Koffieeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

We hebben altijd een extra koffiezetapparaat in ons laboratorium gehad. Drie jaar geleden al zei Barb dat ik die best op mijn kantoortje neer kon zetten. Ik had toen nee gezegd, omdat ik al voorzag dat ik dan de hele dag koffie zou drinken. Bij NASA kennen we niet de Nederlandse koffiepauze, dus ik drink hier een stuk minder koffie dan in Delft. Vaak haal ik wel een bakkie uit een automaat in ons gebouw. Nou niet bepaald de lekkerste koffie, maar OK. Het kan ermee door. Een paar dagen geleden had ik een keer geen kleingeld voor de automaat. En wat moet je dan......... Ik had zo’n trek in koffie ;-)

Koffie op mijn bureau.

Toen ben ik toch maar overstag gegaan. Ik kon mezelf niet meer bedwingen. Ik heb het koffiezetapparaat uit het lab gehaald en in mijn kantoortje gezet. Direct naast mijn monitor. Nu kan ik dus eindelijk koffie zetten in mijn kamer. En er ook nog naar kijken tijdens het werk. Ik moet wel zorgen dat ik niet teveel koffie zet. In de ochtend als ik binnenkom zet ik 2 bakkies. Ik ben ook al een keer rondgegaan met de koffiepot. Gelijk weer wat punten gescoord bij de collega’s ;-)

Meer Verhuizingen

Pasgeleden heb ik een ticket gekocht bij Delta Airlines voor mijn bezoek aan Nederland. Toen ik later op mijn rekening keek zag ik dat er meer dan 50 dollar aan transactiekosten waren afgeschreven door mijn bank. Dat is nogal wat. Ik had wel al een vermoeden dat het kwam omdat de ticketprijs in euro’s was. Ik had namelijk geboekt van Amsterdam naar San Francisco en terug. Gisteren ben ik toch maar even naar de bank gegaan voor opheldering. Inderdaad waren de extra kosten afgeschreven omdat het ticket in euro’s was. Gelukkig heb ik het bedrag teruggekregen omdat ik zo’n goede klant ben ;-) In Amerika moet je echt uitkijken met banken. Over het algemeen zijn ze best snel met het opleggen van allerlei extra kosten. Vooral als het gaat om buitenlandse valuta. In Nederland heb je dat niet.

Ik heb eigenlijk aan 1 kant van mijn appartement maar buren. Dat is waar Jaime eerst woonde. Aan de andere kant zit er een looppad tussen mijn appartement en het volgende. Hier woont een oudere vrouw. Ik zie haar niet veel. Zo af en toe, en dan zeggen we gedag. Eergisteren zag ik allemaal dozen in haar appartement staan. Toen vermoede ik al dat ze aan het verhuizen was. Gisteren stond er een grote verhuiswagen voor de deur. Het was best raar, want ze begonnen pas om 19:00 uur in de avond met verhuizen. Ze gingen echt extreem lang door. Om 1:00 uur in de nacht waren ze nog bezig. Best onbeschoft eigenlijk om tot zo laat in de nacht door te gaan op een doordeweekse dag. Maar ja, ze is nu in ieder geval vertrokken. Ik hoop niet dat al die mensen verhuizen door mij ;-) Ik ben benieuwd wie de nieuwe bewoner gaat worden. Hopelijk een leuker iemand dan mijn nieuwe buurman aan de andere kant.

Verjaardag in Aantocht

Vandaag realiseerde ik me dat mijn verjaardag al over twee weken is. Wat gaat de tijd toch........... ;-) Ik had hier en daar al wat mensen uitgenodigd voor mijn feestje, maar het werd nu dus tijd om de officiële uitnodiging de deur uit te doen. Sinds ik hier ben is het eigenlijk een traditie om voor mijn verjaardag te eten en te stappen in San Francisco. Dat is nu dus ook weer het plan op Zaterdag 9 maart. We gaan naar een bar en een club waar ik al eens eerder ben geweest en het toen erg naar mijn zin heb gehad. Het gaat dus vast een leuke avond worden.

Toen ik vandaag thuiskwam vond ik een doos in mijn brievenbus gepropt. Hij was er echt met kracht ingeperst en ik kreeg hem er bijna niet uit. Na veel moeite wist ik het pakketje eindelijk los te wrikken. Het bleek een verjaardagspakket van mijn moeder te zijn. Erg op tijd dus. Alle ingrediënten om een appeltaart te bakken (nou ja, niet de appels natuurlijk), verjaardagskaarsjes, en zwartwitballen. Een erg leuke verassing!

Ongerelateerd aan het voorgaande heb ik vandaag een nieuwe wc bril geïnstalleerd gekregen. Er was onlangs een grote scheur ingekomen toen ik wat kracht zette ;-) Hij was nog wel te gebruiken, maar ik was bang dat het misschien verder zou scheuren. Ik heb gisteren naar de huisbaas gemaild en vandaag heb ik dus al een nieuwe. Dat is toch wel makkelijk van een huurappartement.

Fietstochtje

Vanochtend eens lekker uitgeslapen en rustig aangedaan. Croissantje, eitje, je kent het wel. Iets voor 12:00 uur had ik afgesproken met Steve voor een fietstochtje. We zouden Thomas ontmoeten bij Shorline Lake hier aan het einde van de straat. Vanuit daar zijn we naar de Dumbarton Bridge gefietst, de zuidelijkste brug in de baai. Tenminste, zo dichtbij als we konden komen. Langs de baai is de natuur best mooi. Veel moerassig gebied en veel vogels. Het lijkt eigenlijk wel een beetje op Nederland, maar dan met bergen op de achtergrond. Onderweg kwamen we ook nog langs Palo Alto Airport. Hier fiets je vlak langs de startbaan, dus je hebt altijd wel een mooi zicht op de vertrekkende en landende vliegtuigen. Het was een goede fietstocht. We hebben toch zo’n 16 mijl afgelegd.

Steve met zijn nieuwe fiets.

Het was trouwens de eerste keer dat Steve zijn nieuwe fiets kon showen. De fiets die ik heb gekocht nadat zijn andere fiets gestolen was toen ik hem geleend had. Best een leuk ding, maar dat mag ook wel voor dat geld ;-) Om 15:30 uur was ik thuis. Ik moest nog even wassen en wat andere klusjes doen. Ondertussen zette ik de tv aan en kwam ik er achter dat vandaag de Oscars uitgereikt werden. Op een gegeven moment raakte ik aan de kijk en bleef ik voor de tv hangen. Ik heb uiteindelijk dus vrijwel de hele show gezien. Vijf uur lang………. Ondertussen heb ik natuurlijk nog wel wat dingen gedaan. Nu zit ik nog even mijn blog te updaten. Het is het einde van weer een goed weekend. Ook wat betreft mijn rug. Ik heb bijna geen pijn gehad.

Angel Island

Op de ferry.

Ik wil niet opscheppen, maar de lente is hier al in volle gang. Soms is het nog een beetje frisjes, maar ik heb overdag nu al de ramen van mijn appartement gewoon open staan. Het heeft vorige week 1 dag een beetje geregend, maar verder is het gewoon zonnig. In de winter is het rond San Francisco ook vaak nog mooi weer. In de zomer is er vaker mist. Nu is dus het perfecte moment om in en rond San Francisco buitenactiviteiten te doen. Vandaag zijn we naar Angel Island gegaan. Dit is een eiland net ten noorden van de stad. Je moet er met een ferry naartoe. We hadden om 8:30 uur bij mij thuis afgesproken en waren van plan de boot van 10:00 uur te pakken. Het werd al snel duidelijk dat dat niet meer haalbaar was, dus het werd de boot van 11:00 uur.

San Francisco en Alcatraz.

Angel Island is een state park. Vroeger was hier een immigratie station waar immigranten vanuit Azië binnenkwamen. Nu staan deze gebouwen leeg en is er verder niets meer. Behalve dan veel paden om te fietsen en te wandelen. We hebben het halve eiland bewandeld en zijn naar de top van de berg gegaan. Aan de zuidkant van het eiland heb je echt een geweldig uitzicht op San Francisco, de Golden Gate Bridge, de Bay Bridge, Treasure Island en Alcatraz. Veel foto’s genomen dus. Om 15:30 uur hebben we de ferry terug genomen. Daarna  zijn we San Francisco zelf nog in geweest om bij het La Trappe Cafe te eten en bier te drinken. Belgische bieren en gerechten. We hebben hier uiteindelijk bijna 5 uur binnen gezeten. Het was dan ook erg gezellig!!

Uitzicht vanaf de top van de berg op Angel Island.

Ergonomisch

Vandaag kwam er iemand naar NASA om te kijken hoe ergonomisch mijn werkopstelling wel niet is. Of eigenlijk, hoe ergonomisch het niet is. Hij was ingehuurd door mijn werkgever. Ik had al toegezegd gekregen dat ik een nieuwe stoel mag uitzoeken, maar deze man kwam kijken wat voor andere verbeteringen er nog door te voeren zijn. Ik heb best wat goede tips gehad. Bijvoorbeeld om mijn monitor flink te verhogen en een ander toetsenbord en muis te nemen. Ik vond ergens nog een stuk hout en heb daar mijn monitor gelijk mee opgehoogd. In ons lab hadden we nog een extra toetsenbord en muis. Dit is inderdaad al een stuk beter. Nu moet ik dus nog een nieuwe stoel gaan uitzoeken.

Vanavond ben ik met Thomas en Steve naar een Indiaas restaurant gegaan. Ik had al een tijdje niet meer Indiaas gegeten. Het was wel weer erg lekker. Mijn gerecht was alleen wel een beetje spicy. Morgen wilde ik een rustige dag gaan houden. Meestal lukt het me echter niet om me aan zo’n voornemen te houden. Dit keer ook weer niet. We gaan nu met een groepje vrienden naar Angel Island. Erg leuk, maar nu moet ik wel vroeg opstaan. Zondag dan maar wat langer uitslapen........

Nieuwe Buur

De afgelopen maanden is er dus heel wat gebeurd dat ik niet op mijn blog kon zetten door het plan van Jaime. Er waren verschillende afscheidsfeestjes en andere events. Bijvoorbeeld het bezoek aan Ano Nuevo met een grote groep vrienden was daar ook aan gerelateerd. Jaime is de afgelopen maanden bezig geweest om het grootste deel van haar inboedel te verkopen. Ik heb best veel dingen overgenomen of gekregen. Bijvoorbeeld haar fiets en een groot deel van haar keukenspullen. Het waren allemaal dingen die ik nog niet had. Toch best makkelijk als er iemand met veel spullen voor een tijd naar het buitenland gaat ;-) Aan het begin van dit jaar heeft Jaime nog een tijdje bij mij gelogeerd, omdat ze haar appartement al had opgezegd. Ook hebben hier een tijdje wat spullen van haar opgeslagen gestaan.

Natuurlijk is Jaime nu niet meer mijn buurvrouw. Erg jammer natuurlijk. We zagen elkaar nou niet elke dag, maar toch wel een aantal keer per week voor een praatje. En we hadden natuurlijk regelmatig onze burenetentjes. Het was ook wel makkelijk met feestjes ;-) Het appartement hiernaast heeft een aantal weken leeggestaan. Er is nieuw tapijt in gegaan en alle muren zijn geschilderd. Sinds 2 weken is er iemand ingetrokken. Ik heb de nieuwe buur eigenlijk nog niet gezien. Hij heeft geen auto, dus de carport naast mij is leeg. Ik denk wel dat het een hij is, omdat ik een keer een Indiase jongen hier aan de kant van de weg heb zien wachten op een lift. Ik ben benieuwd of we nog een keer kennis gaan maken. Ah, ik mis Jaime toch wel een beetje.......

Geheimzinnigheid

Enkele weken geleden deed ik nogal mysterieus. Er was iets wat ik nog niet kon vertellen. Het had niet direct met mij te maken, maar met iemand die ik ken. Het is Jaime. Ze is nu in Nederland en gaat een PhD doen aan de TU Delft. Bij dezelfde onderzoeksgroep waar ik ben afgestudeerd. De meeste mensen wisten al dat ze naar Nederland zou gaan. Maar, waarom kon ik het dan niet op mijn blog zetten? Dat komt omdat er 1 persoon was die het niet mocht weten. En die persoon, genaamd Jason Toy, leest mijn blog. Jaime is ook bevriend met Jason. Hij mocht het niet weten, omdat Jaime het plan had om hem te verassen. Ineens voor hem te staan in Nederland.

Het was wel een ingewikkeld plan. Er waren heel veel manieren waarop Jason het te weten kon komen. Jaime heeft hem dus op Facebook geblokkeerd en tegen iedereen gezegd dat ze het niet mochten doorvertellen. Uiteindelijk was Jason dus zo’n beetje de enige persoon die het niet wist ;-) Twee weken geleden is Jaime naar Nederland vertrokken. Jason was toen net op vakantie. Vorige week heeft ze dan eindelijk Jason te pakken gehad. Ze had hem een sms’je gestuurd waarin stond dat hij naar een bepaalde bar in Delft moest komen. Daar kwam ze dus ineens binnen toen Jason zat te wachten. Hij was erg verrast, maar dat bleek geloof ik niet echt uit zijn reactie. We hebben in de afgelopen maanden in ieder geval erg veel lol gehad met het opzetten van het hele plan.

Weer Bijgewerkt

Vandaag was ik een beetje gaar. Gisteren was ik aardig moe toen ik thuiskwam. Eenmaal in bed kon ik de slaap niet snel vatten. Waarschijnlijk omdat ik nog een beetje euforisch was van de hele trip ;-) Ik lag dus pas na middernacht te slapen en vandaag moest ik weer vroeg op. Op werk ben ik ook nog eens 30 jaar oude Fortran code aan het uitpluizen, dus dat helpt ook niet echt als je moe bent. Gelukkig was het uiteindelijk nog best een productieve dag. Thuis moest ik ook weer aan de bak. Het is toch altijd wel veel werk zo’n blog. Vooral als je een paar dagen, waarin veel is gebeurd, geen update hebt gemaakt. Gelukkig ben ik nu weer helemaal bij. Hieronder is nog de route te zien die we gereden hebben dit weekend. De letters geven de volgorde aan. De A zit onder de L en is het begin en eindpunt van de trip.

Sequoia and Kings Canyon

De lodge.

Onze lodge lag aan de rand van Sequoia and Kings Canyon National Park. Ik ben al vaker in dit park geweest, maar nog nooit in de winter. Er lag nog aardig wat sneeuw. Vanwege de sneeuw waren sommige zijwegen nog gesloten. Bijvoorbeeld het stuk in Kings Canyon was afgesloten. Het park kent supermooie vergezichten over valleien vol met Sequoia bomen. Deze bomen zijn de grootste levende dingen op aarde. Ze kunnen makkelijk 28 verdiepingen hoog worden. Een machtig gezicht dus. We hebben verschillende stops in het park gemaakt en wat korte wandelingen gedaan. Rond 14:00 uur hebben we het park verlaten en zijn we richting huis gereden. Ook nog een behoorlijke tocht.

Sequoia bomen.

Ook dit laatste deel van de reis ging voorspoedig. We waren het laatste stuk wel behoorlijk gaar. Vlak bij huis zijn we nog even naar de In-N-Out Burger gegaan. Een mooie afsluiter van het lange weekend. Daarna heb ik Thomas thuisgebracht. Ik was zelf om 20:00 uur thuis. Thuis heb ik snel nog mijn tas uitgepakt en de foto’s bekeken. Verder had ik echt geen fut meer om nog iets te doen. Het was echt een supercoole trip met veel variatie. Woestijnen, bergen, sneeuw, zon, bossen, weidse vlakten, en ook nog Las Vegas. We hebben in totaal meer dan 2400 kilometer gereden!

Mojave Air and Spaceport

Onze tocht vandaag ging naar Sequoia and Kings Canyon National Park. Ik denk wel de langste aaneengesloten rit van deze road trip. Iets over de helft van de rit ligt Mojave. Dit plaatsje klinkt misschien wel bekend in de oren. Het ligt in de woestijn en hier is een bekende lucht en ruimtehaven te vinden, Mojave Air and Spaceport. Een plek met een rijke lucht- en ruimtevaart geschiedenis. Hier is bijvoorbeeld SpaceShipOne, het eerste met privégeld gefinancierde ruimteschip, succesvol in een baan om de aarde gebracht. Ook veel andere testvluchten zijn hier gedaan. Tot slot is er ook nog een vliegtuigkerkhof waar veel grote toestellen staan te wachten om uiteindelijk ontmanteld te worden. We hebben hier heel veel coole dingen gezien. Te veel om op te noemen. Thomas heeft in ieder geval meerdere hoogtepunten beleeft. Hij weet  extreem veel over ieder toestel te vertellen, dus ik heb nog wat bijgeleerd ;-) Het was verder erg rustig, want het was tenslotte zondag. We hebben hier ook nog even onze lunch genuttigd.

Daarna zijn we weer snel doorgereden. Uiteindelijk begon het donker te worden toen we de bergen inreden. Het laatste stukje was erg zwaar. Ik denk dat ik nog nooit zo’n slingerende weg heb bereden. Normaal wordt ik nooit snel wagenziek, maar ik werd op een gegeven moment gewoon een beetje beroerd. Thomas had er ook last van. We waren dus blij toen we eindelijk in onze lodge aankwamen. Het avondmaal in het restaurant deed ons goed. Ik voelde me gelijk een stuk beter. Na het eten hebben we nog even voor de openhaard in de lodge gezeten. Hier was ook de gratis WIFI te vinden, dus ik kon gelijk weer even met de rest van de wereld connecten ;-)  Het was weer een lange dag.

Death Valley

Vandaag stond Death Valley National Park op het programma. Ik ben nog nooit in dit park geweest. Het stond al lang op mijn verlanglijstje. Iedere keer als het in de planning stond gebeurde er iets waardoor het niet doorging. De eerste keer was met Frank in 2004. Toen waren er overstromingen en was het park gesloten. Death Valley is de heetste plek op aarde. In de zomer kan het er makkelijk boven de 50 graden worden. Ook ligt het diepste punt van Amerika hier, 85 meter onder zeeniveau. Het is dus een bijzondere plek. Dat komt ook tot uiting in het landschap. Geweldig mooie rotsformaties, bergen, zoutvlakten en andere geologische wonderen.

We zijn niet al te vroeg opgestaan. Rond 10:00 uur waren we op weg naar het park. Death Valley is erg groot en er is erg veel te zien. Tijdens de rit zijn we verschillende malen gestopt om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken natuurlijk. In Stovepipe Wells, een klein plaatsje midden in het park, hebben we onze lunch gegeten. Hier zijn ook nog grote zandduinen te bezichtigen. Daarna zijn we nog doorgereden naar Scottys Castle, een kasteel, en Ubehebe Crater, een vulkanische krater. Als laatste zijn we naar Badwater gegaan. Dit is een grote zoutvlakte en het laagste punt in Amerika. Hier hebben we nog even wat zout geproefd en zijn daarna snel weer verder gegaan. We hadden uiteindelijk natuurlijk veel te weinig tijd. Er is nog veel meer te zien in dit park. We moesten echter nog een behoorlijk stuk verder rijden naar onze eindbestemming van de dag. Las Vegas!

Scottys Castle

Uiteindelijk kwamen we rond 20:30 uur in Las Vegas aan. Toen we eindelijk konden inchecken bleek dat het hotel overbooked was. Ze hadden ons overgeplaatst in een ander hotel. Niet zo leuk dus. Het enige voordeel was dat de overnachting nu gratis zou zijn en ook nog de eerstvolgende toekomstige overnachting. We kregen ook nog geld voor een taxi. Uiteindelijk waren we om 22:00 uur dus pas op de Las Vegas Strip. We hadden nog steeds niet gegeten, dus dat hebben we eerst maar gedaan. Daarna zijn we verschillende casino’s in geweest en nog in twee clubs. Gezellig wat gedronken. Ook de Bellagio fonteinen stonden natuurlijk op het programma. Om 2:00 uur hadden we het wel gezien voor vandaag.

Bellagio Las Vegas

Road Trip!

Dit weekend is het weer een lang weekend. Maandag is het namelijk President’s Day en hebben we een dagje vrij. Vanochtend, voordat ik naar werk ging, heb ik alle bagage voor de road trip al in mijn auto geladen. We zouden in de middag namelijk gelijk uit werk vertrekken. Het was een goede werkdag en het ging snel voorbij. Voor ik het wist was het alweer 16:00 uur. Tijd om te vertrekken. Ik ben eerst naar Thomas gereden om daar zijn bagage op te halen. Daarna zijn we vanaf zijn huis vertrokken. Om 16:30 waren we op weg. En toen was er file.

Dat was te verwachten natuurlijk. De file was alleen langer dan ik had gehoopt. We hebben uiteindelijk  wel meer dan een uur vertraging opgelopen. De carpoolstrook haalde ook niet veel uit. Misschien dat veel mensen al eerder op pad gingen voor het lange weekend. Uiteindelijk kwamen we op Interstate 5 uit en konden we lekker doorrijden. Aan die snelweg ligt Harris Ranch, waar ik al vaker ben geweest en ook al eerder over op mijn blog heb geschreven.  Dit is eigenlijk een verplichte stop. Heerlijke steaks! Het lag precies halverwege op onze rit van vandaag. Helaas kwamen we pas om 20:00 uur aan.

We hebben lekker gegeten en hebben onze rit daarna weer vervolgd. We moesten namelijk nog een heel stuk. De rest van de reis ging ook voorspoedig. Het was natuurlijk allang donker, dus we konden niet veel meer zien. Het einde van de rit van vandaag ging door de woestijn. Hobbelige wegen zonder verlichting. Zelfs met navigatiesysteem miste ik een aantal keer een afslag. Na middernacht kwamen we eindelijk aan bij ons hotel in Ridgecrest in Californië. Erg moe, dus niet lang daarna lagen we te slapen.

One Ball Down

Een paar dagen geleden was het dan zover. Een van de grote NASA ballen is plat gegaan. Ik weet het, er zijn heel veel grappen over te maken, maar NASA Ames verliest zo langzaam zijn ballen. Ik denk dat de bollen zo’n 4 verdiepingen hoog zijn, dus je kan je inbeelden hoeveel staal dat oplevert. Het is NASA, dus alles wordt natuurlijk netjes gerecycled. Het gaat wel erg langzaam. Ze zijn met een grote knijptang telkens hele kleine hapjes uit het staal aan het nemen. Volgens mij gaan ze dus nog wel even bezig zijn. Maar, zoals gebruikelijk hou ik jullie op de hoogte ;-)

Verder ben ik vandaag weer voor het eerst naar de gym gegaan sinds ik zoveel last van mijn rug heb. Het gaat sinds een paar dagen opeens een stuk beter. Ik heb nog steeds last, maar de hevige pijn is nu grotendeels weg. Ik heb heel erg rustig aangedaan. Gewoon wat gefietst voor een half uurtje. Dat voelde erg goed. Thuis heb ik lekker gekookt en daarna ben ik gaan pakken voor de road trip van dit weekend. Morgen vertrekken Thomas en ik aan het einde van de middag. Morgen moeten we al bijna 600 kilometer afleggen om bij ons eerste hotel aan te komen.

Valentijnsdag Happy Hour

Vandaag was het weer tijd voor het maandelijkse happy hour bij NASA. Dit keer met een speciaal thema, Valentijnsdag. De aankondigingen voor happy hour die altijd rond de basis hangen waren opgesierd met allemaal hartjes. Hoge verwachtingen dus.  Het viel wel een beetje tegen. Blijkbaar zijn een chocolade fontein en koekjes in de vorm van een hartje genoeg om het een Valentijnsdag thema te noemen. Maar, het was natuurlijk wel weer leuk. Een biertje gedronken en wat gegeten (stiekem komt iedereen natuurlijk alleen voor het gratis avondeten ;-) ).  Pete Worden, de grote baas van NASA Ames, kwam ook nog even buurten. Hij ging de tafels langs om een praatje te maken :-)

Vanavond heb ik mijn ticket geboekt voor mijn bezoek aan Nederland in juni. Ik kom 8 juni aan in Nederland en 29 juni ga ik weer terug naar San Francisco. Een goede 3 weken in Nederland dus. Om familie en vrienden te zien, maar ook vooral om te werken aan een experiment in Delft. Ik hoef geen vakantiedagen op te nemen dus ;-) Ik boek trouwens nog steeds retourtjes vanuit Nederland. Niet echt makkelijk, maar ik vind het zo zonde om een ticket verloren te laten gaan. Met het retourtje dat ik nu geboekt heb, kom ik op 21 december weer terug naar Nederland. Voor de Kerst ben ik dus ook weer in NL.

Japanse Tapas

Vanochtend ben ik weer bij de fysiotherapeut langs geweest. Ik heb weer nieuwe oefeningen gehad en wat tips voor een betere zithouding. Vandaag heb ik gelijk wat meer op mijn zithouding gelet en dat heeft echt een verschil gemaakt. Ik ben vrij pijnloos door de rest van de dag gekomen. IK heb soms nog steeds momenten dat de pijn heel hevig is, bijvoorbeeld als ik in de ochtend uit de auto stap, maar verder merk ik dat het toch steeds ietsje beter gaat. Ik hoop maar dat ik die stijgende lijn kan vasthouden. Volgens mijn fysiotherapeut is het normaal dat het 6 a 8 maanden duurt om hier bovenop te komen.

Vanavond ben ik met wat collega’s uit eten gegaan. Er zijn twee nieuwe scholieren die voor 6 maanden stage komen lopen bij onze NASA afdeling. Dit etentje was om hen welkom te heten. Het waren vooral mensen uit een andere groep waar ik eigenlijk niets mee te maken heb, maar toch was het gezellig ;-) En het eten was heel goed. Moeilijk te beschrijven, maar het was Japans, het waren tapas, maar geen sushi, en ook geen teriyaki. Na het eten ben ik nog even bij Thomas langsgegaan. We hebben de laatste hand gelegd aan de planning voor onze reis dit weekend. Dit weekend is het namelijk weer een lang weekend en die willen we volop gaan benutten. We gaan in ieder geval heel wat kilometers afleggen. Ik heb er nu al erg veel zin in.

Smartphone

Je kan hier echt niet meer zonder een smartphone. Ik ken hier denk ik ook niemand zonder een smartphone. Letterlijk alles heeft tegenwoordig een app. Elke winkelketen, elke organisatie, banken, zorgverzekering, etc. etc. Je kan hier ook al in verschillende winkels met je telefoon betalen. Over een tijdje heb je geen bankpasje meer nodig. Ik moet zeggen dat het vaak wel erg handig is. Ik heb pas iets meer dan een jaar zo’n ding, maar zou nu echt niet meer zonder kunnen. Hier in Silicon Valley ligt natuurlijk ook de oorsprong van het hele app gebeuren. Ik ken ook aardig wat mensen die op de een of andere manier met app development bezig zijn. Vaak zijn dat start-ups .

De reden dat ik hier nu opeens over begin is dat ik vandaag weer in een nieuwe val gelopen ben. De supermarkt waar ik altijd boodschappen doe heeft nu digitale coupons. Die moet je op je smartphone selecteren en dan worden ze aan je winkelpasje gekoppeld. Als je dan afrekent, wordt de korting van de coupon van het aankoopbedrag afgetrokken. Ik heb er zolang mogelijk niet aan proberen mee te doen. Wat een gedoe. Soms gaat het toch wel een beetje te ver. Het probleem is dat je er op een gegeven moment wel in mee moet gaan, omdat je anders de kortingen misloopt. En die kunnen soms flink oplopen. Vandaag werd ook maar weer eens duidelijk dat het niet altijd gelijk werkt. Bij mij heeft het systeem een bepaalde coupon niet goed gepakt, dus nu moet ik weer terug naar de winkel.........

Grammys

Auto wassen.

Voor vandaag had ik voor de verandering eens geen uitje gepland. Wassen, soppen, klussen en shoppen. Je kent het wel. Ik ben begonnen met het wegwerken van de achterstand op mijn blog. Daarna heb ik mijn auto eens gezogen en aan de binnenkant schoongemaakt. Na een paar road trips was dat wel nodig. Ik had een verlengsnoer vanuit mijn appartement naar de carport gelegd voor het stofzuigen. Ging erg goed moet ik zeggen. Vervolgens ben ik nog naar de wasstraat gereden en nog naar een winkel om wat dingen te kopen. Ik heb ook nog wat wasjes gedraaid en gestreken. Oh ja, en stof gezogen. Anyway, het was uiteindelijk nog een drukke dag. Het voelt wel goed om weer een beetje op orde te zijn.

Het was ook wel fijn om voor de verandering eens thuis te eten. De laatste 5 avonden heb ik buiten de deur gegeten. Erg leuk natuurlijk, maar een zelfgemaakte prak is dan ook wel weer eens lekker. Ik heb lekker boerenkool met worst gemaakt. Verder werden vanavond de Grammys uitgereikt. Er was een drieëneenhalf uur durende show op tv. Na de Super Bowl vorige week, is dit één van de grotere tv spektakels op de Amerikaanse tv. Binnenkort heb je de Oscar uitreikingen ook nog natuurlijk. Ik heb ook nog wat klusjes tussendoor gedaan, maar heb verder naar de hele show gekeken. Het was een erg goed weekend. Morgen weer aan de slag bij NASA.

Mission District

Fiets in de trein.

Weer een stralend weekend. Zonde om binnen te zitten natuurlijk. Dan is een tripje naar San Francisco met de fiets altijd erg aantrekkelijk. Thomas en ik hebben in de ochtend de trein gepakt. De fiets kan je hier gratis meenemen in de trein. In de stad is fietsen echt verreweg het meest efficiënte vervoermiddel. Je moet alleen wel de heuvels weten te omzeilen. Vandaag hadden we het plan om het Mission District te verkennen. Ik ben er wel een paar keer geweest, maar heb het nooit echt goed verkend. De eerste stop was Mission Dolores. Een van de missions van Californië (link). Dit is het oudste gebouw van San Francisco. Het heeft zelfs twee grote aardbevingen doorstaan. Alleen de kerk die ook onderdeel is van het complex is deels ingestort en opnieuw opgebouwd. Erg leuk om te zien.

Mission Dolores.

Na Mission Dolores zijn we wat lunch gaan kopen in een winkeltje op Market Street. Vervolgens zijn we naar Buena Vista Park gegaan. Dit park ligt boven op een heuvel en zoals de naam al suggereert is het uitzicht er geweldig. Je kan letterlijk de hele stad zien. Hier hebben we op de top onze lunch opgegeten. Hierna zijn we nog wat door het Mission District gefietst en vervolgens naar het Ferry Building voor een warme koffie. Voor het avondeten wilden we naar het La Trappe café gaan. Dit café met Belgische keuken is echt een parel in de stad. Tenminste dat heb ik me laten vertellen, want iedere keer dat ik er ben is het gesloten. Thomas is er wel al vaak geweest. Vandaag stonden we voor de deur en bleek er een feest voor genodigden te zijn. Ik ben er dus nog steeds niet geweest….. Iets voor de volgende keer dus.  Het is natuurlijk altijd goed om iets te hebben om nog naar uit te kijken ;-) Als alternatief zijn we Sushi gaan eten op Fisherman’s Warf. Ook erg goed. Daarna zijn we weer terug naar de trein gereden. Weer een geslaagd fietsavontuur in San Francisco zonder dat mijn fiets gestolen is!

Uitzicht tijdens de lunch.

Vlees

Sinds kort heb ik dus een nieuwe NASA laptop. Die mag ik nog steeds niet van de basis nemen, omdat het papierwerk daarvoor nog niet rond is. Bij NASA is het altijd een hele onderneming om iets voor elkaar te krijgen. Er zijn altijd verschillende formulieren om iets te regelen en ieder formulier moet altijd door 3 of 4 mensen getekend worden. De eerste drempel was dat mijn nieuwe laptop in het NASA systeem moest worden ingevoerd. Dat was vandaag eindelijk gebeurd, 3 weken nadat ik mijn laptop heb gekregen. Nu kan ik dus eindelijk beginnen met het regelen van het papierwerk. Er zijn 2 formulieren, een algemeen NASA formulier en een Ames Research Center formulier. Natuurlijk is alles weer erg onduidelijk. Bijvoorbeeld welke 4 mensen mijn formulier nu eigenlijk moeten ondertekenen. Na een paar uur, en het raadplegen van verschillende mensen, heb ik de formulieren eindelijk weggestuurd voor de handtekeningen. Het eerste formulier heb ik al terug met alle handtekeningen. Verrassend snel! Hopelijk komt de tweede begin volgende week.

In de avond ben ik met collega’s en vrienden naar Pampas gegaan, een Braziliaans steakrestaurant in Palo Alto. Dit is een van mijn favorieten. Ik ben er denk ik al twee jaar niet meer geweest. Je betaalt er 50 dollar en dan kan je zoveel eten als je wilt. Het vlees wordt op zwaarden langs de tafel gebracht. Er is ook een buffet met allemaal bijgerechten. Het vlees is echt heel erg goed. Er zijn ook speciale dingen, zoals kippenhart. Best wel lekker. Er was ook live muziek vanavond. We hebben uitgebreid getafeld. Ik denk dat we zeker tweeëneenhalf uur aan tafel hebben gezeten. Dat komt niet vaak voor in Amerika. Goed gezelschap, goede gesprekken en goed eten, wat wil je nog meer.

Time Management

Vandaag had ik cursus. Een time management cursus. De instelling waar ik in dienst ben verzorgd sinds dit jaar verschillende cursussen door het jaar heen. Het is geheel vrijblijvend, maar iedereen wordt aangemoedigd om mee te doen. De cursussen worden gegeven bij NASA. Toen ik hoorde dat deze cursus over tijdmanagement ging had ik niet direct het idee dat ik er heel veel aan zou hebben, maar ik was wel benieuwd waar het precies over zou gaan. De spreker was heel erg bijzonder. Een aparte man. Daardoor was het erg vermakelijk. Er was geen vast programma, waardoor er leuke groepsdiscussies ontstonden. Het was vooral interessant om te horen hoe collega’s bepaalde dingen doen om hun tijd goed in te delen. Ik heb er toch wel wat aan gehad.

Chinese drakendans.

’s Avonds zijn we met een grote groep collega’s naar de Academy of Sciences gegaan. In dit museum wordt iedere donderdagavond een avondprogramma georganiseerd. Je kan dan met een hapje en een drankje door het museum heenlopen en er zijn ook optredens te zien. Er is ook een dj en dansvloer midden in het museum. Het thema van vanavond was “het jaar van de slang”. Aankomend weekend begint namelijk het nieuwe Chinese jaar, het jaar van de slang. Om 16:00 uur vertrokken we richting San Francisco. Er reden in totaal 3 auto’s, waarvan 1 de mijne was. We gingen eerst wat eten in een Chinees restaurant. Omdat iedereen op verschillende tijden was vertrokken, duurde het even voordat de hele groep compleet was.

Tropisch regenwoud.

Na het eten zijn we naar het museum gegaan. Ik ben hier nu al verschillende keren geweest, ook naar de avondprogramma’s. Het was alweer een tijdje geleden en het is natuurlijk altijd leuk om op stap te gaan met de collega’s. Het is trouwens een erg goede deal om naar een avondprogramma in het museum te gaan. Een kaartje is goedkoper dan een normaal kaartje overdag en dan heb je ook nog eens de extra optredens en de mogelijkheid om met een cocktail of biertje door het museum te lopen. Een tip voor als je een keer deze kant op komt en het museum wilt zien. Het hoogtepunt van het museum zijn de grote koepel met het regenwoud en het aquarium. Om 22:00 uur sloot de tent en heb ik mijn passagiers weer bij NASA afgezet.

Aquarium.

Portugezen

Een paar weken geleden kreeg ik via Jason de vraag of ik een rondleiding wilde geven bij NASA aan een groep Portugezen. Een van hen studeert in Delft bij dezelfde vakgroep als ik heb gestudeerd. De anderen hebben geen aerospace achtergrond. De groep heeft blijkbaar meegedaan aan een wedstrijd en de hoofdprijs (die ze dus hebben gewonnen) was een reis naar Silicon Valley. Ze moesten zelf hun bezoeken aan verschillende bedrijven regelen en via Jason waren ze dus bij mij gekomen. Helaas was het niet mogelijk om ze op zo’n korte termijn de basis op te krijgen. Daar is namelijk veel papierwerk voor nodig. Ik heb ze dus maar een tour om de basis heen gegeven. Eigenlijk heel goed te doen, want veel dingen kan je van buiten goed zien. Na de tour heeft Thomas zich nog als oud Delftenaar ook bij het gezelschap gevoegd en zijn we gaan lunchen in Mountain View.

Vanavond was er weer een nieuw college in de serie van astronomiecolleges. Dit is de derde waar ik naartoe ben gegaan. We zijn eerst wat gaan eten bij de Mexicaan en daarna naar de universiteit gereden. Dit keer was het onderwerp “how galaxies were cooked from the primordial soup”. Hoe zijn melkwegstelsels ontstaan dus. De spreker had een paar dagen geleden net een onderscheiding van president Obama ontvangen voor haar verdiensten in het onderzoek over dit onderwerp. Het was erg interessant, maar het gaat allemaal wel een beetje boven mijn pet. Als ze over getallen van 10 tot de macht 200 gaan praten, wordt het een beetje moeilijk in te beelden. Het was erg leuk weer in ieder geval.

Ten slotte moet ik nog iets rechtzetten. Thomas heeft me er vandaag op attent gemaakt dat ik iets belangrijks vergeten te vertellen ben over de Super Bowl party bij mij thuis. Thomas had namelijk zelfgemaakte biertjes meegenomen van de brouwclub. Het bier was gemaakt met honing, naast natuurlijk nog veel andere ingrediënten. Het bier was echt extreem lekker!!!! Zo, dat is nu ook de wereld in geholpen ;-)

IKEA Verslaving

Vanmiddag was er weer een van de vele praatjes die wekelijks bij NASA worden gehouden. Ik, Thomas en nog een andere collega gingen er naartoe. Ik ga niet al te vaak naar deze praatjes, want ik denk dat ik dan helemaal geen werk meer zou afkrijgen. Dit praatje had echter wijn en kaas na afloop! Grapje natuurlijk, vooral het onderwerp leek me erg interessant. Het liep echter een beetje anders. Eerst stonden we al bij het verkeerde gebouw. Het praatje was blijkbaar niet in het auditorium, maar in een andere zaal. Toen we daar eindelijk aankwamen was die bomvol en moesten we in de deuropening blijven staan. Tenslotte was het praatje niet echt wat ik er van verwacht had. Wel een interessant verhaal, maar niet echt nuttig. Zonde van de tijd dus. De kaas met toebehoren was trouwens wel goed. Aan de wijn heb ik me maar niet gewaagd, om de productiviteit later op de dag te garanderen.

Mijn nieuwe aanwinst.

In de avond ben ik met Thomas naar IKEA gegaan. Ik begon de laatste tijd namelijk IKEA afkickverschijnselen te vertonen.  Ik heb al zo’n tijd geen IKEA kast meer in elkaar gezet.......... Maar, even serieus, ik wilde gewoon een kastje kopen voor in de keuken. Ik zit nu met mijn rug, dus ik had Thomas om hulp gevraagd. We zijn even door de winkel gerend en hebben toen wat gegeten in het restaurant. De Zweedse gehaktballetjes zijn hier ook precies hetzelfde als in Nederland en waarschijnlijk iedere IKEA in elk ander land. Daarna het kastje ingeladen en naar huis gereden. Daar heeft Thomas nog even geholpen met het in elkaar zetten. Ik ben erg blij met de toevoeging van dit kastje aan mijn IKEA ensemble. Ik had wat meer opbergruimte nodig en daarnaast is het een mooie verlenging van de afscheiding tussen de woonkamer en het eetgedeelte. Ik ben helemaal gelukkig. Nu ben ik nog aan het piekeren of ik zo’n zelfde kastje aan de andere kant wil hebben.......... Misschien over een tijdje als ik weer afkickverschijnselen begin te krijgen ;-)

Werkbezoek

Vorige week had ik afgesproken om vandaag naar UC Davis te gaan voor een werkbezoek. Ik had een bespreking met een professor daar. UC Davis is een universiteit in het plaatsje Davis en dat ligt hier 2 uur rijden vandaan. Ik had om 10:00 uur afgesproken en ben dus om 8:00 uur vertrokken. Natuurlijk heb ik eerst even een koffie gehaald voor onderweg. Uiteindelijk bleek dat niet zo’n heel goed idee, want het laatste half uur kon ik het bijna niet meer ophouden ;-) De rit naar Davis is best wel mooi. Je gaat hier in het oosten door de bergen heen. Het viel me op dat de bergen nu weer helemaal groen zijn. Tijdens de zomer worden ze namelijk steeds geler, omdat er dan bijna geen regen valt.

Ik had het bezoek gepland om te kijken of we samen nieuw onderzoek kunnen opzetten en onderzoeksvoorstellen kunnen schrijven. Het gesprek was erg nuttig. Er wordt op dit moment een nieuw instituut opgezet bij UC Davis dat precies onderzoek wil gaan doen in mijn vakgebied. Het nieuwe instituut wordt geleid door een oud NASA astronaut. We hebben wat ideeën besproken en gaan dat nu verder uitwerken. Ik ben benieuwd waar dit toe gaat leiden.  Na ons gesprek zijn we nog even gaan lunchen in Davis. Aan het begin van de middag ben ik weer teruggereden naar NASA. Daar heb ik nog even gewerkt. Dat bestond vooral uit mijn reiskosten declareren van de reis van vandaag en nog wat email beantwoorden ;-)

Net Niet

De hike langs het meer.

Vandaag stond allereerst een hike met Steve, Mai en Thomas op het programma. Dit weekend zouden we eigenlijk met zijn vieren gaan cross-country skiën. We hadden dat enkele maanden geleden al gepland. Door mijn rug kon dat helaas niet doorgaan. Zonder mij is er natuurlijk niets aan, dus de hele trip was gecanceld…… ;-)We zijn gaan hiken bij een stuwmeer hier niet ver vandaan. Langs het meer loopt een lang verhard pad waar je goed kan lopen en fietsen. Het heet Sawyer Camp Trail. In totaal hebben we 6 mijl gelopen en dat was nog maar een klein gedeelte van het hele pad. Het was best wel druk. Het zonnetje scheen en de temperatuur was perfect.  Na de hike ben ik naar huis gereden. Op tijd voor de Super Bowl die om 15:30 uur zou beginnen.

Eerst wilde ik naar een bar gaan in Mountain View om naar de wedstrijd te kijken. Ik was echter een beetje gaar na het hiken. Ik ben de afgelopen dagen ook veel op geweest. Ik had dus eigenlijk meer zin om thuis te blijven. Thomas, Nancy en Mike hadden ook zin om bij mij thuis naar de wedstrijd te kijken, dus uiteindelijk had ik een bescheiden Super Bowl feestje. We hebben nog warme Nachos gehaald bij de Mexicaan bij mij om de hoek en Nancy en Mike hadden wat biertjes meegenomen. De stand was al snel niet echt in het voordeel van de 49ers, het team van San Francisco. Ze stonden na de eerste helft achter met 28-6 geloof ik. Na de rust was er echter een opleving en tegen het einde was het 34-31. Ze hebben het helaas toch net niet gehaald en de Ravens hebben gewonnen. Het was wel een spannende wedstrijd.

Super Bowl.

Point Reyes National Seashore

Het bezoekerscentrum.

Het werd gisteren natuurlijk redelijk laat, maar vandaag was het plan om vroeg op te staan om naar Mount Tamalpais en Point Reyes National Seashore te gaan. Thomas zou rijden en Jessie, Nancy en Mike zouden ook meegaan. Uiteindelijk waren ze 2 uur later dan gepland bij mij..... Een beetje jammer, want ik had dus eigenlijk nog wat langer op bed kunnen liggen. Het was toch redelijk bewolkt, dus Mount Tamalpais hebben we maar overgeslagen. We zijn in één keer doorgereden naar Point Reyes National Seashore. Dat is een nationaal park tweeëneenhalf uur rijden van hier. Het ligt ten noorden van San Francisco en ik was er nog niet eerder geweest. De rit ernaartoe was erg mooi. We kwamen rond de lunch aan bij een plaatsje bij de ingang van het park. We hebben wat lunch gekocht en zijn toen naar het bezoekerscentrum van het park gegaan, waar we aan een picknicktafel onze lunch hebben gegeten. Na de lunch zijn we het park ingereden. Het was inmiddels al na drieën en het weer was goed opgeklaard.

De kust.

Op een gegeven moment konden we niet verder rijden met onze auto en moest je een shuttle nemen naar het uiterste puntje van het schiereiland. De wegen in dit stuk van het park zijn namelijk erg smal en de bermen erg drassig. De shuttles reden maar tot 15:00 uur, maar Thomas heeft zijn Belgische charme in de strijd gegooid en de chauffeur heeft ons toch nog meegenomen. Er waren veel soorten elanden te zien op onze shuttletocht. We zijn meegereden tot het eindpunt waar je zeeolifanten kon zien en ook nog een stuk kon wandelen. De laatste shuttle ging alweer terug om 17:30 uur, dus we hadden niet al te veel tijd. Het was in ieder geval erg de moeite waard. De Californische kust is echt zo mooi en gevarieerd. Je kan in het park ook walvissen zien rond deze tijd, maar het schijnt dat er meer te zien zijn in maart. Dan moeten we nog maar eens terugkomen dus. Op de terugweg naar huis zijn we iets ten noorden van San Francisco nog gestopt bij de Pelican Inn, een Engelse pub en bed and breakfast. Het bestaat al meer dan honderd jaar en is geweldig sfeervol. Hier hebben we lekker wat gegeten en gedronken. Daarna zijn we over de Golden Gate Bridge en door San Francisco weer naar huis gereden.

Tegen zonsondergang.

Poker met Ontbijt

Vanochtend ben ik maar eens met het hoofd van onze groep gaan praten bij NASA over mijn rug. Dat had ik natuurlijk eerder moeten doen, maar ik wist toen nog niet wat er nou precies aan de hand was. Mijn stoel en bureau zijn echt extreem slecht en dat helpt natuurlijk niet voor mijn rug. Hij zei dat ik veel eerder had moeten komen......... Ik krijg nu alle hulp en ik mag voor een nieuwe stoel en bureau gaan shoppen.  Ik denk dat ik een bureau ga nemen dat je in hoogte kan verstellen, zodat ik ook staand kan werken. Dat heb ik al bij meer mensen gezien in ons gebouw. En natuurlijk een stoel met goede ondersteuning voor mijn rug. Ik ben in ieder geval blij dat iedereen zo behulpzaam is. Voor de lunch ben ik met wat collega’s maar weer eens Dim Sum gaan eten. Dat was ook weer erg goed. Voor ik het wist was de werkdag en werkweek alweer voorbij.

In de avond was er weer een pokeravond georganiseerd. Dit keer door Chris. Het is nu echt een traditie geworden. Iedere maand wordt er wel één georganiseerd. Voor mijn gevoel was dit iets van de tiende keer. We hebben tot nu toe ook iedere keer een ander thema gehad voor het eten. Vanavond was het thema "ontbijt". Die hadden we nog niet eerder gehad ;-) Er waren pannenkoeken, een gerecht met eieren en ook burritos. Oh ja, en Bloody Marys. Dit keer waren er twee pokerspellen tegelijk aan de gang. We waren namelijk met best veel mensen. Met mij ging het erg goed. Ik had lange tijd de meeste chips. Later op de avond gingen de overgebleven spelers van de 2 spellen samen verder in 1 spel. Toen ging het een beetje bergafwaarts met mij. Uiteindelijk werd ik derde, dus ik greep net naast de prijzen. Toch niet slecht uit een groep van 13 man.