tijdens het praatje.  Na de presentatie moesten we zelf natuurlijk nog lunchen, dus zijn we met wat van mijn collega’s naar een Thais restaurant gegaan.

Later in de middag volgde nog een rondleiding langs de simulatorfaciliteiten van NASA Ames. Ook de VMS. Helaas redelijk vluchtig omdat we afhankelijk waren van Barbara voor het escorteren van Frank, en ze had niet veel tijd. Op de avond hebben we nog gezellig een biertje gedaan en wat gegeten bij de Ierse pub in Mountain View. Een leuke dag, maar ik heb verder niet aan mijn normale werk kunnen zitten............

Lange Weekend ten Einde

Aan alles komt een einde, dus ook aan dit leuke weekend. Het was een erg leuke groep en iedereen kon lekker zijn gang gaan zonder ergernissen en gestress. Erg relaxed. Het deed me een beetje denken aan de leuke vriendenweekenden die ik altijd in Nederland had met de vrienden. In de ochtend hebben we nog lekker ontbeten en daarna het huis opgeruimd. Er was eigenlijk niet heel veel schoon te maken, en met zijn achten waren we zo klaar. Daarna zijn we weer richting San Francisco vertrokken. Twee auto’s en een motor. Mijn auto was nu gelukkig iets minder vol. Patrick, Thomas en ik zijn onderweg nog aardig productief geweest. We hebben condities voor ons experiment bedacht ;-)

Tegen het einde van de middag kwamen we weer aan in Mountain View. Daar hebben we de auto uitgepakt en heel even rustig gezeten. Daarna heb ik maar gelijk mijn auto een grondige schoonmaakbeurt gegeven. Dat was erg nodig. Vier mensen hebben daar twee keer 5 uur in gezeten op weg naar Sequoia National Forest en weer terug. De buitenkant zat natuurlijk onder een dikke stoflaag van het rijden op de onverharde wegen. Het was een hele klus maar wel goed om gelijk even te doen. Daarna nog boodschappen gedaan en toen aan de grote klus van het updaten van mijn blog begonnen. Dit weekend zijn veel foto’s van de groep door andere mensen gemaakt, dus die moet ik later nog eens aan jullie tonen.

Lekker Zwemmen

De ranch die we gehuurd hebben is echt geweldig. Het huis is erg ruim en staat op een groot stuk land. Op dit land is ook een zwemmeertje te vinden en een apart meer om te vissen. Er loopt ook een kudde geiten rond op het terrein. Vandaag hadden we een rustige dag gepland op de ranch. Eerst weer lekker ontbeten en daarna kort het terrein rond het huis verkend. Thomas en ik zijn naar de meertjes gelopen en hebben wat foto’s gemaakt, terwijl de rest van de groep heel ambitieus een paar kilometer aan het rennen was. Daarna hebben we de hele middag rond het zwemmeertje gehangen. Nou ja, eigenlijk op het meer. Er is namelijk een groot vlot waarop je lekker kan ronddobberen.

Het zwemmeertje op de ranch met het vlot.

We hebben lekker rondgevaren en natuurlijk gezwommen. Niet iedereen voelde gelijk de drang om het water in te gaan. Het water was op sommige plekken erg koud, maar op ander plekken weer warmer. Het was erg verfrissend. Lekker van de zon genoten en ook nog een biertje erbij gedronken. Kan trouwens best vermoeiend zijn zo’n middag op het water. Na afloop was iedereen dan ook aardig gaar. We hebben vanavond lekker pasta gekookt met knoflookbrood van de gril. Op de avond hebben we weer het tekenspel gespeeld en ook nog de film Gladiator gekeken. Het was weer een erg geslaagde dag!

Koude Duik en Sterren Zien

Vandaag stond Sequoia National Forest op het programma. Eerst hebben we lekker ontbeten en rustig aangedaan. Daarna zijn we in de auto’s gestapt. De rit ging door de bergen en de bossen. Op sommige plekken waren de grote Sequoia bomen te zien. Voor mij is dit allemaal vrij bekend, want ik ben hier enkele jaren geleden met de familie van Edmund geweest. Voor de lunch zijn we gestopt bij een riviertje met watervallen. Hier was een groep mensen van de rotsen in het water aan het springen. Het duurde niet lang voor de helft van onze groep ook meedeed. Het was een val van zo’n 10 meter. Het water was smeltwater uit de bergen, dus het was extreem koud. Maar, het was wel erg leuk om te doen. Voor de lunch hadden we een koelbox met eten en drinken meegenomen. We hebben hier nog een uurtje gezeten en zijn toen weer verder gegaan.

Ontbijt op de veranda.

Het huis.

Het volgende item op het programma was een wandeling door het bos. We zijn naar een open plek gereden met een paar grote Sequoia bomen. Hier was ook een boom met een uitgehakte opening waar je in kan staan. Hier moest natuurlijk een foto genomen worden van de groep in de boom. De wandeling ging van deze open plek door het bos naar een punt waar in 2006 twee brandweerpiloten waren omgekomen.  Dat hadden we van te voren niet echt door, maar het pad hete dan ook Memorial Trail. Het was een mooie wandeling en niet al te lang. Mijn auto was inmiddels heel erg vies geworden van al de onverharde wegen. Ja, dit is de eerste keer dat ik met mijn Prius off road ben gegaan. Soms zijn we allemaal nog kleine kinderen, want voor dat ik het wist was mijn hele auto volgeschreven met vieze teksten en plaatjes.

Mijn vieze auto.

De wandeling door het bos.

Terug bij het huis hebben we gebarbecued. Heerlijke zelfgemaakte hamburgers en hotdogs. We hebben ook zelf milkshakes gemaakt. De avond was erg gezellig. We hebben een hilarisch spel gespeeld waar je moet tekenen wat iemand anders heeft opgeschreven en daarna moet de volgende persoon weer raden wat de tekening voorstelt, waarna de volgende persoon dat weer moet tekenen, etc. Op het einde kijk je dan wat er van het originele woord is overgebleven. Dat levert erg leuke momenten op, zeker met wat biertjes en cocktails erbij ;-)

Later op de avond hebben we ook nog sterren gekeken. Eigenlijk meer naar Saturnus en de maan. Bonny en Jon hadden hun telescoop meegenomen. Een aardig professionele, met een grote vergrotingsfactor. Saturnus was erg goed te zien zonder telescoop (een felle ster), maar met telescoop was het echt super gaaf. Je kon de ringen rond de planeet heel goed zien en ook enkele van de manen. Daarna hebben we nog naar de volle maan getuurd. We konden de kraters en andere features op de maan heel erg goed zien. Erg spectaculair!

Op Weg

Vanochtend hebben Patrick en ik ons experiment aan verschillende mensen geshowd. Ook de persoon die ervoor betaald ;-) Ook best wel spannend voor mij, want dit is een type experiment dat ik nog niet eerder heb gedaan. Gelukkig was iedereen erg enthousiast. Ik heb nog een weekje om het programmeerwerk voor het experiment af te maken. Volgende week ben ik namelijk een paar dagen weg en daarna ga ik al naar Nederland. Als ik weg ben moet Patrick het experiment zelf kunnen uitvoeren, dus het is erg belangrijk dat ik het afkrijg. Nog even stressen dus.

Na de lunch zijn Patrick en ik naar mijn huis gegaan. Daar moesten we snel alle boodschappen voor het weekend inpakken. We hadden twee koelboxen voor al het vlees en andere gekoelde producten. Toen alle bagage in de auto zat, was er geen plek meer voor meer mensen. En er moesten nog 2 mensen in mijn auto meerijden naar Sequoia........... We moesten halsoverkop dus snel nog naar Chris rijden die wat dingen voor ons kon meenemen. Daarna hebben we Thomas en Nathan opgehaald en zijn we op pad gegaan naar Sequoia National Forest. Een volle bak dus. Mijn auto is nog nooit zo afgeladen geweest.

De rit duurde een kleine 5 uur. Tegen 19:30 uur kwamen we aan bij de ranch die we voor het weekend gehuurd hebben. Bonny en Jon waren al een uur eerder aangekomen op de motor. Later op de avond kwamen Daphne en Chris en zijn hond Tazzie nog aan en was onze groep compleet. Laat het weekend maar beginnen!

Op weg in mijn volgepakte auto.

Inkopen voor het Weekend

NASA Fun Walk and Run.

Allereerst was het deze week gezondheids- en fitnessweek bij NASA. Dat betekent lezingen over gezond leven en sporten, en enkele sportactiviteiten. Vandaag was de NASA Ames Fun Walk and Run. Een ren of looptocht van 3 kilometer. Ik heb niet meegedaan, maar toen ik met Thomas en Patrick ging lunchen in het cafetaria, kwam de stoet net voorbij gelopen. Met NASA politie voorop en achterop. Ik heb dit al eerder geschreven, maar hier bij NASA zijn best veel gratis sportfaciliteiten voor werknemers. Honkbalvelden, voetbalvelden, straathockey faciliteiten, en een gym. Op de basis zijn verspreid ook nog stellages te vinden waar je oefeningen kan doen. Je hebt geen excuus dus om niet te sporten ;-)

Volle koelkast.

Dan nu de inkopen voor het weekend. Dit weekend is het Memorial Day Weekend. Een lang weekend dus. Dat betekent op stap met de vrienden. We hebben een grote ranch gehuurd nabij Sequoia National Park. Hier ben ik 2 jaar geleden ook al met de familie van Edmund geweest. Op mijn aanraden gaan we nu hier met NASA collega’s en vrienden naartoe. We waren eerst met een groep van 10, maar helaas moesten 2 mensen afzeggen. Vanavond hebben we inkopen gedaan bij de groothandel. We waren met zijn vieren, dus het was een beetje chaotisch. Uiteindelijk hadden we een flinke kar vol .We hebben al het eten bij mij thuis gestald. Mijn koelkast heeft nog nooit zo vol gezeten. Morgenmiddag vertrekken we net na de lunch. Ik heb er erg veel zin in! Na het weekend zal ik dus pas weer mijn blog updaten.......

Plastic Tasjes

Ooit gaat Amerika het nog eens leren.......... Bij de supermarkt hier kreeg je normaal altijd een immense lading aan plastic tasjes als je boodschappen deed. De boodschappen worden hier meestal voor je ingepakt. En ook niet bepaalt op een zuinige manier. Voor twee pakken melk werd bijvoorbeeld vaak 1 tasje gebruikt. Op zich is het best makkelijk, maar natuurlijk niet echt goed voor the milieu. Gelukkig is hier sinds een paar maanden verandering in gekomen. Plastic tasjes zijn nu verboden. Je ziet ze nergens meer. Je moet nu je eigen tassen meebrengen. Als je nog wel een tasje nodig hebt, kan je een papieren exemplaar kopen. Het is voor veel mensen nog best wel wennen. Vooral de mensen die de boodschappen voor je inpakken moeten soms nog even wennen aan het feit dat je best meer dan 2 artikelen in één tas kan doen ;-)

De Duisternis In

Het is een erg drukke periode bij NASA. Ik ben volop aan het programmeren voor mijn volgende experiment. Ik sluit me deze week iedere dag op in het lab om het programmeerwerk te doen. Niet echt de meest inspirerende plek. Het is een heel erg klein lab van 3 bij 3 meter. Er zijn geen ramen en de muren zijn bekleed met geluidswerend materiaal. Als ik een hartaanval zou krijgen als de deur is gesloten, wordt ik waarschijnlijk pas maanden later gevonden. Daarom houd ik de deur maar gewoon open tijdens het werk. Dan komen er tenminste ook nog wel eens mensen even binnen kijken. Het lab is dichtbij een groot lab waar experimenten gedaan worden met tientallen piloten en luchtverkeersleiders. Er lopen op de dag dus aardig wat mensen langs mijn kleine lab. Het enige nadeel van mijn deur openhouden is dat ik op de achtergrond voortdurend het gepraat van de luchtverkeersleiders hoor;-) Verder moet ik zeggen dat ik programmeren wel erg leuk vind, dus ik vermaak me verder wel.

Zomerprojectje

Vandaag was de eerste dag van Patrick bij NASA deze zomer.  We hebben in de afgelopen maanden al aardig wat gewerkt aan ons projectje, maar nu gaat het echt beginnen. Er moet nog erg veel gebeuren voordat ik naar Nederland ga. En dat is al over 3 weken. Ik moet vooral nog veel programmeerwerk doen voor het experiment. Patrick is nog bezig met andere voorbereiding, zoals de proefpersonen en experimentele condities. We zijn van plan om iets van 30 piloten te testen. Het protocol voor het experiment is onlangs wel al goedgekeurd door NASA.

Patrick is niet de enige met een zomerbaan bij NASA. In de zomer stroomt de basis altijd vol met scholieren en studenten. NASA heeft namelijk ook een belangrijke functie op het gebied van het inspireren van de jeugd en toekomstige onderzoekers. Er werken ongeveer 2300 onderzoekers bij NASA Ames, maar in de zomer komen daar enkele honderden mensen bij. Wel gezellig natuurlijk. Het heeft ook zijn nadelen, zoals langere wachtrijen in het restaurant en meer drukte in de gym. Zo, nu ben ik weer bijgewerkt op mijn blog. Ik heb net ook over het afgelopen weekend geschreven. Even teruglezen dus.

Mount Tamalpais en Mayfest

Gisteren en vandaag was het extreem mooi weer. Niet alleen zonnig, maar ook nog eens heel helder weer. We hadden al een tijdje het plan om eens naar de top van Mount Tamalpais te gaan, maar waren aan het wachten op een heldere dag. Dat was dus vandaag. Thomas, Patrick, de huisgenoot van Thomas en ik zijn in de ochtend vertrokken naar Mount Tamalpais. Deze berg ligt net ten noorden van San Francisco. Het uitzicht van hier is echt geweldig. Je kan aan de ene kant de Grote Oceaan zien en aan de andere kant de baai met San Francisco en al zijn bruggen. Je kan met de auto vrij dicht bij de top komen. Het laatste stukje hebben we gewandeld. Het was echt geweldig!

Het uitzicht van Mount Tamalpais.

Na het bezoek aan de top zijn we naar een Duits Meifeest gegaan. Dit feest was bij een Duitse toeristenclub in de heuvels bij Mount Tamalpais. Je kan er niet dichtbij met de auto komen, dus we moesten nog een stuk de berg aflopen. Mensen in Duitse klederdracht, Duits eten en veel bier. Er werden ook Duitse volksdansen uitgevoerd. En dat midden in de bergen. De sfeer was echt super. Eigenlijk een beetje een on-Amerikaanse sfeer. We hebben lekker gegeten (worst, zuurkool en aardappelsalade natuurlijk), bier gedronken en ook nog gedanst. Na afloop moesten we helaas ook weer de berg opklimmen. Het was 16:00 uur. Na dit feestje hebben we nog een korte hike gedaan naar een ander uitkijkpunt. Ook erg mooi.

Daarna zijn we de Golden Gate Bridge over gegaan naar San Francisco, waar we in een goed hamburgerrestaurant gegeten hebben. Roam Artisen Burgers (link). Om je vingers bij af te likken. Het was weer een erg vol weekend, maar ook weer errrug cool.

Schieten

In Amerika hebben veel mensen een vuurwapen. Of meerdere. Het verschilt heel erg per staat. In het Middenwesten hebben misschien 90% van de mensen een vuurwapen, en hier in Californië misschien 30%. Dat is puur een gok van mijn kant. In ieder geval is het hier erg makkelijk een vuurwapen te kopen. Vandaar dat hier waarschijnlijk ook zoveel overvallen en moorden met vuurwapens gepleegd worden. Anyway, ik ken wat mensen die vuurwapens hebben. Toevallig komen die ook van origine uit het Middenwesten ;-) Evan is één van die mensen en hij gaat ook regelmatig naar de schietbaan. Ik wilde al een lange tijd graag eens meegaan. Kijken of ik het leuk vind. Ik heb nog nooit een echt vuurwapen in mijn handen gehad.

Targets op een dikke 90 meter.

Vandaag was het eindelijk zover. We zijn naar een schietbaan in de Berkeley Hills gegaan.  Evan heeft een pistool, een geweer en een shotgun. We hebben eerst met het geweer geschoten op targets op de 100 yard baan. Dat is een dikke 90 meter.  Er zit een scope op het geweer, zodat je heel precies kan mikken. Het is echt een sport en je moet heel goed op je ademhaling letten. Ik was erg goed. Zelfs op het zelfde niveau als Evan, die al meer dan 10 jaar schiet. Na een kleine 3 uur hebben we nog even met de shotgun geschoten.  Dat is wel even van een ander kaliber ;-) De terugslag is echt een stuk groter. Ik vond het echt extreem leuk. Hopelijk kan ik nog eens vaker meegaan. Misschien moet ik ook eens kijken of ik zelf wat spullen kan kopen...........

Na het schieten zijn we nog naar een uitkijkpunt gereden vlakbij de universiteit van Berkeley in de Berkeley Hills. Van hier kon je de hele baai zien en San Francisco. Erg cool. In de avond heb ik Patrick van het vliegveld opgehaald. Hij is hier voor een dikke 2 maanden voor zijn zomerbaantje bij NASA. Ons eigen project waar we wat financiering voor hebben gekregen. Na het ophalen zijn we naar de Yard House in San Jose gegaan. De stamkroeg. Om de start van zijn zomerbaantje te vieren. Er waren ook nog andere collega’s gekomen.  Het was natuurlijk weer erg gezellig en het eten en het bier zoals gewoonlijk weer erg goed.

Eten bij de Yard House.

Tour Guide

Vanochtend wilde ik eerst bloed af laten nemen nog als onderdeel van mijn jaarlijkse check-up. Ik moest nuchter blijven, dus ik heb niet ontbeten. Toen ik daar aankwam, kwam ik er alleen achter dat de afdeling waar ze het bloed afnemen pas 45 minuten later open ging. Ik had geen zin om te wachten, dus ik ben maar naar werk gegaan. Wel eerst nog even een koffie met een groot stuk cake gekocht als ontbijt. Later op de ochtend kwam een deel van de groep uit Delft die ik afgelopen dinsdag op het consulaat heb ontmoet aan op het treinstation van Mountain View. Ze hadden gevraagd of ik een tour wilde geven van NASA. En dat wilde ik wel even doen.

Ze waren met zeven man, dus dat ging niet in mijn auto passen. Ik moest dus de groep in tweeën splitsen en twee keer een tour geven. Ik kon ze natuurlijk niet het terrein van NASA Ames opnemen, want daar heb je een badge voor nodig. Ik heb dus mijn standaard tour door het publieke gedeelte gedaan. Ik begin al een echte tour expert te worden en weet veel te vertellen over de verschillende bezienswaardigheden ;-) Iedereen vond het in ieder geval super interessant en erg de moeite waard. Na afloop was het zo ongeveer lunchtijd, dus zijn we nog naar het centrum van Mountain View gegaan om te lunchen. De groep heeft op 12 juni een reünie gepland in Delft en daar ben ik nu ook voor uitgenodigd. Dan ben ik heel toevallig in Nederland.

Mijn Nieuwe Stoel

Twee maanden geleden, of misschien waren het er wel drie, heb ik een stoel besteld voor mijn kantoortje bij NASA. Ik mocht zelf een stoel uitkiezen en de prijs was niet belangrijk. Ik ben naar een speciale winkel gegaan die gespecialiseerd is in alles voor mensen met rugproblemen. Daar vond ik de perfecte stoel. Uiteindelijk wel heel erg prijzig. Dat maakte dus niet uit, maar ik voelde me toch een beetje slecht ;-) De stoel moest in Canada op maat gemaakt worden, dus vandaar dat het even duurde. Twee dagen geleden werd hij eindelijk afgeleverd. Dat was nog een hele operatie. Het is niet zo makkelijk om zomaar als buitenstaander de basis op te komen, dus ik heb heel wat telefoontjes moeten plegen.

Nu heb ik dus eindelijk een goede stoel en ik moet zeggen, ik heb nog nooit zo lekker gezeten. Het was het geld dus toch wel waard. Inmiddels hebben aardig wat mensen de stoel uitgeprobeerd en iedereen is er erg over te spreken. In het zitvlak en de rugleuning zit een gel die zich naar je lichaam vormt. Verder zit er nog een speciale uitsparing voor je ruggengraat, zodat die ontlast wordt. Ik heb de stoel al een beetje ingesteld, maar ik moet er binnenkort nog even goed voor gaan zitten. Er zijn zoveel instelmogelijkheden.......... Verder ben ik er vandaag achter gekomen dat je pijnboompitten niet moet laten aanbranden. Ik was even vergeten dat ik ze op had gezet. De stank die daar van vrijkomt is echt ondragelijk. Nu een paar uur later ruik ik het nog, terwijl alle ramen openstaan. Volgende keer iets beter opletten dus.

Laatste Astronomie College

Vandaag weer een onverwachtse vergadering. Erg vervelend, omdat ik me daardoor niet kon voorbereiden. Ik wist niet eens met wie ik te maken had of waar het precies over ging. Uiteindelijk werd het nog wel duidelijker en heb ik toch nog wat interessante dingen gezien. Er waren mensen van Boeing en andere bedrijven en een universiteit. Het was weer een beetje rommelig en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat nu het doel was van de vergadering......... Aan het einde van de middag was er gelukkig weer een happy hour bij NASA en konden we weer lekker ontspannen met collega’s ;-) Na de vergadering zijn we naar het laatste astronomie college gegaan van dit jaar.

Dit keer ging het over hoe het is als rover om op Mars te zijn. Ik vond tot nu toe alle colleges van deze reeks erg interessant, maar die van vandaag was wel heel goed. Veel beelden van de nieuwe rover die nu op Mars rondrijd. Ik heb veel geleerd over de geologische geschiedenis van Mars en waarom de planeet er nu zo uitziet. Dit was ook een goed filmpje (link). Natuurlijk erg geoptimaliseerd, maar wel gemaakt met echte beelden van de landing. Alle colleges staan nu ook op Youtube (link), dus als je geïnteresseerd bent kan je ze zelf ook bekijken. Erg de moeite waard moet ik zeggen. Volgend schooljaar is er weer een nieuwe reeks van astronomie colleges bij Foodhill College en die ga ik denk ik ook weer volgen.

Evenement op het Consulaat

Vandaag was een erg boeiende dag. Er is echt te veel gebeurd om in 1 berichtje op in te gaan. Daarom van een aantal dingen maar even een korte versie. Eerst ben ik vanochtend naar de dokter gegaan. Niets ernstigs, gewoon voor mijn jaarlijkse check-up. Bloedonderzoek komt later, maar verder was alles goed. Daarna ben ik naar werk gegaan waar de nieuwe stoel voor mijn kantoortje vroeg in de ochtend al was bezorgd. Daar kan ik al een heel artikel over schrijven, dus daarover later meer. Vervolgens had ik onverwachts een lunch vergadering met wat mensen van een project waar ik aan werk. Het was allemaal een beetje rommelig. Het schema werd halverwege omgegooid en we moesten opeens nog naar een andere presentatie in het auditorium. Uiteindelijk een beetje zonde van mijn tijd, maar dat heb je wel eens.

Uitzicht vanuit het consulaat.

Om 15:30 uur had ik met Thomas bij mij thuis afgesproken. We moesten vandaag namelijk naar het Nederlandse consulaat in San Francisco. Vanuit mijn huis zijn we naar de metro gereden en vervolgens naar het centrum van de stad. We waren uitgenodigd via de alumni vereniging van de TU Delft. Er was een reisje georganiseerd voor 20 mensen uit Delft die een startend bedrijf hadden of gewoon een goed idee. Bij het consulaat was er de gelegenheid voor deze mensen om hun ideeën te pitchen. Er waren ook veel mensen van bedrijven uit de buurt uitgenodigd en dus ook alumni van de TU Delft. Het was erg leuk. Het consulaat is op de 31ste verdieping van een kantoortoren in het centrum. Er was dus een geweldig uitzicht.  En inderdaad, de 31ste verdieping omdat dat het landnummer is van Nederland.

Ik heb met erg veel mensen gesproken en visitekaartjes uitgewisseld. Ook nog met de Consul General van het consulaat gesproken. Die had toevallig ook een TU Delft Aerospace Engineering achtergrond. Soms is de wereld echt klein. In ieder geval wel weer leuke contacten om erbij te hebben. Na het evenement, dat een paar uur duurde (we werden op een gegeven moment buiten gezet), zijn we nog met een groepje wat gaan eten in de stad. Ook erg gezellig. Daarna moesten Thomas en ik nog de reis naar huis maken. Ik lag uiteindelijk erg laat op mijn bed dus.

Terug op mijn Stek

Vandaag was ik weer terug op mijn stek na 3 weken in het VMS gebouw gezeten te hebben. Maar, ik kon het toch niet laten om vanochtend ook nog even naar de VMS te gaan. Daar werd namelijk de cabine van de simulator omgewisseld. Er zijn vijf verschillende cabines die op het bewegingssysteem gezet kunnen worden. Het volgende experiment gebruikt een andere cabine dan dat wij de afgelopen drie weken hebben gebruikt. Ik had nog nooit gezien hoe ze de grote wisseltruc doen, dus nu was het moment om een kijkje te nemen. Best wel apart om te zien. Er was ook een probleem met de kabels, dus er waren verschillende mensen druk aan het werk om uit te zoeken wat er aan de hand was.

Verder was het vandaag best vreemd om weer op mijn kantoortje te zijn. Al die collega’s die je voortdurend storen ;-) Tijdens het experiment kon ik lekker focussen op één ding, maar nu moet ik opeens weer 100 dingen tegelijk doen. Over minder dan 4 weken ga ik al naar Nederland en voor die tijd moet ik nog veel werk verzetten. Geen tijd om te treuzelen dus. Na het werk ben ik nog naar de NASA gym gegaan. Ook alweer even geleden sinds ik daar ben geweest. Vanavond heb ik maar weer kliekjes gegeten van de filmavond van afgelopen zaterdag. Er was erg veel eten over. Ik kan daar waarschijnlijk nog de rest van de week van eten......

Stanford Dish Trail

Vanochtend heb ik lekker uitgeslapen. Ik was erg moe na de afgelopen werkweek en gisteren was het aardig laat geworden. Voor het ontbijt heb ik mijn nieuwe broodrooster uitgeprobeerd. Bevalt erg goed. Na het ontbijt moest ik eerst de reusachtige afwas van gisteren wegwerken. Daar was ik uiteindelijk meer dan een uur mee bezig. Niet echt de leukste bezigheid. Vandaag was het verder natuurlijk moederdag. Mijn moeder was vandaag op pad, dus ik heb haar niet kunnen spreken. Volgens mij de eerste keer in mijn leven dat ik niet met mijn moeder heb gesproken op Moederdag ;-) Kan gebeuren natuurlijk.

Het was vandaag weer geweldig weer. Ik wilde eerst thuis wat werken, maar daar had ik uiteindelijk geen zin in. Ik ben toen met Thomas een hike gaan doen hier in de buurt, de Stanford Dish Trail. Tijdens deze wandeltocht kom je langs de grote radiotelescoop van Stanford University. Deze telescoop werd in 1966 gebouwd. Het was een erg leuke hike, maar wel erg warm. Veel mooie uitzichten over de baai. In de verte konden we zelfs downtown San Francisco zien liggen. Het verbaast me iedere keer weer hoe snel je hier in de mooie natuur bent, terwijl het zo’n verstedelijkt gebied is waar miljoenen mensen wonen. Na de hike zijn we nog een ijsje gaan halen bij Shoreline Lake. Vanavond heb ik verder rustig aan gedaan. Morgen begint weer een nieuwe werkweek. Als het goed is iets rustiger dan de afgelopen drie weken........

De radiotelescoop van Stanford.

Filmavond

Vanavond had ik een filmavond georganiseerd voor vrienden. Vanochtend ben ik eerst boodschappen gaan doen. Ik ging namelijk ook voor het avondeten zorgen. Ik had flink veel spullen nodig. Er zouden namelijk 8 man komen. Thuisgekomen heb ik de boodschappen opgeborgen. Toen ik de tandpasta opborg in het kastje aan de muur van mijn badkamer kwam die naar beneden zeilen. Alle spullen vielen er natuurlijk uit. Niet echt makkelijk. Nu moest ik daar dus snel een oplossing voor vinden. Die stomme gipsplaten muren hier ook. Snel dus maar naar de bouwmarkt gegaan hier in de buurt en wat nieuwe schroeven en pluggen gekocht. Nu zit het hopelijk wel goed vast. Gelijk maar even de badkamer schoongemaakt, want die zat nu dus helemaal onder het gruis.

Aan het einde van de middag begon ik met het maken van de zalm chowder (soep) en ragout broodjes. Vooral de chowder was erg veel werk. Aardappel, wortel, spruitjes, uiten en champignons moesten allemaal gesneden worden. Ik had een halve zalm gekocht. Die heb ik eerst lekker in de oven gegrild en daarna in de soep gedaan. Zo langzamerhand kwamen de mensen binnendruppelen en werd ik ook nog gezellig in de keuken geholpen. Dat was wel nodig, want ik had veel meer tijd nodig dan verwacht. Thomas had nog perziken met tonijnsalade meegenomen. Het eten was allemaal erg lekker. Na het eten hebben we de eerste film gestart “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy”en daarna nog een tweede “7 Psychopaths”.  De tweede film was erg goed. Het was een erg geslaagde avond.

Laatste VMS Dag

In de VMS cockpit.

Vandaag was mijn laatste dag op de VMS. Tenminste voor deze testfase. We hebben vooral alle ontwikkelingen van de afgelopen weken nog eens getest. Er zijn nog steeds wat dingetjes die opgelost moeten worden, maar niets ernstigs. Het resultaat na drie weken hard werken is best indrukwekkend, al zeg ik het zelf ;-) We hebben nu alle benodigdheden om een breed scala aan experimenten te doen. Nu moeten we nog bedenken wat we precies gaan doen voor het experiment in september. Ik heb erg veel geleerd in deze drie weken. Ik moet zeggen dat de VMS toch wel een erg indrukwekkend apparaat is. Dat vond ik al, maar ik heb er nu toch nog wat meer bewondering voor gekregen.

Vandaag konden we zelfs iets eerder stoppen met werken. Om drie uur in de middag ben ik nog even naar mijn kantoortje gegaan aan de andere kant van de basis. Daar was ik dus al bijna drie weken niet geweest. Even nog mijn urenbriefje invullen en daarna lekker naar huis. Daar kon ik het toch niet laten om nog even verder te werken. Ik heb nog even een uurtje naar wat simulatiedata gekeken. Er moeten namelijk nog heel wat analyses gedaan worden met de data die we verzamelt hebben in de afgelopen weken. Ik kijk in ieder geval erg uit naar het experiment in september!

Jason in Amerika

Toen ik 3.5 jaar geleden hier in Amerika aankwam was Jason één van de eerste personen die ik ontmoette. Hij heeft me toen een half jaar geëscorteerd bij NASA en ook geïntroduceerd bij veel van de vrienden waar ik nu nog steeds mee omga. Jason is voor zijn Master naar de TU Delft in Nederland gegaan, maar hij was nu hier in de buurt voor een bezoek aan zijn familie. Vandaag kwam hij op bezoek bij NASA Ames. Ik was erg druk met werk, maar tijdens de lunch hebben we even kunnen bijpraten. Na het werk hebben we ook nog Burritos gehaald en bij mij thuis opgegeten. Het was erg leuk om weer even bij te kletsen.

Rondleidingen

Bij NASA worden iedere dag best veel mensen rondgeleid. Normaal merk je daar niet zoveel van als je op je kantoortje zit. De meeste rondleidingen gaan natuurlijk vooral langs de vele faciliteiten, zoals de windtunnels en simulatoren. Bij de VMS is het helemaal druk. Daar komt iedere dag minimaal één groep bezoekers langs. Ik hoorde laatst dat er per jaar zo’n 500 rondleidingen worden gegeven bij de VMS. Het gaat dus om duizenden mensen per jaar. Er is ook iemand speciaal in dienst om de rondleidingen te verzorgen. Meestal heb ik er niet echt last van, maar soms is het wel eens een beetje irritant als je zit te werken en een groep mensen is je aan het aanstaren ;-) Maar, het is natuurlijk wel leuk om aan iets te werken dat zoveel belangstelling krijgt.

Verder komen we bij ons VMS experiment het ene na het andere probleem tegen. Gelukkig worden de meeste problemen ook snel opgelost. Er zijn nog twee dagen te gaan. Het lijkt erop alsof we al onze doelen gaan halen. Het is soms wel een beetje stressen, maar ook heel erg leerzaam. Naast het werk heb ik ook nog allerlei andere dingen aan mijn hoofd. Zaterdag geef ik een filmavondje en daar moet ik nog wat dingen voor regelen. Ook moet ik nog zorgen dat mijn bureaustoel kan worden afgeleverd bij NASA en dat mijn auto een beurt krijgt. Met al dat VMS werk kom ik er alleen niet echt aan toe om die dingen te regelen. Druk, druk, druk.......

Verhoogde Beveiliging

Sinds de aanslagen in Boston is de beveiliging bij NASA wat opgeschroefd. Het is nou ook weer niet zo dat je een full body cavity search krijgt als je naar binnen wilt ;-) Normaal hoefde je alleen je badge omhoog te houden en werd je zo binnengelaten. Een van de nieuwe regels sinds de aanslagen is dat de bewaking ook je badge moet aanraken. Ik weet niet helemaal wat ze daar mee willen bereiken, maar OK……. Er zijn nu over het algemeen iets langere wachttijden bij de poort. Vandaag leek de nieuwe regel alweer teruggedraaid, want vandaag raakte de beveiliging mijn badge niet aan.

Kwartjes.

Van het weekend wilde ik de was doen, maar toen kwam ik erachter dat ik niet genoeg kwartjes had. Een beetje jammer, want het was hard nodig. Dan is het wel balen dat je zo’n stom kwartjes systeem hebt. Normaal haal ik altijd gelijk voor een half jaar kwartjes bij de bank. Nu ben ik vandaag tijdens de lunchpauze dus maar naar de bank gegaan. Gelijk weer een grote lading kwartjes gehaald. Vanavond kon ik dus weer wassen. Yay! Mijn favoriete bezigheid ;-)

Bosbranden

Gisteren is het hard gaan waaien. Dat zorgt voor de nodige verkoeling (eindelijk). Het was vandaag rond de 20 graden. De wind en de droogte zijn alleen niet zo’n goede combinatie. In Californië zijn er ieder jaar altijd veel bosbranden. Dit jaar is de droogte al vroeg begonnen, dus ook het gevaar op bosbranden. De afgelopen week was het al goed raak. In het zuiden van Californië waren al flinke branden, maar ook dichterbij. Er was 2 dagen geleden ook een grote bosbrand in San Jose hier niet ver vandaan. Ik hoorde vandaag nog wel wat brandweerwagens voorbij komen, maar op dit moment is het geloof ik allemaal wel onder controle. Verder heb ik vandaag wat gewerkt en ook nog een spelletje gespeeld. Niet veel bijzonders, maar dat is ook wel eens lekker. Morgen begint de laatste week van het experiment op de VMS!

Midwest Poker Night

Vandaag was het weer tijd voor Poker Night. Alleen dit keer begon het al in de middag. Vanochtend heb ik eerst stilgestaan bij bevrijdingsdag. Even naar de herdenking op de Dam gekeken en 2 minuten stilte gehouden. Dat was hier om 11:00 uur. Ik ben rond 14:00 uur met mijn Muddy Buddies righting Bonny en Jon vertrokken. Evan was daar al 2 uurtjes de kip aan het roken. Hij is de BBQ koning van de groep. Na een uurtje kwamen er nog meer mensen. Het eten was klaar en we hebben lekker bij het zwembad gegeten. De gerookte kippenvleugeltjes waren zoals verwacht weer extreem lekker. Evan maakt er altijd veel werk van. Drie verschillende soorten hout om te roken, een zelfgemaakte marinade en nog een speciale saus. Eerst gaat de kip 3 uurtjes in de roker en daarna nog even kort op de BBQ.

Er waren ook White Castle burgers , gegrilde ananas en Thomas had een schotel van gebakken ravioli meegebracht. Het was gezellig druk bij het zwembad. Andere bewoners van het complex waren ook aan het barbecueën. Na het eten zijn we nog lekker in het zwembad gedoken en ook het warme bubbelbad natuurlijk. Daarna kon het pokeren beginnen. Niet iedereen deed mee met pokeren dit keer. Sommigen deden een ander spel. De pokertafel was alsnog gevuld met 8 man. Het ging weer aardig goed met mij. Meestal zit ik wel bij de laatste 3. Ook dit keer weer. Helaas net buiten de prijzen gevallen. Het was verder zoals gewoonlijk weer erg gezellig. Ik kijk alweer uit naar de volgende. Gelukkig heeft niemand een hartaanval gekregen van het vette eten, dus de volgende keer zullen de meeste mensen gewoon weer mee kunnen doen.

Muddy Buddies

Morgen staat er weer een pokeravond gepland. Bonny en Jon organiseren het dit keer. Het begint al in de middag en we gaan het buiten doen bij het zwembad. Dit keer is het thema voor het eten "Midwest". Dat betekent dus zo vet mogelijk en met zoveel mogelijk calorieën. Ik heb vanavond alvast mijn gerecht voor morgen gemaakt. Van Bonny had ik een recept gehad voor Muddy Buddies. Eigenlijk heel makkelijk. Je koopt een soort maisvlokken. Dan smelt je chocola, pindakaas en boter in een kom. Dat giet je over de maisvlokken heen. Even husselen en daarna een laag suiker er overheen. Ik heb ze nog niet geprobeerd, maar ik kreeg zowat spontaan barsten in mijn tandglazuur door er alleen al naar te kijken. Ik ben benieuwd wie er morgen als eerste een hartaanval gaat krijgen ;-)

Gesmolten boter, chocola en pindakaas.

Onderzoek bij NASA Ames

Soms vergeet ik wel eens een beetje hoeveel belangrijk werk er wel niet gedaan wordt bij NASA Ames en ook specifiek in ons gebouw. Heel veel missies van NASA worden wel op de een of andere manier ondersteund door onze afdeling, de Human Systems Integration Division  Mijn werkgever bij NASA Ames is San Jose State University Research Foundation en vandaag was er een lunch bijeenkomst met mijn directe collega’s. Tijdens de bijeenkomst gaven verschillende groepen een presentatie over het werk wat ze doen. Van veel mensen weet ik natuurlijk wel wat ze ongeveer doen, maar vaak ken je niet alle details. Het was erg interessant om meer over het werk van anderen te horen.

Zo worden door onze mensen de planning tools ontworpen die zorgen dat de rovers op Mars hun werk kunnen doen, maar ook bijvoorbeeld voor het International Space Station. Verder wordt er heel veel werk gedaan omtrent het toekomstige Amerikaanse Air Traffic Management Systeem (NextGen). Vandaag werd er ook werk gepresenteerd over het optimaliseren van de cockpit voor single-pilot operations en het integreren van onbemande vliegtuigen in het luchtruim. We gaan deze lunchbijeenkomsten nu regelmatig houden, dus ik zal in de nabije toekomst ook wel een keer een presentatie moeten geven.

Verder was het vandaag heel erg warm. Dik over de 30 graden. Daar merk ik overdag niet zoveel van. Ik zit namelijk in de controlekamer van de VMS waar het nog net niet vriest door alle airconditioning. Ik zit er zelfs met een trui aan. Vanavond is het ook nog steeds erg warm. Het zal dus wel een beetje plakkerig worden als ik zo naar bed ga. Hopelijk kan ik een beetje slapen met die hitte...........

Solar Impulse

Het Solar Impulse team is al een aantal weken gestationeerd op Moffett Field bij NASA.  Dit team uit Europa onder leiding van André Borschberg en Bertrand Piccard wil uiteindelijk de wereld rondvliegen in een vliegtuig aangedreven door zonne-energie. Er zijn al een aantal belangrijke testvluchten boven Europa en Afrika gevlogen. De volgende stap is om van de westkust naar de oostkust van Amerika te vliegen. Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar het makkelijkste is om gewoon naar de website te gaan (link). Anyway, vorige week was er een mogelijkheid voor NASA medewerkers om het vliegtuig te bezichtigen en er was ook een presentatie. Ik wilde daar graag naartoe, maar door het VMS experiment kon ik niet. Gisteren kreeg ik onverwachts het aanbod om mee te gaan op een tour naar Hangar 2 om het vliegtuig te bekijken. De tour was speciaal georganiseerd voor wat VMS mensen. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen!

Ik was nog nooit in Hangar 2 geweest. Deze bevind zich namelijk aan de andere kant van het vliegveld. Om deze hangaar van binnen te zien was al een belevenis op zich. Verder was het Solar Impulse vliegtuig natuurlijk ook heel erg indrukwekkend. Het vliegtuig heeft de spanwijdte van een grote airliner. De vleugels en de staart zijn van boven helemaal bedekt met zonnepanelen. Als het vliegtuig overdag vliegt, worden de motoren aangedreven door zonne-energie en de batterijen opgeladen.  In de nacht kan het vliegtuig dan doorvliegen op de energie uit de batterijen. Erg cool.

Vanavond heb ik met wat vrienden heerlijk sushi gegeten bij Yume-Ya in Sunnyvale. Ik denk wel het beste Japanse restaurant dat ik ken. Ik was hier al één keer eerder geweest. Ik heb weer een aantal dingen gegeten die ik nog niet kende. Bonny en Jon kennen veel goede restaurants in dit gebied. We hebben daar nu dus een soort van eetclub rond georganiseerd waarmee we telkens naar nieuwe bijzondere en goede restaurants gaan. De volgende keer staat er Ethiopisch eten op het menu. Goed gezelschap en goed eten. Wat wil je nog meer.