The End

Dit is hem dan. Het (voorlopig) laatste berichtje op mijn blog. Ik ben weer in Nederland en dit Amerika avontuur is voorbij. Ik ben heel erg dankbaar voor wat ik allemaal heb mogen meemaken. Zoveel gezien en gedaan. Ik heb vrienden voor het leven gemaakt en waardevolle contacten opgedaan voor mijn verdere carrière. Plus dat ik altijd de support heb om weer bij NASA Ames te gaan werken. Dit alles had ik 2 jaar geleden nooit verwacht.

Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van mijn blog! Per dag waren er toch tussen de 10 en 20 mensen die een bezoekje brachten. Dit terwijl ik eerst zelfs nog twijfelde of ik wel een blog wilde bijhouden. Het is toch wel veel werk ;-) Ik schreef mijn berichtjes altijd voor het slapen gaan. Vaak als ik erg moe was moest ik me er dan toch toe zetten. Mijn blog kent nu 513 berichtjes. Toch wel een prestatie. En voor mij ook erg leuk om af en toe eens terug te bladeren.

Tot ziens allemaal.

-Peter

Weer in Nederland

Vanochtend werd ik om 9.00 uur opgehaald door Patrick en Jaime. We zijn eerst naar een restaurant gegaan voor het laatste ontbijt in de US. Shauna en Vince waren ook speciaal daar naartoe gekomen. Het was zoals gewoonlijk erg lekker daar en erg gezellig. Bij het restaurant heb ik afscheid genomen van Shauna en Vince. Daarna hebben Jaime en Patrick me naar het vliegveld gebracht. Bij het inchecken moest ik natuurlijk voor mijn extra bagage betalen. Erg prijzig, maar dit waren allemaal dingen die ik mee moest nemen.

Na het inchecken hebben we nog 2 uurtjes gezellig gezeten en een koffie gedronken. Nog veel gelachen. Daarna kwam toch echt het moment om afscheid te nemen en door de douane te gaan. Na al dat afscheid nemen de laatste week was ik er nu wel klaar voor ;-) De vlucht verliep heel soepeltjes en ik kwam iets eerder aan dan gepland. Toen ik mijn koffers had op Schiphol natuurlijk door de deuren heen. Helemaal bepakt en bezakt. Daar stonden Agnes en mijn moeder. Heel fijn om Agnes weer te zien. En mijn moeder natuurlijk ook. Nu heb ik het moeilijk wakker te blijven. Maar, het gaat me lukken. Mijn broertje en zijn vriendin komen zo nog eten. Ik zal vanavond wel goed slapen!

Laatste Dinertje

Ik ben net terug van mijn dinertje met Patrick en Jaime. Ik wist niet wat ze van plan waren. De verassing was dat ze bij Jaime thuis Nederlands gingen koken. Erg cool! En nog leuker dan uit eten gaan. Ik had Patrick een tijdje geleden een kookboek met Nederlandse recepten gegeven en nu hadden hij en Jaime een heel diner samengesteld. Een voorgerecht met gebakken Nederlandse kaas en appelcompote. Daarna een hoofdgerecht met rode kool, gekruide aardappeltjes en vis. Als toetje een pudding van rabarber. Het was allemaal erg goed gelukt en erg lekker.

Na het etentje hebben we nog een film gekeken. American Psycho. Aparte film, maar wel heel interessant. Het is aardig laat geworden en ik moet morgen alweer vroeg op. Ik heb net nog de derde tas gevuld met spullen. Ik heb nu dus drie stuks bagage die ik moet inchecken. Ik hoop dat het allemaal goed aankomt. Het is gelukkig een directe vlucht. Ik kijk er erg naar uit om weer terug naar huis te gaan en Agnes en mijn moeder en broertje morgen weer te zien!

Koffer Pakken

Vandaag ben ik de laatste was aan het doen en mijn koffer aan het pakken. Erg veel werk. Ik kan alles in mijn twee koffers krijgen, maar kwam er net achter dat alles jammerlijk over het maximum gewicht is. Voor een koffer die over het gewicht is moet je 100 dollar extra betalen. Voor een extra koffer maar 50 dollar. Ik probeer nu dus van Patrick een extra koffer te lenen. Die kan hij dan weer mee terugnemen als hij over drie weken Nederland komt bezoeken. Het gaat hopelijk vanavond nog wel allemaal lukken met het pakken. Nou ja, het moet wel, want morgen vertrek ik.

Gisteren en vandaag stormde ik een aantal keer naar buiten en realiseerde me dan pas dat ik geen auto meer heb. Erg lastig als je nog snel wat klusjes wilt doen. Gelukkig kon ik gisteren bij NASA nog de auto van Patrick lenen en vandaag de auto van Maj. Vandaag ben ik ook mijn wisselgeld gaan inleveren bij zo'n automaat in een supermarkt. Ik had echt een bak vol, maar het bleek uiteindelijk maar 1 dollar en 60 cent op te leveren. Ik had dan ook vooral centen. Daarna ook nog even naar de kapper gegaan. Vanavond nemen Patrick en Jaime me mee voor het laatste diner. Ze doen er erg geheimzinnig over, dus ik ben nu echt heeeeel nieuwsgierig aan het worden. Ik kan niet wachten.

De Laatste Dag bij NASA

Mijn laatste dag bij NASA. Natuurlijk nog bij veel mensen langsgeweest om afscheid te nemen. Overal even een pakje stroopwafels afgeven. Ik was echt overdonderd door alle reacties. Iedereen vind het echt heel jammer dat ik wegga. Ik heb ook mijn sleutels ingeleverd en ik had nog een checkout gesprek bij EAP. Dat stelde niet zoveel voor. In de middag ben ik met Patrick de basis overgereden voor mijn NASA fotosessie. Ik heb maar even flink uitgepakt ;-) Ik heb in veel verschillende gebouwen foto's gemaakt en ben in ieder geval bij alle simulatoren gestopt.

Ik wilde ook nog graag een foto met de oude Link simulator die we bij NASA hebben. Per toeval was de man die hem gerestaureerd heeft daar. Hij heeft gelijk een uitgebreide beschrijving gegeven. Hij haalde het hele ding zowat uit elkaar om alle inwendige techniek te laten zien. Erg cool! Daarna konden we ook nog even in de FAA gecertificeerde 747 simulator vliegen. Dat was helemaal een verassing. Ik ben opgestegen met een 747 van San Francisco International Airport en daarna onder de Golden Gate brug doorgevlogen. Volgens mij raakten we wel onze staart kwijt, maar we konden gelukkig gewoon doorvliegen. Daarna zijn we geland op Moffett Field bij NASA. Patrick en ik probeerde samen te landen, maar we crashte jammerlijk. We zijn er nog steeds niet over uit wiens schuld het nu was ;-)

Daarna kwam toch echt het moment dat ik mijn badge in moest leveren. Een heel raar gevoel. Ik kan nu niet meer de basis opkomen. Met alle verscherpte veiligheidsmaatregelen is dat ook niet meer zo snel te regelen. Ik heb in ieder geval een geweldige tijd bij NASA gehad. Veel geleerd en veel plezier gehad. En wie weet kom ik hier ooit wel weer te werken. Verschillende mensen hebben laten weten er alles aan te doen om me een baan te geven als ik dat zou willen. Altijd fijn om achter de hand te hebben.